Maidə Surəsi 68-86 ........................................................ 139
Beyinli insanı, uca Allah haqqında ağılı və beyninin isbat etdiyi
sifətlər mövzusunda heyrətə salıb qarışıqlığa sürüyən nöqtə
işdə budur. Hz. Əlinin bu sözündəki "Sifətlər ONU məhdudlaşdırmaz."
ifadəsindən, eyni şəkildə daha əvvəlki xütbəsindəki "Sırf ONA yönəlmənin
(ixlasın) kamalı, sifətləri ONdan sürgün etməkdir." ifadəsi
ilə eyni xütbədəki "Sifətinin məhdudlaşdırıcı bir sərhədi, mövcud olan bir xüsusiyyəti
yoxdur." ifadəsindən də bu xüsus aydın olmaqdadır.
Görüldüyü kimi Hz. Əli (ə.s), bir tərəfdən Allaha sifət isbat edərkən,
kənar yandan o sifəti və ya o sifətin sərhədini ONdan sürgün etməkdədir.
Açıqdır ki, sifəti isbat etmək, sərhəd gətirməkdən ayrılmaz. Buna
görə sifətdən sərhədi sürgün etmək, o sifəti isbat etdikdən sonra sürgün etmək
mənasını verər. Bundan da belə bir məna çıxar: Uca Allah
haqqında kamal sifətlərindən birinin isbatı, o biri sifətlərini
sürgün etməz. Bu da deməkdir ki, uca Allahın sifətləri həm bir-biriylə,
həm də şəxsiylə birdir və hər hansı bir sərhəd söz mövzusu deyil.
Ayrıca uca Allah haqqında hər hansı bir kamal sifətinin isbatı, o
sifətin kənarında bilmədiyimiz, anlamadığımız və də izah edə bilmədiyimiz
sifətləri də sürgün etməz. Bunu anlamağa çalış.
Əgər anlayışlar, deyilən mənada uca Allahın əzəməti və
böyüklüyü sahəsinə kölgə saldığında məzmununu itirməsəydi,
ağılın, al/götür-gılamış olduğu ümumi və mübhəm anlayışlarla ONU əhatə etməsi
və "ONun digər şəxslər kimi olmayan bir şəxsi var. ONun o biri
elmlər kimi olmayan bir elmi var. Başqasının qüdrəti kimi olmayan
bir qüdrəti var. Digər həyat qisimləri kimi olmayan bir həyatı
var" deyərək ONU xarakterizə etməsi mümkün olardı.
Çünki belə bir xarakterizə etməklə də xarakterizə edilən şeyin bütün sifətləri
sayılmış və o şey mücməl bir şəkildə əhatə edilmiş olar. Bu vəziyyətdə
də ağılın mücməl olaraq uca Allahı əhatə etməsinin mümkün olduğu,
müm-kün olmayanın isə detallı əhatə etmə olduğu nəticəs(n)i ortaya
çıxardı. Halbuki uca Allah, "ONU məlumat tərəfindən əhatə etməzlər" (Taha, 110)
və "Bilin ki, O hər şeyi əhatə edicidir." (Fussilət, 54) buyurmuşdur. Bu səbəbdən
heç bir şey, heç bir istiqamətdən, heç bir şəkildə ONU əhatə edə bilməz.
ONun müqəddəs şəxsi mücməl əhatə etmə və detallı əhatə etmə deyə bir
bölünməyə mövzu ola bilməz. Mücməlinin bir hökmü detallısının
başqa bir hökmü var, sınamaz. Bunu anlamağa çalış!
əl-İhticac adlı əsərdə Hz. Əlinin (ə.s) bir xütbəsində belə buyurduğu
yazılar: "Dəlili ayələridir. Varlığı isbatıdır. Tanınması
140 ............................................. əl-Mizan Fi Tefsir'il-Kur'an - c. 6
birlənməsidir. Birlənməsi varlıqlarından ayırt edilməsidir. Varlıqlardan
ayırt edilməsi, onlardan uzaqda, onlardan qopuq olması
deyil, onlar kimi olmaması mənasındadır. O, yaradan, idarə edəndir;
yaradılan idarə olunan deyil. Təsəvvür edilən hər şey ONun tərsinədir...
Şəxsi və özü bilinən, ilah ola bilməz. O, dəlil ilə özünə dəlalət
edən, məlumat ilə özünə çatdıran ilahdır."
Mən deyərəm ki: Əvvəlki sözlərimiz üzərində düşünüldüyündə bu
xütbənin uca Allahın birliyinin ədədi olmayan bir-birlik olduğunu
bəyan etmək üçün serdedilmiş olduğu ortaya çıxmaqdadır. Çünki
açıq bir şəkildə uca Allahı tanımanın ONU birlemekle bərabər olduğu
vurğulanmışdır. Yəni, ONun varlığını isbat etmək, birliyini isbat
etməklə bərabərdir. Əgər bu birlik ədədi olsaydı, şəxsdən başqa bir
şey olardı. Bu vəziyyətdə sırf şəxsin isbatı, birliyin isbatı üçün kafi
olmazdı, birliyin isbatı üçün şəxsin sübutu xaricində başqa bir səbəb
lazım idi. Bu sözlər, Allahın birliyi (tövhid) mövzusunda heyrət verici
bir məntiqi və olduqca dəqiq bir izahatı ehtiva etməkdədir. Bu sözlərin
şərhi, bu kitabın araşdırma tərzinə sığmayacaq geniş bir fürsəti tələb etməkdədir.
Bu xütbədəki ən/en lətif mövzulardan biri, bu gözəl
cümlədə ifadə edilmişdir: "Varlığı isbatıdır." Bu sözlə bunu nəzərdə tutur:
ONU isbat edəcək dəlil, şəxsən ONun xaricdəki varlığıdır. Yəni O,
zehinə girməz, ağla sığmaz.
"Təsəvvür edilən hər şey ONun tərsinədir." ifadəsiylə nəzərdə tutulan,
ONun zehni formadan başqa olduğu deyil. Çünki bütün
xarici (obyektiv) varlıqlar belədir. Tam tərsinə məqsəd budur: Uca Allah,
nə olursa olsun zehni təsəvvürün rəvayət etdiyi, izah etdiyi şeyin
tərsinədir, o deyil. Bu səbəbdən heç bir zehni forma ONU
əhatə edə bilməz. Hətta ONun müqəddəs qatının bu təsəvvürdən, yəni "O
hər təsəvvürün tərsinədir" təsəvvüründən də münəzzəh olduğundan
qəflət etməməlisən.
"Şəxsi və özü bilinən, ilah ola bilməz" ifadəsi, uca Allahın hər hansı
bir məlumata mövzu olmaqdan, hər hansı bir anlama və qəbul etməyə
məğlub olmaqdan çox daha uca olduğunu bəyan etmək üçün
serdedilmiştir. Çünki şəxsi və özüylə bizim məlumat və tanımamıza mövzu
olan hər şey, bizdən və məlumatımızdan başqa bir şeydir ki, məlumatımıza
mövzu ola bilir. Lakin uca Allah bizi də, məlumatımızı da əhatə edicidir;
bizi də, məlumatımızı da var edici, dəstək olucudur. Beləcə heç bir
şəkildə özümüzü və məlumatımızı ONun şəxsinin əhatə etməsindən və
Maidə Surəsi 68-86 ....................................................... 141
suverenliyinin daxilində ol-maktan qurtara bilmərik. Qurtara bilməyincə
də ONun haqqında, ayrı bir şeyin ayrı bir şeyə olan məlumatı kimi
bir məlumatımızın olması mümkün deyil.
Hz. Əli (ə.s) bu gerçəyi, "O, dəlil ilə özünə dəlalət edən, məlumat
ilə özünə çatdıran ilahdır." sözüylə bəyan etmişdir. Yəni, özünə
dəlalət edəcək dəlili, özünə doğru kılavuzlayacak bələdçis(n)i
var edib özünə dəlalət etməsini, kılavuzlamasını təmin edən dəlil
və bələdçi, yenə uca Allahın özüdür. Eyni şəkildə məlumatın özünə
çatmasını, özüylə bir növ elin idili olmasını təmin edən, yenə
uca Allahın özüdür. Bunun sirri budur: Hər şey, amma bütün hər
şey, ONun əhatə etməsi və hegemoniyası altındadır. O halda bir şeyin
ONA yol taparaq ONU əhatə etməsi necə mümkün ola bilər?! Halbuki O,
onun özünü də, yol tapmasını da əhatə etmişdir.
əl-Meani adlı əsərdə müəllif, öz rəvayət zənciriylə Ömər b.
Əlidən belə rəvayət edər: Hz. Əli (ə.s), Rəsulullahın (s. a. a) belə
buyurduğunu söylədi: "Tövhidin (Allahın birliyinin) zahiri qərbindədir,
qərbi də zahirindədir. Zahiri xarakterizə ediyər, görülməz; qərbi vardır,
gizli deyil. Hər yerdə axtarılar, heç bir yer/yeyər bir anlığına olsun ONdan
boş deyil. Hazırdır, məhdud deyil; gaiptir, itirilmiş deyil." [s. 10,
h: 1]
Mən deyərəm ki: Hz. Rəsulullahın (s. a. a) bu sözü uca Allahın
hər hansı bir məhdudlaşdır məhdud olmamasına söykənən ədədi olmayan birliyini
bəyan etmək üçün serdedilmiştir. Uca Allahın tövhidi və təvsifinin
(ONU birləmə və xarakterizə etmənin) zahirinin qərbindən, qərbin
də zahirindən ayrı olmamasını təmin edən, bu sərhədsizliyidir. Zahir ilə
qərbin, ancaq məhdudlaşdır başqalaşar, bir-birindən ayrılar. Sərhəd qalxdığında
zahir ilə qərbin bir-birinə qarışar, "bir" olar.
Eyni şəkildə xarakterizə edilən zahirin əhatə edilmiş olması, ancaq məhdudlaşdırılmaları
və özləri üçün təyin olunan sərhədi aşmamalarıyla mümkün
olar. Bir şeyin yanında hazır olanın, bütün varlığıyla onun yanında
hazır ol-ması, bir şeydən də gaip olanın, ona görə yedik olması,
onların məhdud olmalarından qaynaqlanar. Yoxsa məhdudluq olmasa,
hazırın, bütün varlığıyla bir şey üçün hazır olması, gaibin də
gaybet pərdəsi arxasında gizli qalması mümkün olmaz. Çünki
belə bir şeyi, özündən, öz sərhədsizliyindən başqa bir şey gizləməməkdədir.
Bunda aydın olmayacaq bir şey yoxdur.
142 ........................................ əl-Mizan Fi Tefsir'il-Kur'an - c. 6
TARİXİ BİR ARAŞDIRMA
Kainatın bir yaradıcısının olduğu fikiri, eyni şəkildə onun bir
olduğu fikiri, insan növünün mütəfəkkirləri arasında gündəmdə olan
ən köhnə məsələlərdən biridir. İnsanoğlunu bu nəticələndirərə fitri
hissi çatdırmaqdadır. Hətta Allaha ortaq qaçma əsasına söykən/dözən
bütpərəstliyin bilə mahiyyəti dərinliyinə irdələnildiyində, yaradıcının
birliyi əsasına söykən/dözdüyü, bunun yanında yaradıcıya çatdıracaq vasitəsilər
isbat etmə arxasında olduğu görülər. "Biz onlara, ancaq bizi
Allaha yaxınlaşdırsınlar deyə qulluq edirik." (Zumər, 3) ayəsində
buyurulduğu kimi. Hərçənd bütpərəstlik zamanla cığırından çıxmış və
Allah xaricindəki ilahlara istiqlal və zadəganlıq tanıma pozğunluğuna batmışdır.
Tək ilah inancına çağıran fitrət, yuxarıdakı ayələrin işığında
izah edildiyi üzrə, hər nə qədər insanı şəxsi və sifətləri ilə ucalığı və
ululuğu sərhədsiz olan tək bir ilaha çağırır isə də, lakin bir tərəfdən
insanın həyatı boyunca hamı/həmişə ədədi birlərlə iç içə yaşayır olması,
kənar yandan dindarların bütpərəstlərə, düalistlere və digər pozğun
inanclılara qarşı çox ilahlı inancı rədd etmək məqsədi ilə mübarizə
vermələri, Allahın birliyinə ədədilik damğası vurmuş və sözünü
etdiyimiz fitrətin me-sajını təsirsiz buraxmışdır.
Bundan ötəri köhnə Misir, Yunan və İskəndəriyə filosofları ilə
onlardan sonra gələn digərlərinin bizə qədər çatan sözlərinin ədədi
birliyi dəstəklədikləri görülər. Hətta Əbu Əli İbni Sina kimi biri
də, bərabər/yoldaş-Şəfa adlı əsərində bunu açıqca ifadə etmişdir. Təxminən Hicri
min ilinə qədər gələn digər filosofların da fikirləri bu istiqamətdə olmuşdur.
Kəlam alimlərinin tövhid qanunu ətrafındakı mübahisə/müzakirələri də ədədi
birliyin kənarında bir nəticə verməmişdir. Halbuki bu alimlər dəlillərinin
böyük bir əksəriyyətini Qurandan al/götürmüşlər. Bu məsələ
haqqında inc-eleme edənlərin sözlərindən çıxan nəticə budur.
Quranın, tövhidin mənas(n)ı ilə əlaqədar şərhləri, bu gerçəyin
öyrədilməsi istiqamətindəki ilk addımı meydana gətirər. Lakin səhabənin, təbiinin
və daha sonra gələnlərin içindəki təfsirçilər və Quran elmləri
ilə məşğul olanlar, bu uca məsələni araşdırmağı laqeyd yanaşmışlar. O alimlərdən
bizə qalan hədis əsərləri və təfsir kitabları araşdırıldığında,
bu gerçək haqqında nə doyurucu bir şərhə və nə dəlilə
Maidə Surəsi 68-86 ....................................................... 143
söykənən bir işə rast gəlinməz.
Bu gerçəyin üzərindəki pərdəni qaldıran tək qaynağın, İmam
Əli b. Ebutalibin (salamın ən üstünü xüsusilə ona olsun) sözləri
olduğunu görürük. Onun sözləri bu gerçəyin qapısını açmış, üzərindəki
örtünü və pərdəni qaldırmışdır. Bunu ən açıq və aydın dəlillərlə
ortaya qoymuşdur. Ondan sonra da Hicri min ili sonrası İslam
filosoflarının bu yoldakı sözlərini görürük. Bu filosoflar da fikirlərini
Hz. Əlinin sözlərindən istifadə etdiklərini açıqca ifadə etmişlər.
Yuxarıdakı "Tövhidin Hədislər İşığında Şərhi" hissəsində
Hz. Əlinin (ə.s) işıqlı sözlərindən etdiyimiz seçmələrlə kifayətlənməmizin
sirri işdə budur. Çünki bu məsələyə açıq-aşkar dəlillərin işığında
yaxınlaşma üslubunu ondan başqasının sözlərində tapmaq mümkün
deyil.
Sırf bundan ötəri bu məsələ ilə əlaqədar ayrıca fəlsəfi bir araşdırmağa
girişmədik. Çünki bu məqsədlə ortaya qoyulan dəlillərin bütünü
Hz. Əlinin o sözlərində açıqlanan müqəddimələrdən (öncüllerden)
meydana gəlmişdir, onun sözlərinə yeni bir şey əlavə olunmamışdır. Bu dəlillərin
hamısı varlığın tamlığı və uca Allahın şəxsinin birliyi qabaqcıllına
söykənəndir. 1
1- Məsələləri dərininə irdələyən araşdırmaçıların, bəzi alimlərin tutumları
qarşısında çaşmaları lazımdır. Bu alimlər Nehc'ül-Belağa'da iştirak edən
xütbələrin uydurma olduqlarını irəli sürmüşlər. Onların bəzilərinə görə bu
xütbələri Şərif Razi uydurmuşdur. Bu axmaqlıq haqqında daha əvvəl lazım olan
sözləri söyləmişdik. Burada söyləmək istədiyimiz budur: Bu xütbələrin elmi səviyyəsi
o qədər yüksəkdir ki, İslam alimləri bunları ancaq min il sonra qavraya bilmişlər.
O tarixə qədər əsrlər tərəfindən sürən fikri inkişaflara, İslamın bu gerçəklərə
qapı açmış və üzərlərindəki örtünü qaldırmış olmasına baxmayaraq bunlar aydın ola bilməmişdir.
Hz. Əli xaricindəki səhabələr ilə təbiin belə bu düşüncə yükünün altından
qalxa bilməmişlər. Yaxşı elmi səviyyəsi bu qədər yüksək olan bu xütbələri
kim, necə uydurmuş ola bilər?! Bu ehtimal heç məntiqə sığarmı?! Əslində bu
axmaq iddianı ortaya təyin edillər ən yüksək səsləri ilə bunu söyləmək istəyirlər:
Quranın gerçəkləri və onun ifadə etdiyi uca prinsiplər sıravi xalqın zehini səviyyəsini
aşmayan sadə anlayışlardır. Tək daha fəsih və ədəbi bir dillə ifadə
edilmək kimi bir üstünlükləri vardır!
87- Ey iman edənlər, Allahın sizə halal etdiyi xoşuna gələn şeyləri
Dostları ilə paylaş: |