93
Ma’nosi:
(
Ey parvardigor, kechani uyg‘oq
o‘tkazguvchilar haqqi,
Umidvorlarning ohu nolasi haqqi,
Yo‘l boshida o‘tirgan g‘ariblar haqqi,
Zindonda yotgan asirlar haqqi,
Beg‘ubor bolalarning ko‘z yoshi haqqi,
Mazlum qariyalarning kuygan yuraklari
haqqi,
Qonga to‘lgan bag‘rimga rahm qil
G‘am girdobidan meni qutqar).
Qissada ikki tildagi she’rlarning kuza-
tilishini quyidagi holatlar bilan izohlash
mumkin: avvalo, bu qo‘lyozma fors-tojik
tilidagi nusxa asosida ko‘chirilgan. Buni
biz «... bu «Qisasul anbiyo» arabi erdi.
Forsiy qilib andin turkiy tarjima qilindi»
(3-b) degan jumlasi bilan izohlaymiz.
Demak, «Qisasi Rabg‘uziy» arab va
fors-tojik tilida so‘zlashuvchilar o‘rtasi-
da ham mashhur bo‘lib, u arab tilidan
fors tiliga, fors tilidan turkiy tilga tarjima
qilingan va mana
shu jarayonda ayrim
she’rlar turkiy tilga tarjima qilinmay qol-
gan yoki kotib yashagan hududdagi еrli
aholi fors-tojik tilida bemalol so‘zlasha
olganligi sabab bu tildagi she’rlarning
tarjimasiga ehtiyoj tug‘ilmagan.
Qissada tabiat tasviri, qahramon-
larga xos ijobiy yoki salbiy sifatlar, xu-
susiyatlarni yoritishda an’anaviy bosh-
lamalarning o‘rni beqiyos. «Qisasi
Rabg‘uziy»da ham adib qahramonlar
ruhiyatiga mos ravishda payg‘ambarlar
qissalarining boshlanmasida so‘zboshi
o‘rnida, tabiat tasviridan foydalana-
di. Bunda u saj’lar yordamida ma’lum
ohangdorlikni hosil qiladi. Bizning vazi-
famiz keyingi davrda ko‘chirilgan asar
nusxalarida uchraydigan o‘zgarishlarni
ko‘rsatishdan iborat bo‘lganligi uchun
Yusuf (a.s.) qissasidagi tush
motivi mi-
solida ko‘rsatishga harakat qilamiz.
Toshkent nashrida Yusuf (a.s.) еtti
yoshga to‘lganida payg‘ambar bo‘lishi-
dan bashorat beruvchi ikkita tush ko‘ra-
di. «Tush ko‘rdi inichilari birla tayog‘lar-
in yozida tiqdilar, qamug‘lari ko‘kardi,
ammo uzamadi... Ikkinchi kecha yana
tush ko‘rdi: o‘n bir yulduz, kun oy birla
inib Yusufg‘a sajda qildilar» (1-k., 102-
b.), deya keltirilgan. Samarqand tosh-
bosma nusxasida esa Yusuf (a.s.)ning
payg‘ambar bo‘lishidan bashorat beru-
vchi beshta tush tasviri berilgan bo‘lib,
ulardan birida quyidagicha tasvirlana-
di. «Yana bir kun tush ko‘rub, qo‘rqub
uyg‘ondilar. Otalariga aytilarkim, bir
ulug‘ shaharda emishman. Boshimda
toj murassa’,
belimda kamar, qo‘limda
angushtar katta jamiyat xalq xizmatim-
da o‘lturubdurlar. Hama darpo‘sh, mu-
rassa’po‘sh. Ul asnoda osmonlarni
eshigi ochiq bir nuri munavvar hama
daryolarni suvi ravon, yig‘moqlari sa-
noxon erdilar. Oldimda bir rido hama
olam ul ridoni nuridan ravshan va mu-
navvar erdi. Olamdagi hama ganjlarni
kalidi mani oldimda erdi.
Bu ishlarga ta-
ajjub qilib turur erdim, nogoh o‘n bir yul-
duz, oy va kun manga sajda qildi, deb
tushlarini otalariga aytdilar» (184-b).
«Asar ko‘proq payg‘ambarlar haqidagi
qissalar asosida qurilganligi uchun ham
unda arab, fors-tojik tiliga oid leksik bir-
liklarning saj’lanishi anchagina uchray-
di» [Sarimsoqov B., 1978: 95]. Bu ho-
lat nafaqat qo‘lyozmada, balki keyingi
davrda ko‘chirilgan barcha nusxalarda
yaqqol ko‘zga
tashlanadigan holat-
lardan biridir. Birgina tush motivining
bunday tarzda badiiylashtirilishi qis-
saxonlarning ijodiy qobiliyatiga ko‘ra
qayta ishlangan, to‘ldirilgan variant-
laridir. Yusuf payg‘ambarning mazkur
tush lavhasi
guyo sehrli ertaklardagi
afsonaviy bog‘larni eslatib, bosh qah-
ramonning uzoq va mashaqqatli yo‘l
bosib, ana shunday bog‘-rog‘larga kirib
qolish lavhasini eslatadi. Dostonlardagi
Dostları ilə paylaş: