Sodda hayvonlar ontogenezi.
Ko’p hujayralilar ontogenezining kelib chiqishi va evolyusiyasi
Ontogenez va filogenez haqidagi yangi tushunchalarni paydo bo‘lishiga ko‘p
hujayralilarning kelib chiqishi masalasining noaniqligi sabab bo‘lmoqda.
Bu masalada biror fikrni qabul qilish yoki qilmaslik biogenetiк qonunga
munosabat, embrion varaqlari to‘g‘risidagi nazariyani tushunish, embrional
rivojlanishning filogenetik ahamiyatini tan olish yoki olmaslik, ontogenezning
kelib chiqishi va evolyusiyasi gipotezasi kabi muammolarga bog‘liq.
Ontogenezning kelib chiqishi va evolyusiyasiga oid A.N.Seversov
gipotezasida sodda hayvonlarda ontogenez yo‘q, deb ta‘kidlanadi. Shuningdek, bir
hujayralilardan anaboliya yo‘li bilan birlamchi kolonial formalar kelib chiqqan.
Sodda hayvonlar ontogenezi tushunchasini B.P.Tokin (1934) qo‘llagan va
keyinchalik embriologiya hamda zoologiya ma‘lumotlari bilan isbotlangan.
Sodda hayvonlar ontogenezi deyilganda, ona hujayraning jinssiz yo‘l bilan
ko‘payishidan hosil bo‘lgan individlarning shakllanishidan navbatdagi
bo‘linishgacha bo‘lgan davrdagi jarayonlar yig‘indisi tushuniladi. Ontogenezning
oxirgi bosqichi navbatdagi bo'linish hisoblanadi. Sodda hayvonlarda jinssiz
ko'payish tur sonini belgilaydi. Sodda hayvonlarda kamdan-kam holatlarda ko'plab
jinssiz ko'payishdan keyin jinsiy ko'payish sodir bo‘ladi.
240
Ammo infuzoriyalarda uchraydigan konyugasiya hodisasi ko‘payish emas,
chunki bunda individlar soni oshmaydi. Hayvonot dunyosi evolyusiyasi jarayonida
konyugasiya va shunga o‘xshash jarayonlar fiziologik vazifalarni bajaradi. Chunki
konyugasiyadan keyin mitotik bo‘linish tufayli hosil bo‘ladigan qiz hujayralar
yangilanadi, yangi individlarning ko‘payish imkoniyatlari oshadi. Bu esa tirik
materiyaning bir qismini o‘lishi, hosil bo‘layotgan energiyaning tirik qolgan
materiyaga o‘tishi tufayli sodir bo‘ladi (E.S.Bauer).
A.Veysmanning sodda hayvonlar o‘lmaydi, degan fikrining o‘rnini
ko‘payish siklining uzunligi bosadi.
Sodda hayvonlarning o‘limi va ko‘payishigacha bo‘lgan individlarning
nobut bo‘lishi tufayli ularning soni kamayadi, ko‘payish tufayli ularning soni yana
tiklanadi. Ko‘payish natijasida ko‘plab strukturalar qiz individlarda yo‘qoladi,
ko‘plab organoidlar yo‘qolib, qiz individda yangidan hosil bo‘ladi. Kiprikli
infuzoriyalarning oldingi qismi orqa qismidan farq qiladi. Oldingi qismida og‘iz
teshigi va og‘iz oldi o‘simtalari bo‘ladi. Kipriklar oldingi va orqa tomonlarida har
xil bo‘ladi. Shuning uchun og‘iz teshigi orqa qismdan hosil bo‘lgan individda
yangidan o‘simtalar hosil bo‘ladi. Bunda sitoplazma, organoidlar va kipriklarda
o‘zgarishlar sodir bo‘ladi.
Sodda hayvonlar ontogenezining har xil bosqichida bir xil kimyoviy va
fizikaviy omilga har xil javob beradi. Bo‘linishdan keyin moddalar almashinuvi
kuchayadi, navbatdagi bo‘linish (yoki o‘lim) oldidan moddalar almashinuvi
pasayadi.
Shunday qilib, sodda hayvonlar boshqa hayvonlar kabi ontogenezga ega va
A.N.Seversovning ontogenez anaboliya yo‘li bilan kelib chiqishi to‘g‘risidagi
qarashlari noto‘g‘ridir. Ko‘p hujayralilarning har xil tarmoqli ontogenezi turli
yo‘llar bilan kelib chiqqan bo‘lishi mumkin. Ontogenezning kelib chiqishi va
evolyusiyasi bo‘yicha yagona bir sxemani taklif etib bo‘lmaydi.
Keyingi 15-20 yil davomida biokimyo, molekulyar genetika va boshqa
fanlar sohasidagi ilmiy yangiliklar asosida sodda hayvonlar ontogenezi muammosi
ancha rivojlantirildi. Jumladan, mitotik sikl, hayotiy sikl tushunchalari qo‘llanila
boshlandi.‖Sodda hayvonlar ontogenezi‖ termini sodda hayvonlar individual
rivojlanishining hamma bosqichini o‘z ichiga oladi, ―Hujayra ontogeniyasi‖
(to‘qima hujayrasiga qo‘llaniladi) hujayraning ma‘lum xususiyatini ifodalaydigan
terminlarga nisbatan kengroq ma‘noni bildiradi.
Ko‘p hujayralilarning kelib chiqishi to‘g‘risidagi gipotezalarning hammasi
organizmlarning hujayradan tuzilganligi to‘g‘risidagi ta‘limotlarga, sodda
hayvonlarning hujayra sifatida tan olinishiga, ko‘plab gipotezalar ko‘p hujayralilar
bir hujayralilarning kaloniya bo‘lib yashaydigan formalaridan kelib chiqqanligiga
asoslanadi. Ana shu gipotezalardan kelib chiqqan holda ko‘p hujayralilarning
butun evolyusion yo‘li quyidagicha bo‘ladi: Anorganik tabiat hujayragacha
bo‘lgan tirik materiya (koaservat tomchisi probiont) huhayra sodda
organizmlar bir hujayralilarning koloniyasi ko‘p hujayrali hayvonlar.
Bu sxemaning tarafdorlari E.Gekkel, I.I.Mechnikov va boshqa ko‘plab
olimlardir.
241
Metazoalarning qaysi organizmlardan kelib chiqqanligi masalasida turli
fikrlar mavjud. Jumladan, E.Gekkel (1879) ko‘p hujayralilarning kelib chiqishi
haqida gasteriya nazariyasini yaratdi. Bu nazariyaga ko‘ra, ko‘p hujayralilar
gipotetik hayvon- ―blasteya‖ dan kelib chiqqan va xalta shaklida bo‘lib, teshigi bor
hamda ikki qavatdan iborat. Gekkel bu hayvonni gastrulyasiyaning invaginasiya
yo‘li bilan kelib chiqqan, deb tushuntiradi. Bu hayvon hozirgi kovakichlilarga
o‘xshaydi.
I.I.Mechnikov 1886 yilda ko‘p hujayralilarning kelib chiqishi to‘g‘risida
fagositella nazariyasini yaratdi. Bu nazariyaga ko‘ra, ikki qavatli hayvonlar
gastrulyasiyaning invaginasiya yo‘li bilan (Gekkel bo‘yicha) emas, balki unga
nisbatan ham primitiv bo‘lgan immigrasiya (qaynab chiqish) yo‘li bilan kelib
chiqqan. I.I.Mechnikov ko‘p hujayralilarda parenxima hujayralari bo‘lib, ularda
fagositoz jarayoni sodir bo‘lishini aniqladi. Shuning uchun Mechnikov bu
nazariyasini fagositella yoki parenximulla nazariyasi deb atadi.
A.A.Zaxvatkin 1949 yilda ko‘p hujayralilarning kelib chiqishi to‘g‘risida
original, ammo munozarali nazariya yaratdi. Ba‘zi kovakichlilarda palintomik
(takror) bo‘linish sodir bo‘ladi. Bu oddiy bo‘linish emas, palintomiya natijasida
bo‘linnish zanjiri hosil bo‘ladi, ya‘ni bo‘linish tufayli paydo bo‘lgan hujayralar bir-
biridan ajralib ketmaydi va hosil bo‘lgan individlar o‘sishga ulgurmaydi.
Palintomiyaning oraliq mahsuloti sporosista, oxirgisi zoospora hisoblanadi.
Zoospora ko‘p bo‘linishi mumkin. Hamma ko‘p hujayralilarda bir hujayrali
(tuxum) va ko‘p hujayrali bosqichlari bo‘ladi. Sodda hayvonlarda ko‘p hujayrali
koloniya bosqichi palintomiya yo‘li bilan hosil bo‘ladi. A.A.Zaxvatkin fikricha,
sodda hayvonlarda palintomiya yo‘li bilan bo‘linishni ko‘p hujayralilardagi
maydalanish bilan qiyoslash mumkin. Jumladan, volvokslardakoloniya formasi
geometriк jihatdan spiral maydalanishga o‘xshaydi. Haqiqiy ko‘p hujayralilik
sodda hayvonlarning palintomiya yo‘li bilan ko‘payishi tufayli xivchinlilarning
erkin suzib yuruvchi ―blastula‖ ga o‘xshash formasidan hosil bo‘lgan.
Shunday qilib, A.A.Zaxvatkin tuban ko‘p hujayralilar bilan sodda
hayvonlarning hayotiy sikli o‘rtasidagi filogenetik aloqani aniqlashga muvaffaq
bo‘ldi. Xivchinlilarda sinzoospora, ya‘ni zoosporalarning bir qanchasining bir-
biridan ajralmasligi va tarqatuvchilik vazifasi tufayli doimiy yoki vaqtinchalik bir-
biri bilan birikishi paydo bo‘lgan. Bunday birikish hujayralarning gistologik va
funksional differensiasiyasiga olib keladi. Natijada 2 ta tarmoq: volvokssimon
koloniya va ko‘p hujayralilarning tuban vakillari paydo bo‘lgan.
I.Xadji (1944) nazariyasiga ko‘ra, ko‘p hujayralilar bir hujayralilarning eng
yuksak darajada tuzilgan vakillari-infuzoriyalardan kelib chiqqan. Infuzoriyada
sitoplazma ekto-va entoplazmadan iborat, ikki xil yadrosi bor, pellikulasida
mionema va trixosistlar bor, qisqaruvchi va ayiruv vakuolalari, ovqat hazm qilish
jarayoni murakkablashgan.
Xadji infuzoriyalar bilan turbellyariyalar tashqi tuzilishini solishtirib, ular
o‘rtasida o‘xshashliklar borligini aniqlagan. Uning fikricha, infuzoriyada
konyugasiya jarayoni davrida (makronukleus hosil bo‘lguncha) hayvonlarning
ikkita evolyusion yo‘nalishi paydo bo‘lgan: biri infuzoriyalar, ikkinchisi
turbellyariyalar.
242
Bir hujayralilar yadrosining ko‘p marta (shizogoniya) bo‘linishi tufayli
yadroning atrofini sitoplazma o‘rab olgan va hosil bo‘lgan hujayralar bir-biridan
ajralib ketmasdan ko‘p hujayrali organism paydo bo‘lgan. Masalan, opalinalar,
knidosporidiyalar, mikrosporidiyalar, infuzoriyalar, sporalilar ko‘payishi davrida
shunday holat paydo bo‘lgan bo‘lishi mumkin.
Xadjining fikricha, ko‘p hujayralilarning turban vakillari kovakichlilar emas,
balki turbellyariyalar bo‘lib, yassi chuvalchanglarning o‘troq holda hayot
kechiradigan kovakichlilar kelib chiqqan. Chunki kovakichlilar 2 qavatli emas,
balki 3 qavatli hayvonlar bo‘lib, mezogliya qavatida ayrim hujayralar topilgan.
Infuzoriyalar va turbellyariyalarning gavdasi kipriklar bilan qoplanganligi ularning
qon-qarindosh ekanligidan dalolat beradi.
Ammo embriologik tajribalar va boshqa dalillar Xadjining bu nazariyasini
tasdiqlamadi.
A.V.Ivanov
(1968)
fikricha,
ko‘p
hujayralilar
xivchinlilarning
Protomanadalar (Protomonadida) turkumi vakillaridan kelib chiqqan. Ular oldin
sharsimon bo‘lib yashagan. Keyin jinssiz, somatiк va jinsiy yo‘llar bilan
ko‘paygan.
V.N.Beklemishev (1964) ham I.I.Mechnikov nazariyasini qo‘llab
quvvatlaydi. Ammo evolyusiyaning borishi masalasida Mechnikov fikrlaridan farq
qiladigan mulohazalarni bildirgan.
Yuqorida bayon etilgan gipotezalarning hammasida ko‘p hujayralilar bir
hujayralilarning koloniya bo‘lib yashaydigan vakillaridan kelib chiqqan, degan fikr
mavjud. Ammo sodda hayvonlar hayvonot dunyosining alohida yo‘nalishi, ko‘p
hujayralilar sodda hayvonlardan kelib chiqmagan, degan yangi mulohazalar ham
bor. Protozoa bir hujayrali organism ekanligi ham shubha ostida bo‘lmoqda. Sodda
hayvonlar ko‘p hujayralilarga faqat hujayrasi bilan o‘xshashdir. Yerda paydo
bo‘lgan dastlabki organism geterotroflar bo‘lgan. Hatto bir hujayralilarning
muustaqil organism ekanligiga ham shubha bilan qaralmoqda.
Ontogenez evolyusiyasi nazariyasining hozirgi holati. XX asrning 30-40-
yillarida ontogenezning kelib chiqishi va evolyusiyasi muammosi bo‘yicha ko‘plab
yangi ma‘lumotlar olindi.
Yaqin vaqtlargacha individual va tarixiy rivojlanish, ko‘p hujayralilarning
ko‘payishi, gametalari, blastula va gastrula jarayonlarini o‘rganish uchun har xil
tushunchalar qo‘llanilib kelindi. Bu tushunchalarni sodda hayvonlar va
prokariotlarga qo‘llab bo‘lmaydi. Ontogenez evolyusiyasi faqat jinsiy ko‘payish
jarayonida taqqoslanib o‘rganildi.
Ontogenezning bosqichlari alohida-alihida o‘rganilib, ular o‘rtasidagi
bog‘lanishlar e‘tiborsiz qolib kelmoqda. Ayni paytda bu ma‘lumotlarni sintez
qilish va yangi umumlashmalar (nazariyalar) yaratish zarurati paydo bo‘lmoqda.
G.P.Korotkova (1979) tarixiy rivojlanish jarayonida jins gallanishining har
xil yo‘llarining imkoniyatlari va zarurligini asoslamoqda. Jinsiy ko‘payish
jarayonlarining o‘zgarishi abiotik, biotiк omillar o‘zgarishini organism ko‘payish
yo‘li bilan yenga olganda sodir bo‘ladi.
243
Tur va individda yashab qolishi uchun hamma vaqt morfogenetik
imkoniyatlar bo‘ladi. Ko‘payishning bir turidan boshqa turiga o‘tish imkoniyati
tabiiy polimorfizm orqali amalga oshadi.
Hayvon va o‘simliklarda agam yo‘li bilan ko‘payish imkoniyati morfogenez
va embrional regulyasiya tufayli amalga oshishi mumkin. Jinssiz ko‘payish va
poliembrioniya takrorlanish gonosistalarning paydo bo‘lish va embriogenez
xususiyatlari bilan bog‘liq.
G.P.Korotkova jinsiy va somatiк morfogenez korrelyasiyasi muammosiga
katta e‘tibor bermoqda va ontogenez evolyusiyasining bosqichliligi nazariyasini
yaratmoqda. Ontogenez bosqichlari evolyusiya jarayonida paydo bo‘lgan
qonuniyat ekanligi ta‘kidlanmoqda. G.P.Korotkova fikricha, qisqa vaqtli yoki
doimiy bo‘lmagan jins shakllanishi genomni o‘zgartirmaydi va gametogenez
hamda embriogenezga ta‘sir ko‘rsatmaydi. Bu reproduktiv modifikasiya
hisoblanadi.
Dostları ilə paylaş: |