"O halda dünya həyatını axirət həyatı qarşılığında satanlar, Allah yolunda döyüşsənlər." Mərhum Tabersi Mecma-ul Bəyan adlı təfsirində belə demişdir: "[Ayənin orijinalındakı 'yeşrune= satanlar' sözü ilə eyni kökdən olan] 'şereytu' sözü 'satdım', 'işdə-rəy idi' sözü isə 'al/götürdüm' mənasındadır]
Bu səbəbdən [ayədəki 'yeşrune' sözü, 'şereytu' sözünün mu-zari=gelecek zaman hərəkəti olduğundan ötəri] 'yeşrune'l heyat-ed dünya bil axirəti' ifadəsinin mənas(n)ı belə olar: Onlar, dünya həyatlarını satarlar və onu axirətləri ilə dəyişdirərlər. [başqa bir deyişlə, dünya həyatlarını axirətlərinə qarşılıq olaraq satarlar]."
Bu ayə, cihada təşviq edən və cihada çıxmağı ağırdan sahələri qınayan yuxarıdakı ayələrin davamı və detallandırmasıdır. Bu ayədə Allah yolunda döyüşməyə istiqamətli təşviq yenilənir. Bunun üçün bu kəslərin bütünü ilə mömin olduqları və Müsəlman olmaqla dünya həyatını axirət qarşılığında satdıqları vurğulanır. Bu ayədə buyurulduğu kimi, "Allah möminlərdən, mallarını və canlarını, özlərinə (veriləcək) cənnət qarşılığında satın almışdır." (Tövbə, 111) Arxasından, "Kim Allah yolunda döyüşər də öldürülər və ya qalib gəlirsə..." ifadəsi ilə Allah yolunda döyüşmənin təmin edəcəyi faydaya toxunulur və bu faydanın, nəticə nə olursa olsun böyük mükafat olacağı ifadə edilir.
Beləcə uca Allah açıqlayır ki, Allah yolunda döyüşmənin nəticəs(n)i bu iki gözəl aqibətin biridir: Ya Allah yolunda öldürülmək və ya Allahın düşmənini uduzmaya uğratmaq. Hər iki vəziyyətdə də bu döyüşə qatılan üçün böyük mükafat vardır. Ayədə təxribata uğrayıb döyüş sahəsindən qaçmaq şəklindəki üçüncü qəşəngdən danışılmır. Beləcə Allah yolunda döyüşən bir mücahidin əsla döyüş sahəsindən qaçmayacağına işarə edilmiş olur.
Ayədə öldürülmək, düşməni məğlub et/yeyilməkdən əvvəl gətirildi; çünki onun savabı daha çox və daha zəmanətlidir. Səbəbinə gəlincə, Allahın düşmənini məğlub et/yeyilən mücahidin dəftərinə hər nə qədər böyük mükafat yazılsa da bu kimsə sonraları yaxşı işlərin silinməsinə səbəb olan pis bir iş etmək surətiylə bu yaxşı əməlinin silinməsi və yaxşı əməlini pis bir davranışın izləməsi təhlükəsi ilə qarşı-qarşıyadır. Amma öldürülmədə belə bir ehtimal yoxdur. Çünki öldürüldükdən sonra yalnız axirət həyatı vardır. Buna görə Allah yolunda öldürülən kimsə mükafatının bütününü qətiliklə al/götürər. Lakin Allah yolundakı döyüşdə düşməni məğlub et/yeyilən kimsənin mükafatını tam ala bilməsi sonrakı öz tutumuna bağlıdır.
