Ağ isitmənin müalicəsi: Stasionar şəraitdə aparılır. Birinsi növbədə dezintoksikasiya aparılır.
Bunu intensiv infuzion terapiya vasitəsilə edirlər.
1.Susuzlaşma zamanı – 5% -li qlükoza məhlulu, hemodez v/d. vurulur.
2.Ödemlər olduqda – laziks, konsentrasiyalı qlükoza məhlulu, plazma, 3%-li KCL məhlulu
vurulur.
Bundan başqa tənəffüs, ürək –damar, hemodinamik sistemlərin korreksiyası aparılmalıdır.
Massiv vitaminoterapiya aparılır. Oyanmanı aradan qaldırmaq üçün neyrolptik maddələrdən (aminazin,
haloperidol, tizersin)istifadə olunur.
Fənn: Sinir-ruhi xəstəlikləri və tibbi psixologiya
ġöbə: “Mamalıq iĢi”
2 nömrəli Bakı Baza Tibb Kolleci
147
Narkomaniyalar və dərman psixozları zamanı tibb iĢçisinin taktikası
Dərman psixozları zamanı müalicə-stasionar şəraitində aparılır. Dezintaksikasion, ümumi
möhkəmləndirici, sedativ dərmanlar, simptomatik müalicə, psixoterapiya aparılır. Abstinensiya
sindromunu aradan qaldırmaq üçün sulfazindən istifadə edilir. Natrium tiosulfat, maqnezium sulfat,
40%-li qlükoza, vitaminlər (B qrup, A, C, E) təyin edilir. Oyanma halları, yuxusuzluq, psixopatoloji
pozuntular olduqda haloperidol, ağrılar zamanı analgin və s. istifadə edilir.
Dərman zəhərlənmələrində:
1.Mədənin yuyulması.
2.İşlədici maddələrin təyini, imalə.
3.30%-li natrium tiosulfat-10 ml. v/d.
4.Natrium xlorid – izotonik məhlulu v/d (500-1000 ml).
5.Ürək-damar maddələri (2 ml-25% kordiamin, 1 ml-10% kofein. 1ml-1%-li mezaton d/a).
6.Laziks və başqa diuretiklər.
7.Atropin psixozunda pilokarpin, yuxugətiricilərlə zəhərlənmələrdə v/d strixnin (0,001-0.003 q
hər 3-4 saatdan bir) təyin edilir.
Narkomaniyanın müalicə və reabilitasiya məsələləri.
Narkomaniyaların müalicə oluna bilməsi xəstənin bu prosesə fəal münasibəti ilə müəyyən edilir.
Terapevtik tədbirlər, könüllü surətdə razılığı olduqda müvəffəqiyyətli ola bilər. Müalicəyə mümkün
qədər tez başlamaq lazımdır. Xəstənin narkotik maddələri əldə edə bilməsinin qarşısını almaq və onun
əhatəsində olan narkomanları kənar etmək bəzən asan olmur . Ona görə xəstə stasionara yerləşdirilməli
və orada müalicə olunmalıdır. Stasionarda saxlanılan müddət iki aydan az olmamalıdır. Müalicənin
birinci mərhələsində də dezintoksikasion, ümumi möhkəmləndirici və sedativ dərmanlar tətbiq edilir.
Həyəcan, qorxu, yuxu pozuntuları və vegetativ əlamətlərə qarşı elenium, seduksen, sibazon, relanium.
tazepam təyin edilə bilər. Abstinensiya sindromunu aradan qaldırmaq üçün sulfazindən (2-8 ml əzələ
arasına, 2-3 gündən bir 2-8 ml, cəmi 5-6 inyeksiya), 30%-li tiosulfat natrium 5-10 ml vena daxilinə,
№10, 25%-li maqnezium-sulfat 5-10 ml əzələ arasına, №10, 40%-li qlükoza 15-20, vena daxilinə
yeridilməli, vitaminlər (B qrup, A, C, E) təyin edilməlidir. Oyanma halları, yuxusuzluq psixopatoloji
pozuntular olduqda trisedil, haloperidol tətbiq edilir. Ağrı əlamətlərinə qarşı analgetiklər vermək olar.
Müalicənin ikinci mərhələsində xəstənin vəziyyətindən asılı olaraq fəal və ya simptomatik müalicə
təyin edillə bilər. Fəal müalicə məqsədilə apomorfindən (0,5%-li 10,2 ml, dəri altına), emetindən (0,02
gündə 1-2 dəfə daxilə) istifadə etmək olar. Bu mərhələdə fizioterapevtik üsullardan istifadə etmək
mümkündür. Psixoterapiya müalicənin ilk günlərindən tətbiq edilməli və fəal müalicə qurtardıqdan
sonra da xeyli müddət davam etdirilməlidir. Üçüncü mərhələ uzunmüddətli davametdirici müalicədən
ibarətdir. Xəstə həkimin nəzarəti altında olmalı, psixoterapevtik tədbirlərlə yanaçı sosial yardım
formalarından istifadə edilməlidir. Xəstəni əmək fəaliyyətinə qaytarmaq, fəal həyat mövqeyini davam
etdirməkdə ona yardım göstərmək lazımdır. Alkoqolizmdə olduğu kimi narkomaniyalar zamanı da
məcburu müalicə tətbiq etmək olar. Narkomaniya ilə mübarızə istiqamətində respublikamızda son illər
Avropa Şurasının nəzdində yaradılmış Ponpedi işçi qrupunda təmsil olunan Səhiyyə Nazirliyinin
narkoloqlarının fəaliyyəti nəticəsində xeyli işlər görülmüşdür. Xüsusilə yeni qəbul edilmiş və effektli
Metodom proqramının tətbiqi narkotiklərin və narkomanların cəmiyyətə vurduğu ziyanın, eləcə də
QİÇS kimi xəstəliyin yayılmasının qarşısının alınmasına xidmət edir.
Fənn: Sinir-ruhi xəstəlikləri və tibbi psixologiya
ġöbə: “Mamalıq iĢi”
2 nömrəli Bakı Baza Tibb Kolleci
148
MÖVZU 11
ġĠZOFRENĠYA ZAMANI TĠBB ĠġÇĠSĠNĠN TAKTĠKASI
Şizofreniyaya tutulan xəstələrə məqsədəuyğun müalicə və digər yardım göstərilməsi
psixonevroloji dispanserlər (PND) və əhalisi nisbətən az olan rayonlarda yaradılmış psixiatriya
kabinələri (PK) tərəfindən həyata keçirilir. Xəstələrin vəziyyəti ağırlaşdıqda onları xəstəxanaya
göndərirlər. Göstərilən tədbirlərin həyata keçirilməsi üçün xəstələr yaşadıqları əraziyə xidmətdən PND
və ya PK-də qeydiyyata alınmalıdırlar.
İctimai təhlükəli hərəkətlərə meyl göstərən xəstələrə qarşı ciddi
diqqət (aqressiv məzmunlu sayıqlamalar, imperativ hallüsinasiyalar,
kəskin oyanma vəziyyəti, özünə sui-qəsdə fikirləri olduqda)
yetirilməlidir. Belə xəstələri təcili olaraq stasionara yerləşdirmək tələb
olunur. Əmək qabiliyyətini itirmiş kobud qüsurlu xəstələri, son illər
ictimai təminat nazirliyinin internatlarına yerləşdirmək məqsədəuyğun
sayılır.
Reabilitasiya
(yenidənuyğunlaşma)-xəstəlik
əlamətlərinin
aradan qaldırılması və normal həyat fəaliyyətinin bərpasına yönəldilən
tədbirlər
sistemidir. Şizofreniyaya tutulmuş şəxslərin əmək
qabiliyyətinin və ictimai mövqelərinin bərpası aşağıdakı tədbirlərlə
həyata keçirilir. Xəstənin normal həyat fəaliyyətini təmin edən mühitin
yaradılması, məqsədəuyğun əmək fəaliyyətinin təmin olunmasıdır.
