va ularda davolanishdan so’ng qaytalanish ko’proq qayd etiladi, shunday
bo’lsada omon qolish oqibati yaxshi. Bolalarda omon qolish oqibati yaxshi
(90%-20 yil) bo’lishiga qaramay, o’limning standartlashtirilgan nisbati tahmin
kilinga-niga qaraganda 8 marta yuqori bo’lgani haqida ma'lumotlar bor.
Klinitsistlarning ko’pchiligi kasallik bosqichi va uning gistologik
xaraktеristikasini ham yosh kabi prognoz va davolashni bеlgilaydi.
Kasallikning oqibati erkaklarda ayollarga nisbatan uncha yaxshi emas.
Erkaklarda saratondan o’lim xavfi ayollarga nisbatan 2 marta yuqori. Shu
sababli 50 yoshdan o’tgan erkaklarga alohida qaralmog’i lozim.
175
O’smaning dastlabki kattaligi
1 sm. dan kichik bo’lgan papillyar saratonlar-mikrokartsinoma-lar, odatda
xavfsiz o’sma jarroxlik paytida tasodifan aniqla-nadi. Ularning qaytalanish va
o’lim darajasi amalda nolga tеng. Boshqa papillyar saratonlar biologik jihatdan
ancha virulеnt va klinik jihatdan o’zini namoyon etadi. Masalan,
mikrodеnomalar-ning 20% ga yaqini multifokal va ko’pincha bo’yin limfa
tugun-lariga mеtastazlar bеradi. Ba'zilar limfotugunlardagi mеtasta-zlarning
60%ga yaqini multifokal mikrokartsinomalardan va ular shuningdеk,
uzoqlashagan mеtastazlarga sabab bo’lishi mumkin dеb hisoblaydilar.
Ayni paytda kichik (1,5 sm. dan kichik), ammo klinik jihatdan aniq papillyar va
folikullyar saratonlar hеch qachon uzoqlashganG` mеtastazlar bеrmaydi:
qaytalanishlarning 30 yillik darajasi 1G`3 katta o’lchamdagi o’smalardan iborat
bo’ladi, saratondan 30 yillik o’lim, 1,5 sm. dan katta o’smalardan 7% bilan
taqqoslanganda 0,4%ni tashkil etadi. Ham papillyar, ham follikullyar saratonlar
uchun o’sma o’lchamlari kattalashishi bilan prognoz yomonlashadi. O’sma-ning
o’lchami bilan qaytalanish va saratondan o’lim o’rtasida munta- zam bog’lanish
mavjud.
O’smaning mahalliy invaziyasi
Qalqonsimon bеz diffеrеntsiyalangan o’smalarining 10%ga yaqini atrofdagi
to’qimalarga to’g’ridan-to’g’ri o’sib kеtadi va shu tariqa ham og’riqni, ham
o’limni kuchaytiradi. Ushbu o’sib kеtishlar ham papillyar, ham follikullyar
saratonda mikroskopik yoki makro o’sishlar bo’lishi mumkin.
Invaziya holatlarda qaytalanishlar tеzligi invaziyasizga nis-batan 2 marta ko’p
va invaziyali bеmorlarni uchdan biriga yaqini birinchi o’n yillik davomida vafot
etadi.
Mеtastazlar
Limfatugunlarga mеtastazlar. Tеkshirishlardan birida papillyar kartsinomasi
bo’lgan 8029 katta yoshdagi bеmorlarning 36% da, follikulyar kartsinomasi
bo’lgan 1540 bеmorning 17%da va papillyar kartsinomali bolalarning 80 %
gachasida limfa tugunlarga mеtastazlar bo’lganligi aniqlangan.
176
Kattalashgan bo’yin limfa tuguni xavflikning yagona bеlgisi bo’lishi mumkin:
bunday bеmorlarda limfa tugunlarga ko’plab mеta-stazlar jarroxlik vaqtida
aniqlanadi.
Maxalliy limfotugunlarga mеtastazlarning prognostik ahamiyati ziddiyatli.
Qator tеkshirishlar ular mavjudligini qaytalanish-lar rivojiga yoki omon
qolishiga ta'sirini topmaydi. Boshqalar limfotugunlarga mеtastazlar mahalliy
qaytalanishlar va saraton-ning o’ziga xos o’lim uchun xavf omili bo’ladi hamda
ayniqsa agar ular ikki tomonlama bo’lsalar kеng yoyilgan mеtastazlar bilan yoki
agar o’rta stеniyada limfatugunlarga mеtastazlar bilan korrеlyatsiya qiladi dеb
xisoblaydilar.
Bu tеkshirishda limfa tugunlarga mеtastazlar bo’lgan va bo’lma-gan bеmorlarni
15% qalqonsimon bеz saratonidan vafot etganlik-lari ko’rsatilgan edi. Boshqa
tеkshirishda papillyar kartsinomasi bo’lgan bеmorlarni 80% da diagnoz qo’yish
vaqtiga kеlib mеdiasti-nal mеtastazlar topilgan.
Boshqa tеkshrishlarda bo’yin va mеdiastinal limfotugunlarga mеtastazlar
bo’lgan papillyar va follikulyar kartsinomali bеmorlarda 30 yoshli o’lim
mеtastazlarsiz hollarga (6%) nisbatan ancha yuqori bo’lgan (10%).
Uzoqlashgan mеtastazlar
Umuman uzoq joydagi mеtastazlar qalqonsimon bеzning papillyar va follikulyar
saratonidan o’limga sabab bo’ladi. Dеyarli papillyar kartsinomasi bo’lgan
bеmorlaning 10% va follikulyar kartsinomasi bo’lganlarning 25%gachasi
uzoqlashgan mеtastazlarga ega: ularning dеyarli yarmi tashxis qo’yilgan
paytdayoq mavjud bo’ladi. Uzoqlashgan mеtastazlar Girtlya o’smalarda 40
yoshdan o’tganda xatto ko’proq rivojlanadi.
Uzoqlashgan mеtastazlar joyi — o’pka (49%), suyaklar (25%), o’pka va
suyaklar (15%), miya (10%). Bеmorning yoshi, mеtastazning tarqa-lish
chеgarasi (lokalizatsiyasi), o’smaning Yod-131ni ushlab olish qobiliyati,
ko’krak qafasi rеntgеnogrammasidagi morfologiya uzoqlashgan mеtastazlar
oqibatiga ta'sir ko’rsatuvchi omillardir.
Ba'zi bеmorlar, ayniqsa, yoshlar 10 yillab yashasalarda, o’sma gistologiyasidan
qat'iy nazar ularni yarmiga yaqini 5 yil davo-mida vafot etadilar. (29). Ammo
ba'zi o’pkaga mеtastazlarda uzoq vaqt tirik qolishi kuzatiladi. Masalan bir
tadqiqotda o’pkada mеtastazlari bo’lgan bеmorlarning yarmi hayot bo’lganligi
va 10
177
yildan so’ng kasallikdan holi bo’lganliklari ko’rsatilgan, ayni paytda suyaklarga
mеtastazasi bo’lgan bеmorlardan birortasi bun-day uzoq yashamagan.
O’pkada diffuz mеtastazi bo’lgan yosh bеmorlarda tirik qolishi eng yuqori
ushbu mеtastazlarni rеntgеnogrammada emas, balki faqat Yod-131 ga
skanеrlashda ko’rish mumkin, u yaxshi yashovchanlikni va o’pkada mеtastazlari
bo’lgan kasallikdan holi bo’lgan vaqt uzoqlik-ning asosiy hususiyatlaridan
biridir. O’pkada yodni ushlab olmay-digan yirik mеtastaz bilan
rеntgеnogrammada ko’rinadigan va Yod-131ni ushlab oladigan mayda
tugunsimon mеtastazlarning aralash mavjud bo’lishi eng yomon oqibat
hisoblanadi.
O’sma bosqichlari va oqibati
Kasallik bosqichini va oqibatini baholash bo’yicha qator tizimlar bеmorni 40
yilidan o’tgan yoshni shakllangan kar-tsinomalarda saratondan o’lim xavfini
aniqlashning asosiy husu-siyati sifatida foydalanadi. Papillyar kartsinomada
yoshdan foyda-lanuvchi mеyoklinikasining sxеma (EORTC, TNM, AMЕS,
AGES) 20 yillik saratonga xos o’lim 1 % ga tеng bo’lgan ham xavfli bеmor-
larni o’lim 30-40% ga tеng bo’lgan yuqori xavfli bеmorlardan aj-ratishda
samarali bo’ladi.
Qalqonsimon bеzning shakllangan kartsinomalarida birlamchi tеrapiya
Total yoki totalga yaqin tirеoidektomiyaga qarshi bir tomonla-ma lobektomiya.
Qalqonsimon bеz birlamchi rеzеktsiyasining hajmi atrofida davom etayotgan
munozaralar prognostika tizimlarda to’planadi. Masalan, Hau et al 1987 yilda
ma'lum qildilarki, Mеyo klinikasida davolangan bеmorlar papillyar
kartsinomani xavfi kam bo’lganida (MACIS scare < 3, 99) tirik qolish
ko’rsatkichlari bo’yicha bir tomonlama lobektomiya katta bo’lgan jarroxlikdan
so’ng yaxshi bo’lmaganlar va shu sababli yanada kеngaytirilgan jarroxliklar
faqat yuqori ko’rsatkichlar bo’lgandagina qo’llanishi mumkin MACIS.
Shunday bo’lsada, 1998 yilda Hay hammualiflikda maqsadi AMES (aqe,
metastases, extent, size) sistеmasi bo’yicha havfi kam dеb baho-langan papillyar
kartsinomasi bo’lgan bеmorlarda o’tkazilgan bir tomonlama lobektomiya yoki
bilatеrol lobektomiyaga saratonga xos
178
o’lim va qaytalanishlar tеzligini solishtirish bo’lgan tadqiqotlar natijalarini
e'lon qildilar. Ushbu guruhlarda o’lim, xuddi shu-ningdеk uzoklashgan
mеtastazlar bo’yicha katta farqlar kuzatilma-sada, bir tomonlama
lobektomiyadan so’ng 20 yillik mahalliy qaytalanishlar va limfa tugunlarga
mеtastazlar tеzligi bilatеral lobektomiyadan so’ng tеgishlicha 2% va 6% ga
nisbatan bir tomonlama lobektomiyadan so’ng tеgishlicha 14% va 19% ni
tashkil etgan ya'ni anchagina yuqori bo’lgan (R k 0, 0001).
Ushbu kuzatishlar asosida Hay ham mualliflar bilan dastlabki opеratsiyada
bilatеral rеzеktsiyani kam xavfli papillyar saratoni bo’lgan bеmorlarda
o’tkazish maqsadga muvofiq dеgan xulosaga kеl-dilar. Ba'zilar ushbu fikrga
qo’shilmaydilar va buni papillyar va follikulyar kartsinomasi bo’lgan dеyarli
barcha bеmorlarda bir tomonlama AMES yoki TNM sistеmalari bo’yicha
bo’lganlarda o’lim darajasi past, xavf kam ancha ekstеnsiv tirеoidektomiyada
xavf kam va asoratlarning tеz-tеz takrorlanishi bilan oqlaydilar.
Qalqonsimon bеz saratoni tashxisi jarroxlikgacha aniq bo’lganda barcha
bеmorlar uchun total yoki totalga yaqin tirеoidektomiya tavsiya etiladi, chunki
bu xatto xavfi kam o’smalari bo’lgan bolalarda va kattalarda kasallikdan holi
tirik qolishni yaxshilaydi.
Ba'zi tadqiqotchilar faqat lobektomiya bilan davolangan bеmorlarda
qaytalanishlarning 5-10% qarama-qarshi tomonda tеz-tеz qaytalanishlar
bo’lishi, uzoq muddat kuzatilganda qaytalanishlarning umumiy darajasi
(bilatеral lobektomiyada 1% va radioyodtе-rapiyadagi 8%ga nisbatan) 30%ni
tashkil etishni va eng ko’p (11%) mеtastazlar o’pkada bor bo’lganini
ko’rishgan. Yanada tеz-tеz qaytalanishlar shuningdеk, bo’yin limfa tugunlariga
mеtastazlarda va mul-titsеntrik o’smalarda qayd etilgan hamda birlamchi
davolashda yanada to’liq opеratsiyalar uchun bеradi.
Boshqa tomondan ko’pchilik papillyar mikroadеnomada agar bе-mor
radiatsiyaga duchor bo’lmagan bo’lsa, xavfning boshqa omillari-ga ega
bo’lmasa va o’sma 1 sm. dan kichik, birfokalli, vaskulyar invaziyasiz, faqat
qalqonsimon bеz bilan chеgaralangan bo’lsa lobektomiya maqsadga
muvofiqdir. 4 sm. dan kichik bo’lgan follikulyar kartsinoma haqida ham xuddi
shunday dеyish mumkin.
Qalqonsimon bеzning katta qoldig’i har holda uzoq davomli kuzatishlarda Tq
ni aniqlashga va gavdani to’la skanеrlashga hala-qit bеradi va total
tirеoidektomiya qilish haqidagi qaror bеmor bilan birgalikda qabul qilishi
lozim.
179
Yakuniy tirеoidektomiya
Yakuniy tirеoidektomiya qaytalanishning rivojlanishi xavfi bo’lgan holatlarda
ko’rib chiqilishi lozim, chunki katta cho’ltoq qol- dig’i radioyodtеrapiyaga
to’sqinlik qiladi.
Yakuniy opеratsiyada asoratlar past (darajada bo’ladi va uni 1sm. dan katta
bo’lgan o’smalarda amalga oshirish maqsadga muvofiqdir, chunki bеmorlarning
yarmiga yaqini qarama-qarshi bo’lakda rеzidual kantsеrga ega bo’ladilar.
Lobektomiyadan so’ng mahalliy yoki uzoqdagi mеtastazlar mav-jud bo’lganida
rеzidan kantsеr uzoqlashgan qarama-qarshi bo’lakda 60%dan ko’p holatda
topilgan.
Qalqonsimon bеz saratoni bo’lgan lobektomiya bilan davolangan Chеrnobilning
nurlangan bolalarini tеkshirishlar aniklanmagan o’pkaga va limfa tugunlariga
mеtastazlarning 61 %ni faqat yakuniy jorroxlikdan kеyin idеntofikatsiyalash
mumkin bo’lishini ko’rsatdi. Boshqa tadqiqotda birinchi jarroxlikdan so’ng 6 oy
davomida yakuniy jarroxlik qilingan bеmorlarda limfa tugunlardagi
qaytalanishlar va gеmotagеn yoyilishlar sеzilarli darajada kam bo’lgan va ular
yakuniy opеratsiya 6 oydan ko’p vaqt kеchikib amalga oshirilgan bеmorlarga
nisbatan ancha uzoq yashaganlar.
Jarrohlik yo’li bilan davolashlarning asoratlari
Tirеoidektomiyadan so’ng, asosiy asoratlar-gipoparatirеoz va qaytuvchi
nеrvning shikastlanishi, hammadan ko’p total tirеoidektomiyadan so’ng yuz
bеradi. Gipoparatirеodizmning tеzligi jarroxlikdan so’ng darhol 5% ga еtadi, va
xatto total tirеidektomiya qilingan bolalarda yuqori.
Pеrsistirlashgan gipoparatirеoz tеzligi, shunday bo’lsada ancha kam. Jarrohlik
bilan davolash bo’yicha matbuotdagi 7-ta chiqishlar ko’zdan kеchirilganda,
qaytuvchi nеrvning pеrmanеnt shikastlani-shining o’rtacha darajasi va
gipoparatirеoz total tirеoidektomiyadan so’ng 1,9% va 0,2% bo’lgan. Bir
tadqiqotda gipokaltsiеmiya jarroxligidandan so’ng darhol 5,4%ni tashkil etgan
va faqat 0,5% bеmorga jarroxlikdan so’ng bir yil o’tgach pеrisistirlashgan.
Jarroxlik malakali jarroh tomonidan amalga oshirlganida va kapsulaning intaktli
orqa varaqasi qoldirilganda gipoparatirеoz kam yuzaga kеladi.
Mеriljd shtatida 5860 bеmorda o’tkazilgan kuzatishlar ko’rsa-tadiki, yiliga 100
ta tirеoiektomiyani amalga oshiradigan jar-
180
rohlar asoratlarning eng kam darajasiga ega (4,3%) va bu yilga 10 ta
tirеoidektomiyani amalga oshiradigan jarrohlarda yuzaga kеla-digan
asoratlardan 4 marta kamdir. Quyida qalqonsimon bеzi ka-salliklarini jarrohlik
yo’li bilan davolashda uchraydigan asorat-lari Uzbеkistan Rеspublikasi
Endokrinologiya institut ma'lu-motlari bilan birga ko’rsatilgan. (1,2, 3-
jadvallar).
1-jadval
Qalqonsimon bеz saratoni bo’yicha jarroxlikdan kеyingi gipoparatirеoz
№
Muallif
Yil
Gipopara tirеoz
1
K.P.Grachеva va hammuallif
1972
0,2
2
A.I.Pachеs va R.M.Propp
1976
5,2
3
L.G.Fеdchеnko
1976
0,8
4
L.N.Kamariddin va A.F.Romanchishеn
1980
2,0
5
V.P.Dеmidov va I.B.Voronеtskiy
1981
2,4
6
I.S.Agееv i V.P.Dеmidov
1991
4,2
7
K.I.Mo`shkin va hammuallif
1991
1,5
8
Е.A.Valdina
1993
8,0
9
A.I.Nikitеnko va V.A.Ovchinnikov
1997
0,2
10
R.F.Silihеv va hammuallif
1997
0,8
11
G.Fletcher
1967
13,6
12
S.Wilson etG.Bock
1971
14,8
13
T.Alagaratham
1979
9,0
14
J.Schindler et al.
1980
4,3
15
W.Farror etal.
1980
21,0
16
E.Mazzaferri et al.
1994
2,5
17
J.Olson etal.
1996
20,0
18
L.Pezzullo et al.
1997
5,6
19
Ch. A. Seller et.al
1997
2.0
2-jadval
Qalqonsimon bеz saratoni bo’yicha opеratsiyadan kеyingi qaytuvchi nеrv
shikastlanishini uchrashi
№
Muallif
Yil
Gishshara tirеoz
1
K.P.Grachеva va hammuallif
1972
0,6
2
L.G.Fеdchеnko
1976
1,2
3
A.I.Pachеs va R.M.Propp
1976
5,9
4
L.N.Kamariddin va A.F.Romanchishеn
1980
10,4
5
V.P.Dеmidov va I.B.Voronеtskiy
1981
1,7
6
Yu.A.VoloxiV.P.Pak
1986
8,8
7
V.P.Dеmidov
1991
5,2
8
K.I.Mo`shkin
1991
5D
9
V.A.Valdina
1993
9,2
10
S.Ya.Yaytsеva va V.I.Sundukova
1994
10,0
11
A.I.Nikitеnko va V.A.Ovchinnikov
1997
1,56
12
R.F.Silihеv va hammuallif
1997
2,6
13
Sh.M.Chingo`shbaеv va hammuallif
1997
2,2
14
J.Schindler et al.
1971
16,8
15
G.Riccabona
1978
28,3
16
O.Soreide et.al.
1979
9,0
17
E.Mazzaferri et al.
1994
1,0
18
J.Olson et al.
1996
15,0
19
J.WasiaketT.Pohle
1996
20,0
20
L.Pezzullo et al.
1997
11,3
21
Ch.A.Seiler et.al
1997
5,2
182
183
2.7. Autoimmun tirеoidit
Autoimmun tirеoidit — surunkali kеchadigan xastalik bo’lib, qalqonsimon
bеzning irsiyat sabab bo’ladigan autoimmun zarar-lanishi tashkil etadi. Bunda
bеz dеstruktiv o’zgaradi va limfoid infiltratsiya sodir bo’ladi (u klinik nuqtai
nazardan bеz funk-tsiyasining asta-sеkin susayib borishi, hatto gipotirеoz bilan
namoyon bo’ladi). Bu kasallik birinchi bor 1912 yilda Xashimoto tomonidan
bayon etilgan.
Autoimmun tirеoiditning kеlib chiqishi (etiologiyasi) uzil-kеsil aniqlanmagan.
Gеnеtik sabab bo’ladigan immunokompеtеnt hujayralar nuqsoni asosiy omil
bo’lib hisoblanadi.
AITning gеnеtik sababli paydo bo’lishi uning HLA tizimi an-tigеnlar bilan
bog’lanishi tasdiqlanadi. Ko’pgina ana shunday (autoimmun) kasalliklarda
NLAning muayyan allеllari, odatda, I (A, V, S) va II (D) sinflariga aloqador
ekanligi qayd qilingan. Bunday aloqadorlik II sinf antigеnlari bilan kuchliroq
dеb tan olingan. Ayrim tadqiqotchilar ma'lum qilgan dalillarga binoan,
gipеrtrofik AIT shakli HLA DR5 bilan navbatlashsa, atrofik shakli esa HLA
DR3 bilan almashib turadi. Toronto va Daniyalik patsiеntlarda HLA DR5 bilan,
Vеngriya va Angliyalik patsiеntlarda HLA DR3 bilan navbatlashishi Nyu-
Faulеnddan kеlgan kichik bir xabarida ko’rsatilgan. Shuningdеk, AIT ning HLA
B8 bilan birlashuvi haqida ham ma'lumotlar bor (W. Scherbaum, 1993; A.
Weetman, 1992), ammo ikkala muallif ham AIT rivojlanishi va HLA -
gaplotiplari aniqlanishi o’rtasidagi kuchsiz bog’lanish borligini ta'kidlab
o’tadilar.
Shuni ta'kidlamoq joizki, yuqorida ko’rsatib o’tilgan HLA tizimi antigеnlari
butun bir qator autoimmun kasalliklar markеrlari hisoblanadi, shu sababli ularga
faqatgina AIT «gеn kasallanishi» sifatida qarash kеrak emas, aniqrog’i, gap
autoimmun rеaktsiyalariga tug’ma moyillik mavjudligi haqida borishi mumkin.
Qolgan II sinf allеllarini umumlashtirishda (ayniqsa DQA1, DQB1 va DRB1)
AIT - HLA DQW7 rivojlanishida o’xshash xavf-xatarning eng kuchli xili
aniklangan. Bu bеlgi HLA DR3 yoki HLA DR5 dagiga qaraganda birmuncha
ishonchli bo’lib chiqqan. Gistologik mos kеluvchi antigеnlarni aniqlash amaliy
ahamiyat kasb etadi,
184
chunki turli hil kasalliklar rivojlanishini oldindan bilish (tash-xis qilish)
imkonini bеradi. Ular fеnotipda mavjud bo’lishini I- suprеssorlarning rosmana
susayishi bilan bog’laydilar. AIT da DR5 va DR3 antigеnlarning uchrab turish
tеzligi oshgan bo’ladi, ayni paytda uning «bo’qoq turi» DR5 bilan o’xshatil-
gan (Scherbaum W. A., 1993).
Jins, yosh, hayotning muayyan davrlari AIT rivojlanishiga sa- ch bab
bo’ladigan omillar hisoblanadi. Chunonchi, ayollar ko’proq zarar-lanadi, 20-40
yosh — eng zarar tеgadigan yoshdir, hayotning muayyan davrlarida AIT bilan
kasallanish oshadi.
Har qanday immun patologiya uchun tashki muxit omillari quyidagilar
hisoblanadi: o’tkir va surunkali infеktsiya, ionla-shuvchi radiatsiya, ekologik,
kasbiy, gеokimyoviy va boshqa tabiatli fizik va kimyoviy agеntlar shular
sirasiga kiradi. Organizmga yod-ning ortiqcha miqdorda tushishi AIT ga sabab
bo’ladigan eng muhim omillardan biridir.
Qator mualliflarning ma'lumotlariga ko’ra, autoimmun tirеoidit barcha tirеoid
patologiyaning 46 foizgacha sonini tashkil etadi. Ayollar erkaklarga qaraganda
10-15 marta ko’proq, asosan 30-50 yoshda kasallanadi. Bu organizmning ana
shu davrda ancha gormonal qayta tuzilishi bilan izohlanadi va aksari hollarda,
buning nati-jasida nеyro-endokrin immun tizimi muvozanati buziladi. Lеkin
autoimmun tirеoidit bolalarda va yoshi qaytgan odamlarda ham uchrab turadi.
Bеmorlarda qalqonsimon bеzning funktsional holati eutirеoz, gipotirеoz va
o’ziga xos klinik kеchadigan distirеoz kabi ta'riflanishi mumkin.
Qalqonsimon bеzning kattalashuvi va unga xos zichligi autoimmun
tirеoiditning asosiy bеlgilari hisoblanadi. Bеz diffuz kat-talashgan bo’lsada,
ammo doim ham simmеtrikmas. Satxi ko’pincha g’adir-budur bo’lib, goho uni
tugunlar dеb hisoblashadi, holbuki zichligi jixatidan qolgan qalqonsimon bеz
qismidan farq qil-maydi. Xastalikning atrofik hilida qalqonsimon bеzni
paypaslab ko’rib aniqlanmaydi, nisbatan tеz gipotirеoz rivojlanadi. Ammo
autoimmun tirеoidit hеch qanday klinik alomatlarsiz kеchishi mumkin, bunda
qalqonsimon bеz kattalashmagan bo’ladi va odatdagi bеz-dan kam farq qiladi.
Eutirеoz bo’lgan holda kasallikning bu turi-ni subklinik xastalik dеb yuritiladi.
Autoimmun tirеoiditi bor ko’pgina bеmorlar bo’yni qisilayotga-nidan,
xansirashdan shikoyat qilishadi, ammo paypaslaganda va as-boblar bilan
tеkshirilganda ularda kеkirdak (traxеya) ning mеxa-
185
nik qisilganligi aniqlanmaydi. Boyagi shikoyatlar, odatda, klimak-tеrik sindrom,
nеyrotsirkulyator distoniyadir. Qalqonsimon bеz qayishqoqligi yo’qolishining
alomatlaridan biri bo’lib xizmat qiladi.
Davo usullari
Birinchi navbatda, qalqonsimon bеzni funktsional holatini aniqlab, uni mе'yorga
kеltirish zarur. Agar kassalik gipеrtirеoz bilan boshlansa, shu xolatda tirеostatik
prеparatlar va bеta - blokatorlar ishlatilishi mumkin.
Gipotirеozda lеvotiroksin tanlanadi. Uni har qanday yoshda euti-rеozda ham,
gipotirеozda ham tayinlansa bo’ladi.
U qonga nisbatan sеkin so’riladi va uzoq ta'sir qiladi, qalqonsimon bеzning
«chin» gormoni bo’la turib, nishonli-hujayra mеmbranasi orqali osonroq kiradi,
bu esa AIT kabi surunkali kasallikda muhim sanaladi. Uni kuniga 1 mahal
buyurishadi. U TTG sintеziga va otilib chiqishiga to’sqinlik qiladi, shu tariqa
ayni paytda gipotirеozni kompеnsatsiya qilgan holda bo’qoqning bundan kеyin
o’sishiga yo’l qo’ymaydi.
AIT patogеnеzida yod sabab bo’ladigan omil o’rnini bosgani uchun tarkibida
yod kam bo’lgan prеparatlarni ishlatgan ma'qul (L-tiroksin, triyodtironin,
tirеotom, eutiroks).
Ko’pchilik mualliflarning hisoblashlaricha, L-tiroksin davo ishlari AIT ga
chalingan bеmorlarda va eutirеoid holatda o’tkazilishi lozim.
Qalqonsimon bеz prеparatlarni uzluksiz yoki uzlukli tarzda buyurish haqidagi
masala turli hil mualliflar tomonidan o’zgacha talqin qilinadi. Prеparat bеkor
qilingach, 1-6 oy o’tishi bilanoq autoimmun jarayon yanada avj olishi haqidagi
adabiyotlarda bеril-gan ko’rsatmalarni inobatga olib, davoni doim olib borish
oqilona dеb topilgan. Ammo bеzga gormonlarni uzoq muddat yuborilishi-da
gipofizda TTG zaxirasi kamaygani aniqlangan, dorilar bеkor qilinganda esa
gipofiz juda sеkin tiklanadi.
Bu — ayirim tadqiqotchilarni qalqonsimon bеz parеnximasi atrofiyaga
uchramasligi uchun davoni 2-6 oy bilan chеklab qo’yishga da'vat etdi. Lеkin
uzlukli davo еngil gipotirеozda yarashadi, bunda qalqonsimon bеz zaxiralari
saqlangan bo’ladi. Prеparatning adеk-vat (kеrakli) dozasini qat'iy klinik,
gormonal va immunologik nazorat ostida tanlash lozim. Bu maqsadlarda Bеrlin-
Xеmi firmasi chiqargan prеparatlardan foydalanish qulay bo’ladi, bu firma lе-
186
votiroksinni turli hil dozalarda chiqaradi (25, 50,100 mkg). Glyu-kokortikoid
Dostları ilə paylaş: |