Jabbor оmоnturdiyеv аnvar оmоnturdiyеv hоzirgi O’zbеk аdаbiy tili

Siz bor, men bor qurilmasi ohangning o’zgarishi tufayli uyushiq bog’lovchisiz qo’shma gap (Siz bor, men bor va boshqalar bor kabi); sabab ergash gapli qo’shma gapga sinonim bo’lgan bog’lovchisiz qo’shma gap (Siz bor – men bor // Siz borligingiz tufayli men bor) kabi shakllarda shakllanishi mumkin.
Punktuatsiya bilan ohang qanchalik yaqin bo’lmasin, ular o’ziga xosligi, qimmati jihatidan har xil baholanadi: ohang (gap ohangi) – birlamchi, material tushuncha; punktogrammalar (tinish belgilari) – hosila; ohangning mahsuli, uni aks ettiruvchi shartli simvollardir. Punktogrammalar ohang ohangga qarab qo’yiladi. Matn har bir gapning mazmun va grammatik, intonatsion xususiyatlaridan kelib chiqib o’qila-di. Punktogrammalarning to’g’ri yoki noto’g’ri qo’yilganligini gap mazmuni boshqaradi, "Tinish belgilariga rioya qilib o’qish" iborasi ham, "Deyarli barcha tinish belgilari "o’qiladi" (A.M.Peshkovskiy), deyilgan fikrlar ham tinish belgilari to’g’ri qo’yilgan normal matnlarga nisbatan aytilgandir.
O’zbek tilida ham punktogrammalarni qo’llashning o’z asoslari va shartlari mavjud. Tinish belgilarining qo’llanishida: 1) gapning tuzilishi, 2) mazmuni, 3) ohangi asos qilib olinadi. Tinish belgilarining o’rni va vazifasini belgilashda mana shu uch xil hodisa alohida-alohida emas, balki ularning bir bugunligi nazarda tutiladi. Chunki bular o’zaro bog’langan bir hodisaning uch tomoni – uch xususiyatidir. Nutqning tuzilishi, mazmuni, ohangi o’zaro zich bog’langan bo’lib, har qanday gapda shu uch xususiyat mujassamlashgan bo’ladi. Masalan, Opalar, singillar! Bu savollar majlisda berilsin! (A.Q.) gapi: 1) tuzilishi jihatidan sodda, 2) buyruq bilan birga emotsiya, murojaat ifodalangan, unda gap bilan grammatik bog’lanmagan so’zlar (opalar, singillar) bor, 3) ko’ta-riluvchi ohangi ohangga ega.
Punktuatsiya asoslaridan kelib chiqib, tinish belgilari qo’llashning quyidagi asoslarini ko’rsatamiz:
1. Logik-grammatik asos. Bunga ko’ra, tinish belgilari gap mazmuni, tuzilishi va ohangi nazarda tutilgan holda, shulardan kelib chiqib qo’llaniladi. Masalan, xabar mazmunini anglatgan gapning oxirida nuqta, so’roq mazmunini anglatgan gaplarning oxirida so’roq, emotsiya (hayajon) ifodalangan gaplar oxirida undov belgilari ko’proq nutq mazmuniga asoslanib qo’yilgan bo’ladi; kiritma qurilmalarning asosiy gap bilan zich bog’langanlari qavs, sayoz, bo’sh bog’langanlari tire bilan ajratilish holatlari ko’proq nutq tuzilishga asoslanadi: "Dod!" degan ovoz eshitildi. (O.) Qalandarov jonjahdi bilan baqirdi: Yuqol!!! gaplarining birinchisidagi qo’shtirnoq nutq tuzilishiga, ikkinchisidagi undov belgilari ohangga asoslanib qo’yilgan.
2. Uslubiy asos. Bu prinsipga ko’ra, tinish belgilari nutq uslubining talabidan kelib chiqib qo’yiladi.
Til taraqqiyoti, til uslublarining rivojlanishi nutqning ajralmas qismi bo’lgan punktuatsiyaning taraqqiyotiga, uning qo’llanish doirasining kengayishi yoki o’zgarishiga sabab bo’ladi. Masalan, badiiy asarlarda (dialogik nutqlarda) ixchamlik uchun personajlarning nutqlari tire bilan ajratiladi. Dramatik asarlarda esa nutq egalarining nomi keltirilgan-ligidan, borligidan ularni tire bilan ajratishga extiyoj bo’lmaydi yoki qo’shtirnoq havola (sitata)larda qo’yilib, badiiy asarlardagi ko’chirma gaplarda qo’llanilmaydi. Nutqning individual uslub shaklida tinish belgilari, ko’pincha, yozuvchining sub'yektiv maqsadi, emotsional fikr ifodalash, uning ta'sirchanligini oshirish uchun qo’llaniladi. Masalan, Yoz. Quyosh hamma yoqni qizdiradi. (O.) Yoz! Pishiqchilik, to’kinchilik fasli! (U.) gaplarida "yoz" so’zi orqali ikki yozuvchi ikki xil maqsadni ifodalash uchun foydalangan. Bu maqsadlar tinish belgilari (nuqta, undov belgisi) orqali ifodalangan. G’ovur bo’lib ketdi: Xotin-qizlar zveno, brigadani udda qilolmaydimi! (A.Q.) gapida ritorik so’roq bilan fikrning kuchli (emotsional) va davomli ekanligi ifodalangan. Bu maqsadlar undov belgisi va ko’p nuqta orqali ifodalangan. Lekin bundan har bir yozuvchi tinish belgilaridan o’z bilganicha, o’z istagicha foydalana beradi, degan xulosa kelib chiqmaydi. Tinish belgilarining individual uslub talabiga ko’ra qo’llanilishi ham uslubiy tamoyilning umumiy me'yoriga bo’ysinadi.
3. Farqlovchi (differensial) asos. Bu tamoyilga ko’ra tinish belgi-lari yozuv texnikasi (shakli)ni farqlash uchun qo’llanadi. Boshqacha aytganda, tinish belgilarining yozuv shakllariga bog’liq holda odatda-gidan farqli ishlatilishi farqlovchi tamoyil asosida yuz beradi. Ilmiy uslubda, jumla ichida so’zlarni qisqartirishda iqtibos – sitatalarning manbaini ko’rsatishda, havolalarda, kitob muqovalarida nashriyot nomi va nashr vaqtini ko’rsatishda tinish belgilari mazkur tamoyilga asosan ishlatiladi. Masalan, kitob muqovasida tire (Toshkent – 2011 kabi), havolalarda vergul (G’afur G’ulom, Tanlangan asarlar, Toshkent, 1985 kabi) qo’yiladi.
Ba'zan muallif va uning asari, matbuot nomlari qisqartirilib, unda tinish belgisidan foydalaniladi: Navoiy – N.; Oybek – O.; Abdulla Qahhor – A.Q.
Ko’p hollarda farmon va qarorlarda tire har bir gap oldidan qo’yilib, numerativlik vazifasini ham bajaradi, bunda ham farqlovchi tamoyilga asoslaniladi.
Umuman, hozirgi o’zbek tilida tinish belgilari uch tamoyil – logik-grammatik, uslubiy va farqlovchi tamoillar asosida qo’llaniladi. Bulardan logik-grammatik tamoyil yetakchi bo’lib, keyingi ikki tamoyil shunga asoslanadi – yordamchi tamoyil.
Hozirgi o’zbek tilida tinish belgilari, ularning nomlanishi va shakli quyidagicha:

№