www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
80
80
dinlərini (müsəlmanlıqlarını) tanımalarını vacib hesab edirdi:
«Müsəlmanlar və özəlliklə türklər, harada olursa olsun, istər
Osmanlıda, istər Türküstanda, istər Baykal gölü ətrafında, ya
Qaraqorum civarında olsun, bir-birlərini (yəni eyni türk
soyundan olduqlarını – F.Ə.) tanıyacaq, sünnilik, şiəlik və
daha bilməm nəlik adları ilə məzhəb təəssübünü azaldıb
«Qurani-Kərimi» anlatmaya qeyrət edəcək, dinin əsasının
Quran olduğunu (yəni həqiqi islamlıqlarını – F.Ə.) biləcək
olurlarsa, əl verməzmi?» [109, 30]. O, daha sonra yazırdı ki,
əsil məsələ nə surətlə çalışmaq, nəyə çalışmaq və
öyrənməkdir. Yəni bir millət üçün hər şeydən əvvəl arzu
ediləcək qüvvətdir, bir millətin qüvvət qazanması eyni cinsli
ünsürlər arasında mənəvi bağın artmasına bağlıdır, xüsusilə
qarşılıqlı sevginin artmasına çalışılmalıdır. Eyni zamanda, o,
Rusiyada «tatar» adlı millətin olmadığını, krımlıların,
orenburqluların, kazanlıların və s. türk oğlu türk olduğunu
vurğulamaqla da [109, 30-31], türkçülüyü müəyyən qədər
islamçılıqdan fərqləndirmişdir.
Bu baxımdan bir daha qeyd edirik ki, bu məqaləsində
Ə.Hüseynzadə mədəni baxımdan milli-dini bütövlük ideyasın-
dan çıxış etməklə yanaşı, müsəlmanlığın və türklüyün ayrı-
ayrılıqda dərkini də vacib hesab etmişdir: «Müsəlmanız, onun
üçün dünyanın hər nərəsində xeyirxahı bulunduğumuz din
qardaşlarımız tərəqqi etsə biz o tərəqqiyi əz canü dil
alqışlarız! Türküz, ona görə də türküz. Türkün hər yerdə
tərəqqi və təkamül ilə məsud olmasını arzu ediriz» [109, 35].
Bununla da, Hüseynzadə müəyən mənada «ümmət» və
«millət» anlayışlarını bir-birindən fərqləndirmiş, sonuncu
məfhuma elmi dəqiqlik və konkretlik gətirməyə çalışmışdır
[51, 37].
|