N 0 S
121
atmosfe-rində sərbəst oksigen əmələ gəldikdən sonra atmosferin yuxarı qatlarında
ozon sintez olunmağa başlamışdır.Kvantının kəmiyyəti ikiatomlu molekuldakı
rabitəni qır-mağa kifayət edən enerji mənbəyinin təsirindən oksigen ozona
çevrilmə qabiliyyə-tinə malikdir.Bir-birindən ayrılmış belə oksigen atomları
olduqca fəaldır və əsas hissəsi yenidən ikiatomlu molekula,az bir hissəsi isə
üçatomlu ozon molekuluna çevrilir.Oksigen molekulları kimi ozon molekulları da
elektriki neytraldır,yəni elektrik yükü daşımır.Ona görə də,Yerin maqnit sahəsi
ozonun atmosferdə paylanmasına təsir göstərmir.Atmosferin kosmik və Günəş
şüalarının təsiri altında müxtəlif qazların ionlarının (aeroionların) yarandığı yuxarı
qatı ionosfer adlanır ki,bu da praktiki olaraq ozon qatı ilə üst-üstə düşür.
Böyük yüksəkliklərdə hava ktləsinin yerdəyişmə sürəti 100m/san.-yə çatdığı
üçün maqnit sahəsində hərəkət edən ionlar qarışa bilər.Doğrudur,bu qarışma
axında hərəkətdəki qarışma ilə müqaisədə əhəmiyyətsizdir.Yerin maqnit sahə
xətlərinin qapandığı qütb zonalarında ionosferin qarışması (pozulması) bizim üçün
daha əhəmiyyətlidir.Qütb zonalarında atmosferin yuxarı qatlarında ionlaşmış
oksigen də daxil olmaqla ionların sayı nisbətən azdır.Lakin,qütb zonalarında
ozonun miqdarının az olmasının əsas səbəbi günəş şüalanmasının intensivliyinin
aşağı olmasıdır.Özü-özlüyündə ozon qatının ekranlaşdırıcı rolu qütb zonalarında
bir o qədər də əhəmiyyətli deyil.Çünki,üfüq üzərində Günəşin aşağı vəziyyəti
səthin intensiv UB-şüalanmasını mümkünsüz edir.Lakin,ozon qatındakı qütb
”dəliklərinin” sahəsi atmosferdə ozonun ümumi qatılığının dəyişməsinin etibarlı
göstəricisidir.
Ozonun atmosferdə miqdarı bir-sıra təbii səbəblərdən dəyişir.Dövri dəyişmələr
günəş fəallığı tsiklləri ilə bağlıdır.Vulkanik qazların bir çox komponentləri ozonu
dağıda bildiyi üçün vulkanik fəallığın artması da ozonun qatılığının azalmasına
səbəb olur.Stratosferdə hava axınlarının sürətinin həddindən artıq olması ozonda-
ğıdıcı maddələri sürətlə böyük sahələrə səpələyir.Bu zaman təkcə ozondağıdıcılar
deyil,eyni zamanda ozonun da böyük sahədə paylanması nəticəsində ozonun qatılı-
ğının pozulması da geniş sahələrdə baş verir.Lokal (kiçik) “dəliklər” (məsələn,
kosmik raket buraxılmasından yaranan lokal “dəlik”) isə nisbətən qısa zaman
kəsiyində qapanır.Ancaq,qütb zonalarında hava kütləsi az hərəkətli olduğu üçün,
burada ozonun yox olması kompensasiya olunmur və qütb “ozon dəlikləri”
olduqca dayanıqlıdır.Məhz,cənub qütbü üzərində “ozon dəliyinin” sahəsinin
artması planetin ozon ekranının arzuolunmaz vəziyyətdə olmasına sübut kimi
xidmət etmişdir.1985-ci ildə bir qrup ingilis alimi tərəfindən qütb ozon “dəlik”-
lərinin vəziyyətinin uzunillik müşahidələrinin nəticəsini dərc etdikdən və onların
böyümə tendensiyasını nümayiş etdirdikdən sonra bir çox inkişaf etmiş ölkələrdə
bu problemin həlli yollarının axtarışı gücləndirildi.Bu müşahidələr nəticəsində
aydınlaşdırılmışdır ki,hətta tropik rayonlar üzərində belə,”ozon dəlikləri” yaranır
122
ki,bunlar da bəzən bir neçə saat ərzində qapanır.O da,müəyyənləşdirilmişdir
ki,1980-ci ildən bu yana atmosferdə ozonun miqdarı aşağı düşür və bu düşmə
sürəti təbii dəyişmə sürətindən dəfələrlə böyükdür(Şəkil.......).
Ozonun özü-özünə parçalanması və onun müxtəlif atmosfer qarışıqları ilə qarşı-
lıqlı təsir zamanı dağılması daim baş verir.Nəticədə ozonun sintezi ilə parçalanma-
sı arasında dinamiki tarazlıq yaranır və dövri olaraq onun qatılığı orta səviyyədən
0,5...1% meyllənir.
Qeyd olunduğu kimi,ozonun miqdarının təbii dəyişməsi Günəş fəallığının dəyiş-
məsi və vulkan püskürmələri zamanı vulkanik qazların ixrac olunması ilə bağlı-
dır.Lakin,son onilliklər ərzində ozonun miqdarının 5%-ə qədər azalması sənaye və
nəqliyyat tərəfindən atmosferin çirklənməsi ilə bağlıdır.Bu prosesə bir qədər də
1981-ci ildə baş verən El-Çiçon vulkanının püskürməsi də təsir göstərmişdir.La-
kin,o vaxtdan da ozonun miqdarının azalması daim davam edir.Bu müddət ərzində
atmosferdə xlorun miqdarı 6 dəfə artmış və 1985-ci ildə 6min tona çatmışdır ki,bu
xlorun da hamısı antropogen mənşəli olmuşdur.Ozonun dağılmasına təsir göstərən
digər mənbə isə azot oksidləridir ki,onun da miqdarı artmaqda davam edir.
Xlor ozonun parçalanmasının ən təhlükəli katalizatorudur.O,ozonla fəal surətdə
birləşməklə xlorun monooksidini yaradır və oksigen ayrılır.Öz növbəsində,xlor
monooksidi özünə ikinci oksigen atomunu birləşdirir ki,bu zaman xlor azad olu-
naraq növbəti ozon molekulu ilə reaksiyaya girir.Bir xlor molekulu atmosferin yu-
xarı qatlarında orta mövcudluq müddətində 100min ozon molekulunu parçalamaq
qabiliyyətinə malikdir.Xlorla müqaisədə fəallığına görə ikinci ozondağıdıcı azot
oksidləridir ki,onlar da bir o qədər də təhlükəli deyil.Belə ki,azot oksidinin bir mo-
lekulu orta hesabla 10 ozon molekulunu dağıda bilər.Lakin,azot oksidlərinin təhlü-
kəliliyi ondan ibarətdir ki,onun miqdari havada xlora nisbətən qat-qat çoxdur.Ozo-
nu digər maddələr-karbon oksidləri,hidrogen,kükürd oksidləri-də dağıda bilər.La-
+5%
-5%
1970 1975 1980 1985 1990 1995
Normal
səviyyə
Ozonun
miqdarının
dəyişməsi
Şək.......İllər üzrə atmosferdə ozonun miqdarının dəyişməsi
123
kin,bu maddələr ozonu 1:1 nisbətində bağlaya bilər və xlor və azot oksidləri ilə
müqaisədə təsirsiz sayıla bilər.
Xlor atmosferə müxtəlif yollarla düşür.Xlorun bir hissəsi bu maddənin üzvi sin-
tez proseslərində geniş istifadə olunduğu kimya sənayesində baş verən sızmalar və
qəzalar zamanı itirilir.Lakin,atmosferə daha çox xlor daxil edən mənbə freonlar-
dır(ftor və xlorun karbonla birləşməsi).Milyonlarla məişət və sənaye soyuducula-
rında freonlar soyuducu agent kimi geniş istifadə edilir və müxtəlif nasazlıqlar
zamanı böyük miqdarda freonlar atmosferə ixrac olunur.Ozon qatına qədər qalxan
freonlar UB-şüalanmanın təsirindən asanlıqla xloru özündən ayırır ki,bu xlor da
ozonun parçalanmasında katalizator rolunu oynayır.
Məişətdə dezodorant,boya,insektisid və s.-lə dolu baloncuqlar geniş istifadə olu-
nur və bunlarda da tozlandırıcı (püskürdücü) rolunu freonlar oynayır ki,bu da
freonların atmosferə düşməsinin əlavə mənbəyidir.İstifdə zamanı baloncuqlardan
püskürdülən maddə lazım olan yerə (məsələn,rənglənən səthə) düşür,freon isə
havada buxarlanır.
Ozon qatı (ozonosfer) bütün yer kürəsini əhatə etməklə,10km-dən 50km-ə qədər
yüksəklikdə cəmlənmişdir.Ozonun maksimal qatılığı isə 20...25km yüksəklikdə-
dir.Bu yüksəklikdə kəskin UB-şüalanmanın təsiri ilə ozonun sintezi prosesi daha
intensiv baş verir ki,bütünozon burada yaranır.Bununla müqaisədə ildırım boşal-
maları və Yer səthində digər elektrik təzahürləri nəticəsində yaranan ozonun miq-
darı çox cüzidir.Ozonun sinrezi planetin gündüz üzündə (işıqlı tərəfində) baş verir.
Günəş süalanmalarının tərkibində qısadalğalı UB-şüalar gücünə görə əhəmiyyət-
li hissəni təşkil edir.Atmosferdə ozon meydana gələnə qədər Yer səthi daim qısa-
dalğalı UB-şüalanmanın təsiri altında olmuşdur.Bu şüalanma suyun dərinliklərinə
nüfuz etmir.Lakin, quruda həyatın yaranması ozon ekranı kifayət qədər güclü ol-
duqdan sonra baş vermişdir.Bu 400 mln.il bundan öncə olmuşdur.Məhz,bu dövr-
dən atmosferdə oksigenin qatılığı və uyğun olaraq ozon qatının gücü heç vaxt sabit
olmamışdır.Yer qabığının təkamülü qeyri-müntəzəm getmiş,vulkanik fəallığın art-
dığı dövrlərdə maqma ilə püskürülən bərpa olunmuş süxurlar havada oksidləşərək
oksigeni qismən “bağlamışdır”.Vulkanik qazların tərkibində hətta kiçik miqdardakı
xlor fəal surətdə ozonu dağırmaqla,atmosferdə onun qatılığının azalmasına şərait
yaratmışdır.Yəqin ki,bu şəraitlərdə Yer güclü UB-şüalanmaya məruz qalmışdır
ki,bu da bir tərəfdən yerüstü bitki və heyvan növlərinin bir qisminin məhvinə,digər
tərəfdən isə təkamül proseslərini intensivləşdirməklə mutasiyaların tezliyini yük-
səltmişdir.
Beləliklə,fərz etmək olar ki,yerüstü həyat formalarının təkamül proseslərinin
qeyri-müntəzəmliyində digər amillər kimi,ozon qatının gücünün dəyişməsi də
əsaslı rol oynamışdır.
124
Adi oksigendən fərqli olaraq,ozon dayanıqlı deyil və o,asanlıqla oksigenə çevri-
lir.Ozon oksigendən daha güclü oksidləşdirici olduğu üçün bakteriyaları məhv et-
məyə,bitkilərin böyüməsinivə inkişafını dayandırmağa qabildir.Atmosferin yerüstü
qatlarında ozonun qatılığı həddindən artıq az olduğu üçün onun bu xassəsi canlı
sistemlərin vəziyyətinə praktik olaraq heç bir təsir etmir.Lakin,ozonun daha bir
vacib xassəsi də var ki,o da bu qazı quruda bütün həyat üçün zəruri edir.Bu xassə
ozonun qısadalğalı UB_şüalanmanı udmasıdır.Kəskin UB-şüalanma kvantları bəzi
kimyəvi rabitələri qıra biləcək enerjiyə malik olduğu üçün onları ionlaşdırıcı şüa-
lanmalara aid edirlər.Bu növdən olan digər şüalanmalar (rentgen və qamma şüalan-
ma)kimi,o da,canlı orqanizmlərin hüceyrələrində çoxsaylı pozuntulara səbəb olur.
İlk dəfə ozon qatının aşınması geniş ictimaiyyətin diqqətini 1985-ci ildə,Antark-
tida üzərində ozonun qatılığının azalmasının(50%-ə qədər) və “ozon dəliyi” adlan-
dırılan fəzanın müşahidə olunmasından sonra cəlb etmişdir.O,vaxtdan bu günə qə-
dər aparılan ölçmələr nəticəsində praktiki olaraq bütün planetdə ozon qatının azal-
ması faktı təsdiqlənmişdir.Məsələn,son 10il ərzində Rusiyada ozon qatı qışda
4...6%,yay vaxtı isə 3% azalmışdır.
Hazırda,ozon qatının azalması qlobal ekoloji təhlükəsizliyə ciddi təhlükə kimi
qəbul olunmuşdur.Ozon qatının qatılığının azalması atmosferin Yerdəki canlıları
kəskin ultrabənövşəyi (UB) şüalanmadan müdafiə qabiliyyətini zəiflədir.UB-şüa-
lanma canlı orqanizmlərin “ən zəif yeri”-dir.Bu şüaların hətta bir fotonunun ener-
jisi əksər üzvi molekullarda kimyəvi rabitəni dağıtmağa kifayətdir.Təsadüfi deyil
ki,ozonun qatılığının az olduğu ərazilərdə çoxsaylı günəş yanıqları və insanların
dəri xərçəngi ilə xəstələnmələri artır. Bir sıra alimlərin fikrincə,ozon qatının aşın-
masının bu sürəti saxlanılarsa 2030-cu ilə qədər təkcə Rusiyada əlavə olaraq
6mln.insan dəri xərçəngi ilə xəstələnəcəkdir.Dəri xərçəngindən başqa,göz (katarak-
ta və s.) və immun sisteminin dağılması xəstəlikləri də artacaqdır.
Müəyyən olunmuşdur ki,güclü UB-şüalanmanın təsiri altında bitkilər fotosintez
qabiliyyətini tədricən itirir,planktonun həyat fəaliyyətinin pozulması su ekosistem-
lərinin biotunun qida zəncirinin qırılmasına gətirib çıxarır.
Hələ ki,elm ozon qatının dağılmasına səbəb olan prosesləri tam izah edə
bilməmişdir.Fərz olunur ki,ozon qatının dağılmasının mənşəyi həm təbii,həm də
antropogen ola bilər.Belə hesab edirlər ki,ozon qatının dağılması əsasən atmosfer-
də xlor-ftor birləşmələrinin (freonların) qatılığının artması ilə bağlıdır.Freonlar
həm sənaye istehsalatında,həm də məişətdə (soyuducu aqreqatlar,həlledicilər,aero-
zollar və s.) geniş istifadə olunur.Atmosferə qalxan freonlar ozon molekullarına
məhvedici təsir göstərərək xlor oksidlərinin ayrilması ilə parçalanır.”Qrinpis” bey-
nəlxalq ekoloji təşkilatının məlumatına görə freonların əsas istehlakçıları ABŞ
(30,85%), Yaponiya (12,42%),Böyük Britaniya (8,62%) və Rusiyadır (8,0%).
125
ABŞ-ı ozon qatında 7mln.km
2
dəlik yaratmışdır.Yaponiyanın yaratdığı ozon dəli-
yinin sahəsi 3mln.km
2
-dır ki,bu da Yaponiyanın özünün sahəsindən 7 dəfə böyük-
dür.Son zamanlar ABŞ-da və bir sıra Qərb ölkələrində freonsuz soyuducu aqreqat-
ların istehsalına başlanmışdır.
Monreal konfransının (1990) Londonda (1991) və Kopenhagen (1992) yenidən
baxılmış protokoluna əsasən XX əsrin sonuna qədər atmosferə freonların ixracını
50% azaltmaq nəzərdə tutulmuşdu.Lakin,bu protokolda nəzərdə tutulanlar bütün
ölkələr tərəfindən yerinə yetirilsə belə,insanları UB-şüalanmadan mühafizə prob-
leminin həll olunması zəruridir.Çünki,freonlar atmosferdə100ildən artıq saxlanıla
bilir.
Bir çox alimlər isə “ozon dəlikləri”-nin təbii mənşəli ilduğunu israr edir.Onların
bir qismi bunu ozonosferin təbii dəyişkənliyi və Günəşin dövri aktivliyi ilə,digər-
ləri isə bu prosesləri Yerin riftogenezi və deqazasiyası ilə əlaqələndirir.
Turş yağışlar
“Turş yağışlar” terminini ilk dəfə 1872-ci ildə ingilis mühəndisi Robert Smit
özünün “Hava və yağış:kimyəvi klimotologiyanın başlanğıcı” adlı kitabında
işlətmişdir.Tərkibində kükürd və azot turşularının məhlulu olan yağıntılar təbiətə
əhəmiyyətli dərəcədə zərər verir.Torpaq,bitki və heyvanat aləmi onun qurbanlarına
çevrilir.
İstənilən yeraltı yanacaq növlərini (kömür,neft və s)yandırılarkən ayrılan qazların
tərkibində kükürd iki-oksid və azot oksidiləri olur.Yanacağın tərkibindən asılı
olaraq onların miqdarı az və ya çox ola bilər.Yüksək kükürdlü daş kömürlər və
mazutun yanmasından alınan qazların tərkibində kükürd oksidi daha çox
olur.Atmosferə ixrac olunan milyon tonlarla kükürd 2-oksidi yerə düşən yağıntıları
zəif kükürd turşularına çevirir.
Azot oksidləri isə yüksək temperaturlarda ( əsasən daxiliyanma mühərriklərində
və qazanxana qurğularında ) azotun havanın oksigeni ilə birləşməsi zamanı
yaranır.Təəssüf ki,enerjinin alınması əksər hallarda ətraf mühitin turşuluğunun
artması ilə müşayət olunur.Vəziyyəti çətinləşdirən məsələlərdən biri də odur
ki,istilik elektrik stansiyalarının tüstü borularının hündürlüyü 250-300m-ə,hətta
400m-ə çatır.Bu isə öz növbəsində atmosferə ixrac olunan tullantıların böyük
ərazilərə yayılmasına səbəb olur.
Su məhlulunun turşuluğu onun tərkibindəki hidrogen ionları (H
+
) ilə
müəyyənləşdirilir və bir litr məhlulda bu ionların qatılığı ilə C(H
+
) (mol/l və ya q/l)
səciyyələndirilir. Su məhlulunun qələviliyi onun tərkibindəki hidrooksid ionları
(OH
-
) ilə müəyyənləşdirilir və bir litr məhlulda bu ionların qatılığı ilə C(H
-
)
səciyyələndirilir.Turşuluq və qələvilik qarşılıqlı əlaqəlidir:turşuluğun artması
qələviliyin azalmasına gətirib çixrır və əksinə.Əgər,məhlulun tərkibində hidrogen
126
və hidrooksid ionlarının qatılığı eyni və bərabərdirsə bu zaman məhlul neytral
olur.Belə vəziyyət kimyəvi təmiz suya xasdır.
Mövzu :
Ətraf mühitin çirklənməsi və onım təsnifatı
Ətraf mühitin çirklənməsi anlayışı
Sözün dar mənasında, çirklənmə dedikdə, hər-hansı bir mühitə ona xas
olmayan fıziki, kimyəvı və bioloji agentlərin daxil edilməsinə və yaxud mühitdə
bu agentlərin orta uzunillik səviyyədən yüksək olması başa düşülür.
Çirklənmənin birbaşa tətbiq obyekti ekotopun əsas komponentləridir:
atmosfer, torpaq və su.
Çirklənmənin dolayısilə obyekti (qurbanlari) isə biocenozun tərkib
hissələridir -bitkilər, heyvanlar və mikroorqanizmlər.
İstənilən fıziki agent, kimyəvi element və bioloji növ çirkləndirici ola bilər.
Hər-hansı ekoloji sistemə ona xas olmayan canlı və ya cansız
komponentlərin daxil
edilməsinə,
yaxud,
maddələr
dövranını, onların
asimilyasiyasını, enerji axımını pozmaqla həmin ekoloji sistemin dağilmasına və
ya məhsuldarlığının azalmasına səbəb olan struktur dəyişmələrinə çirklənmə
deyilir.
Ətraf mühitin çirklənməsinin təsnifatı
Ətraf mühitin çirklənməsini iki qrupa bölmək olar:
1.
Hər-hansı təbii proseslər (fəlakətlər) nəticəsində (vulkan püskürməsi,zəlzələ,
sellər və s.) baş verən təbii çirklənmə.
2.
İnsan fəaliyyəti nəticəsində meydana gələn antropoqen çirklənmələr.
Təbii çirklənmə, qeyd olunduğu kimi, müəyyən təbiət təzahürləri nəticəsində
baş verir və canlılarm həyat fəaliyyətinə. mənfı təsir göstərə bilir. Lakin, bu
təsirlər müvəqqəti xarakter daşıyır və onların fəaliyyəti dayandıqdan sonra canlılar
bu təsiri hiss etmir. Bundan başqa, təbii çirklənmə planetimizin kimyasında böyük
əhımiyyət kəsb edir (yağıntıların yağmasında, yerdə tempe raturun
sabitləşməsində və s.).
Ətraf mühitin antropoqen çirklənmələrini aşağıdakı kimi təsnifata bölmək olar:
1.
inqredient (kimyəvi) çirklənmə
2.
parametrik (fıziki) çirklənmə
3.
bioloji çirklənmə
4.
stasial-destruksiya (stasiya-yer, destruksiya-dağılma) çirklənməsi.
127
Kimyəvi çirklənmə dedikdə, təbii biogeocenozlara xas olmayan kimyəvi
element və birləşmələrin təbii mühitə daxil olması, mühitin kimyəvi tərkibinin
dəyişməsi və s. nəzərdə tutulur.
Kimyəvi çirkləndiricilər canlılarda gərgin zəhərlənmələrə, xroniki
xəstəliklərə səbəb ola bilər, eyni zamanda kansorogen, mutagen və teratogen təsir
göstərə bilər. Məsələn, ağır metallar. Məlumdur ki, cüzi miqdarda bəzi ağır
metallar həyat fəaliyyəti üçün olduqca vacibdir. Bunlardan - mis, sink, dəmir,
kobalt, molibden və s. Lakin, onların niqdarının normadan artıq olması zəhərli
təsir göstərir və sağlamlıq uçün təhlükə yaradır. Bundan başqa, daha 20 metal
mövcuddur ki, onlar orqanizmin fəaliyyəti üçün tələb olunmur. Belə metallardar ən
təhlükəliləri - civə, qurğuşun, kadmium və arsendir.
Fiziki çirklənmə dedikdə, mühitin fıziki parametrlərinin (səs-küy, radiasiya
fonu, təbii işıqlanma, temperatur rejimi, elektromaqnit fonu və s.) dəyişməsi ilə
bağlı olan çirklənmələr nəzərdə tutulur.
Mühitin təbii səs fonunun dəyişməsi, yəni mühitə əlavə səs mənbələrinin
daxil edilməsi, səs - küy çirklənməsinə səbəb olur. Səs - küy çirklənməsi insan
orqanizminə mənfı təsir göstərir. Belə ki, yorğunluğun, əqli aktivliyin zəifləməsi,
əmək məsuldarlığının azalması, ürək - damar və sinir xəstəliklərinin inkişafı və s.
fəsadlar baş verir. Böyük şəhərlərdəki səs - küy insan ömrünü 8 - 12 il qısaldır. Səs
- küy insan üçün fıziki narkotik rolunu oynayir.
Mühitin təbii radiasiya fonunun dəyişməsi radioaktiv çirklənmə adlanır.
Buna səbəb adətən radioaktiv elementlərin mədənlərcən çıxarılması, AES - rı,
atom silahlarının tətbiqi və s. olur. Bu çirklənmə insan orqanizmindəki
hüceyrələrin zədələnməsinə, sümük xərçənginə, xroniki kəskin şua xəstəliklərinə
səbəb olur.
Elektromaqnit çirklənməsi mühitin elektromaqnit xassələrinin dəyişməsi
nəticəsində baş verir. Bunun isə əsas mənbələri şüni elektromaqnit sahələri və
elektrik enerjisi ötürücü xətləri və s.-dir. Bu çirklərmə insanm görmə orqanlarının
xəstəliklərinə,
qan
xərçənginə,
ürək–damar
çatışmamazlığına və s.
xəstəliklərə
sürətləndirici rolunu oynayır. Lakin, bu günə qədər elektromaqnit
çirklənməsinin insan orqanizminə mənfı təsirləri tam tədqiq olunmamışdır.
Temperatur (termal) çirkiənməsi mühitin temperaturunun artmağı və ya
aşağı düşməsi nəticəsində baş verir ki, buna da əsas səbəb atmosferə isti və ya
soyuq tullantıların, su obyektlərinə çirkab suların axıdılmasıdır.
İşıqlanma çirklənməsi dedikdə bitki və heyvanların həyatında anomaliyalara
səbəb olan süni işıq mənbələri tərəfındən təbii işıqlanmanm pozulması başa
düşülür.
İnsanların təsərrüfat fəaliyyəti zamanı təbii mühitdə və ya antropogen
substratda kütləvı artım nəticəsində hər - hansı bir bioloji növün qeyri - adi
128
miqdarda çoxalması bioloji çirklənmə adlanır. Patogen mikroorqanizmlər
tərəfındən törədilən bioloji çirklənmələr daha təhlükəlidir. Məsələn, taun, vəba
kimi epidemiyalar bakteriyalar, qrip və QİÇS viruslar tərəfındən törədilir.
Təbiətdən istifadə prosesində landşaftın və ekosistemin pozulması ilə bağlı
olan çirklənmələr stasial - destruksiya çirklənməsi adlanır. Məsələn urbsnizasiya,
meşələrin qırılması və s.
Ətraf mühiti çirkləndirən əsas mənbələr
Ətraf mühiti çirkləndirən əsas antropogen mənbəiər bunlardır: sənaye
müəssisələri (kimya, metallurgiya, sellüloz - kağız, tikinti materialları), yanacaq -
energetika kompleksi, məişət tullantıları, heyvandarlıq tullantıları, nəqliyyat, kənd
təsərrüfatı istehsalatı, insan tərəfındən istehsal olunan kimyəvi maddələr və
digər texnologiyalar.
Ətraf mühitin çirklənməsindən baş verən itkilər
İnsanların sağlamlığına vurduğu ziyandan başqa biosferin çirklənməsi
iqtisadiyyata da böyük zərbə vurur. Bu əsasən tikinti materiallarının tez dağılması,
metalların, rezinin, boyanın və s. daha tez korroziyaya uğraması və aşınması, k/t
bitki və heyvanların məhvi ilə bağlıdır. Bu itkiləri dəqiq hesablamaq olduqca
çətindir. Belə hesab olunur ki, ətraf mühitin keyfiyyətini saxlamaq üçün inkişaf
etmiş ölkələr öz milli gəlirlərinin 1 – 2,5%-ə qədərini sərf etməlidirlər.
Ətraf mühiti qorumaq üçün vəsaitlər 3 qrupa bölünür:
1)
tullantıların sosial nəticələrini kompensasiya etmək üçün çəkilən xərclər;
2)
atmosferə buraxılan qazlarda və çirkab suları ilə xammal və məhsul
itkilərini kompensasiya etmək üçün çəkilən xərclər.
3)ətraf mühitə tullantıların daxil edilməsinin azaldılmasına çəkilən xərclər;
Ətraf mühitin keyfiyyəti və onun rolu
Dostları ilə paylaş: |