Gülnarə Fəxrəddin qızı. Türk dillərində zaman kateqoriyası. Bakı. 2010,s. 1 A


§4.Abidələrin dilində zaman formaları



Yüklə 2,89 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə4/13
tarix06.12.2016
ölçüsü2,89 Kb.
#962
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   13
§4.Abidələrin dilində zaman formaları 
                                                 
1
 Любимов  К.М.  О  настоящем-будущем  времени  в  турецком  языке.  Акаде-
мику  Владимиру  Александровичу  Гордлевскому  к  его  семидесятипятиле-
тию. Сборник статей. Изд. АН ССР, Москва, 1953, с. 167.    
2
 Axundov A.A. Felin zamanları. Bakı, ADU nəşri, 1961, s. 101.  
3
 Yenə orada.s. 101.   
4
 Коклянова А.А.Категория времени в современном узбекском языке.  
ке.  Москва, Изд. АН СССР, 1963, с. 63.  

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
57
 
 
 
 
Von Gabainin “Eski Türkçenin Grammeri” əsərin-
də felin zamanlarını aşağıdakı kimi qruplaşdırır: 
1.
 
geniş zaman (-ur, -ür män) 
2.
 
görülen geçmiş zaman I (-t+ım) 
3.
 
görülen geçmiş zaman II (-yuk män) 
4.
 
belirsiz zaman(anlatılan geçmiş zaman)(-mış -män) 
5.
 
gelecek zaman I (-ğay män) 
6.
 
gelecek zaman II (-taçı män, -çı, -çi, -ça, -çä)
1

Son dövrdə yazılan sanballı  əsərlərdən biri tanın-
mış Azərbaycan kaşğarşünası filologiya elmləri doktoru 
Ramiz Əskərin “Mahmud Kaşğari və onun “Divanü lü-
ğat-it-türk” əsəri” adlı tədqiqat işidir. Müəllif “Divan”ın 
dilində 
şühudi keçmiş zaman, nəqli keçmiş zaman, indiki 
zaman, qəti gələcək zaman, yaxın gələcək zaman, qeyri-qəti 
gələcək zaman
 formalarının olduğunu göstərir
2

R.Eyvazovanın 2005-ci ildə nəşr etdirdiyi “Kişvəri 
“Divanı”nın dili” əsərində  də felin zamanları  bəhsinə 
toxunulmuşdur. Burada üç qrammatik zamanda özünü 
göstərən beş zaman – şühudi keçmiş zaman, nəqli keç-
miş zaman, indiki zaman, qəti gələcək zaman, qeyri-qəti 
gələcək zaman formalarının olduğu göstərilir
3
.  
Kişvəri “Divan”ı ilə müasir Azərbaycan ədəbi dili-
nin felin zamanlar sistemi baxımından müqayisəsində 
müşahidə olunan əsas fərqlər “Divan”dakı morfoloji 
göstərici variantlarının daha çox olması ilə  şərtlənir. 
                                                 
1
Von Gabain A.Eski Türkçenin Grameri. Ankara,  2007, s. 80-82.  
2
 Əskər Ramiz.Mahmud Kaşğari və onun “Divanü lüğat-it-türk”  əsəri. 
Bakı, “MBM”,  2008, s. 262-270.  
3
Eyvazova R.Kişvəri “Divan”ının dili(morfoloji xüsusiyyətlər). B.,“Elm”, 
2005, s.124-139  

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
58
 
 
 
 
Burada indiki zaman forması morfoloji əlamətlərinin 
çoxluğu ilə seçilir. Bu şəkilçilərin bir qismi müasir 
Azərbaycan ədəbi dilində işlənməsə də, Azərbaycan di-
linin dialekt və şivələrində, eləcə də digər türk dillərin-
də işlənməkdədir.  
İ.Vəliyev felin zamanlarına diaxron aspektdən ya-
naşmış, “XIV-XIX əsrlərdə Azərbaycan dilinin yazılı 
abidələrində keçmiş zaman formaları” adlı namizədlik 
dissertasiyasını yazmışdır
1

A.N.Kononov VII-IX əsr türk run abidələrinin di-
lində zamanlar sistemini felin xəbər şəkli daxilində təq-
dim etmiş və xəbər şəklini iki hissəyə - sadə və mürək-
kəb xəbər şəkillərinə ayırır. Sadə xəbər şəklinə 
indiki-gə-
ləcək I, indiki-gələcək II, qəti keçmiş, qeyri-məlum keçmiş, 
qəti gələcək I, qəti gələcək II, mümkün gələcək zaman
 for-
malarını, mürəkkəb formalara isə
  qeyri-müəyyən imper-
fekt, uzaq keçmiş, gələcək-keçmiş 
formalarını aid etmiş-
dir
2

X.Q.Niqmatov yazır:“Xəbər  şəkli zaman formala-
rının inkişaf etmiş sisteminə malikdir.Mahmud Kaşğari 
“Divan”ının dilində xəbər şəkli 
qəti keçmiş,  -mış şəkilçili 
keçmiş, qeyri-müəyyən imperfekt, qəti gələcək, yaxın gələcək
 
və 
aorist zaman
 formaları ilə ifadə olunmuşdur”
3

                                                 
1
Велиев И.Д.Формы прошедшего времени в письменных памятниках 
азербайджанского языка XIV-XIX вв. АКД. Баку, 1969, 22 с.  
2
 Кононов  А.Н.Грамматика  языка  тюркских  рунических  памтников 
VII-IX вв. Л., «Наука», 1980, с. 186-192. 
3
Нигматов  Х.Г.Соотношении  категорий  времени  и  наклонения  в 
тюркском  глаголе  (по  материалам  словаря  Махмуда  Кашгарско-
го).//Советская тюркология.,Баку-1970,№5 с..52 

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
59
 
 
 
 
 
 
I
I
I
I
 
 
F
F
Ə
Ə
S
S
İ
İ
L
L
 
 
 
 
T
T
Ü
Ü
R
R
K
K
 
 
D
D
İ
İ
L
L
L
L
Ə
Ə
R
R
İ
İ
N
N
D
D
Ə
Ə
 
 
 
 
F
F
E
E
L
L
 
 
Z
Z
A
A
M
M
A
A
N
N
L
L
A
A
R
R
I
I
N
N
I
I
N
N
 
 
 
 
 
 
M
M
O
O
R
R
F
F
O
O
L
L
O
O
J
J
İ
İ
 
 
Ə
Ə
L
L
A
A
M
M
Ə
Ə
T
T
L
L
Ə
Ə
R
R
İ
İ
 
 
Felin zamanları dildə şəkilçilərlə ifadə olunur. Bu 
şəkilçilər kəmiyyət müxtəlifliyinə, fonetik variantlılığı-
na görə türk dillərində xeyli fərqlənir. Bir sıra dünya 
dillərində olduğu kimi, müasir türk dillərinin də qram-
matik zamanını göstərən morfoloji əlamətlər vardır. Za-
manlar həmin morfoloji əlamətlər vasitəsilə dəqiqləşdi-
rilir, yəni keçmiş, indiki və gələcək zaman formalarında 
ifadə edilir.  
Türk dillərində zaman formalarını ifadə edən şəkil-
çilər müxtəlif işlənmə tezliyinə malikdir. Oğuz qrupu 
türk dillərində aktiv şəkildə özünü göstərən və daha çox 
işlənən zaman şəkilçiləri digər qrup türk dillərində bir o 
qədər də çox işlənmir.  
Oğuz qrupu türk dillərində keçmiş zaman -mış şə-
kilçisinə digər türk dillərində (salar dili istisna olunmaq-
la) zaman şəkilçisi kimi təsadüf olunmur, salar dilində 
isə tamam başqa funksiyada çıxış edir. Yaxud -çaŋ, -çeŋ 
şəkilçili və -çık, -çik; -çuk, -çük şəkilçili keçmiş zaman 
formaları yalnız uyğur-oğuz qrupu türk dillərində rast-
lanan formadır.  

