Jumayeva Irodaning Markaziy Osiyo xalqlari manbashunosligi fanidan yozgan kurs ishi

II bob. Jahon ilm-fani rivojida Beruniyning «Qonuniy Ma’sudiy» hamda boshqa asrlaning tarixiy ahamiyati.
2.1. Beruniynig «Qonuniy Ma’sudiy» asarining tarixiy ahamiyati.

Abu Rayhon Muhammad ibn Ahmad al-Beruniy (973-1048 yil) – buyuk qomusiy olim va mashhur mutafakkir. Beruniy ilm-fanning deyarli barcha soxalari bilan shug’ul.changan tadqiqotchidir. U Yaqin va O’rta Sharqning boy fan-madaniyatini puxta o’rganib, qadimgi yunon mumtoz ilmi bilan ham chuqur tanishib, yirik alloma bo’lib yetishdi. U shoir, adabiyotshunos olim ham edi. Ona tili bo’lmish Xorazm tilidan tashqari yana arab, so’g’diy, forsiy, sursniy, yunon, qadimgi yahudiy hamda keyinchalik Hindistonda sanskrit tillarini o’rgandi. Beruiiy ilm-fanning hamma sohalarida samarali ijod etib, 162 kitob va risolalar qoldirdi. Shulardan atigi 28 tasi bizgacha yetib kelgan. Hozirgi paytda olimning «Qadimgi xalqlardan qolgan sdgorliklar», «Hindiston», «Gsodsziya», «Ma’danshunoslik*, «Mas’ud qonuni», «Munajjimlik san’atidan boshlang’ich gushunchalar», Ibn Sino bilan savol-javoblari va boshqalari nashr etilib, turli tillarga tarjima qilindi¹.

-Beruniyning tabiiy-ilmiy qarashlari muxim. ahamiyatga ega. U astronomik kuzatishlar orqzli Oy va Quyoshning tutilishi. ularning yerdagi hayotga ta’siri. gidrogeologiya. iqlim, kaleidar (taqvim), saqpanish kabp uta murakkab muammolarni yangi ilkor uslub va tamoyilng kumagida xal qilishga e’tiborni qaratdi.
Kishilar yashaylitg’ O."psh kishilarniig tabiatla uchraydigan har qanday Pfoyib chrlisalarnish sabablarini uqtirib bsrishdap qochishlari, ularni tangri donishmandligi. kg’.romatiga xavola qilish bilangina chsgaralanishlaridan kuladi. Bupga misol favvora bo’lib otilib chiqadigan suv. Beruniyning aytishicha, kishilar o’zlari bilmagan tabiiy hodisalar sabablarini bilishga e’tibor qaratmaydilar. Ular suvning ko’tarilishi, yer yuzasining yuqori va quyiligini kam ajrata oladilar. Bundaylar to’g’risida mutafakkir «Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar» asarida shunday yozadi: «Hisob ilmidan xabarsiz kishi vodiy yo’lini bir tskisda to’g’ri yoki ozgina nishab deb xayol qilsa, albatga, u kishi aytib o’tilgan ariqni yuqorilab ketadi deb xayol qiladi. Bunday kishilar yerning baland-pastligini o’lchash, tekislash, anhor qazish va kanallar o’tqazish qurollarini ishlatishni yaxshi bilmaganlaricha ularning dillaridan shak-shubhani ketkazish mumkin emas».
Bsruniyning borliq to’g’risidagi g’oyalari uning tabiiy-ilmiy qarashlari bilan uzviy bog’langandir. Uning borliq, tabiat haqidagi g’oyalari ijtimoiy-falsafiy qarashlarga samarali ta’sir qildi. Beruniy e’tiboriki borliq, materiya, fazo va vaqt, qonuniyat, zaruriyat va tasodifiyat, harakat va rivojlanish, ziddiyat kabi muammolar o’ziga jalb etadi. Beruniy aksariyat olimlar kabi moddiy borliqning’ tangri tomonidan yaratilganligini e’tirof etadi. Uning fikricha, olam, samo jismlari tangri yaratgan vaqtda tarqoqholda bo’lib, keyin harakatga kelgan va natijada muayyan nuqtaga to’plangan bo’lishi ehtimoli maijud².
Beruniy «Oddiy javharlar peydo bo’lish va yo’q bo’lishki bilmaydi» degan fikrni ilgari surgan, Arastu, Forobiy va Ibn Sinoningbirinchi turtk.isig’a xaprixohlik bildirmasa-da, pirsshard natijala olamning yaratiltnligini e’tirof etdi. Fazo va vaqt masalalarida ham ularning aniq mazmun kasb etishini, demak. ularning muayyan ashelarbilan chsgaralanishipi tan oladi. Abadiylik, unsh.1 fikricha. birkkchi sabab bilan bog’liqdir, chunkn u yaratuvchining umri.
Lekin olimning taraqqiyot, qonuniyat va zaruriyat haqmda hikoyalari bexad samarali. Masalan, daraxt barglarining miqaori ham zaruriyagdan xoli emas. Ular barglarining miqdori kamdan-kam yettita yoki to’qqiata bo’ladi. Qatiy zaruriyat va qonuniyat qonun-qoidalariga bo’ysunadigan hodisalarga sistemali tarzda sodir bo’ladigan jarayonlar kiradi. Bunga misol tariqasida qayvonlar urchishi, o’simliklar changlanishi, ekinlar ekilishi, mevalar paydo bo’lishini olish mumkin. Lekin zaruriyat va qonuniyat tasodifiyat bilan uzviy aloqada bo’ladi, chunki hamma narsalar ham muayyan paytda, tartibda, fazoda ro’y beravermaydi.
Mutafakkirning’ dunyoqarashida bilish muammolari ustuvor maqomga ega. Bu masalalar yechimini izlashda u kuzatuv, sinov-tajriba, aql-farosat tamoyillariga tayang’an Inson tabiat hodisalarini bilishga bo’lgan sa’y-harakatida ikki narsadan ilhomlanadi. Bulardan biri Alloh tomonidan azaldan berilgan tabiiy qiziqish, barcha narsalarning mazmun-mohiyatiga yetib borishga bo’lgan intilishdir. Ikkinchisi bilish tufayli qo’lga kiritilgan yutuqlardan manfaatdorlikdir. Bu borada olim alximik va astrologlar fikriga qarshi bo’ldi, ularni o’z ijodi orqali qoraladp. Uning fikricha, «agar fanga asoslanib bo’lmasa, undan voz kechish lozim bo’lar edi».
Fanningasosiy vazifasi ilmiy haqiqatningtantana etishiga xizmat qilish, haqiqiy bilmmlarni yelgop-yaishklardan muhofaza etishdir. Yanglishish, yolg’on-yashiqiing fanga kirib kelishiga safsatabozlik, salaflar erishgan yutuqlarg’a tanqidiy yondashmaslik, tadqiqotchinish noizchilligi, ilmdagi sustkashlik, obyektni tadqiqetishni oddiy hayratlanish bilan almashtirish. bilish subyektiiingxastaligi yoki tabiiy holatdan chetga chiqishi, nodonlik, qaysarlik va boshqalar sabab bo’ladi. Voqyelikni o’rganishda quyidagi talablarga amap qilish shart: tadqiq qilinayotgan narsa, holisa sa xususiyatlarnnng nisbiy muayyanligi. haqiqatning aniqjukrofiy sharoitlar bilai o’zaro bog’liqekanligi, o’rganilayotgan hodisa va vaqt birligiga alohida e’tibor qaratish. Masachan, fan sodir bo’lastgan hodisalar aniq vaqtini imkoniyal boricha to’liq aniqlash zaruriyatini ahli ilmga yuklaydi. Lekin masofa, aholi yashaydigan manzillar koordinatlarini belgilashda bir xil vaqtni tug’ri deb tan olish va unga doimo asoslanish qiyin, chunki kun, kechalarning boshlanishi, kunning chiqish-botishi turli joylarda har xildir. Muammoning hal qilinishi Yer va suvning shar shakldaligi, tog’ past-balandliklar singari tabiiy hodisalarning mavjudligi tufayli yana ham murakkablashadi, natijada ikki xil joyning vaqti to’g’risida bir xil fikr yuritish mush kullashadi³.
Bundan tashqari/kuzatuv, sinov-tajriba bilish jarayonini birmuncha yengillatsa-da, ularga nisbatan bamaylixotir munosabatda bo’lish samara bermaydi. Demak, bizning bilimlarimizning naqadar to’g’ri yoki noto’g’ri bulishi «kuzatuvchi – tadqiq etiluvchi obyekt -bilish vositalari» muammosini qay tarzda oqilona hal etishimizga bog’liqdir. Buning boisi, har bir inson tadqiqotchi sifatida ideal mavjudot emas. Bunga yana tadqiqot obyektining o’zgarib turishi, kuzatuv va tajriba vositalarining shtmiy tadqiqot talablaridan past ekanligini nazarda tutsak, bilish jarayoni naqadar murakkab ekanligi yaqqol seziladi.
Olim tajribaning samarali ko’magida ajoyib ilmiy yutuqlarga erishdi. U turli usullardan foydalanib, ma’dan va metallarning inson akhl-zakovati hayratga keladigan aniklikda solishtirma og’irligini belgilab berdi. Lekin olimning o’z zamondoshlariga qarata doimo tajriba, kuzatishga amal qilishga da’vat etuvchi chaqirig’i o’sha davr olimlari tomonidan qabul qilinmadi. Buning sababi, G. G. Lemmleyning fikricha, bu mualliflarning Beruniy asarlarida muhim o’rin egallagan uning esosiy uslubi – tajribaga murojaat qilishi to’g’risidagi qat’iy tavsiyasiga prinsipial nuqtai nazardan tubdan qarshiligidadir.
Olimgacha bili'.:ning chinligi mezoni sof aql-farosat saltanatiddn izlapar edi. Barcha mashhur mutafakkirlar, jumladan Araslu ham shunday fikrda edi. Arastu «tajriba» deganda ashyolarni ko’p martaba xotirlashni tushungan.Beruniyga ko’ra esa, ilm, haqiqatning eng ishonchli mezoni kuzatuv, sinov-tajribadan boshkh narsa bo’lishi mumkin emas. Olimning «Sinovdan boshqa ustuvor dastur, tajribada tekshirishdan o’zga muvaffaqiyatga eltadigan dasturulamal yo’q», «Tajribagaginatayanmoqlozim» («Ma’danshunoslik») kabi iboralari odsiy so’zlar yig’indisi bo’lmay, balki uning o’zi qo’llagan vositalar samarasiga komil ishonch namunasidir.
Mutafakkirning jamiyat va inson to’g’risidagi qarashlari ham o’ziga xosdir. Inson Allohning yaratuvchilik faoliyati tufayli paydo bo’lgan. U Alloh buyukligi va donishmandliganing nishonasidir. Unga in’om etilgan sezgi a’zolari, aql, ya’ni barcha nafsiy va aqliy quvvatlar behudaga berilmagan. Ular orqali inson Allohning amr-farmonini eshitadi, his ztadi, mo’jizalarni musho\ada qilib bular orqali uning yagonaligidan, qudratli, dono va mehribon ekanligidan xabardor bo’ladi.
Inson hayoti va faoliyati moddny omillar, tabiiy qonuniyat asosida kechadi. Beruniyning ta’kidlashicha, jug’rofiy omil inson \ayotida muhim ahamiyat kasb etadi. Inson tanasining rangi, tashqi ko’rinishi, tabiiy xossalari va xususiyatlaridagi farquning kelib chiqishiga achoqador bo’libgina qolmasdan, balki turar joylardagi tuproq, suv, havo, joyning farqiga ham bog’liqsir⁴.
Odamlarning bir-birlari bilan birlashishi, jamiyatning paydo bo’lishi moddiy exhiyoj natijasidir, Inson ortiqcha jismoniy kuch va qudratdan mahrum ekanligi., unda o’z-o’zini muhofaza qilish vositalarining yo’qligi, bosh qalar tomonidan tashkil etilgan xurujlarga duch kelishi oqibatida uni himoya qiladigan va ehtiyojlarini qondirishini ta’minlay oladigan narsaga doimiy zaruriyat sezadi. Aynan shu zaruriyat ularni birlashishga da’vat etadi. Kishilarning ehtiyojlari ko’p va xilma-xildir. Ularni amalga oshirish odamlardan tashkil topgan jamoalarga nasib ztadi- Buning uchun ular shaharlar qurishga ehgiyoj sezadilar, natijada jamiyat vujudga keladi.
Har bir insonning haqiqiy bahosi uning o’zi qodir bo’lgan hunar, ishni vijdonan yuksak mahorat bilan bajarishidir. Mehnat – insonning buyuk burchi, chunki har qanday orzu qilingan maqsad, moddiy yoki ma’naviy ehtiyoj mehnat tufayli natijaga erishadi. Pul muomalasi mehnatning ayirboshlashi rivoji bilan bog’langan. Beruniyning fikricha, pullar, jumladan oltin, kumush o’zicha hyech qanday qadr-qimmatga ega emas. Ular mahsulotlarni almashtirish jarayonidagina umumiy mezon sifatida ahamiyat kasb etadi, o’z vazifasini bajaradi.
Puldan noo’rin foydalanish yomon oqibatga olib keladigan boyliklar yaratdi. Natijada pul zo’ravonlikka, majburiy mehnatga olib keldi. Zo’ravonlik va yollash tufayli amalga oshiriladigan meqnat doimo davom etishi mumkin emas. U vaqtinchadir.
Beruniyda ijtimoiy utopik qarashlar qam rivoj topgan, deyish mumkin. Uning idealiga ko’ra, jamiyatni boshqarish o’z mohiyatiga qaraganda, amaldorlardan o’z huzur-halovatidan ma’lum muddat mahrum bo’lishni, zo’ravonlardan jabr ko’rganlarning huqukdarini tiklash, aybdorlarni esa jazolashdan iborat bo’lmog’i lozimligini taqozo qiladi.
Uning hikoya qnlishiga qaraganda, Mag’ribda jamiyatni boshqarish demokratik tarzda olib borilar ekan. Jamiyatni idora qilish «yuqori toifa kishilari va dehqonlar» orasida navbatma-navbat amalga oshirilar ekan. Idora qilish muddati tugagach, hukmdor mas’uliyatli vazifani sog’-salomat o’z zimmasidan soqit qilganligiga atab fuqarolarga ziyofat berar, kishilarga sovg’alar hadya qilar ekan.
Odil hukmdorning asosiy vazifasi yuqori va quyi tabaqa vakillari o’rtasida adolat o’rnatish, kuchli va ojizlar o’rtasidagi tenglikni barqaror etishdan iboratdir. Shuning uchun u Hindistonda hukmron bo’lgan tabaqachilik (kastachilik) tartibini qoraladi. «Tenglik hukmronlik qilgan joyda qayg’u-alam va ochofatlik o’z-o’zidan yo’q bo’lib ketadi->, degan g’oyani ilgari surdi Beruniy. Olimning ta’kidlashicha, jamiyat hayotida dehqonchilik bilan band aholining o’rni alohida e’tiborlidir. Shuning uchun deqqonlar hol-ahvolidan doimo xabardor bo’lib turish, ularga g’amho’rlik qilish hukmdorning bosh vazifasi bo’lmog’i shartdir⁵.
Beruniyning axloq-olobga oid g’oyalari ham behad darajada qiziqarli va foydadan holi emas. Insonning axloqiy qiyofasi jamiyatda, boshqalar ta’sirida shakllanadi. Shunday ekan, shaxsning’ axloqi jamiyat oldidagi burchini sidqidillik bilan bajarishiga xizmat qilmog’i lozim. Insonning tashqi qiyofani tabiat ii’omshshr. uni o’zgartirishning «mkoniyati yo’q. Biroq, axloqiy qiyofasi o’zgartirish insonning’ o’z qo’lida. Demak, uni yomon xulqdan yaxshi fazilatlar tomon aylantirish imkoniyatlari cheksiz. Buning uchun shaxs o’z xulq-atvori, his-tuyg’ulari ustidan hukmron bo’lmog’i, ruhini tarbiyalab borishi, uni axloqiy jarrohlik vositasida davolashi, axloq-odob borasidagi kitoblarda ta’kidlangan usullar bilan kamchiliklaridan qutulmog’i lozim. Ana shundagina, u o’zining salbiy odatlardan xoli bo’lib, yuksak axloqiy fazilatlar sohibmga aylanadi.
Abu Rayhon Beruniyning tabiiy-ilmiy, falsafiy, ijtimoiy-axloqiy qarashlari jahon falsafiy tafakkuri ravnaqig’a katta hissa qo’shdi.