İdraki ünsiyyət. Bu ünsiyyət zamanı uşaq müəllimə onu narahat edən idrakı
probleml
ərlə bağlı suallar verir. Belə ünsiyyət uşaqların idraki maraqlarının və
f
əallıqlarının inkişafına gətirib çıxarır. Eyni zamanda uşağın təlim prosesinin subyekti
olaraq t
əşəkkül tapması üçün uşağın fəaliyyətdə yaradıcılığına, müstəqilliyinə və sərbəst
seçimin, imkan yaradır. Ünsiyyət bərabər partnyorluq formasında (müəllimnin uşaq
f
əaliyyətinin bərabərhüquqlu iştirakçısına çevrilir) ;
Şəxsi ünsiyyət. «Himayədar böyük» formasında. Bu ünsiyyət zamanı müəllim,
xüsusilə problemlərin həllində, səhvlərin düzəlişində uşaqlara yardım niyyəti ilə müraciət
edir, onlara m
əsləhət verir və s.
Bel
ə ünsiyyətə uşaqlar emosional, əxlaqi hisslər ilə, insanların hərəkət və
davranışları ilə bağlı problemləri müzakirə etmək üçün ehtiyac duyurlar. Uşaq öz fikir, hiss
v
ə planları ilə bölüşür. Bu cür ünsiyyət zamanı uşağın ictimai cəhətdən böyüməsi, sosial-
d
əyər istiqamət yönlərinin formalaşması, hadisələrin mənasını dərk etməsi baş verir,
özünəinam və özünüqiymətləndirmə, uşağın yeni məktəbli mövqeyini tutmaq üçün
hazırlığı inkişaf edir.
59
M
əktəbəhazırlıq qruplarında işin təşkili metodikası
Bu m
əsələləri həll edərkən müəllimlər«uğur pedaqogikasının» müəllifləri
t
ərəfindən məsləhət görülən vasitələrdən (bax, Əlavə 1.) və Ş. A. Amonaşvili tərəfindən
t
əklif olunan təsirli təlim priyomlardan (bax, Əlavə 2.) istifadə edə bilərlər.
Ail
ənin uşağın ilk müəllimi və məktəbəqədər müəssisələrin tərəfdaşı kimi
rolu
Uşaqlar məktəbəhazırlıq qruplarına müxtəlif ailələrdən gəlirlər. Məktəbəhazrlıq
dönəmindən öncə uşaq artıq ailədə müəyyən bilik, bacarıq və vərdişləri mənimsəyir. Ailə
ilk
müəllim kimi uşaq üzərində ilkin təlim və tərbiyə üsullarını tətbiq edir. Bütün bunlara
baxmayaraq, ail
ələr uşağın sosiallaşması, digər insanlarla ünsiyyət qurması, məktəb
t
əlimi üçün lazım olan bilik və bacarıqları mənimsəməsi üçün məktəbəqədər
müəssisələrə və ya digər məktəbəqədər institutlara ehtiyac duyurlar.
Buna
görə artıq məktəbəqədər müəssisələrdə müəllimlərin ailənin uşağın ilk
müəllimsi olaraq qəbul etməsi gələcək təlim-tərbiyə prosesinin qurulması və aralarında
əməkdaşlıq münasibətlərinin yaranmasının vacib amillərindən biridir. Valideyn və
müəllimlərin ümumi səyləri uşaq haqqında məlumatın bölüşməsi, təcrübə mübadiləsi və
ən əsası ‒ uşağın böyüməsi və inkişafı üçün daha əlverişli şəraitin təmin etməsi üzrə
əməkdaşlıq münasibətlərinin qurulmasına yönəlməlidir.
Ail
ə uşağın doğulduğu, böyüdüyü və tərbiyə aldığı ilk ictimai-mədəni bir mühit
olduğu üçün müəllimlər hər bir ailənin mədəni dəyərlərinə hörmətlə yanaşmalı və öz
münasibətində nəzərə almalıdırlar. Eyni zamanda müəllimlər uşaqların maraq və
probleml
əri, ailələri və yaxınları haqqında təsəvvürlər əldə etməlidirlər.