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
60
 
 
 
 
Eyni fikri digər qrup türk dilləri haqqında da söy-
ləmək olar. Məsələn, qıpçaq, bulqar, karluq, uyğur-oğuz 
qrupu türk dillərində geniş  şəkildə yayılmış  -qan, -kən 
keçmiş zaman şəkilçisi, -a, -e, -y indiki zaman şəkilçisi 
oğuz qrupu türk dillərində, ümumiyyətlə, zaman forma-
sını yaratmağa xidmət etmir.   
Zaman formalarını ifadə edən elə morfoloji əla-
mətlər vardır ki, onlar yalnız həmin türk dilində özünü 
göstərir.  
Oğuz qrupu türk dillərinin hər birində indiki za-
man formasını əmələ gətirən morfoloji əlamətlər öz spe-
sifikliyi ilə seçilir. Belə ki, Azərbaycan, türk, türkmən, 
qaqauz dillərində müşahidə olunan indiki zaman şəkil-
çiləri hər bir dilin özünə məxsusdur. Türk, türkmən, qa-
qauz dillərində indiki zamanın morfoloji göstəriciləri 
digər türk dillərində müşahidə olunmur. Azərbaycan di-
lində indiki zamanı  əmələ  gətirən  şəkilçilər isə digər 
türk dillərində başqa mövqedə - gələcək zaman şəkilçisi 
kimi işlənir. Karluq qrupu türk dillərində indiki zaman 
şəkilçiləri də yalnız həmin dillərdə müşahidə olunan 
zaman göstəriciləridir.  
Gələcək zaman şəkilçilərinə  gəldikdə isə qeyd et-
məliyik ki, bütün türk dillərində müşahidə etdiyimiz gə-
ləcək zaman şəkilçiləri ilə yanaşı, yalnız müəyyən bir 
türk dili üçün yaxud müəyyən qrup türk dilləri üçün 
xarakterik olan gələcək zaman şəkilçiləri də nəzərə çar-
pır. Məsələn,-ar, -er, -ır, -ir, -ur, -ür, -r şəkilçili gələcək 
zaman forması bütün tük dilləri üçün xarakterik olduğu 
halda,  -acaq, -əcək  şəkilçili gələcək zaman forması 

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
61
 
 
 
 
bütün oğuz qrupu türk dillərində geniş istifadə tezliyinə 
malik olduğu halda, uyğur-oğuz qrupu türk dillərində 
ümumiyyətlə, rast gəlinmir. Qıpçaq, bulqar, karluq qru-
pu türk dillərində isə pərakəndə şəkildə təsadüf olunur. 
Türk dillərində müşahidə olunan digər gələcək zamanın 
morfoloji göstəriciləri isə məhdud dairədə bir və ya bir 
neçə bu və ya digər türk dilində spesifik gələcək zaman 
formasının ifadəsinə xidmət edir.  
Bütün bu söylədiklərimizi nəzərə alaraq türk dillə-
rində müşahidə olunan bütün zaman şəkilçilərini işlən-
mə arealına görə iki qrupa ayırmaq olar: 
1. geniş arealda işlənən zaman şəkilçiləri;  
2. məhdud(dar) arealda işlənən zaman şəkilçiləri. 
Geniş arealda işlənən zaman şəkilçilərinə aşağıda-
kıları aid etmək olar: 
1.
 
-dı, -di, -du, -dü; -mış, -miş, -muş, -müş; -qan, -kən; 
-ıb, -ib, -ub, -üb keçmiş zaman şəkilçiləri; 
2.
 
-a, -e (-ə), -y indiki zaman şəkilçiləri;  
3.
 
-ır, -ir, -ur, -ür, -ar, -ər, -r; -acaq, -əcək  gələcək 
zaman şəkilçiləri. 
Məhdud (dar) arealda zaman şəkilçilərinə isə aşa-
ğıdakılar daxildir: 
1.
 
-an, -en; -çaŋ, -çeŋ; -çu, -çü; -atın, -etin; -çık, -çik; -
çuk, -çük keçmiş zaman şəkilçiləri; 
2.
 
-yor; -yar, -yər; -er, -yer; -yap; -ıuçu, -ıçan; -por; -
yaq, -qaq, -gak, -kek; -oyan, -uyan indiki zaman 
şəkilçiləri; 

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
62
 
 
 
 
3.
 
-arlık, -erlik; -γyr, -qyr, -gyr, -kyr; -γy, -qy, -yo, -go, 
-yu, -gu; -qadıq, -qediq; -qalak, -kalak, -qelek 
gələcək zaman şəkilçiləri.  
Göründüyü kimi, türk dillərində  məhdud (dar) 
arealda işlənən – yalnız bir türk dili yaxud bir neçə türk 
dilinə məxsus olan zaman şəkilçiləri daha çox indiki və 
gələcək zamanla bağlıdır. Bu da təbii ki, türk dillərində 
zaman formalarından birinin digərinə nisbətən daha 
sonra yaranması və inkişafı ilə əlaqədardır. 
 
§1. Keçmiş zamanın morfoloji əlamətləri 
Müasir türk dillərində keçmiş zaman müxtəlif mor-
foloji əlamətlərlə çıxış edir: -dı, -di, -du, -dü; -mış, -miş, 
-muş, -müş; -qan, -kən; -ıb, -ib, -ub, -üb; -an, -en; -çaŋ, 
-çeŋ; -çık, -çik, -çuk, -çük; -çu, -çü; -atın, -etin və s.  
Bildiyimiz kimi, bu şəkilçilərin bir qismi əksər 
türk dillərində müşahidə olunduğu halda, digər qisminin 
işlənmə dairəsi məhduddur. Məsələn,  -dı, -di, -du, -dü 
şəkilçili keçmiş zaman bütün türk dillərində,  yaxud        
-qan, -kən  şəkilçili keçmiş zaman əksər türk dillərində 
müşahidə olunduğu halda, -çu, -çü  şəkilçili keçmiş za-
man yalnız qırğız ədəbi dilində işlənir. 
Bir cəhəti qeyd edək ki, bütün türk dillərində felin 
mürəkkəb formalarını da keçmiş zaman forması kimi 
təqdim etmə halları olmuşdur. Dilçilər arasında belə fi-
kir ayrılığı bu gün də davam etməkdədir. 
-Dı şəkilçili keçmiş zaman. -Dı şəkilçili keçmiş za-
man forması müasir türk dillərinin hər birində bu və ya 
digər fonetik variantlarda özünü göstərir. Daha çox mü-

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
63
 
 
 
 
şahidə olunan şəkilçi variantları -dı, -di, -du, -dü və -tı,    
-ti, -tu, -tü formalarıdır.  
Müasir türk, qaqauz, şor, tofalar dillərində həm -dı
həm də  -tı  şəkilçisinin hər dörd variantından istifadə 
olunur. Müasir Azərbaycan, türkmən,qırğız, noqay, baş-
qırd, qaraçay-balkar, özbək dillərində yalnız dördva-
riantlı -dı şəkilçisinə rast gəlinir.  
Qaraqalpaq, qumuq, xakas, qazax dilləri üçün iki-
variantlı -dı, -di və ikivariantlı -tı, -ti şəkilçisi xarakte-
rikdir. Sarı-uyğur və karaim dillərində bu şəkilçi həm 
kar, həm cingiltili samitli özünü göstərir. Lakin hər iki 
dildə -dı və -tı morfoloji əlamətləri üç cür yazılır:  -ťe,   
-ťy,-ti, -de, -dy, -di (sarı-uyğur); -dı, -di, -du, -tı, -ti, -tu 
(karaim). Karaim dilinin Trakay dialektində  -tyu, -dyu
salar dilində isə    -žı, -ži formalarına rastlanır. 
Q.Abdullayeva  şühudi keçmiş zaman şəkilçisinin 
“kar” variantının(-tı, -ti) qədim türk yazılı abidələrinin 
dilində daha çox l, n, r sonor samitləri ilə bitən sözlər-
dən sonra işləndiyinin  şahidi olduğunu yazır (internet 
mənbəyi:http://yazıkiliteratura2.narod.ru/lin64.htm). 
Orxon abidələrində  şəkilçinin həm cingiltili, həm 
də kar variantının istifadəsi müşahidə olunur. Sait, cin-
giltili və kar samitlə bitən əsaslara cingiltili variant -dı/-
di, sonor samitlərlə bitən  əsaslara kar variant -tı/-ti ar-
tırılır. Məsələn:süledim,yarlıkadı, itdim,sançdım və s. 
1
 
M.Şirəliyev Azərbaycan dilinin dialekt və  şivələ-
rində  şühudi keçmiş zamanı ifadə edən  -dı  şəkilçisinin 
                                                 
1
 Ахметов  М.А.  Глагол  в  языке  Орхоно-енисейских  памятников.  Изд.  Са-
ратовского Университета. Башкирский госуниверситет, 1978, с.  69. 

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
64
 
 
 
 
dördvariantlı, ikivariantlı  və müxtəlifvariantlı  işlənmə-
sini nəzərə alaraq dialekt və  şivələrimizi üç qrupa ayı-
rır
1
. Bu o deməkdir ki, ədəbi dildə  şühudi keçmiş za-
manda dördvariantlı -dı, -di, -du, -dü şəkilçisindən isti-
fadə olunduğu halda, dialekt və şivələrdə şəkilçilərin iş-
lənmə mövqeyi bir qədər dəyişir. 
İndi isə tədqiq etdiyimiz türk dillərində bu şəkilçi-
nin işlənmə vəziyyətinə nəzər salaq:  
                        I şəxs          II şəxs        IIIşəxs 
Tək: azərb.:     oxudum      oxudun       oxudu 
        türkmən:  bildim     bildiŋ           bildi 
        qazax:     aldım          aldıŋ           aldı 
        özbək:     yaşadim      yaşadinq     yaşadi 
        karaim:   keldim        keldin         keldi 
        qumuq:   ałdım          ałdïn           ałdï       
        bar.tat.:  kiltim          kiltiŋ          kilti 
        şor:         attım            attınъ        attı   
        yakut:     bardım         bardıŋ       barda   
Cəm azərb.:   oxuduq        oxudunuz  oxudular 
        türkmən: bildik          bildiŋiz      bildiler 
        qazax:     aldık           aldıŋızdar  aldılar  
        özbək:     yaşadik      yaşadinqiz  yaşadilar 
        karaim:   keldik          keldiniz    keldiler 
       qumuq:    ałdïq            ałdïġiz      ałdïłar  
       bar.tat.:   kiltik           kiltiğis     kiltilər/ kiltiŋnər 
      şor:           attıbıs         attaar       attılar  
      yakut:       bardıbıt       bardıqıt   bardılar 
                                                 
1
Şirəliyev M.Azərbaycan dialektologiyasının əsasları.Bakı,1962, s. 207-208.  

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
65
 
 
 
 
Nümunələrə  nəzər yetirək: Azərb.:Bu zaman kupe-
nin yarımaçıq qapısı ağzında polis serjantı göründü (M. 
Qacar, Metroda terror); türk: Kadın,artık çocuklarına 
işittirmekten korkmayarak yüksek sesle ağlaya ağlaya 
mutfağa girdi. Ali Rıza Bey, olduğu yerde donup kaldı 
(R.N.Güntekin,Yaprak dökümü); qaqauz: – Usek saabi 
kabaatlılar ondukuzu da senin izinini tamamnadılar (N. 
Baboqlu, Legendanın izi); qırğız:Ömür-ölüm! Bul эköö-
nün – jarık menen karanqılıktın betteşüüsü kırqız jerinin 
biyik çokusu Üzönqülöş  aşuusunda  boldu. Çıqarmanın 
syujettik-kompozisiyalık mazmunu da önütüp oturup 
biyiktiqine jetti(Kutbilim); xakas:Çilbiqen palaları çıca-
ğın potxı tip, çip saldılar; kazan-tatar: İkençe könne irtə 
belən ike tien sədaka, ber kisək utın alıp, yanqa kitap-
bukçamnı asıp, məzin yortına “qıylem estərqə”  kittem 
(Q.Bəşirov); 
qazax:   Balalar! Oқuğa bar! Jatpa қarap! 
              Juınıp, kiininder şapşaŋıraқ! 
              Şaқırdı tauıқ mana əldeқaşan, 
                   Karap tür terezeden kün jıltırap 
                                                      (Ə.Baytursınov) 
Məlum olduğu kimi, bütün türk dillərində mövcud 
olan -dı şəkilçili keçmiş zamanın birinci şəxsin cəmində 
əksər müasir türk dillərində  -k, özbək dilində isə  -mız 
şəxs şəkilçisindən istifadə olunur. Bu şəxs sonluqların-
dan hansının daha qədim olması  tədqiqatçıların diqqə-
tindən kənarda qalmamışdır.  
Müasir dövrdə bu forma təkcə özbək dilinin Daş-
kənd  şivəsində qalmışdır. Həmin  şivədə M.Kaşğarlının 

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
66
 
 
 
 
“Divan”ında olduğu kimi, birinci şəxs cəmdə -mız//-miz 
şəkilçisindən istifadə olunur. Məsələn, Daşkənd şivəsin-
də birinci şəxs cəmdə ədəbi dildə “oldik” əvəzinə “oldı-
mız”, “berdik” əvəzinə “berdımız” və s. işlənir
1

Azərbaycan dilinin yazılı abidələrində  -mız//-miz 
formasına rast gəlmədik. Onu da qeyd edək ki, nə müa-
sir Azərbaycan dilində, nə  də onun dialekt və  şivələ-
rində -mız şəkilçisinin birinci şəxsin cəmində fellərlə iş-
ləndiyinə təsadüf edilmir.  
Qədim türk yazılı abidələrindən Tonyukukun şərə-
finə qoyulmuş abidənin dilində də -dimiz, -timiz forma-
larından istifadə olunmuşdur. Məsələn: Biz jämä sülä-
dimiz, any irtimiz; Bän anča tirmän: bän bilgä Toñuquq 
Altun jysyγ asa kältimiz, Ärtis ügüzüg käčä kältimiz 
2
. 
V.V.Reşetov yazır:“Qeyd etmək yerinə düşərdi ki, 
etimoloji baxımdan -dımız Daşkənd forması -dık müasir 
özbək ədəbi dil formasından daha qədimdir. Biz Kül-Ti-
gin abidəsində(sözläşdimiz “danışdıq”,birtimiz “verdik”, 
itdimiz “etdik”,  konturtımız “yerləşdik”), Mahmud Kaş-
ğarlının “Divan”ında, İbn-Mühənnada, Məhəmməd Sa-
lihin “Şeybani-namə”sində buna rast gəlirik. Bu forma-
                                                 
1
Vəliyev İ. Mahmud Kaşğarinin “Divanü lüğət-it-türk”də keçmiş zamanın 
ifadə vasitələri. Elmi əsərlər – Учение  записки. Dil və  ədəbiyyat seri-
yası.Bakı, S.M.Kirov adına Azərb.Dövlət Universiteti.1968,№5,  s. 91. 
2
 Кононов  А.Н.Грамматика  языка  тюркских  рунических  памтников 
VII-IX вв.  Л., «Наука», 1980, с. 63-64.  

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
67
 
 
 
 
nın mənbələrini,  şübhəsiz, Qaraxanlı dialekt birliyində 
axtarmaq lazımdır”.
1
  
A.N.Kononov isə bu fikrin əksinə olaraq, -mız şə-
kilçili formanı  -k  şəkilçili forma ilə müqayisədə  (-mız) 
mənşəcə nisbətən daha sonrakı forma hesab edir və eh-
timal edir ki, o, birinci və ikinci şəxsin tək formaları 
yaranan zaman, başqa sözlə, bütün təsrif sistemi ciddi 
simmetrik xarakter alanda yarana bilərdi
2

-
4
 şəkilçili keçmiş zaman, demək olar ki, bütün 
türk dillərində müşahidə olunur. -Dı
4
  şəkilçili zaman 
forması Azərbaycan dilində şühudi keçmiş zaman, türk 
dilində isə  görülən keçmiş zaman adlanır. Müasir türk 
dilində sonu cingiltili samitlərlə bitən fellərə  -dı
4
, kar 
samitlərlə bitən fellərə  -tı
4 
şəkilçisi artırılır. Bu cəhət 
türk dilindən başqa qaqauz,şor,tofalar dilində də vardır. 
-Dı
4
  şəkilçisi bəzən diftonq şəklində üzə  çıxır. Məs.: 
aldınız-alduuz,gördünüz-gördüüz,bildiniz-bildiiz və s.  
Bu xüsusiyyətə Kars azərbaycanlılarının dilində, 
eləcə də Naxçıvan dialektində rast gəlinir. 
Azərbaycan dilinin Otmanoba kənd şivəsində ikin-
ci  şəxsin təkində yalnız birvariantlı  -dū  şühudi keçmiş 
zaman şəkilçisi işlənir, təsrif zamanı ikinci şəxs şəkilçi-
si (-n) düşməklə zaman şəkilçisindəki sait burun varian-
                                                 
1
 Решетов В.В. О наманганском говоре узбекского языка. Академику 
Владимиру  Александровичу  Гордлевскому,  к  его  семидесятипяти-
летию. Сборник статей. Изд. АН ССР, Москва, 1953, с.216-230. 
2
Кононов  А.Н.Происхождение  прошедшего  категорического  времени  в 
тюркских  языках. //Тюркологический  сборник, I, 1951, М.-Л.,  Изд.  АН 
СССР, с. 119. 

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
68
 
 
 
 
tına çevrilir; məs.:  aldū, gəldū, durdū, döndū 
1
. Bu, o 
deməkdir ki, dörd variantda – -dı, -di, -du, -dü şəklində 
özünü göstərən şühudi keçmiş zaman şəkilçisi yalnız bir 
variantda müşahidə olunur. Ədəbi dildə  aldın, gəldin, 
durdun, döndün həmin sözlərin qarşılığıdır. Ehtimal ki, 
bu xüsusiyyət digər türk dillərinin dialektlərində də rast-
lanır. 
Şühudi keçmiş zamanla bağlı Azərbaycan dilinin 
Şəki dialektində fərqli cəhət özünü göstərir. Belə ki, Şə-
kinin İncə və Zunud kəndlərində sonu m və n samitləri 
ilə bitən fellər birinci şəxsin təki və üçüncü şəxsin tək 
və  cəmində  -nı, -ni, -nu, -nü; birinci şəxsin cəmi və 
ikinci şəxsin təkində -nı, -nu şəkilçilərini, sonu l samiti 
ilə bitən fellər isə birinci şəxsin təki və üçüncü şəxsin 
tək və  cəmində  -lı, -li,  -lu, -lü; birinci şəxsin cəmi və 
ikinci şəxsin təkində -lı, -lu şəkilçilərini qəbul edir.Məs: 
qannım, qannın, qannı, qannıx, gəllim, gəllin, gəlli, 
gəllıx, gəllilər və s. Azərbaycan dilinin Şamaxı dialek-
tində, Göyçay və Muğan qrupu şivələrində  bəzən  -dı
4
 
şühudi keçmiş zaman şəkilçisinin -zı
4
, -sı
4
 variantlarına 
rast gəlinir. Fel z səsilə bitərsə -zı
4
s səsi ilə bitərsə -sı
4 
şəkilçisi artırılır. Eyni vəziyyəti türkmən dilinin əksər 
şivələrində müşahidə edirik. Sonu n, l, z, s samitləri ilə 
bitən fellərə müvafiq olaraq -nı,-ni -lı, -li, -zı, -zi, -sı, -si 
variantları  əlavə olunur. Məsələn,  yannı, gelli, yazzı, 
kessi
                                                 
1
Vəliyev A.H.Azərbaycan dialektologiyası (keçid şivələrin morfologiyası  və 
sintaksisi). Bakı, ADU nəşri, 1975, s. 37.  

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
69
 
 
 
 
Türkmən dilinin əksər şivələrində n, l, z, s səssizlə-
ri ilə bitən fellərə müvafiq şəkildə -nı, -ni, -lı, -li, -zı, -zi, 
-sı,-si  şəkilçiləri qoşulur.Məs.:yannı, gelli yazzı, kessi
1

Türkmən dilinin Manış dialektində konkret keçmiş za-
man adlandırılan bu zaman forması ədəbi dillə müqayi-
sədə müəyyən fonetik fərqlərə malik olan -dı, -di, -tı,     
-ti, -nı, -ni, -lı, -li şəkliçiləri ilə düzəlir
2

M.Saliyev yazır: “Türkiye Türkçe'si ile Kırgız 
Türkçe'sinde zaman ekleri üzerinde çok aşırı derecede 
farklılık bulunmaktadır. Bu farklılıklar sadece fonetik 
farklılıklar değil de morfem farklılıklarını taşımaktadır. 
Bu iki şive sadece görülen geçmiş zaman ekinde bir-
leşiyorlar. Gördüğünüz gibi Kırgız Türkçe'si geçmiş za-
man ekleri bakımından fazladır. Kırgız Türkçe'sinde si-
fat fiil görevinde olan –gen eki geçmiş zamanı, -ar eki 
de arsar gelecek zaman ekinin görevini de taşımakta-
dır”
3

Barabin tatarlarının dilində zamanlarla bağlı xüsusi 
bir cəhəti qeyd etmək lazım gəlir. Bu da ondan ibarətdir 
ki,  qəti-keçmiş zamanla indiki II zaman formalarının 
morfoloji  əlamətləri üst-üstə düşür. Həmin morfoloji 
əlamət -tı şəkilçisidir. Doğrudur, hər iki zamanı forma-
                                                 
1
 Rüstəmov R.Ə.Azərbaycan dilinin dialekt və şivələrində fel.Bakı,1965,s. 
198  
2
 Атамедов  Н.  Манышский  говор  анауского  диалекта  туркменского 
языка. АКД, Ашхабад, 1965, с. 21.  
3
 Saliyev  M.  Kırgız Türkçe'si ile Türkiye Türkçe'sindeki Grammatikal 
Eklerin Tasviri ve Eş zamanlı Karşılaştırılması. //Uluslararası Türk Dili 
ve Edebiyyatı  öğrenci kongresi,11-13 Eylül 2006. İstanbul,  İstanbul 
Kültür Üniversitesi yayını, 2008, s. 122. 

