Yan amiotrofik skleroz
Mərkəzi və periferik hərəki neyronlar, ön buynuzlarda hərəki hüceyrələr pozulur, yan ciyərlərdə
məhv olmuş piramid dəstəsinin yerində qliya toxuması inkişaf edir. V-VII-IX-X-XI-XII cüt kəllə
sinirlərinin nüvələrində degenerativ atrofik dəyişikliklər baş verir. Neyronlar və sinir lifləri məhv olur.
Etiologiyası: məlum deyil.
Klinikası: yuxarı ətrafların süst iflici, aşağı ətrafların spastik parez və iflicləri inkişaf edir, vətər
refleksləri yüksəlir, əzələlərin fibrilyar dartılması, dizartriya, disfagiya müşahidə edilir, çeçəmə halları
olur, qida xəstənin burnundan tökülür və tənəffüs yoluna düşür. Xəstənin səsi tıntın olur, hissiyat
pozğunluğu müşahidə olunur. Xəstəlik 3-4 il davam edir və ölümlə nəticələnir.
Müalicəsi: simptomatik aparılır. Massaj, vannalar, prozerin, ATF, B
1
, B
12
, tokoferol asetat
(vitamin E) təyin edilir.
Xromosom sindromları. Daun xəstəliyi.
Xromosomların sayının və quruluşunun pozulması nəticəsində əmələ gəlir. İnsan hüceyrələrində
xromosomların 46 ədəd olduğu sübut edilmişdir. Onların bu rəqəmdən artıq və ya əskik olması
embriogenezdə dəyişikliyə səbəb olur, nəticədə xromosom sindromları meydana çıxır. Bu sindromların
sırasında ən çox təsadüf edilən Daun xəstəliyidir. Başqa cür monqolizm adlanır. Belə xəstələrin
hüceyrələrində 46 ədəd xromosom əvəzinə 47 ədəd olur. Xəstələrin xarici görünüşü xarakterikdir:
Fənn: Sinir-ruhi xəstəlikləri və tibbi psixologiya
ġöbə: “Mamalıq iĢi”
2 nömrəli Bakı Baza Tibb Kolleci
51
boyları qısa, başları çox kiçik, sifətləri enli, burunları enli və yastı, qulaqları kiçik və deformasiyalı,
dişləri kariesli və əyri-üyrü, damaqları çox yuxarı, dilləri bükülmüş, barmaqları qısa və enli olur.
Normada barmaqların ucunda daktiloskopik müxtəlif şəkilli naxışlar ayrıd edilir. Təbiətdə iki əlinin də
daktiloskopik müxtəlif şəkilli naxışları uyğun gələn adam tapmaq olmaz. Adətən bu naxışlar qövs,
ilgək və dairə şəklində olur. Daun xəstəliyində ilgək şəkilli naxışlar daha çox olur. Bu xəstəlikdə
cinsiyyət orqanları inkişaf etmir, kəskin ağıl zəifliyi olur, belə uşaqlar ya çox mülayim və mehriban, ya
da çox tərs və qorxaq olurlar.
Müalicəsi: spesifik müalicəsi yoxdur. Ancaq simptomatik müalicə aparılır.
Pyer-Mari beyincik ataksiyası
Xəstəlik 1983-cü ildə Pyer-Mari tərəfindən təsvir olunmuşdur. Bu xəstəlik zamanı proses onurğa
beynin arxa ciyələrinin, beyincik və piramid dəstələrinin degenerasiyası ilə səciyyələnir, beyinciyin
hipoplaziyası olur. 20-45 yaşlarından sonra meydana çıxmağa başlayır, nəsildən-nəslə dominat şəkildə
ötürülür. Bu xəstəlik zamanı spastik iflic əlamətləri müşahidə olunur. Əzələlərin tonusu atrır, vətər
refleksləri yüksəlir, patoloji reflekslər meydana çıxır. Beyin sinirlərindən gözün görmə və hərəki
sinirlərinin pozğunluğu, görmə sinirinin atrofiyası, hemanopsiya, ptoz, uzaqlaşdırıcı sinirin
pozğunluğu tez-tez baş verir.
Xəstələrdə ruhi pozğunluq olur, xəstəlik yerişin pozulması ilə başlayır, ataksiya tədricən yuxarı
ətraflarda da müşahidə olunur. Ətraflar əsməyə başlayır, artıq hərəkətlər meydana çıxmağa başlayır.
Üfiqi nistaqm və hecavi nitq xarakterikdir. Xəstəlik xronikidir, tədricən şiddətlənir. Bir sıra eksogen
amillər: infeksiya, travma, intoksikasiyalar xəstəliyi ağırlaşdıra bilər.
Müalicəsi: simptomatikdir.
Fridreyx ailəvi ataksiyası
XIX əsrin 60-cı illərində Fridreyx kliniki cəhətdən ataksiya va arefleksiya ilə səciyyələnən
xəstəliyi təsvir etmişdir. İrsən keçmə tipi autosom resessiv olsa da, bəzən irsi keçmənin autosom
dominant tipinə rast gəlinir. Əsasən kişi cinsindən olanlar xəstələnir.
Patomorfoloji cəhətdən onurğa beynin dal və yan sütunlarında degenerativ dəyişikliklər tapılır.
Dərin hissiyat (xüsusən Qoll yolu) və onurğa beyin-beyincik yolları və az dərəcədə piramid yolu
zədələnir. Beyinciyin atrofiyası aşkar olunur.
Klinika- xəstəlik çox vaxt 6-10 yaşlarında başlanır. Əsas əlaməti sensitiv və beyincik
ataksiyalarıdır. Koordinasiyanın pozulması əvvəl aşağı ətraflarda olur. Xəstəlik şiddətləndikcə
pozulmalar gövdəyə və yuxarı ətraflara yayılır. Vətər refleksləri zəifləyir. Sonralar ətrafların ucqar
şöbələrində atrofiya başlayır. Hipotoniya, hiporefleksiya müşahidə olunur. Xəstəliyin daimi əlaməti
nistaqm, aydın və vurğulu danışıqdır. Xəstələrin 15% -də zehni fəaliyyət zəifləyir. Ayaqların və
onurğanın deformasiyası tez-tez rast gəlinir. Ayaq tacı hündür və oyuq olur, əsas falanqaların
ekstenziyası və uc falanqaların fleksiyası ilə “Fridreyx ayağı”əmələ gəlir. Onurğada, xüsusən onun döş
şöbəsində kifozkolioz, ürəkdə miokardiodistrofiya əlamətləri qeyd olunur.
Diaqnoz-əzələ atrofiyası, ayaqların deformasiyası, reflekslərin zəifləməsi Şarko-Mari xəstəliyini
xatırlada bilər, lakin burada dərin hissiyat az pozulur. Şarko – Mari xəstəliyi üçün beyincik və piramid
əlamətləri səciyyəvi deyildir. Fridreyx xəstəliyi ataksiyadan, Şarko-Mari xəstəliyi isə əzələ
zəifliyindən və hissiyatın səthi pozulmasından başlayır. Fridreyx xəstəliyindən fərqli olaraq beyinciyin
şişlərində hipertenzion sindrom müşahidə edilir, dərin hissiyat pozulmur. Fridreyx xəstəliyi zamanı
ailəvi ataksiya tədricən şiddətlənir və xəstənin tamamilə hərəkətdən qalmasına səbəb olur.
Müalicə-simtomatikdir. əsasən massaj, müalicəvi bədən tərbiyəsi, ortopedik müalicə, ümumi
möhkəmləndirici dərman müalicəsi tətbiq olunur.
Fənn: Sinir-ruhi xəstəlikləri və tibbi psixologiya
ġöbə: “Mamalıq iĢi”
2 nömrəli Bakı Baza Tibb Kolleci
52
Amovratik idiotiya (Taye Saks)
Xəstəlik proqressiv surətdə görmə qabiliyyətinin zəifləməsi, ağıl çatışmamazlığı və bir sıra
nevroloji pozğunluqlarla cərəyan edir. Autosom resessiv tipində nəsildə yayılır. Histoloji olaraq gözün
tor qişasında, böyük yarımkürələrin qabığında, beyincikdə qanqlioz hüceyrələrin dağılması, sinir
liflərində mielinsizləşmə, aksonun məhv olması ayırd edilir. Metabolizm pozğunluğu qalaktozanın
qanqliozidə qoşulmasına kömək edən qalaktoziltransferazın aktivliyinin çatışmamazlığı ilə izah olunur.
Amovratik idiotiyanını aşağıdakı formaları ayırd edilir: viladi, uşaqlıq, gənclik və yaşlı formaları.
Viladi formasında mikrosefaliya, yaxud hidrosefaliya, ətrafların iflici, cəngolmalar müşahidə edilir və
tez ölümlə nəticələnir. Uşaqlıq forması (Taye-Saks) bir yaşa kimi uşaqlarda baş verə bilər. Əsas
əlamətləri uşağın fiziki və ruhi inkişafdan qalmasından, görmənin kəskin surətdə korluğa qədər
azalmasından, cəngolmalar, parez və psevdobulbar ifliclərdən, disfagiya, disfoniya, məcburi gülüş
hallarından, oral avtomatizm reflekslərindən, nistaqm, çəpgözlülük, endokrin, mübadilə
pozğunluqlarından ibarətdir. Göz dibində görmə siniri məcməyinin atrofiyası, orta hissəsində isə tünd
qırmızı rəngli ləkə müşahidə olunur. Xəstəlik 2 yaşa qədər sürətlə inkişaf edib uşağın ölümü ilə
nəticələnir. Gənclik forması 6-10 yaşlar arasında görmənin zəifləməsi, ekstrapiramid, bulbar,
vegetaendokrin pozğunluqlar və cəngolmalarla cərəyan edir. Göz dibində piqmentli retinit, görmə
siniri məməciyinin atrofiyası müşahidə olunur. 20 yaşlarında ölüm baş verir. Yaşlı forması cavanlıq
dövründən başlayıb, ekstrapiramid rigidlik, müqəvvayə bənzərlik, iflic və cəngolma, ürək getmələr və
psixi pozğunluq ilə cərəyan edir. Xəstəlik 10-15 il davam edir.
Müalicə - simptomatik olaraq təyin edilir. Ailədə belə xəstə uşaq doğulduqda tibbi genetik
məsləhətxana anaya hamiləliyin qarşısını alıb doğmaması məsləhət görülür.
Teleangiektaziya ataksiyası (Lui-Bar sindromu)
Neyrocklerodermal displaziya ilə əlaqədar olub dəri və beyincik pozğunluqları ilə cərəyan edir.
1-3 yaşlı uşaqlarda baş verib nəsildə autosom-resessiv tipində yayılır. Əlamətləri yerişin
pozulmasından, intension əsmədən, nistaqm, hecavi nitq, əzələ hipotoniyası, xoreoatetoz hiperkinezləri,
hiporefleksiya, hipomimiya və digər beyincik əlamətləri ilə yanaşı, konyuktivada teleangiektaziyadan
(damar dəstəsi) ibarətdir. Bu kimi damar dəyişikliyi ağzın selikli qişasında, sərt damaqda da təsadüf
olunur. Bəzi xəstəliklərin dərisində piqmentli ləkələr, hiperkeratoz, sklerodermiya təsadüf olunur.
Uşaqalarda çox zaman respirator xəstəliklər (pnevmoskleroz, bronxoektaziya və s.) olur. Uşaqlar boy
və psixi inkişafdan geri qalır, bir sıra sümük displaziyaları (Fridreyx pəncəsi, fəqərələrdə defekt və s.)
olur. Xroniki cərəyan edən xəstəlikdir.
Müalicəsi-simptomatik aparılır
Yeni doğulmuĢların sinir sisteminin xəstəlikləri
Son zamanlar yeni doğulmuşların sinir sisteminin xəstəliklərinin perinatal dövrdə (antenatal,
intranatal və postnatal dövrləri) müxtəlif zərərli amillərin təsiri ilə əlaqələndirirlər. Mərkəzi sinir
sisteminin zədələnməsinə səbəb dölün və yeni doğulanın asfiksiyası, doğuş travması, perinatal dövrdə
keçirilən infeksiya və intoksikasiyalar, maddələr mübadiləsinin anadangəlmə pozğunluğu və s. kimi
zərərli amillər aid ola bilər. Mərkəzi sinir sistemi müxtəlif səviyyədə zədələnə bilər: baş (beyin qişaları,
qabığı, kötüyü və s.), onurğa beyni, periferik sinir sistemi.
Meydana çıxan pozğunluqlar müxtəlif olur: hipertenziv sindrom, qıcolma, hərəki funksiyanın
pozğunluqları (parez və ifliclər, hiperkinezlər) , psixomotor pozğunluqlar.
Fənn: Sinir-ruhi xəstəlikləri və tibbi psixologiya
ġöbə: “Mamalıq iĢi”
2 nömrəli Bakı Baza Tibb Kolleci
53
Hipertenziv sindrom
Uşaq uzun müddət yarıhuşsuz halda gözləri qapalı olur, zarıyır, görmə, eşitmə, taktil qıcıqlara
reaksiya vermir. Əzələlərin tonusu azalır, hipo və yaxud arefleksiya olur. Yeni doğulan uşağın yaxud
onun həyatının ilk aylarında psixomotor oyanma müşahidə oluna bilər. Belə hallarda əzələ tonusu
rigidik dərəcəsinə kimi yüksək olur, əlləri və ayaqları bədəninə sıxılır, başı arxaya əyilir.
Hipertenziv sindromda böyük əmgək adətən qalxır, gərgin olur, tac və sagital tikişlər ayrılır.
Uşaq çığırır, südü qaytarır. Aşağıdakı simptomlar müsbət olur:
“Batan günəĢ” simptomu – göz almasının aşağıya hərəkəti zamanı gözün yuxarı qapağı gec
örtülür.
Qrefe simptomu-göz alması hərəkətsiz olduğu və yuxarı göz qapağının açıldığı zaman qüzehli
qişada sklera zolağı əmələ gəlir. Hipertenziv sindrom zamanı tonik, az hallarda klonik qıcolma
sindromu müşahidə olunur. Bu isə kliniki şəklin ağırlaşmasına səbəb olur və proqnozu pisləşdirir.
Mərkəzi sinir sisteminin perinatal zədələnmələri zamanı əksər hallarda hipoksiya olur. O,
birincili (ana bətnində olarkən və doğuş zamanı) və ikincili (doğuşdan sonra) ola bilər. Birincili
hinoksiya əksər hallarda ananın xəstəlikləri (hamiləliyin toksikozları, anemiya, ürək və ağ ciyərlərin
xroniki xəstəlikləri) , uşaqlıq və ciftin qanla təchizatının pozulması (göbəyin dolaşması, ciftin
ayrılması və. s) , dölün zədələnməsi, mamalıq ləvazımatından istifadə olunan zaman alınan travma va
ağ ciyərlərin inkişaf qüsurları ilə əlaqədar olur.
Yüngül (“göy”) asfiksiya aşağıdakı əlamətlərlə xarakterizə olunur: birinci dəqiqə ərzində
tənəffüsün olmaması, dəri örtüklərinin sianozu, əzələ tonusunun az olması.
Uşaq aktiv olmur, fizioloji reflekslər zəifləyir, tənəffüs aritmik olur. Bir neçə saat keçdikdən
sonra 2-3 gün davam edən oyanma müşahidə olunur, 3-5 günə vəziyyəti normallaşır.
Ağır (“ağ”) asfiksiya dəri örtüklərinin sianotik ağ rəngi, mərkəzi sinir sisteminin zədələnməsi
əlamətləri ilə xarakterizə olunur. Funksiyaların bərpa olunması birinci həftədən sonra baş verir.
Kəllədaxili doğuĢ travması
Kəllədaxili doğuş travması dölün beyninin mexaniki təsirlər nəticəsində alınan zədələnməsidir.
Bu patologiya doğuş yolları və dölün başının uyğun gəlməməsi, sağrı gəlişində, uzun çəkən doğuş,
mamalıq maşası və vakkum ekstraktorların tətbiq edilməsi zamanı müşahidə olunur. Əəksər hallarda
beyin travması hipoksiya zamanı da baş verə bilər. Beyin zədələnmələri müxtəlif dərinlikli və
xarakterli ola bilər. Sinir sistemin zədələnmələri aşağıdakı dövlərdə ayrıd edilir: kəskin (1 aya qədər) ,
yarımkəskin (3 aya qədər) və gecikmiş bərpa olunma (1-2 ilə qədər)
Klinikası: Kəskin dövrdə yeni doğulmuşlarda ümumi beyin pozğunluqları narahatlıq, ətrafların
tremoru, qıcolma, müxtəlif huş pozulmaları, hipertenziv hidrosefalik sindrom, hərəkət pozğunluqları
(ifliclər, parezlər) üstünlük təşkil edir. Termorequlyasiyanın, sorma aktının pozulması, müxtəlif
vegetosomatik pozğunluqlar –tənəffüsün pozulması, ürək-damar, mədə-bağırsaq pozğunluqları da
xarakterikdir. Əksər hallarda doğuş travaması zamanı subaraxnoidal, subdural, epidural və
mədəciklərə qansızmalar olur.
Əsas səbəblərdən döl ana bətnindən çıxdıqda beyinə mexaniki təsir olması, hipoksiya və onunla
əlaqədar, biokimyəvi, hematoloji və başqa dəyişikliklər aiddir.
Kəllədaxili qansızmalar epidural, subdural, parenximatoz, mədəciklərə qansızma, subependimal,
xırda serebral qansızmalar formasında olur. Epidural qansızmalar kəllə sümükləri zədələndikdə əmələ
gəlir. Hematoma kəllə sümükləri və beynin sərt qişası arasında yerləşir (daxili kefalohematoma) .
Onlara az təsadüf edilir və böyük təcrübəvi əhəmiyyəti yoxdur.
Subdural hematomalara daha çox rast gəlinir. Əsas səbəbi doğuş vaxtı kəllənin sıxılması və kəllə
sümüklərinin yerinin dəyişməsidir. Subdural hematomalar çox vaxt ölümün səbəbi olur. Bunun səbəbi
yerli simptomlar deyil, uzunsov beyində yerləşən həyat mərkəzlərinin sıxılmasıdır. Kliniki
simptomlardan ağ asfiksiyanın əmələ gəlməsi, iri amplitudalı əsmə, hipertenzion-hidrosefal sindrom,
fokal qıcolmalar, üfüqi nistaqm, homolateral midriaz, əzələ tonusunun hemitip şəklində dəyişməsi,
anadangəlmə və vətər reflekslərinin asimmetriyası xarakterikdir.
Fənn: Sinir-ruhi xəstəlikləri və tibbi psixologiya
ġöbə: “Mamalıq iĢi”
2 nömrəli Bakı Baza Tibb Kolleci
54
Subaraxnoidal qansızmalar
Yeni doğulan uşaqlarada bu qansızmalar hipoksiya və kəllədaxili doğuş travmaları nəticəsində
meydana çıxır. Subaraxnoidal qansızmalar, əsasən, beyin yarımkürələrinin gicgah-təpə nahiyyəsində
yerləşir. Kliniki cəhətdən psixomotor oyanma, ümumi tonik-klonik
qıcolmalar, vegetativ- visserial pozulmalar, taxikardiya, taxipnoye,
yuxunun pozulması, tez-tez qusma, əzələ tonusunun yüksəlməsi,
anadangəlmə və vətər reflekslərinin güclənməsi, əmgəklərin
gərginləşməsi, Qreffe simptomu, midriaz, çəpgözlük, üfüqi nistaqm
olur.
Parenximatoz qansızmalar çox vaxt yarımçıq doğulan
uşaqlarda olur. Böyük miqyaslı qansızmalar, adətən sinus, Halen
terminal və arterial damarlar partladıqda aşkar edilir. Düz və
köndələn sinus partladıqda qanaxma güclü olur, arxa çuxurda
yerləşir və asfiksiya fonunda ölümlə nəticələnir.
Əgər yeni doğulan uşaq sağ qalırsa, aşağıdakı nevroloji
simptomlar müşahidə olunur: adinamiya, oyanma, fokal qıcolma,
ətrafların əsməsi, assimmetriyası, əzələ hipotoniyası əzələ hipertoniyasına keçir, anizokoriya (qanaxma
tərəfdə midriaz), çəpgözlük, ptoz, nistaqm, sormanın və udmanın pozulması, anadangəlmə reflekslərin
assimetriyası.
Mədəciklərə qanaxma çox vaxt yarımçıq doğulmuşlarda olur. Onların əmələ gəlməyə meyillik
olan amillərinə hamiləliyin patoloji gedişi və çox sürətli doğuş aiddir. Yeni doğulan uşaqlarda törənən
şok nəticəsində onlar məhv olur. Xəstəliyin kiliniki gedişində ağ asfiksiya, kəskin süstlük, tonik
qıcolmalar, iri amplitudalı əsmə, vegetativ-visseral simptomlar, anadangəlmə və vətər reflekslərinin
sönməsi, hipertenzion –hidrosefal sindrom, çəpgözlülük, nistaqm müşahidə olunur. Sorma və udma
pozulur. Onurğa beyin mayesi hemorragik, yaxud ksantoxrom olur, zülal-hüceyrə dissosiasiyası da ola
bilər. Beyində çox miqdarda kiçik qansızmalr olur. Belə hallarda oftalmoloji dəyişikliklər: torlu
qişanın şişkinliyi, göz dibində və gözün torlu qişasında qansızmalar olur. Gözdə olan kiçik
qansızmalar 3-7 gün, iri qansızmalar isə 10-26 gündə sorulur.
Yarımkəskin və gecikmiş bərpa olunma dövrlərdə serebrostenik, vegetativ disfunksiyalar,
inkişafın dayanması, hərəkət pozğunluqları şəklində cərəyan edə bilər.
Onurğa beyin və çiyin kələfinin zədələnməsi
Yeni doğulanlarda baş beyin zədələnməsindən başqa onurğa beyni və çiyin kələfi zədələnə bilər.
Onurğa beynin zədələnmə səviyyəsindən asılı olaraq aşağı ətraflarda arefleksiya və yaxud vətər və
sümüküstü reflekslərin olmaması müşahidə olunur. Yeni doğulanlarda əzələlərin hipotoniyası və
reflekslərin zəifləməsi yaxud sönməsi qeyd olunur. Ağrı və taktil hissiyat kəskin şəkildə enir, çanaq
funksiyaları pozulur. Tənəffüs ritminin və tezliyinin pozulması ölümlə nəticələndiyi üçün çox təhlükəli
sindrom sayılır.
Çiyin kələfi və onurğa beyin sinir kökcüklərinin travmaları adətən dölün sarğı gəlişi, arxaya
qatlanan əlin aşağı endirilməsi, dölün doğuş kanalında uzun müddət qalması, ağır doğuşlar zamanı
maşadan istifadə edilməsi nəticəsində əmələ gəlir. Ağırlaşmalar çox vaxt uşağın çəkisi 4 kq və artıq
olduqda baş verir. Zədələnmə səviyyəsindən asılı olaraq mamalıq iflicinin 3 növü ayrıd edilir: Düşen –
Erb iflici, Dejerin-Klümpke iflici və total iflici.
Düşen – Erb iflici zamanı (onurğanın boyun hissəsində III-V sinir kökcükləri zədələnir) uşağın
qolu gövdəsinə sıxılır, bütün oynaqlarada açıq olur, çiyin aşağı enir. Əsasən deltayabənzər, ikibaşlı
əzələlər və çiyin və bazunu supinasiya edən əzələlər zədələnir. Dördüncü boyun sinirinin kökcüyü
zədələndikdə diafraqmanın iflici inkişaf edir və tənəfüs pozulur.
Dejerin-Klüpke iflici (VII boyun və I döş onurğa beyin sinirlərinin kökcükləri zədələnir) zamanı
bazunun və biləyin iflici inkişaf edir. Qol sallanır, biləyin, barmaqların hərəkəti olmur. Total iflic
Fənn: Sinir-ruhi xəstəlikləri və tibbi psixologiya
ġöbə: “Mamalıq iĢi”
2 nömrəli Bakı Baza Tibb Kolleci
55
zamanı qol əzələlərinin bütün funksiyaları itir. Əzələlər atonik olur, onlar atrofiyaya uğrayır, tam
arefleksiya müşahidə olunur. Gecikmiş bərpa olma dövründə əzələlərin canlanması, itmiş funksiyaların
bərpa olunması kökcüklərin zədələnmə ağırlığından asılıdır.
Müalicəsi: Mərkəzi sinir sisteminin perinatal zədələnmə əlamətləri olan yeni doğulmuşların
müalicəsi kompleks olmalıdır və zədələnmənin ağırlığı nəzərə alınmaqla aparılmalıdır. Yüngül
zədələnmə zamanı daxilə 5 ml 5-10% kalsium xlorid gündə 3 dəfə 1 çay qaşığı gündə 3 dəfə 1%
natrium bromid, tiamin və riboflavin verilir. Ağır dərəcəli zədələnmə zamanı vena daxilinə kalsium
xlorid, diuretiklər, qan preparatları təyin edilir. Çox ağır zədələnmə zamanı intensiv dehidratasion,
dezintoksikasion terapiya aprılır. Əsas sindromdan asılı olaraq (qıcolma, tənəffüs, ürək
çatışmamazlığı) müvafiq preparatlar təyin edilir. Kəllədaxili qanaxmalarda homeostatic terapiyadan
əlavə infeksiyanın qarşısını almaq üçün antibiotiklər təyin edilir. Axırıncı dövrlərdə vitaminlər,
nerobol, müalicəvi gimnastika, massaj tətbiq edilir.
Yeni doğulmuşlarda onurğa zədələnməsinin müalicəsi əvvəl beyin qişalarına qanaxmanın
nəticəsində inkişaf edən ödemin qarşısını almağa, toxumalarda mübadilə proseslərinin
stimulyasiyasına yönəldilməlidir. İlk günlərdən mütləq longet tətbiq edilməlidir.
Düşen-Erb iflici zamanı, xüsusi “aeroplan” tipli longetlər məsləhət görülür. Şin və longetlərdə
uşağın qolu gündə 2-3 saat qalmalıdır və bir neçə ay müddətində tətbiq rdilir. İlk günlərdən 2-4 il
ərzində mütləq xüsusi massaj, müalicəvi gimnastika təyin edilir. İynəbatırma üsulu yaxşı effekt verir.
UĢaq serebral iflici
Xəstəlik uşağın ana bətnində, doğulduğu vaxt və həyatının ikl aylarında baş beyinin zədələnməsi
nəticəsində inkişaf edir. USİ dölə və uşağa həyatının ilk ayalarında müxtəlif endo və ekzogen
faktorların (infeksiya, intoksikasiya, rezus konfliktlər) təsiri nəticəsində əmələ gəlir. Bu xəstəliyin əsas
əlamətləri mərkəzi mənşəli iflic, parez, hiperkinezlər və psixi çatışmamazlıqdır, ataksiya və nitqin
pozulması da müşahidə olunur. Patoloji prosesdən asılı olaraq xəstəliyin 4 əsas klinik forması ayırd
edilir.
1) Hemiplegik forma-uşaq doğulduqdan sonra nəzəri cəlb edir. Uşağın bədəninin yarısında
hemiparez, hemipelgiya müşahidə olunur. Uşaq iflicə düçar olmuş ətraflarını hərəkət etdirmir, çox gec
oturur və gec gəzir. Bəzən iflic olmuş ətraflarda atetoz şəklində hiperkinezlər olur.
2) Diplegik forma (Littll xəstəliyi) çox vaxt doğuş travması və asfiksiya nəticəsində meydana
çıxır. Aşağı ətrafların spastik iflici müşahidə olunur. Budun yaxınlaşdırıcı və açıcı əzələlərində tonus
həddən artıq yüksəlir, qıçlar bir-birinə tamamilə sıxılır, ilişir, pəncəsi bükülür. Yuxarı ətraflar prosesə
az düçar olur. Vətər refləksləri yüksəlir, aşağı ətraflarda patoloji reflekslər meydana çıxır. Xəstələrdə
atetoz və xoreoatetoz şəklində hiperkinezlər müşahidə olunur. Atetoz -ətrafların fasiləsiz ritmik
hərəkəti, xoreya-bütün əzələlərin düzgün olmayan ardıcıllıqsız hərəkətidir.
|