Reabilitasiya tədbirləri xəstəliyin ilkin mərhələsində başlamalı və vahid müalicə sisteminin ayrılmaz
hissəsi olmalıdır. Yenidən uyğunlaşma tədbirlərinin həcmi və üsulları xəstəliyin şiddətindən, yəni
gediş formasından və remissiyanın keyfiyyətindən asılı olaraq müəyyənləşdirilir. Xoşxassəli gedişə
malik şizofreniya zamanı başlıca məqsəd keyfiyyətlə müalicədən sonra xəstələrin öz əvvəlki peşələrinə
qaytarılmasından ibarət olmalıdır. belə olarsa, nəinki əmək vərdişlərini, eyni zamanda ictimai-şəxsi
əlaqələrini də tezliklə bərpa edə bilər. Uzun müddət xəstələrin sevdikləri peşədən ayrılmaları, ictimai
faydalı əməklə məşğul olmamaları onlarda peşə vərdişlərinin azalmasına, adamlara qarşı
yadlaşmalarına və nəhayət lüzumsuz hərəkət etmələrinə səbəb olur. Gündüz stasoinarlarında həyata
keçirilən əmək prosesi tədricən xəstələrin ümumi halının yaxşılaşmasına və nəhayət adi istehsalat
sahələrinə göndərilməsinə imkan verir.
Qulluq- Şizofreniyanın klinik mənzərəsi olduqca müxtəlifdir, xəstələrə qulluğun və nəzarətin
xüsusiyyətləri əsas simptomlara görə müəyyən edilir. Şizofreniyanın əsas simptomu olan katatonok
stupor-zamanı əzələ tonusunun xeyli artması və fəallıqla fərqlənir. Xəstələrə qulluq etmək çox çətindir.
Tibb işçisi unutmamalıdır ki, belə xəstələrdə stupor gözlənilmədən xəstənin özü və ətrafdakılar üçün
təhlükəli çılğınlıq və qəzəbli hərəkətlərlə əvəz oluna bilər. Buna görə də xəstənin üzərində ciddi
nəzarət təmin edilməlidir. Tibb işçisi stuporlu xəstələrə qulluq əsasında gigiyena tədbirlərini də həyata
keçirir, xəstələrin bağirsaqlarının fəaliyyətinə fikir verir, onları yedizdirir. Ən çətini xəstələrin
yedizdirilməsidir, çünki onlar bərk müqavimət göstərirlər. belə hallarda onları zondla yedizdirmək, ya
da amital kofein tətbiq etməklə tormozlanmanı dayandırmaq lazımdır;bəzən bundan sonra
yedizdirməyə başlamaq mümkün olur. Xəstənin yedizdirilməsi mümkün olmadığı hallarda parenteral
qidalanma təyin edilir.
Fənn: Sinir-ruhi xəstəlikləri və tibbi psixologiya
ġöbə: “Mamalıq iĢi”
2 nömrəli Bakı Baza Tibb Kolleci
149
MÖVZU 12
MANĠKAL DEPRESSĠV PSĠXOZ ZAMANI MANĠKAL VƏ DEPRESSĠV
VƏZĠYYƏTĠ ARADAN GÖTÜRMƏK ÜSULLARI
Depressiya – vəziyyəti cox vaxt özünü öldürmək fikri və ona təşəbbüs ilə müşayıət olunur. Buna
görə də deppressiv xəstələr psixiatriya şöbəsinin ən ağır və təhlikəlı kontingetidir. Onlar müşahıdə və
nəzarət altında saxlanan palatada olmalı və tibb işçisi bu palataya bütün sutka ərzində nəzarədt
etməlidir. Xəstələr özlərinə qəsd meyillərini həyata keçirmək üçün qeyri adi hiyləgərliyə əl atırlar:
şöbəyə iti şeylər gətirir, qayçı və ülgücləri oğurlayırlar, şüşə parçaları axtarıb tapır və ya şüşə
sındırırlar ki, bunlarla venalarını kəssinlər, yaxud qaşıq, açar kimi şeyləri udur, özlərini zəhərləmək
üçün dərman yığır, paltar və camaşırdan sərid düzəldib özünü asmağa və ya adyal altında özünü
boğmağa çalışırlar, habelə başlarını divara . batareyaya vururlar. Bunu nəzərə alaraq tibb işçisi hər gün
xəstənin yatağını, paltarının ciblərini və çarpayının yanındakı tumbaları yoxlamalı, dərman qəbul
etdikdən sonra xəstənin ağzına baxmalı, xəstələrin başını odeyalla örtməsinə icazə verməməli,
ayaqyoluna gedən xəstələri müşayıət etməli və yemək zamanı da onlara göz qoymalıdır. Depressiya
dövründə tormozlanma o dərəcəyə çatır ki, xəstələr günlərlə yataqda qalır, suallara cavab vermir,
yeməkdən imtina edir və təmizliyə riayət etmirlər. belə hallarda tibb işçisi onları öz əli ilə və ya zond
vasitərilə yedizdirir. Hər gün onların yatağını yenidən döşəyib hazırlayır, yataq yarasının qarşısını
almaq üçün xəstələrin yanlarına və arxalarına kamfora spirti sürtür, bağırsaqların və sidik kisəsinin
vaxtında boşalıb təmizlənməsinə fikir verir.
Maniakal sindrom – zamanı əhval-ruhiyyənin yüksəlməsi, həddindən çox danışma və fəallıqla
xarakterizə olunur. Tibb işçisi belə xəstələri daim nəzarət altında saxlamalı və həmişə təmkinli və
mülayim rəftarı ilə onları sakitləşdirməyə çalışmalıdır. Bu xəstələr ixtişaş törətdikcə onları yola
gətirməyə və sakitləşdirməyə çalışmaq lazımdır. Bu xəstələrin diqqətini tez yayındırmaq və başqa bir
şeylə maraqlandırmaq, onları sakitləşdirmək asandır. lakin seksual tormozlanmanın pozulmasına görə
kişilərin şöbəsində iş aparmaq çətindir. Belə xəstələri prosedura keçirmək üçün ayrıca kabinetə
çağırmaq, onlara arxa çevirmək olmaz. Onları daim nəzarət altında olan palatada saxlamaq, dərman
qəbul etmələrinə fikir vermək lazımdır. Tibb işçisi xəstənin dərmanı gizlicə tüpürüb atdığını müşahidə
etdikdə həkim təyinatı üzrə dərmanı əzələyə vurur. Xəstələrə təcili yardım göstərmək lazım gəldikdə,
hər hansı səbəbə görə həkimin tez gəlməsi mümkün deyilsə, tibb işçisi xəstəyə 2-4 ml aminazin və ya
tizersin məhlulunu 1 ml kofein və 1 ml dimedrol ilə birlikdə vurur.
Fənn: Sinir-ruhi xəstəlikləri və tibbi psixologiya
ġöbə: “Mamalıq iĢi”
2 nömrəli Bakı Baza Tibb Kolleci
150
MÖVZU 13
BAġ BEYĠN ATEROSKLEROZU, SENĠL VƏ PRESĠNĠL PSĠXOZLAR
ZAMANI TĠBB ĠġÇĠSĠNĠN TAKTĠKASI
Xəstələrin işi yüngülləşdirilməli, istirahəti çox olmalı, yuxuları bərpa edilməlidir. Xolesterinli
qidanı kəskin azaltmaq lazımdır. Siqaret çəkməməlidir. Müalicəmnin əsas məqsədi qan təchizatını
normaya salmaqdır (spazmı aradan qaldfırmaq). Bu məqsədlə hipotenziv, damargenəldici (amizil,
belladonna), antiadrenergik (pirroksan), qanqloblokator (pirilen, benzoqekson) preparatlardan istifadə
edilir. Psixonevroloji əlamətləri aradan qaldırmaq üçün trankvlizatorlar (sibazon, tazepam),
yuxugətirici maddələr (rudotel, radedorm və s.)geniş şəkildə işlədilməlidir. Depressiya, həyəcan və
digər affektiv əlamətlər olarsa antidepressantlar (azefan, amitriptilin, gerfonal) tətbiq edilə bilər,
psixoterapevtik tədbirlərin əhəmiyyəti xüsusi qeyd olunmalıdır.
Ürək – damar sisteminin vəziyyətinə uyğun lazımi
terapevtik tədbirlər həkim-kardioloqun məsləhəti ilə
görülməlidir. Tək-tək hallarda təsadüf edən psixotik halları
aradan qaldırmaq üçün kiçik dozalarda psixotrop
maddələrdən də istifadə edilməlidir (rezerpin, trisedil,
xlorprotiksen və s.). Xəstənin somatik vəziyyətindən asılı
olaraq müəyyən tədbirlər görülməsi unudulmamalıdır.
Kompleks müalicə üsullarını planlaşdırarkən serebral
ateroskleroza səbəb olan amillərə qarşı pofilaktika
tədbirlərini ön plana çəkmək vacib məsələlərdəndir.
Hormonal
preparatlardan
noretisteron-asetatdan,
o
cümlədən, anobalik streoidlərdən (nerobol, retobalil),
biostimulyatorlardan
-
aminalondan,
ensefaboldan,
pirasetamdan istifadə etmək məsləhət görülür. Müalicənin
gedişində qan təzyiqinə nəzarət edilməli, istirahət rejiminə ciddi əməl olunmalıdır. Bu psixozlar
zamanı xəstələr üzərində diqqətlə müşahıdə aparılır. Xəstələrə qulluğun spesifik xüsusiyyətləri
aşağıdakılardır: xəstələri intihar meyli təqib edir, öz niyyətlərini həyata kecirmək üçün qeyri-adi
fənnlər işlədirlər. Belə xəstələr daim tibb işçisinin qayğı və nəzarətinə möhtac olurlar. Tibb işçiləri
sanitar-gigiyena tədbirlərinin həyata keçirilməsinə, xəstələrin düzgün qidalanmasına fikir verməlidirlər.
Dispanser tibb işçiləri xəstələrin patronajı zamanı belə xəstələrin vəziyyətinin xüsusiyyətini onların
qohumlarına bildirməli və lazım olan hallarda onların üzərində daimi nəzarət qoyulmasını tələb
etməlidirlər.
Yeməkdən imtina – yedizdirilməyə müqavimət bir çox psixi xəstələrdə müşahidə olunur. Bu hal
müxtəlif səbəblərdən: özünü öldürməyə qəsd niyyəti, zəhərlənmə qorxusu, yeməyi qadağan edən və
yeməyə əmr edən “səsləri”eşitmə hallüsinasiyası, neqativizm, katatonik və ya depressiv stupor
nəticəsində baş verə bilər. Belə hallarda, birinci növbədə, xəstəyə yeməyi qaşıqla yedizdirməyə
çalışmaq lazımdır. Xəstədə yeməyə həvəs və iştahanı artırmaq məqsədilə dəri altına 4-7 vahid insulin
yeridirlər. Bundan sonra 1-2 saat ərzində onu yedizdirməyə və ona şirin çay içirtməyə təşəbbüs edirlər.
Buna nail olmadıqda xəstənin venasına 20 ml 40%-li qlükoza məhlulu yeridirlər. Xəstəni yedizdirmək
mümkün olmadıqda amital-kofeinlə tormozlanmanı aradan qaldırma tədbiri əldə edirlər. Bundan ötrü
xəstəyə dəri altına 0,2 q kofein və 5 dəqiqə keçdikdən sonra venaya 5 ml 5%-li barbamil yeridilir.
Prosedur keçdikdən sonra, gəyirmə və ya qusmanın qarşısını almaq üçün xəstə 1 saat ərzində
uzanmalıdır, bundan əlavə, tibb işçisi, həkimin təyinatına görə xəstəyə dəri altına 250-300 ml natrium
xloridin izotonik və 5%-li qlükoza məhlulu, habelə C və B qrupu vitaminləri yeridilir.
Fənn: Sinir-ruhi xəstəlikləri və tibbi psixologiya
ġöbə: “Mamalıq iĢi”
2 nömrəli Bakı Baza Tibb Kolleci
151
MÖVZU 14
EPĠLEPSĠYA ZAMANI TĠBB ĠġÇĠSĠNĠN TAKTĠKASI
Epileptik tutma zamanı çox vaxt xəstəni uzandıraraq əl və ayaqlarını tutub saxlamaq, başı altına
yastıq qoymaq lazımdır. Dilin dişləməsinə yol verməmək üçün xəstənin dişləri arasına tənzifə
bükülmüş qaşıq qoymaq, ağız suyu udulmaqla boğulmanın qarşısını almaq üçünsə, xəstənin başını
yana çevirmək lazımdır . Tutma zamanı xəstəni güclə saxlamaq olmaz, çünki güc tətbiq edilməsi
sınıqlara səbəb olur . Qıcolma tutmaları qurtarana qədər tibb işçisi
xəstənin yanında olmalıdır. Xəstələrə 50 ml suya 2-3 qr xloral -
hidrat daxil edilməklə imalə təyin edilir, epilepsiya tutmaları olan
xəstələrə kordiamin, korazol, kamfora vurulmur, çünki bu
preparatlar özləri qıcolmanı törədir. Tutmadan sonra xəstəni
ayıltmaq olmaz.
Müalicə və profilaktikası: Təcrübədə özünü doğrultmuş və
hazırda geniş tətbiq edilən preparatlardan benzonal, heksamedin,
fenobarbital, difenin, trimetin, finlepsin, fenozepam, seduksen
(relanium) göstərmək olar. Tez-tez təkrar olunan generalizə
olunmuş tutmaları aradan qaldırmaq məqsədilə heksamidin,
difenin, fenobarbitaldan istifadə edilir. Kiçik tutmalarda, absans
halı baş verərsə trimetin, pufemid yaxşı təsir göstərir. Epileptik
statusun müalicəsi:
1. 0,5%-li seduksen 4 ml + 40%-li qlükoza 16 ml v/d.
2. natrium oksibutirat 100-150 mq/kq + 5% -li qlükoza damcı ilə v/d
3. litik qarışıq: 50%-li analgin 2 ml + 1%-li dimedrol 2ml+0,5%-li novokain 2 ml
4. dehidratasiya aparılır: 2%-li laziks 1-2 ml ə/d
5. 10%-li kalsium xlorid
6. 10%-li kalsium qlükonat
7. 1%-li adenozintrifosfat turşusu –ATF
8. 5%-li piridoksin hidroxlodid –B
6
9.
Ağız boşluğunun təmizlənməsi
,
xloral hidratla imalə və s. tətbiq edilir.
BaĢ beynin üzvi zədələnmələri nəticəsində baĢ verən psixozlar zamanı tibb
iĢçisinin taktikası
Beyin qan və likvor dövranının normallaşması, beyin ödeminin qarşısını almaq məqsədi
daşıyan bütün tədbirlər görülməlidir. Açıq zədələnmələr zamanı infeksiya və çirklənmənin qarşısı
alınmalıdır. Xəstə stasionara çatdırıldıqdan sonra ciddi yataq rejimi, tam sakitlik təmin olunmaqla, ilk
növbədə, neyrocərrahın rəhbərliyi altında müalicə tədbirləri başlanmalıdır. Kəllədaxili təzyiq yuxarı
olarsa mütləq, ehtiyatla haram ilik mayesi buraxılmalıdır. Travmadan sonrakı mərhələdə dehidratasion
terapiyaya başlanmalıdir. Bu məqsədlə vena daxilinə 25%-li maqnezium sulfat, 10%-li natrium
tiosulfat, 1%-li laziks məhlulu yeridilməlidir. Əsas müalicə tədbirləri beyin ödeminin qarşısının
alınmasına yönəldilməlidir. Mannitol, qlikokortikoidlər, deksametazon və bu kimi digər dərman
maddələrindən geniş istifadə olunur. Düşüncə pozuntuları və psixomotor oyanma olarsa vena daxilinə
və ya əzələyə aminazin, seduksen, tizertsen və s. maddələr yeritmək olar. Halüsinator - sayıqlama
əlamətləri varsa digər neyroleptiklərdən istifadə olunur. Həmin maddələri bir neçə gündən sonra peros
vermək məsləhətdir. Cəngolma əlamətləri qeyd olunarsa, müvafiq dərman maddələri (benzonal,
difenin, lüminal, kofein qarışığı və s.) tətbiq edilməlidir. Travmanın uzaq dövrlərində baş verə biləcək
psixonevroloji pozuntuların qarşısını almaq məqsədilə müalicə uzun müddətli, bütün əlamətlər aradan
qaldırılana qədər aparılmalıdır. Kəllə travması keçirmiş şəxslər təqribən 10-12 il həkim nəzarəti altında
olmalı, lazım olarsa profilaktik müalicə qəbul etməlidirlər. Bərpa dövründə ümumi möhkəmləndirici
maddələrdən və fizioterapevtik tədbirlərdən, kiçik trankvlizatorlardan, nootrop maddələrdən, vitamin
preparatlardan geniş istifadə olunmalıdır. Xəstələrə müvafiq pəhriz (duz – maye qəbulunun
azaldılması), yüngül əmək, istirahət və iş rejiminə riayət etmək məsləhət görülür.
Fənn: Sinir-ruhi xəstəlikləri və tibbi psixologiya
ġöbə: “Mamalıq iĢi”
2 nömrəli Bakı Baza Tibb Kolleci
152
MÖVZU 15
NEVROZLAR, REAKTĠV PSĠXOZLAR ZAMANI
MÜAYĠNƏ VƏ MÜALĠCƏDƏ ĠġTĠRAK
Nevrozlar zamanı kobud psixi pozuntular: hallüsinasiyalar, sayıqlama fikirləri, ağıl zəifliyi,
katatonik əlamətlər olmur. Bir sıra hallarda nevrozları süst gedişli şizofreniyadan təcrid etmək xeyli
çətinlik törədir. Nevrozabənzər əlamətlərlə gedən şizofreniyanın bu forması, diqqəti cəlb edən kobud
neqativ əlamətlər vermir və xəstələr uzun müddət əmək qabiliyyətini itirmirlər. Nevrozlardan fərqli
olaraq süst gedişli şizofreniya zamanı obsessiv kompulsiv, fobik, ipoxondrik-senestopatik və digər bu
kimi əlamətlər kifayət qədər qabarıq ifadə olunur. Nevrozların klinikasında xəstə öz şikayətlərinə
yüksək emossionallıqla, ürək ağrısı ilə yanaşır. Şizofreniyada isə belə əlamətlər abstrakt, yersiz, əcaib
olmasına baxmayaraq sanki xəstəni narahat etmir, onda nəzərə çarpacaq emosional reaksiyalara səbəb
olmur.
Müalicə və profilaktikası. Nevrozların müalicəsində psixoterapiya üsullarının səmərəliliyi
təkzib edilməzdir. Bunun la yanaşı psixoterapiyanın digər üsullarından da (hipnoz yuxusu altında
təlqin, autogen məşq və s.)geniş istifadə edilməlidir. Nevrozların terapiyasında dərman preparatları ilə
müalicəyə, kurort amillərinə, fizioterapiya üsullarına geniş yol verilməlidir. Nevrozların bütün
formalarında tez-tez təsadüf edilən yuxu pozuntularını aradan qaldırmaq üçün hipnotik təsir göstərən
psixofarmakoloji preparatlardan sonapaks (10-75 mq), fenazepam (0,5-2 mq), tizersin (5-25 mq) geniş
işlədilir. Yuxunu yaxşılaşdıran maddələrdən : amitriptilin-12,5-50 mq, rudotel -5-10 mq, trioksazin-1-2
tab. relanium 5-10 mq, seduksen-25 mq və s. istifadə etmək faydalıdır. Tormozlanma və oyanma
proseslərinin dinamikasınin pozulmasını nəzərə alaraq Pavlov məhlulundan (Sol. Natrii bromati 1-
2 %-li 200 Coff. Natrii benzoici 0,4-0,8 q) istifadə etmək məsləhət görülür. Bu qarışığa pişik otu
damcısı və ya dəmləməsi də əlavə etmək olar. Nevrozların kompleks müalicəsində vitaminlərdən geniş
istifadə olunmalıdır. Maraqlı idman oyunları, müxtəlif mədəni kütləvi tədbirlər, açıq havada gəzinti
çox faydalıdır. Reaktiv psixozların meydana çıxmasına səbəb olan psixogen amil (şəxsin həyatında baş
vermiş faciəli hadisələr, təbii fəlakətə məruz qalmaq, azadlıqdan məhrum olmaq, vəzifəsini itirmək
qorxusu və s.) aşkar edildikdən sonra məsələ dərhal aydınlaşır və dəqiq diaqnoz qoyulur. Şizofreniya
xəstəliyi zamanı depressiyanın xarakteri öxünəməxsus tərzdə sönük və məzmunsuz olur. Xəstə ilə
psixoloji kontakt asan olmur, istirablarını aşkar etmək istəmir, maraq dairəsi məhdudlaşır. Reaktiv
psixozlarda sayıqlama fikirləri yalnız psixogen amil ətrafında toplanır, şizofreniyada isə getdikcə
mürəkkəbləşir.
Dostları ilə paylaş: |