Firuzə Məmmədli
96
YALAN GÜN
Gözünə kül üfürdüyüm dərdlərin
Biri məndən üz döndərib getmədi.
Elə
məni bildi, Allah, həmdəmi,
Aşıb mən tək bir səngəri, getmədi.
Heç-puç oldu
əməllərim əlində,
Yaşa doldu taleyimin sərt üzü.
Yazıqlaşdı qələm mənim əlimdə,
Əzablardan yaxa cırdı dərd özü.
Vaxt
əlində saxta gördüm ömrümü,
Mən üzümü dünənimə çevirdim.
Ayaqlayıb keçdim səbri, dözümü,
Öz-özümün düşməninə çevrildim.
Atdı, tutdu...
döydü məni dər-divar,
Ha çırpındım, dərdə qalan kim idi?!
Cırıb atdım, kağız-kuğuz... hər nə var...
Düz demədim...
O gün yalan gün idi.
2018