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
70
 
 
 
 
laşdıran -tı şəkilçisi müasir dil baxımından səs tərkibinə 
görə eyni olsalar da, mənşə etibarilə bir-birindən tama-
milə fərqlənirlər. Barabin tatarlarının dilində -tı şəkilçisi 
qəti-keçmiş zamanla -tı  şəkilçili indiki zaman forması 
yalnız vurğu ilə fərqlənirlər
1
. Belə ki, qəti-keçmiş zama-
nın morfoloji göstəricisi  -tı  vurğulu,  indiki II zamanın 
morfoloji göstəricisi -tı isə vurğusuzdur; məs.:kilti, altı, 
kitti, utırtí – qəti keçmiş zaman, kilti, áltı, kitti, utırtı – 
indiki II zaman. 
-Mış və -qan şəkilçili keçmiş zaman. Müasir Azər-
baycan, türk, qaqauz dillərində  -mış, -miş, -muş, -müş
özbək və uyğur dillərində  təkvariantlı  -miş formasında 
təzahür edir. Burada uyğur dilini digər türk dillərindən 
fərqləndirən cəhət -miş şəkilçili keçmiş zamanın yalnız 
üçüncü  şəxsin tək və  cəmi üçün xarakterik olmasıdır. 
Məs.:almiştur,gelmiştur və s. Tək və cəm üçün eyni for-
ma xarakterikdir. Eyni zamanda uyğur dilində bunun 
şəxs sonluqsuz variantına da rast gəlinir. Tuva dilində 
isə  -mışaan, -mişaan, -muşaan, -müşaan və -bışaan
4
,     
-pışaan
4
, -vışaan
4
  fonetik variantlarından istifadə olu-
nur. 
-Mış  şəkilçili keçmiş zaman formasının digər türk 
dillərində sinonim qarşılığı -qan şəkilçili keçmiş zaman 
formasıdır. Bu forma müxtəlif türk dillərində müxtəlif 
fonetik variantlarda təzahür edir. Qumuq, qaraçay-bal-
kar dillərində  -ğan,-gen, qazax, qaraqalpaq, krım-tatar 
                                                 
1
Тумашева Д.Г.Язык сибирских татар. Ч.II.Изд.Казанского Универ-
ситета, 1968, 184 с.  

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
71
 
 
 
 
dillərində -ğan, -gen, -qan, -ken, altay, noqay dillərində 
-ğan, -gen, -kan, -ken, başqırd, kazan-tatar, uyğur dillə-
rində -ğan, -gən, -qan, -kən, özbək dilində -qan, xakas 
dilində -ğan, -gen, xan, -ken,-an, -en formalarında özü-
nü göstərir. Altay dilində  həmin  şəkilçi variantları ilə 
yanaşı, həm də -ğon, -gön, -kon, -kön variantlarından da 
istifadə olunur. Nümunələrə nəzər yetirək: 
                          Tək                     Cəm 
I şəxs Azərb.:     getmişəm              getmişik    
           türk:        anlamışım             anlamışız 
           qaqauz:   kalmışım               kalmışık 
           qazax:     alğanmın               alğanbız 
           qırğız:     bilgenmen             bilgenmiz 
           qaraqalp.:bilgenmen             bilgenbiz   
           başqırd:   kitkənmen             kitkənbež 
           xakas:      tökkem                  tökkebis 
           özbək:      қilqanman             қilqanmiz 
           qumuq:    satqamman            satqammïz 
           tuva:        öörenmişaan men  öörenmişaan bis 
II şəxsAzərb.:   getmi[ş]sən           getmi[ş]siniz 
           türk:       anlamışsın             anlamışsınız  
          qaqauz:    kalmışın                kalmışınız 
          qazax:      alğansıŋ                alğansıŋdar 
          qırğız:      bilgensiŋ               bilgensiz 
          qaraqalp.: bilgenseŋ              bilgensiz 
          başqırd:    kitkənheŋ              kitkənhegež  
          xakas:      tökkeziŋ                 tökkezer 
          özbək:      қilqansan               қilqansiz   
         qumuq:     satqansan               satqansïz 

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
72
 
 
 
 
          tuva:        öörenmişaan sen    öörenmişaan siler 
III şəxs Azərb.:      getmişdir               getmişlər 
             türk:          anlamış                  anlamışlar 
            qaqauz:      kalmış                    kalmışlar  
            qazax:        alğan                      alğan 
            qırğız:        bilgen                     bilgenler 
            qaraqalp.:   bilgen                     bilgen 
            başqırd:      kitkən                     kitkəndər    
            xakas:         tökken                    tökkenner 
            özbək:        қilqan                     қilqanlar 
           qumuq:       satqan                     satqallar 
            tuva:         ol öörenmişaan       olar öörenmişaan 
Azərb.: – Altı saat növbədə duracağam. Məndən 
nigaran olmayın, gündüz doyunca yatmışam; –Deyəsən 
onun adını  ştabdan  çıxardıblar(Mir Cəlal, Açıq kitab); 
türk:Siyen – Ah, ne hassas bir insan.Sonra? Neler yaz-
mış daha?(A.Nesin, Hadi öldürsene Canikom); qaqauz: 
Karaullar ölə da yapmışlar.Gelmişler avşamnein bu çor-
bacının pençeresinä da sölemişlər ona yukardan mer-
kezdän izini(Qaqauz folkloru,Kara bakla); kazan-tatar: 
Berkönne işek yapkanda xuja səer ber tavış  işetkən 
(Q.Bəşirov); xakas:Mıyağıs pastap pir xat alğan  (126, 
34); özbək:Bobirnoma mavzusida qator badiiy asarlar 
ham yaratilgan 
(www.turan.info/forum/showthread. php?t);  
qazax: Özende balıқşılar au қarap jür,  
     Toğayda oraқ dausı şaŋ-şüŋ orğan
    “Allalap”, al kitaptı қoldarıŋa! 
     Küldarın Küday suymes jalқau bolğan  
                                 (A.Baytursinov,Oқuğa şaқıru). 

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
73
 
 
 
 
qırğız:Oşonduktan jan balam, 
     Adil adamlar baskan 
     Ak joldorqo tüşkünüŋ, 
     Takıbaalar taptaqan.  
                                (Suleyman padişanın nuskaları)  
N.K.Dmitriyev yazır:“Bu nəticə mühümdür ki,“ob-
yektiv”(yaxud “qəti”) keçmiş zamana əks olan bu forma 
mənasına görə vahid deyil, dörd başlıca məqamdan iba-
rətdir: 
1)
nəticə anı(=lat.perfectum logicum,
məsələn: “gəlmişəm” 
= “burdayam”; “o,ölümcül zədələnib” – “o ölübdür” –
subyektiv nəticə);  
2
)  şübhə anı  (=conjunctivus potentialis:
“deyəsən, sən zə-
dələnmisən”); 
3)
tarixi ötürmə anı(=perfectum historicum:“
deyirlər ki, o 
ölub”);  
4)
gözlənilməz hökm anı
(“belə çıxır ki, məni aldadıblar”)
1

-Mış şəkilçili keçmiş zaman orxon abidələrinin di-
lində də işlənmişdir; məs.:
  
Sü:sül(e)p(e)n:tört:bul(u)ñd(a)kı:bod(u)n(u)g:kop: 
(a)lm(ı)ş:kop:b(a)z:kılm(ı)ş:b(a)şl(ı)g(ı)g:yük(ü)nt(ü)r-
m(i)ş:tizl(i)g(i)g:sökürm(i)ş:ilg(e)rü:k(a)d(ı)rk(a)n:yış-
ka: t(e)gi:kirü:t(e)m(i)r:k(a)p(ı)gka:tegi:koont(u)rm(ı)ş 
(KTD2)
2
 
                                                 
1
Дмитриев  Н.К.К  вопросу  о  значении  османской  глагольной  формы  на            
-мыш. Строй тюркских языков. Москва, ИВЛ, 1962, с. 185. 
2
 Tekin Talât.Orhon Yazıtları.Ankara,Türk Dil Kurumu Yaınları,2008, 
s.24. 

