Dilsuz dünyamaliyev hiKMƏT ÇƏLƏNGİ

BİRTİKƏNİN SAVABLIGI

Deyirlər ki, keçmiş vaxtlarda Şirvan kəndlərinin birində

yeməyə bir tikə çörəyi olmayan bir kişi yaşayırmış.

Ona yazığı gələn adamlardan birl deyir ki, ay kişi, özönü

diri-diri niyə öldürürsən? Dur get qonşu kəndə, orda varlı

bir dəvəçi yaşayır. Kömək istə, səni əliboş qaytarmaz.

Kasıb klşi sözü çevirmədi. Səhər tezdən durub

qonşu kəndəyollandı, axtarıb dəvəçini tapdı. Dərdini ona

söylədl. Bunu eşidən bu dəvəçi ilxıdan bir dəvə ayırıb

kasıb kişiyə verdi. Kasıb !

-AHah verdiyin dəvənin min əvəzin qaytarsın, -

deyir.

Kasıbın xeyir-duası dəvəçinin xoşuna gəlir. Ona

yeddi dəvə bağışiayıbyolasaiır.. Kasıb kişi dəvənin birini

0 saat xıxırdıb minir, o biri dəvəiəri də yedəyinə alıb

gedir. Amma bir neçə gün diiinə çörək dəymirdi. Aclıq

ona yaman təsir eləmişdi. Bir kənddən keçəndə yoi

ustündəki darvazanı döyür. Ev yiyəsi səsə çıxıb xəbər aiır

ki, ay adam, nə istəyirsən?

Kasıb dəvədən enib ac oiduğunu biidirir. Evyiyəsi

onu süfrə başına çağınr. Ortaİığa bir parça duz-çörək

qoyub deyir ki, olanımız budur, Kasıb bir parça çörəyi

gözünə təpir, gözlərinə işıq gəiir. Durub dil-ağız eiəyir,

yoluna rəvan olur. Aradan bir gün keçir. Həmln çörək

verən kişinin darvazasını bir də döyüriər. Bu dəfe gələn

dəvəçi idi. Dəvəçi ev yiyəsini çölə çağınb xəbər aiır:

-Bu yerlərdən bir adamın yeddi dəvə ilə getdiyini

görübsənmi?

Ev yiyəsi deyir ki, görmüşəm. Gəldi bir tikə də

çörək kəsdik, Iıalal xoşu olsun.

Axtarma, çoxdan gedib, çata bilməzsən.

Dəvəçi əiini dizinə vuaıb, yanıb yaxıiır və deyir:

'Sən nə böyük səvab iş görmüsən. Mən ona yeddi

dəvə verdim, amma başım qanşıq olduğundan çörək tək-

Ilf eləmədim, Sənin verdiyln bir tikə çörək mənim yeddi

dəvəmdən qiymətli oidu.