Valideynl
ər ilk müəllimlər kimi uşağın təlim-tərbiyə prosesində məktəbəhazırlıq
müəllimləri ilə əməkdaşlıq qurmalı, uşaqlarla birgə keçirilən bütün tədbirlərdə iştirak
etm
əlidirlər. Valideynlər uşaqlarını məktəbəhazırlıq qruplarına qoyarkən bütün
m
əsuliyyəti müəllimlərin üzərinə qoymamalı, onlarla birlikdə uşaq inkişafının
stimullaşdırılmasına cəlb olunmalıdırlar. Qruplarda mənimsənən bilik və bacarıqlar
mütləq ailədə möhkəmləndirilməlidir. Belə bir qarşılıqlı əməkdaşlıq uşağın əqli
f
əaliyyətinin zənginləşməsində, ailənin dəstəyinin olmasında, uşaqda özünəinamın
yaranmasında və nəticə etibarilə, daha rahat uyğunlaşma dönəmini keçməkdə öz təsirini
göstərir. Valideynlər uşaqların təlim fəaliyyətində iştirak etdikləri təqdirdə uşaqların təlim
nailiyy
ətləri yüksəlir. Belə bir əməkdaşlıq çərçivəsində valideynlər aşağıdakı qeydlərlə
tanış olmalıdırlar:
B
eşyaşlı uşaqların yaş xüsusiyyətləri ilə;
t
ərbiyəvi işin əhəmiyyəti ilə;
u
şaqların öyrədici fəaliyyətlərini stimullaşdıran mühitin vacib rolu ilə;
fiziki, emosional
mühafizənin təmin edilməsinin və mühitin təhlükəsizliyinin zərurəti
il
ə;
u
şaqların fəaliyyətləri ilə.
Valideynl
ər öz uşaqlarının təlim fəaliyyətinə kömək etmək və həmin fəaliyyətdə
iştirak etmək üçün çox iş görə bilərlər, misal üçün, onlar öz uşaqlarını həvəsləndirə bilərlər
v
ə öz uşaqlarının təlim nailiyyətlərinin yüksək olmasını istədiklərini nümayiş etdirə bilərlər.
Valideynl
ər müəllimlər ilə daha yaxın ünsiyyət qura, müvafiq məlumat təklif edə və öz
60
M
əktəbəhazırlıq qruplarında işin təşkili metodikası
uşaqlarının irəliləyişi barədə sual verə bilərlər. Valideynlər öz uşaqlarının zehni
qabiliyy
ətləri və müəllimlərin müşahidələri barədə məlumat əldə etdikdən sonra öz
uşaqlarının təlim nailiyyətlərinə verilən qiymətləri daha böyük asanlıqla izah edə
bil
əcəklər, habelə öz uşaqlarının irəliləyişini sürətləndirmək və asanlaşdırmaq məqsədilə
müəllimlə əməkdaşlıq edə biləcəklər. Valideyn iclaslarında iştirak, bağça şurasında
üzvlük, öz uşaqları ilə məktəb həyatı haqqında söhbətlər və öz uşaqları ilə birgə qiraət
valideynl
ərin öz uşaqlarının təhsilində fəal iştirakının çoxsaylı üsullardan bəziləridir.
Qısamüddətli məktəbəhazırlıq proqramının əsasını təşkil edən prinsiplər
f
ərdi yanaşma (uşağın dəyərinin dərk edilməsi, onun tələbatlarının,
xüsusiyyətlərinin və maraqlarının nəzərə alınması);
u
şaq haqlarına riayət olunma (tərbiyə haqqı, fikir yürütmə haqqı və s.);
f
əal təlim (uşağın şəxsi təliminin müəllifi olması üçün təlim vərdişlərinin
yaradılması);
i
nteqrativ inkişaf (fəaliyyətə inteqrativ münasibət);
u
ğura yönələn təlim (uşağın hər bir nailiyyətinin dəyərləndirilməsi).
Qiym
ətləndirmənin və dəyərləndirmənin əsasını təşkil edən qaydalar və
t
ələblər
Uşaqlar məktəbəhazırlıq qruplarına gələrkən eyni zamanda həm bağça mühitinə,
h
əm də gələcək məktəb mühitinə uyğunlaşmağı öyrənirlər. Bunun üçün onlara öz inkişaf
s
əviyyələrinə uyğun gələn və müstəqil şəkildə həyata keçirə bildikləri fəaliyyətlər çeşidinə
aid olan r
əngarəng təlim imkanları vasitəsilə öz nailiyyətlərini nümayiş etdirmək üçün çox
vaxt verilm
əlidir. Müəllimlər onu da nəzərə almalıdırlar ki, digər uşaqlara nisbətən bəzi
uşaqların bağçaya uyğunlaşma müddəti daha uzun ola bilər.
Uşaqlar öz təlim nailiyyətlərini bir çox müxtəlif yolla nümayiş etdirirlər. Günün
vaxtı, vəziyyət, verilən sualların növü, məzmunla tanışlıq və təlim dilini asanlıqla başa
düşmə kimi amillərdən asılı olaraq, uşaqların öz biliklərini və ya bacarıqlarını nümayiş
etdirm
əkdə qazandıqları uğurun dərəcəsi də fərqli olur. İstənilən vaxtda uşağın
davamiyy
ətinə təsir göstərə biləcək amillərə yol açmaq məqsədiləmüəllilər müxtəlif
strategiyalardan v
ə vasitələrdən istifadə edərək cari qaydada, yəni hər gün qrupda
keçirilən məşğələlər əsnasında uşağın təlim nailiyyətlərini qiymətləndirməlidirlər.
Qiym
ətləndirmə strategiyaları uşaqların bilmədiklərini və ya bacarmadıqlarını
aşkar edib göstərməyə deyil, uşaqları bildiklərini və bacardıqlarını göstərməyə sövq
etm
əyə yönəldilməlidir. Xüsusi olaraq uşaqların bacarıqlarını aşkar etməyə yönəldilən
qiym
ətləndirməni apararkən uşaqların inkişaf səviyyəsi nəzərə alınır. Qiymətləndirmə
müəllimlərin planlaşdırdıqları məşğələlərin və tətbiq etdikləri tədris strategiyalarının
t
əcrübədə nə dərəcədə səmərəli olduğunu müəyyən etməyə, habelə bağça uşaqlarının
n
əzərdə tutulan təlim nəticələrinə nail olmasını təmin etmək üçün lazım olan hər hansı
61
M
əktəbəhazırlıq qruplarında işin təşkili metodikası
d
əyişiklikləri həyata keçirməyə imkan yaradır. Bəzi uşaqlar öz fərdi tələbatlarını ödəmək
üçün fərqli tədris fəaliyyətinə ehtiyac duya bilərlər.
Qiym
ətləndirmənin aparılması aşağıdakı tələblərə əsasən aparılmalıdır:
Qiymətləndirmə uşaqda mənfi hisslər oyatmadan onun özünə inamını və irəli
getm
ək səylərini möhkəmləndirərək müsbət emosional şəraitdə aparılmalıdır;
Qiymətləndirmənin obyekti uşağın hərəkət və davranışları, müəyyən şəraitdə
f
əaliyyətinin nəticələri olmalıdır, qiymətləndirmə uşağın şəxsiyyətinə yönəlməməli,
uşağa sevgi və hörmət bəslənməlidir.
Uşaqlar şəxsən özlərinin və qrup yoldaşlarının nailiyyətlərinin qiymətləndirmə
prosesind
ə iştirak etməli və bunun üçün onlara müəyyən şərait yaradılmalıdır.
Müqayisələr digər uşaqların nəticələri ilə deyil, uşağın indiki və əvvəlki nəticələri
arasında aparılmalıdır;
Müəllim hər bir uşağı nəzərə alaraq onun nailiyyətlərini izləyib dəstəkləməlidir.
Qiym
ətləndirmə və dəyərləndirmə üsulları
Uşaqların təlim fəaliyyətlərini qiymətləndirmək və dəyərləndirmək üçün istifadə
olunan üsullar nəzərdə tutulan təlim nəticələri əsasında dəqiqliklə müəyyən edilməlidir.
Uşaqların təlim fəaliyyətinə kömək edən qiymətləndirmə müəllimlərin müşahidələrini və
uşaqların biliyi haqqında təsəvvürünü genişləndirəcəkdir. Müəllimlər qiymətləndirmə
üsullarının inkişaf, mədəniyyət və dilçilik tələblərinə uyğun gəldiyindən əmin olmaq üçün
h
əmin üsulları diqqətlə seçməlidirlər. Qiymətləndirmə tez-tez aparılmalı, səmərəli şəkildə
planlaşdırılmalı və təşkil edilməlidir ki, müəllimlər hər bir uşağın nəzərdə tutulan ümumi
n
əticələrə nail olmaq istiqamətində irəliləməsinə kömək etməyə qadir olsunlar.
M
əktəbəhazırlıq dövründə aparılan qiymətləndirmə əsnasında əsas diqqət
uşaqların əvvəlki təlim fəaliyyətinin qeyri-rəsmi diaqnostik qiymətləndirməsinə, habelə
cari t
əlim fəaliyyətinə kömək etmək və tədris üsullarını müəyyən etmək üçün nəzərdə
tutulan formativ (yaradıcı) qiymətləndirməyə yetirilməlidir.
Bundan ir
əli gələrək müəllimlər 3 növ qiymətləndirmədən istifadə etməlidirlər: ilkin,
cari (formalaşan) və son (yekun). Hər bir qiymətləndirmə növünün öz məqsəd və rolu
olduğuna görə onlar il boyu keçirilməlidir.
İlkin qiymətləndirmə uşaqların ilkin inkişaf səviyyələrinin təyin edilməsi üçün
sentyabr-
oktyabr aylarında keçirilməlidir. Təlim-tərbiyə prosesində xüsusi diqqəti
formalaşan qiymətləndirməyə yönəltmək lazımdır. Bu qiymətləndirmə proqramda verilən
ümumi və xüsusi nəticələrin və onların göstəricilərinə görə aparılaraq, uşağın inkişafının
qeydiyyatı başqa uşaqların və ya qrupun nailiyyətləri ilə deyil, onun öz keçmiş nailiyyətləri
il
ə tutuşdurulmalıdır.
Cari qiym
ətləndirmə müntəzəm olaraq aparıldığı üçün hər bir uşağın və eyni
zamanda qrupun nailiyy
ətləri haqqında məlumat yığmağa imkan yaradır. Müşahidə yolu
il
ə müəllim müntəzəm olaraq gün ərzində uşağın məktəbə daxil olan gündən başlayaraq
v
ə məktəbəhazırlıq müddətinin sonuna kimi, günün əvvəlində, ümumi, qrup və ya
62
M
əktəbəhazırlıq qruplarında işin təşkili metodikası
müstəqil fəaliyyət zamanı, spontan və ya mütəşəkkil oyunlarda, masa arxasında, təmiz
havada, günün sonunda hər bir uşağın davranışına nəzarət edə bilər.
Sonra müəllim planlaşdırdığı məşğələni həyata keçirir və ayrı-ayrı uşaqların
mövzunu nə dərəcədə yaxşı başa düşdüyünü və gələcək tədris fəaliyyətinin istiqamətini
müəyyən etmək üçün uşaqların işini müşahidə etməyə davam edir.
Müəllim qiymətləndirmə üsullarının və vasitələrinin seçimində tam azaddır. Vacib
olan müəllimin qiymətləndirmənin yalnız öz fəaliyyətində planlaşdırıcı rolunu oynamalı və
uşaqlara müsbət təsir göstərməli olduğunu nəzərə almasıdır.
Qiym
ətləndirmə üsulları kimi müşahidə, söhbət, praktik məşğələlər və testləşdirmə
ola bil
ər.
Müəllimlərin uşaqların nailiyyətlərini hər bir inkişaf sahəsi üzrə müşahidə etməlidir (əqli-
nitqi, fiziki, sosial-
şəxsi, emosional-iradi və bədii-təsviri inkişaf sahələri):
bilik, bacarıq, vərdişlər;
yaddaş, diqqət, təfəkkür, nitq;
maraqlar, qabiliyyətlər, motivasiya;
böyüklərə, həmyaşıdlarına və digər uşaqlarla ünsiyyət;
hərəki inkişaf.
Şifahi sorğu söhbət və oyunlar formasında keçirilir. Sorğu müəllimə uşaqların
əşyalar, hadisələr, onların xüsusiyyətləri haqqında mənimsədikləri biliklərin səviyyəsini,
bacarıqların formalaşma səviyyəsini, formalaşan təsəvvür və biliklərin istifadə etmə
bacarığını, onları oyun və digər fəaliyyətlərdə tətbiq etmə bacarığını yoxlamağa imkan
verir.
Praktik m
əşğələlər (oyun, məşğələlər) əldə olunmuş biliklərdən istifadə etmək
bacarığını yoxlamağa imkan verir. Bu üsul vasitəsi ilə uşaqların inkişafını, riyaziyyat
haqqında təsəvvürlərin, ədəbiyyat, ətraf mühit, musiqi haqqında bilikləri, fiziki bacarıqları
yoxlamaq olar.
Testl
əşdirmə. Bu üsul xüsusi struktur və keyfiyyətlərə malikdir. Test uşaqların nail
olduqları nəticələrin daha dəqiq yoxlanmasına imkan yaradır, tədqiqi xüsusiyyətlərə
malikdir, uşaqların inkişaf səviyyələrini dəqiq təyin etmək, qiymətləndirmənin daha
obyektiv s
əviyyəsini təşkil etməklə səciyyələnir.
Testl
əşdirmə zamanı tam rahat şərait yaratmaq lazımdır, uşaqlar gərginlik hissi
keçirməməlidir. Bunun üçün testləşdirməni oyun formasında keçirmək daha
m
əqsədəuyğundur.
Müəllim uşaqları aşağıdakı nümunəvi ifadələr vasitəsi ilə qiymətləndirə bilər:
63
M
əktəbəhazırlıq qruplarında işin təşkili metodikası
«Sən məni çox sevindirdin»;
«Mən əminəm ki, gələn dəfə daha yaxşı alınacaq»;
«Mən sənin işinlə fəxr edirəm»;
«Sən biraz da üzərində işləsən, çox yaxşı olacaq» və s.
İfadələrin düzgün seçilməsi uşaqların:
t
əlimə marağını dahada artırır;
özünüqiymətləndirmə üçün istiqamət seçməyə yardım edir;
m
əktəbəhazırlığın formalaşmasına təsir edir;
h
ər bir uşağın fərdi inkişaf səviyyəsini təsdiqləməyə imkan yaradır.
Şagird yönümlü təhsilin əlamətləri
Uşaqların böyüklər və həmyaşıdları ilə əməkdaşlıq bacarığını inkişaf etdirir.
Uşaqların sərbəst şəkildə çətinliklərin öhdəsindən gəlmələri üçün
özünütənzimləmələrini gücləndirir.
Uşaqlarda inam və müstəqilliyin inkişafını dəstəkləyir.
Ünsiyyət vərdişlərini, öz yanaşmalarını izah etməyi və müdafiə etməyi inkişaf etdirir.
T
ənqidi təfəkkürü inkişaf etdirir.
Uşaqlara özlərini uşaq kimi aparmağa,özlərini rahat və təhlükəsiz hiss etməyə imkan
yaradır.
Uşaqların maraq hissini, yenilikləri tədqiq etmək səylərini artırır.
Davranışın dərk edilmişt ənzimləmə bacarıqlarının inkişafına imkan yaradır.
Spontan oyunu
əsas təlim təcrübəsi kimisaxlayır.
Uşaqlara öz qabiliyyətlərini ifadə etməyə imkan yaradır.
Uşaqlara öz təlimi ilə bağlı qərar qəbul etmələrinə imkan yaradır.
Uşaqların maraqlarını nəzərə alır.
T
əlim prosesində valideynlərin iştirakını nəzərdə tutur.
Müəllif tərəfindən qeyd olunan əlamətlər müəllimlərə nəinki uşaqlarla qarşılıqlı təlim
üçün adekvat şəraitin yaranmasına, həm də uşaqları «uğura» doğru oriyentasiyanı
t
ərbiyə etməyə imkan yaradır.
«Uğur pedaqogikası» ‒ inkişafetdirici təhsilin əsasında duran pedaqoji
strategiyadır. Onun əsas prinsiplərindən ‒ uşaq və müəllim tərəfindən nailiyyətlərin şəxsi
v
ə ictimai əhəmiyyətinin qəbul və dərk olunması vasitəsilə uğur istiqamətində yönəlmənin
formalaşmasıdır. Əsas pedaqoji metod kimi şəxsi nailiyyətlərin artması qəbul olunur.
64
M
əktəbəhazırlıq qruplarında işin təşkili metodikası
«Uğur pedaqogikası» müəllimin uşaqlarla qarşılıqlı əlaqəsində aşağıdakı qaydalara
əsaslanır:
H
ər bir nailiyyət uşağın özü üçün əhəmiyyətli olan müsbət nəticə kimi dərk
olunmalıdır, çünki qiymətləndirilməyən nailiyyət neytral nəticələrdən daha çox,
m
ənfi nəticələrə səbəb ola bilər.
Uşaq nailiyyətləri həmişə onun adı ilə bağlıdır (vacib olan təqdiri əsirgəməmək, hər
bir uşağa uyğun təqdiredici sözlər tapmaq, çünki artıq adət almış hamıya şamil
olunan «afərin» sözü fərdi diqqətə yönəlmir və uşaqlar üçün az əhəmiyyət kəsb
ed
ən və nəticənin qeyri-effektiv qiymətləndirmə üsulu sayıla bilər).
Q
ələbə kiçik və ya böyük ola bilməz, o, nəzərə çarpan və ya çarpmayan ola bilər,
buna görə uşağın nailiyyətlərini diqqətdən buraxmamaq, onu qeyd etmək çox
vacibdir.
H
ər bir uşaq nəyisə digər uşaqlardan daha yaxşı edə bilər.
Şəxsi uğurun həyacanı şəxsiyyətin emosional tərəfini, başqasının dərdinə şərik
olmaq is
ə ‒ əxlaqi tərəfi inkişaf etdirir (uşağı həmyaşıdının uğuruna sevinməyi,
onunla bu sevinci bölüşməyi öyrətmək lazımdır).
Öz işində bu postulatlara riayət edən müəllimlər bir faktı nəzərə almalıdırlar: hər
bir nailiyy
ət yalnız təhlil nəticəsində pedaqoji əhəmiyyət kəsb edə bilər. Bu, uşağın
nailiyy
ətlərini öz şəxsi nailiyyəti kimi qəbul olunmasına imkan yaradır. Belə halda
müəllimin işinin əsas nəticəsi uşaqların fərdi və kollektiv nailiyyətləri olacaq. İşin belə
qurulmasında müəllimə uşağın imkan və xüsusiyyətlərinin tədqiqinin aşağıdakı
istiqam
ətlərini daxil edən «uğur sahəsi»nin planlaşdırma metodu kömək edir:
uşağın daha çox uğura nail ola biləcəyi və onu daha dəqiq qiymətləndirməyə
imkan ver
ən sahələr (təlim sahələrində ‒dəqiq və ya humanitar elmlər,
bayramların, tamaşaların, sərgilərin təşkili zamanı, gəzintidə, idman
m
əşğələlərində və s.);
u
şağın imkan dairəsi (hər bir uşağın fəaliyyət dairəsinin olmasını
müəyyənləşdirmək lazımdır, çünki uğur yalnız fəaliyyət zamanı əldə olunur,
bunun
əsas məqsədi ‒ uşağı müxtəlif növ fəaliyyətlərə (əmək, oyun, təsviri-
yaradıcı, rəsm, ekskursiya, səhnələşdirmə və s.) cəlb etmək və imkan
yaratmaqdan ibar
ət olacaq);
öz qabiliyyətlərini, öz nailiyyətlərini göstərməyə imkan tapmayan uşaqları üzə
çıxartmaq.
T
əlim və tərbiyədə uğurun yaranma vəziyyəti müəllimdən öz təcrübəsində uşaqlara
psixoloji yardım metodlarını tətbiqetmə bacarıqlarını tələb edir. Bu metodlar hər bir
uşağın «Mən-konsepsiyasını» inkişaf etdirməyə imkan yaradır və çətinliklərin
öhdəsindən gəlməyi öyrədir.
Bel
ə yardım aşağıdakı vasitələrin köməyi ilə təmin oluna bilər:
Qeyri-verbal vasitələr: sifət ifadəsi (gülüş, başla işarə, gözvurma və s.) və ya
toxunmalar (çiyinə toxunmaq, ələ toxunmaq, qucaqlamaq və s.);
Birgə hərəkətlər, fiziki vəziyyətlər (uşağın yanında durmaq və ya oturmaq,
onunla oynamaq, onu dinl
əmək);
65
M
əktəbəhazırlıq qruplarında işin təşkili metodikası
Verbal (şifahi) vasitələr: ayrıca ifadələr («Gözəldir»; «Səliqəlidir»; “Çox
yaxşı”), cümlələr («Mən sizinlə fəxr edirəm»; «Birgə işiniz xoşuma gəlir»;
«Çox sağ olun, bu böyük nailiyyətdir»; «Təşəkkür edirəm»).
D
əstəkləyici ifadələr «uğur pedaqogikasında» ayrı-ayrı məqamlarda istifadə
olunur, m
əsələn:
- qorxu hissini
götürmə üsulu («Darıxma, elə hallar olur ki, insanlar qorxu
keçirirlər»; «Bütün insanlar səhvə yol verirlər, onları düzəldərək, biz öyrənirik»,
«Hətta əgər nəsə sənin istədiyin kimi olmadısa, bu sənin üçün yaxşı bir dərs
olacaq»);
- gizli t
əlimat («Sən axı nədən başladığını xatırlayırsan», «Sən bunu düzgün
edirs
ən»);
- avans verm
ə («Səndə alınacaq», «Mən əminəm ki, sən hər şeyi yaxşı
ed
əcəksən»);
- f
ərdi müstəsnalıq («Bu, yalnız səndə alına bilər»);
-
motivasiyanın gücləndirilməsi («Bu, bizə elə lazımdır»; «Mən bunu müşahidə
etm
əyə çox şad idim»);
- f
əaliyyətin yüksək qiymətləndirilməsi («Bax bu hissə mükəmməl yerinə yetirilib»,
«Sənin fikirlərin çox maraqlıdır») və s.
Uşağın idrakı fəallığının stimullaşdırma qaydaları
Ş.A.Amonaşvili tərəfindən təqdim olunan fəndlər məktəbəqədər yaşlı uşaqlarla
müxtəlif fəaliyyət növləri (məşğələlər zamanı, gəzintidə və s.) çərçivəsində istifadə oluna
bil
ər:
1. M
əşğələdən öncə uşaqların maraqlarının müzakirəsi, iş əhvalı yaradan sərbəst söhbət:
M
əsələn:
-
Uşaqlar, bu gün yolla gedərkən nə görmüsünüz? Gəlin təəssüratlarımızı bölüşək.
-
Bu gün hava necədir? Göy, yaxud ağaclar necə görünürdülər? Kimin yadındadır, dünən
axşam onlar necə idi?
-
Bu gün bizdə sevincli gündür. Leylanın bu gün ad günüdür. Gəlin onu təbrik edək. Ona
n
ə arzulayaq? Bəs nə bağışlayaq?
2. M
əşğələdən əvvəl keçirmək mümkün olan təlim məsələləri:
-
Uşaqlar, bir baxın, görün dolabımıza hansı yeni kitablar əlavə olunub. Bir müddətdən
sonra onlar biz
ə lazım olacaq.
3.
Kartoçkalarda təqdim olunan fəaliyyət növlərinin seçimi(seçim məşğələdən əvvəl və ya
onun
əvvəlində keçirilir).
Kartoçkalar uşaqlarla birgə tərtib olunur və həmişə təlim zonasında olur. Uşaqlara
onları maraqlandıran fəaliyyət növlərinə görə bir neçə kartoçkaları seçmək təklif olunur.
(sad
ə riyazi təsəvvürlərin inkişafı: say, ədəd tərkibi, kəmiyyət, məkana bələdçilik, zamana
b
ələdçilik, tamın hissələrə bölünməsi, şərti ölçü ilə ölçmək, riyazi məsələləri həll etmək,
uşaq tərəfindən təqdim olunan tapşırıq). Əgər uşaqlar müəllimin planlaşdırmadığı
f
əaliyyət növlərini seçiblərsə, didaktik məsələlər eyni qayda ilə effektiv yerinə yetirilə bilər.
66
M
əktəbəhazırlıq qruplarında işin təşkili metodikası
4.
Uşaqlar tərəfindən təlim tapşırıqların seçilməsi, yeni materialın öyrənilməsi və ya
keçirilənlərin təkrarı (əgər ikinci variant seçilərsə, möhkəmləndirmək üçün yeni məzmunu
t
əklif etmək vacibdir).
5.
Davamı olan tapşırıq.Uşaqları məşğələyə dəvət edən daimi personaj istifadə olunur
(m
əsələn: Cırtdan bu gün sizi həndəsi cisimlər diyarına dəvət edir).
6.
«Əks-səda» ‒astadan yerindən təklif olunmuş tapşırığın, məsələnin həlli variantının,
tapşırığın yerinə yetirilmə üsulunun təkrarlanması.
7. M
əsələ həllinin şərhi (məsələ həllinin ucadans öylənilməsi: «bunu necə etdin, bizə
danış»).
8. S
əhvlərin birgə müzakirəsi. Bu mərhələdən öncə müəllim məsələnin həlli yollarını izah
ed
ərkən avans olaraq uşaqlara qiymətverməlidir («Mən əminəmki, hamı düzgün
ed
əcək»).
9.
İşin müsbət və mənfi tərəflərinin tutuşdurulması ( işin tez və ya asta görülməsini,
düzgün və ya səhv həlli yollarını).
10.
Uşaqların bir-birinin işinin nəticələrini təhlil etmələri.
11. Obyektin
xüsusiyyətlərini təyin etmək üçün müxtəlif analizatorların qoşulması
(
xüsusiyyətləri görmə, eşitmə, dadbilmə, iybilmə, lamisəyə görə təyin edirik).
12.
Uşağın öz işinin nəticələrini qiymətləndirməsi (cavabı barmaq, fişka, kartoçka ilə
göstər).
13. M
əşğələnin sonunda yekunlaşdırma. Müəllim uşaqlara yaxşı işə görə təşəkkür
edir,h
ər bir uşağı öz bacarığına görə (cəld olması, yoldaşına kömək etdiyi üçün,
s
əliqəli olduğu üçün və s.) tərifləməyə çalışır.
14. Oyun
formasında evə tapşırıq. («Evdə bu oyunu oyna», «Anana bu sualları ver».)
15. Problemli situasiya. (“N
əe dim?”)
16. M
əntiqi məsələlər, məsələ-zarafat, tapmacalar (“Qoğalın saçı nə rəngdədir?”)
17.
Əks fikirlərin qarşılaşması. («Opponentlər» oyunu)
18. T
əklif olunan mövzu üzərində diskussiya.
19. Beyin h
əmləsi (qısa müddət ərzində uşaqların qrup şəklində məsələni yerinə
yetirilm
əsi).
Dostları ilə paylaş: |