FƏSĠL II
KƏND TƏSƏRRÜFATININ EKOLOJĠLƏġDĠRĠL-
MƏSĠNĠN QANUNAUYĞUNLUQLARI
2.1.
Kənd təsərrüfatı ekosistemləri -Aqroekosistemlər
2.1.1.
Aqroekosistemlərin bioməhsuldarlığı.
Cəmiyyət təbiətlə qarşılıqlı təsirdə daima ən vacib vəzifəni – həyatı
təmin edən qida məhsullarının istehsalını yaratmışdır. Təsadüfi deyil ki, in-
sanın nəinki ən qədim kənd təsərrüfatı fəaliyyəti, hətta ilkin istehsal fəaliy-
yəti - əkinçilikdir. Yaddan çıxarmaq olmaz ki, Qədim yunanıstanda və Ro-
mada ―mədəniyyət‖ anlayışı torpağın bacarıqla düzgün işlənməsi və becəril-
məsinə aid idi. Məlumdur ki, ―kultura‖ məvhumu becərilmə, bitkinin becə-
rilməsi anlayışından yaranır.
Primitiv, sonra isə daha kamil əkinçilik sisteminə keçmə bütövlükdə
daha kamil kənd təsərrüfatına aparır ki, bu da ərzaq ehtiyatlarının istehsa-
lının artmasına səbəb olur, hansı ki, ilkin bioloji məhsulun formalaşmasında
aqrar sektorun əhəmiyyətini artırır. Bu artım planetimizdə əhalinin sayının
artmasına şərait yaratdı. Kənd təsərrüfatı istehsalının yaranması və inki-
şafından sonra insan və biosfer arasındakı qarşılıqlı münasibətin dəyişməsi:
a) ovçuluq və seçmə dövrü; b) aqromədəniyyət epoxası.
Kənd təsərrüfatı istehsalı hesabına insanların biokütləsi aqromə-
dəniyyət epoxasına qədər olduğundan müqaysədə daha çox artdı, hansıki,
intensivliyi akumliyasiya olunan enerjidən asılıdır. Müasir biosferdə
insanlar və heyvanlar antropogen kanala 1,6.10
13
vt-a yaxın enerji daxil edir
ki, bu da bitkilərin ümumi yaratdığı ilkin məhsuldarlığın 25%-nə bərabərdir
(Qorşkov, 1995). İlkin məhsulun bu qədər artması insanların tələbatını
ödəyən tək günəş enerjisi hesabına deyil, həm də digər enerji mənbələri
hesabına baş verir. Rusiya Kənd Təsərrüfatı Elmləri Akademiyasının
akademiki A.A.Juçenkonun fikrincə, kənd təsərrüfatı istehsalında günəş
enerjisinin əhəmiyyətinin azalması və antropogen mənşəli enerjinin
əhəmiyyətinin artması haqda yaranan mübahisə əsaslandırılmamış hesab
edilir. Təxminən 95% bitkinin quru maddəsi – bu fotosintez prosesində
toplanan günəş enerjisidir, biosenozların məhsuldarlığı isə ilk növbədə
bitkilərdə və torpaqda azad baş verən bioloji proseslərin hesabına təmin
olunur. Aqroekosistemlərə ―antropogen enerjinin‖ verilməsi günəş enerjisini
əvəz etmir-edə bilməz də. Antropogen enerji özünəməxsus katalizator rolu-
63
nu oynayır, günəş enerjisinin daha intensiv mənimsənilməsini stimulə edir.
Qida ehtiyatlarının alınması üçün becərilən bitki spektrinin əhəmiy-
yətli dərəcədə genişləndirilməsi ötəri əhəmiyyət kəsb etmir. Əhali hər il
tərkibində 1,5.10
20
coul enerji toplayan 8,76.10
9
ton kənd təsərüfatı istehsalı
məhsulu istifadə edir (Dyuvin, Tanq, 1973). Bu məhsullarda toplanan ener-
jinin 90%-ə qədərini bitkiçilik məhsulları təmin edir (Anderson, 1985).
Məhsullar Energetik ekvivalent
Düyü 21
Buğda 20
Digər dənlilər 10
Meyvələr, qozmeyvə, tərəvəzlər 10
Yağlar və piylər 9
Şəkər 7
Qarğıdalı 5
Kartof 5
Maniok 2
Heyvandarlıq məhsulları 11
Cəmi 100 %
Yer kürəsində əsas kənd təsərrüfatı məhsullarının 80 növü becərilir.
Dünya üzrə qida məhsulları istehsalının 60%-ni dənlilər (onlardan 40%-dən
şoxu düyü və buğdaya aiddir) təşkil edir. Dənli bitkilər insanın tələb etdiyi
zülalın təxminən 50%-ni verir.
R.A.Eyres aydınlaşdırıb ki, müxtəlif ekoloji sahədə fotosintez nəticəsin-
də nəzəri olaraq hazırlanan üzvi maddələrə baxsaq görərik ki, qida məhsul-
larının əsas hissəsi becərilən torpaqda yaranır - baxmayaraq ki, meşələr və
su sahələrilə müqayisədə onların sahəsi çox kiçikdir. Becərilən torpaqda qi-
da üçün yararlı olan üzvi maddələrin mümkün miqdarı yer kürəsinin istə-
nilən digər sahələrini əhəmiyyətli dərəcədə üstələyir, lakin iqlim şəraitini
nəzərə almaqla hesablanan becərilən torpaqların nəzəri məhsuldarlığı
okeanların və meşələrin məhsuldarlığı ilə müqayisədə çox kiçikdir. Tədqi-
qatçıların fikrincə, əgər insanlar okeanlardan və meşələrdən alınan məh-
sullarda qida maddələrinin miqdarını artıra bilsəydi, qida problemi həll
oluna bilərdi.
İlkin bioloji məhsulun artması üçün kənd təsərrüfatı ekosistemlərinin
idarə olunması, becərilən bitkilərin növ müxtəlifliyinin genişləndirilməsi,
istehsal məhsullarında lazımi keyfiyyət tərkibinin təmini, onların tərkibində
64
insana lazım olan zülalların, vitaminlərin, mineral maddələrin və digər la-
zımi inqridientlərin olması, eləcə də arzu olunmaz komponentlərin olma-
ması və ya azaldılması – birinci dərəcəli funksional vəzifələrdir (cədvəl 2.1).
Dostları ilə paylaş: |