Seçmə aşıq şeirləri
82
AY SĠNƏ, SĠNƏ
İbtida ustaddan dərsimi aldım,
Oxuyub yetişdim ay “sin”ə, “sin”ə.
Nəkreyin sualın yadıma saldım,
Nə deyim gedəndə ay sinə, sinə?
Ovsunçular əllərinə mar alı,
Zənbur qonar şaqayıqdan mar alı,
Kamil ovçu yəqin görüb maralı,
Gedir bərəsinə ay sinə-sinə.
Ələsgərəm, sənə ərzim budu, ağa,
Yuyar qəssal, qəddim bükər budu, ağa…
Məcnun könlüm-məskən salıb bu dağa,
Müştaqdı Leylinin ay sinəsinə…
83
YÜKÜM
Ələstidən bəli dedim, nə xoş kamaldı yüküm,
Bir gözəlin aşiqiyəm, vəsfi-camaldı yüküm.
Həm dərindi, həm dayazdı, həm acıdı, həm şirin,
Həmi dürdü, həmi gövhər, həm şəhdi-baldı yüküm.
Nütfəsindən əyri olan tez göstərər isbatın,
Hər ağac kökündə bitər, hər meyvə gözlər zatın.
Hərcayı hədyana sayar, naşı bilməz qıymatın,
Əhli-urfan məclisində gövhər misaldı yüküm.
Gəl, ey biçarə Ələsgər, sığın şahi-Heydara,
Onun damənindən tutan yəqin ki, yanmaz nara.
Pirim özü nüsrət verdi, bu gün çıxdım bazara,
Sərrafısan, aç baxgınan, gör nə cəlaldı yüküm.
|