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
74
 
 
 
 
 -Mış
 
şəkilçili keçmiş zaman Azərbaycan dilində 
nəqli keçmiş, türk dilində “öğrenilen geçmiş zaman” ad-
lanır. Türk dilindən fərqli olaraq Azərbaycan dilində       
-mış, -miş, -muş, -müş
 
şəkilçisinin qrammatik sinonimi 
kimi  -ıb, -ib, -ub, -üb  şəkilçisindən də istifadə olunur. 
Azərbaycan dilində  -ıb
4   
forması ilə düzələn nəqli keç-
miş zamanın birinci şəxs tək və cəmi yoxdur. Bu o de-
məkdir ki, bu forma yalnız ikinci və üçüncü şəxslər 
üçün xarakterikdir; məs.:  gəlibsən, gəlibdir, gəlibsiniz, 
gəliblər və s. Birinci şəxs tək və cəminin olmamasının 
səbəbi dilimizin inkişafının sonrakı dövrlərində  -mış
4 
formasının daha çox işlənməsi ilə  əlaqədardır.  -Ib, -ib,   
-ub, -üb  şəkilçisi birinci şəxs tək və  cəminin formal 
əlaməti kimi müasir Azərbaycan dilində  işlənməsə  də, 
tarixən birinci şəxsin təkində işləndiyini müşahidə edi-
rik: 
Ey Füzuli, olubam ğərqeyi-girdabi-cünun, 
Gör nə qəhrin çəkirəm dönə-dönə dövranın  
                                                             (Füzuli) 
H.Mirzəzadə  də  -ib  şəkilçisinin nəqli keçmiş za-
man üçün işləndiyi vaxt ikinci və üçüncü şəxsdə olduğu 
qayda üzrə birinci şəxsin də  şəkilçisini sərbəst  şəkildə 
qəbul etdiyini yazır;məs.:Can birlə sana yar olubəm yari 
unutma(Kişvəri); Didi axır peyğəmbərzadəyəm və atam 
ilən taət mehrabında çox durubəm...(Şühədanamə)
1
  
                                                 
1
 Mirzəzadə H.Azərbaycan dilinin tarixi morfologiyası.Bakı,1962, 
s. 145.  

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
75
 
 
 
 
Bundan başqa, Azərbaycan dilində  -mış
 
şəkilçisi-
nin ekvivalenti olan -ıb şəkilçisinə müxtəlif fonetik va-
riantlarla qırğız, qazax, özbək barabin tatarları, türkmən 
və uyğur dillərində də rast gəlinir. Oğuz qrupu türk dil-
lərində -mış
4 
şəkilçisinin yerinə yetirdiyi funksiyanı qıp-
çaq, karluq, bulqar qrupu dillərində -qan şəkilçisi yerinə 
yetirir.  
Maraqlı cəhətlərdən biri budur ki, yuxarıda sadala-
dığımız türk dillərində -qan və -ıb şəkilçilərinin hər iki-
sinin işlədilməsinə baxmayaraq onlar keçmiş zamanın 
eyni formasını deyil, iki ayrı-ayrı formasını yaradırlar.  
-ıb, -ib, -ub, -üb  şəkilçili keçmiş zaman əvvəllər 
türkmən dilində  də geniş  şəkildə  işlənmiş, sonralar isə 
dəyişərək başqa şəkil almışdır.-ıb, -ib, -ub, -üb şəkilçisi 
müasir türkmən dilində uzaq keçmiş zamanın(-ıpdı) və 
subyektiv keçmiş zamanın(ıpdır) morfoloji göstəricilə-
rinin tərkib hissəsidir. Əksər türk dillərində  -ıb
4
 şəkilçi-
si, əsasən,  feli bağlama şəkilçisi kimi fəaliyyət göstərir. 
Müasir Azərbaycan dilinin bəzi dialektlərində -ıb,    
-ib, -ub, -üb  şəkilçisi  -ıp, -ip, -up, -üp, -ıf, -if, -uf, -üf 
formalarında rastlanır.  -ıb
4
  şəkilçisinin  -ıf
4
 formasında 
təzahürü Azərbaycan dilinin qərb qrupu dialekt və şivə-
lərində geniş yayılmışdır
1

Azərbaycan dilində  -ıb, -ib, -ub, -üb, türkmən di-
lində  -ıpdı, -ipdi, -updı, -üpdi  və  -ıpdır,-ipdir, -updır,     
-üpdir, özbək dilində -ib, qazax dilində -p, qırğız və tu-
va dillərində  -ıptır, iptir, -uptur, -üptür,  qırğız dilində, 
                                                 
1
 Azərbaycan dilinin Qərb qrupu dialekt və şivələri. I cild, Bakı, 1967, s. 114.  

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
76
 
 
 
 
eyni zamanda -ıpır,-ipir,-upur,-üpür, altay dilində -ıptır, 
iptir,  -uptır, -üptir, noqay və qaraqalpaq dillərində -ıptı, 
-ipti, sarı-uyğur dilində -ptyr, -ptro, xakas dilində -ptır, 
-ptir,   -tır, -tir formalarında özünü göstərir.  
Yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, barabin tatarlarının 
dilində -ıb şəkilçili zaman forması subyektiv keçmiş za-
man adlanır. Bu dildə subyektiv keçmiş zamanın inkar 
formasına rast gəlinmir
1

Azərbaycan dilində -mış, -miş, -muş, -müş şəkilçisi 
ilə əmələ gələn nəqli keçmiş zaman ikinci şəxsin tək və 
cəmində tam şəkildə  işlənə bildiyi kimi, bəzən sonun-
dakı  ş samiti olmadan da işlənir, yəni  ş samiti düşür. 
Bu, əsasən, danışıq dilində müşahidə olunur:gəlmişsən-
gəlmisən, almışsınız-almısınız  və s. 
 
-Mış, -miş, -muş,     
-müş  şəkilçisinin bu formada işlənməsi  ədəbi dilə  də 
sirayət etmiş və demək olar ki, ədəbi dildə də sabitləş-
məyə başlamışdır:-Nə var, nə olub belə, hay küy qaldır-
mısan? –deyə Rüstəm kişi qaşqabaqlı soruşdu; -Sən qo-
yun fermasını yoxlamağa  getməmisən?(M.İbrahimov, 
Böyük dayaq); 
Sındırmısan, əl vurma sınıq könlümə, zalim, 
Viranə düzəlməz, necə abad eləsən də (Ə.Vahid). 
Cəbrayıl rayonunun Sirik kəndində birinci şəxs tək 
və  cəmdə  -mıs/-mis/-mus/-müs  şəkilçisi işlənir:  satmı-
                                                 
1
 Тумашева  Д.Г.Язык  сибирских  татар.Ч.II, .Изд.Казанского  Университета, 
1968, с. 60.  

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
77
 
 
 
 
sam, cəlmisəm, durmusam, cörmüsəm, satmısıx, cəlmi-
six, durmusux, cörmüsüx
1
.  
Müasir qaqauz ədəbi dilində qeyri-müəyyən keç-
miş zamanın ikinci şəxs tək və cəminin ifadəsində belə 
bir cəhətlə qarşılaşırıq. İlk növbədə qeyd edək ki, bu za-
man forması fel kökünə  -mış  və müvafiq şəxs son-
luqlarının artırılması ilə düzəlir. Digər türk dillərindən 
fərqli olaraq qaqauz ədəbi dilində bu zamanın təsrifi za-
manı II şəxsin təkində  -sın, -sin, -sun, -sün deyil, -ın,     
-in, -un, -ün, II şəxsin cəmində isə -sınız, -siniz, -sunuz, 
-sünüz deyil, -ınız, -iniz, -unuz, -ünüz şəxs sonluğundan 
istifadə olunur: 
tək    
I ş.   gelmişim     oturmuşum 
 
        II ş.   gelmişin      oturmuşun 
       III ş.   gelmiş         oturmuş 
cəm  
I ş.   gelmişik      oturmuşuk 
        II ş.   gelmişiniz   oturmuşunuz 
       III ş.  gelmişlär     oturmuşlar 
Göründüyü kimi, fel təsrif olunarkən ikinci şəxsin 
tək və cəmində şəxs sonluğundakı s düşür; məs.:Pek se-
vinerim, ani bulmuşun kendinä eni işçi; Ax, sän taa 
bişey annamamışın! –yaptı Vera kendi üzündä; Kocası 
biraz içer, deer, ama Qalya almış onu elä, yaşээrlar... 
sora andık seni, soru näbarmışın; -Sordu, näbarmışın 
sen; -İslä yapmışın.Ya bak, yoktu umudum, ani sän bölä 
patretlär yapasın! –yapılmaksız  şaştı Vera(D.Kara Ço-
                                                 
1
 Rüstəmov R.Ə. Azərbaycan dilinin dialekt və şivələrində fel. Bakı,1965, 
s. 202.  

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
78
 
 
 
 
ban); –Var mı sizdä akıl, işittim kansamol girmişiniz? 
(N.Baboglu). 
       Kaplunbua, kaplunbua  
       Nereyi yollanmışın? 
       Ne iyersin acaba? 
       Taş gibi kalmışın. 
                                 (G.Karanfil) 
 Qaqauz dilində ikinci şəxsin tək və cəmində haq-
qında danışdığımız şəxs sonluqları ilə əlaqədar müşahi-
də olunan vəziyyət müasir türk dilində  də özünü gös-
tərir. Lakin qaqauz dilindən fərqli olaraq -ın,  -in,  -un,    
-ün və -ınız, -iniz, -unuz, -ünüz şəxs sonluqları türk ədə-
bi dilində deyil, danışıq dilində  və dialektlərdə müşa-
hidə olunur. Danışıq dilində hər iki şəkilçi variantından 
istifadə olunur; məs.: 
gitmişsin-gitmişin              gitmişsiniz-gitmişiniz         
bakmışsın-bakmışın           bakmışsınız-bakmışınız 
söylemişsin-söylemişin      söylemişsiniz-söylemişiniz
       
Ədəbi dildə ikinci şəxsin təkində  -sın,-sin,-sun,      
-sün, ikinci şəxsin cəmində -sınız, -siniz, -sunuz, -sünüz 
formalarının işlənməsinə baxmayaraq türk yazıçısı Na-
zim Hikmətin əsərlərində -sın, -sin, -sun, -sün deyil, -ın, 
-in, -un, -ün variantına kifayət qədər rast gəlindiyini 
müşahidə edirik; məs.:Şahende –Sen de gülmemişin bu 
dünyada, Fatma hanımcığım...(oğluna seslenir) Hasan... 
Uzaklara gitme; Fatma -...Vah yavrum, vah canım za-
yıflamışın; Reis –İlk defa görüp görmediğini sormu-
yorum (zabit katibinin uzattığı vekaletnameyi alır). Bak 
burda vekaletnamen. Bu da mührün. Demek beyi avukat 

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
79
 
 
 
 
tutmuşun.  İstediğin kadar avukat tutarsın, buna kimse 
karışmaz; İsmail -Vay bizimkinin kitabını almışın; Beh-
zad–Ah oğul... Yine kan tepeme çıktı...Senin gibi nak-
kaş.. Hünerini bunca yıldır unutmamışın da (N.Hikmet). 
Müasir Azərbaycan  ədəbi dilində  -mış
4 
şəkilçili 
keçmiş(nəqli keçmiş) zaman forması ikinci şəxsin tə-
kində  -san
2
,  cəmində  -sınız
4
  şəxs  şəkilçiləri ilə  işlənsə 
də, Azərbaycan dilinin Qərb qrupu dialekt və şivələrin-
də II şəxsin təkində -an
2 
, cəmində -ınız
4
 şəxs şəkilçiləri 
ilə də işləndiyinə rast gəlirik; məs.:getmişən, yazmışan, 
bilmişiniz, qalmışınız və s.  
II şəxsin təkində -an, -ən şəxs şəkilçisinin işlədil-
məsi daha çox Cənubi Azərbaycan dialektlərinə aiddir
1

Cənubi Azərbaycanın Zəncan dialektində -mış şəkilçisi 
II şəxsdə də özünü göstərir;məs.:almışan, gəlmişən
2

Ş.Xəlilov XV əsr Azərbaycan yazılı abidəsi olan 
“Əsrarnamə”nin dilində keçmiş zaman formalarından 
bəhs edərkən abidənin dilində  nəqli keçmiş zamanın 
morfoloji  əlamətlərindən olan -mış  şəkilçisinə ikinci 
şəxsin cəmində rastlanmadığını  və ümumiyyətlə Azər-
baycan yazılı abidələrinin dilində az işləndiyini yazır
3

                                                 
1
Azərbaycan dilinin Qərb qrupu dialekt və şivələri.I cild,Bakı,1967,s. 114.  
2
Vəliyev A.H.Azərbaycan dialektologiyası(keçid  şivələrin morfologiyası 
və sintaksisi). Bakı,  1975, s. 213.  
3
Халилов Ш.Х.Язык азербайджанского письменного памятника XVв. 
«Асрарнаме».(морфологические особенности).АКД,Баку,1974,с. 42.  

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
80
 
 
 
 
Çuvaş dilində ikinci şəxsin təkini ifadə etmək üçün 
-ān, -ēn şəkilçisindən istifadə olunur
1
.  
Digər türk dillərindən  -ın, -in  şəxs sonluğu türk-
mən ədəbi dilində I şəxsin təkində(alyarın, bilyərin), al-
tay dilində ikinci şəxsin təkində istifadə edilir. Lakin 
haqqında danışdığımız  s  səsi ilə  əmələ  gələn  -ın  şəxs 
şəkilçisindən fərqli olaraq burada səs düşümü baş 
vermir və bu şəxs sonluğu türkmən və altay dillərində 
sabitləşmiş şəxs şəkilçilərindən biridir. 
I şəxs tək və cəmdə p səssizi ilə bitən fellərdə bə-
zən -mış, nəqli keçmiş zaman şəkilçisi əvəzinə -bış, şə-
kilçisi işlədilir. Əlbəttə, bu, yarımçıq irəli assimilyasiya 
nəticəsidir; məs.:tapbışam, tapbışıx, səpbişəm, səpbişik 
(D.Qır.)
2

Salar dilində felin keçmiş zamanının 2 forması var:   
1) məlum keçmiş zaman 
2) nəticəli keçmiş zaman
3

Salar dilində digər türk dillərində müşahidə olun-
mayan bir cəhət diqqəti cəlb edir. Danışanın bilavasitə 
şahidliyi olmadan, icra olunmuş iş, hal və ya hərəkətin 
söz söylənən vaxtda nəticəsini bildirən keçmiş zamanı 
ifadə etmək üçün oğuz qrupu türk dillərində -mış
4
 (türk-
mən dilində -an, -en), digər türk dillərində isə  -qan şə-
                                                 
1
 Баскаков Н.А. Система спряжения или изменения слов по лицам в 
языках  тюркской  группы.  Исследования  по  сравнительной  грамма-
тике тюркских языков, ч. II. Морфология, Москва, 1956, с.266. 
2
 Azərbaycan dilinin Qərb qrupu dialekt və şivələri.I cild,Bakı,1967,  
s. 113.  
3
 Тенишев Э.Р. Саларский язык. Москва, 1963, ИВЛ, с. 33-34.  

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
81
 
 
 
 
kilçilərindən istifadə olunur. Bu şəkilçilərin hər ikisi sa-
lar dilində keçmiş zamanın morfoloji əlamətləri kimi 
müşahidə olunur, lakin onlar eyni deyil, keçmiş zama-
nın iki müxtəlif formalarını əmələ gətirirlər.  
Türk dillərində  -mış  və  -qan  şəkilçilərinin yerinə 
yetirdiyi zaman funksiyası salar dilində  -qan  şəkilçisi 
vasitəsilə yerinə yetirilir. -mış şəkilçisi isə -dı şəkilçisi-
nin fonetik variantı olan -ži-nin ekvivalenti hesab olu-
naraq, biri digərini asanlıqla əvəz etməklə eynihüquqlu 
sinonim şəkilçi kimi çıxış edir. Beləlikə, keçmiş zaman 
formasının salar dilində iki morfoloji əlaməti özünü 
göstərir. Halbuki müasir Azərbaycan, türk, qaqauz dillə-
rində -mış
4
 nəqli keçmiş, -dı
4
 şəkilçisi qəti keçmiş (şü-
hudi keçmiş) zamanın göstəricisi kimi çıxış edir. 
Salar dilində -ži şəkilçisi hər üç şəxsdə iştirak etdi-
yi halda, -mış şəkilçisi yalnız ikinci və üçüncü şəxslərdə 
özünü göstərir: 
Men kelži                        piser kelži 
Sen kelži /kelmiş             seler kelži /kelmiş              
Vu kelži /kelmiş              vuler kelži /kelmiş               
Bəzi türk dillərində olduğu kimi(türkmən dilində 
qəti gələcək zaman forması, tofalar və tuva dillərində -
ar şəkilçili gələcək zaman və onun inkarı və s.) salar di-
lində də fel təsrif olunan zaman şəxs sonluqlarından is-
tifadə olunmadığı üçün feldən əvvəl şəxs əvəzliklərinin 
işlənməsi mütləqdir. 
Bəzən elə olur ki, eyni dildə eyni zaman forması 
müxtəlif adlarla adlandırılır. Müasir Azərbaycan dilində 
-mış
4
, -ıb
4
  şəkilçili zaman formasının nəqli keçmiş za-

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
82
 
 
 
 
man adlandırılması dilçilərimiz tərəfindən birmənalı qə-
bul olunur. 
Müasir Azərbaycan dilində  -mış  və  -ıb  şəkilçiləri 
bir-birinin qrammatik sinonimi hesab olunaraq eyni mə-
nanı ifadə edirsə  və birinci şəxsin tək və  cəmi istisna 
olmaqla biri digərinin yerində asanlıqla işlənə bilirsə, 
digər türk dillərində bu vəziyyət bir qədər fərqlidir. 
Azərbaycan, türk və qaqauz dillərində -mış şəkilçisinin 
felin keçmiş zaman şəkilçisi kimi yerinə yetirdiyi funk-
siya əksər türk dillərində -qan şəkilçisi vasitəsilə həyata 
keçirilir. Azərbaycan dilində -mış şəkilçisinin qramma-
tik sinonimi sayılan  -ıb  şəkilçisi müxtəlif fonetik va-
riantlarla qırğız, türkmən, qazax, özbək, uyğur, barabin 
tatarları dillərində özünü göstərir.  
Lakin sadaladığımız türk dillərində  -qan  və  -ıb  şə-
kilçilərinin hər ikisinin işlədilməsinə baxmayaraq onlar 
keçmiş zamanın eyni formasını deyil, iki ayrı-ayrı for-
masını yaratmağa xidmət edirlər. Məsələn, qırğız di-
lində -qan şəkilçisi qeyri-müəyyən keçmiş zamanın, -ıp 
şəkilçisi isə  subyektiv keçmiş zamanın yaradıcısı kimi 
çıxış edir.
 
“Müasir türkmən dilində -ib şəkilçisi keçmiş zama-
nın müstəqil morfoloji əlaməti,  -miş  şəkilçisi isə ümu-
miyyətlə müşahidə olunmadığı halda, türkmən dilinin 
XVIII-XIX əsr yazılı abidələrində -mış , -ıb və -an/-en 
şəkilçiləri perfekt formasının 3 qrammatik sinonim şə-

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
83
 
 
 
 
kilçisi kimi fəaliyyət göstərmişdir”
1
. Başqa sözlə, bu şə-
kilçilərdən eyni fel formasını yaratmaq üçün istifadə et-
mişlər.  
Nəticəli keçmiş zaman qumuq dilinin qaytaq dia-
lektində ədəbi dildə və onun digər dialektlərində müşa-
hidə olunmayan xüsusi formaya malikdir
2
. Qumuq di-
lində zaman formasını ifadə etmək üçün -ıp şəkilçisin-
dən istifadə olunmur.Yuxarıda da qeyd etdiyimiz kimi,   
-ıp və -qan şəkilçilərinin müşahidə olunduğu dillərdə bu 
şəkilçilər müxtəlif zaman formalarını  əmələ  gətirirlər. 
Lakin bütün bu deyilənlərdən fərqli olaraq nəticəli keç-
miş zaman forması qumuq ədəbi dilində  -qan  şəkilçisi 
ilə ifadə olunursa, qumuq dilinin kaytaq dialektində -ip 
ilə formalaşır:  
ədəbi dildə                              qaytaq dialektində  
 bilipman                                     bilqemmen 
 bilipsan                                      bilqensen 
 bilipdi                                        bilqen 
 bilipbiz                                      bilqenmiz 
 bilipsiz                                      bilqensiz 
 bilip(di)                                     bilqen(ler) 
Müasir özbək dilində  -qan  şəkilçisi perfektli keç-
miş zamanın morfoloji əlaməti kimi, -ıb  şəkilçisi isə 
                                                 
1
Каджарова Э.Прошедшее время изъявительного наклонения в пись-
менных  памятниках  туркменского  языка XVIII-XIX вв.АКД,  Ашха-
бад, 1964, с. 7.  
2
 Керимов И.А.Очерки кумыкской диалектологии.АДД.Баку,1967,  
с. 9. 

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
84
 
 
 
 
subyektiv keçmiş zamanın morfoloji əlaməti kimi çıxış 
edir.  
Azərbaycan, türk, qaqauz dilləri üçün -mış, digər 
qrupları  təşkil edən türk dilləri üçün isə  -qan  şəkilçisi 
xarakterikdir.  
Yalnız müasir türkmən dilində bu şəkilçiləri  əvəz 
edə biləcək  -an, -en morfoloji göstəricisindən istifadə 
olunur. Doğrudur, türkmən dilinin inkişaf tarixinə nəzər 
saldıqda -mış şəkilçisinin zaman formasının istifadəçisi 
kimi bu dildə vaxtilə geniş yayıldığının  şahidi oluruq. 
Bununla belə, müasir türkmən dilində  -mış  şəkilçisinin 
işlənməməsindən əlavə, həm də müasir dildə bu zaman 
formasının məhdudluğu özünü göstərir. Belə ki, müasir 
türkmən dilində nəqli keçmiş zamanı formalaşdıran -an, 
-en  şəkilçisi yalnız üçüncü şəxsin tək və  cəmində 
istifadə olunur.  
Müasir qaraqalpaq dilində ikinci şəxsin cəmində 
şəxs sonluğu üç cür – -sız, -sızlar, -saŋlar şəklində ifadə 
olunur: okığansız, okığansızlar, okığansaŋlar və s. 
Bu şəkilçi ilə bağlı A.M.Şerbakın fikirləri olduqca 
maraqlıdır. O yazır: “Türk dillərində  -ŋаn  şəkilçili və    
-mïş şəkilçili ən qədim formalar ulu dil səviyyəsində qa-
zandığı xarici simasını əsasən saxlayır. Güman edilir ki, 
çuvaş dilində -ŋan şəkilçili formaya maddi olaraq məz-
mun planında -ně şəkilçili forma uyğun gəlir: ŋ düşmüş 
və metateza hadisəsi baş vermişdir.Yakut dilindəki -bït~ 
-pït  türk dilindəki -mïş şəkilçisinə heç də uyğun deyil: 

Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
85
 
 
 
 
ümumtürk  ş  səsi son mövqedə yakut dilində  s-ə keç-
miş, ümumtürk də -t-yə dəyişmişdir”
1

 

Yüklə 2,89 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   13




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin