gəlir və onları yedizdirmək, geyindirmək və evlə təmin etmək lazımdır.
çox mürəkkəb və qarşılıqlı əlaqəli problem sayılır. Digər mühüm problem
65
Məlum olduğu kimi, torpaq kənd təsərrüfatı bitkilərindən məhsul
almağın əsası kimi başlıca zəruri sərvət olub mövcudluğumuz ondan ası-
lıdır. O, kənd təsərrüfatı istehsalının başlıca vasitəsi, qida məhsullarının əsas
mənbəyidir. Dəniz və suni istehsal sahələri (hidroponika, istixanalar) qida
məhsulünün əldə edilməsində olduqca az rola malikdir. Okeandan insan 30-
40 min. tona yaxın dəniz balığı, onurğasız heyvanlar və yosun əldə edir.
Quruda hazırda 80 min qida bitkisi növü mövcuddur, bəşəriyyət isə
əsasən cəmi 30 kənd təsərrüfatı bitkisi ilə qidalanır. Buğda, düyü (çəltik),
qarğıdalı, kartof əsas bitki sayılıb, daha yüksək məhsuldarlığı ilə seçilir.
FAO-nun məlumatına görə Avrasiya, Avstraliya, Afrika və Amerikanın
torpaqlarından hər il 300 min. tona yaxın buğda, bir o qədər də düyü, 250
min. ton qarğıdalı, 200 min. ton arpa, vələmir, çovdar, 100 min. ton kalış
(sorqo), darı, 300 min. ton kartof, 100 min. ton meyvə, 60 min. ton paxla-
lılar, 30 min. ton pomidor və soğan, 60 min. ton təmiz səkər, 20 min. ton
bitki yağı, 100 min. ton ət, 400 min. ton süd alınır.
Kənd təsərrüfatı meydana gəlməmişdən bütün yerüstü fotosintez edən
bitkilər və heyvanlar 100 min. əhalinin mövcudluğunu saxlaya bilərdi. Kənd
təsərrüfatı inkişaf etdikcə torpaqlarm 10%-i insan tərəfındən şumlanmış,
gübrələnmiş, suvarılmışdır. XX əsrin 90-ci illərində bu tor paqlar 5 milyard
insanın yaşamasını təmin edirdi.
Oturaq kənd təsərrüfatı yarandıqdan sonra neolitin başlangıcında
(b.e.ə. 1-8 minilliklərdə) insanın biosferə təsiri köçəri təsərrüfata nisbə-tən
bir neçə qat yüksəlir. İnsanların mənimsədiyi rayonlarda əhali surətlə artır.
Bitkilərin becərilməsi üçün torpağın hazırlanması üsulları və mal-qaranm
saxlanma texnologiyası təkmilləşdirilir. Ötən dövr ərzində baş verimş də-
yişikliklər ikinci texniki inqilab adlanır. Kənd təsərrüfatının inkişafı çox
vaxt geniş ərazilərdə ilkin bitki örtüyünün tamamilə məhv edilməsi ilə
müşahidə olunurdu. Qida üçün faydalı olan bitki növləri olan kiçik sahələr
insanlar tərəfindən saxlanılır və bu növlər tədricən mədəniləşdirilir və
onların daimi yerdə becərilməsi təşkil olunur.
Kənd təsərrufatının genişlənməsi yerüstü təbii ekosistemlərə böyük,
çox vaxt isə faciəli təsir göstərir. Geniş ərazilərdə meşələrin məhv edilməsi,
mülayim və tropik zonalarda torpaqdan səmərəli istifadə edilməməsi tarixən
formalaşmış ekosistemlərin birdəfəlik dağılmasına səbəb olmuşdur. Təbii
biosenozlarm, ekosistemlərin, landşaftlarm yerində aqrosferlar, aqroekosis-
temlər, aqrosenozlar, aqrar landşaftlar meydana gəlir.
Aqrosfer - insanın kənd təsərrüfatı fəaliyyəti ilə yer ərazisində dəyi-
şilmiş bütün sahələrin məcmusunu əks etdirən qlobal sistemdir.
Aqroekosistemlər - kənd təsərrüfatı fəaliyyəti prosesində insan tərə-
66
findən dəyişdirilən ekosistemlərdir. Bura kənd təsərrüfatı tarlaları, bağlar,
üzümlüklər, tarlaqoruyucu meşə zolaqları və s. aiddir.
Aqroekosistemlərin əsası aqrosenozlar hesab olunur.
Aqrosenozlar - kənd təsərrüfatı istehsalı torpaqlarmda kənd təsərrüfatı
məhsulları əldə etmək məqsədilə yaradılan biosenozlardır. Bu bio-senozlar
muntəzəm olaraq insan tərəfindən saxlanmış biotik qruplaşma-lar olub,
ekoloji baxımdan az davamlı, lakin yüksək məhsuldar bir və ya bir neçə
seçilmiş bitki və yə heyvan növləridir (çeşidlər, cinslər).
Dostları ilə paylaş: