saldığına əmin olaraq gülümsündü və sonra Vasilyeve tərəf döndü: Sergey Timofeyeviç, dünəndən bəri heç yatmamısınız. Gedək evə, istirahət eləyin, - dedi. Vasilyev, buruğun köyşəndən hörülmüş damı altındakı nazik dirəkdən asılı duran brezent pencəyini və parusin şapkasım götürdü, qırışıq alnına tökülmüş san, seyrək saçlarını əlilo geriyə darayıb, şap kasım geyindi və pencəyini qoltuğuna vurub buruqdan çıxdı. Usta Ramazan şagirdlərinə müraciətlə dedi: - Bundan sonra gərək daha da diqqətli olasınız, uşaqlar. - Tahirin təəccüblə baxdığını görüb izah elədi: - Bir azdan neftli təbəqəyə ça tırıq. Gərək hamımız gözdə-qulaqda olaq. Bir balaca oyan-buyan olsa, çəkdiyimiz zəhmət havayı gedər... Hə, başlayın görüm! Tahir Cəmillə köməkləşərək, yerə uzadılmış borunu qaldıncı ma şına bağladı. Boru yuxan qalxıb m ənzilə çatmamışdı ki, birdən Tahir mədəni budkadan bəriyə doğru gələn Lətifəni görüb hər şeyi unutdu və qıza baxa-baxa qaldırıcı maşının hərəkətini izləməyi belə yadından çıxardı. - Əgər belə getsə heç nə! - deyə usta təbəssümünü gizlətmək üçün üzünü başqa səmtə çevirdi. Tahir bu sözlərin özünə aid olduğunu bilib, tez-tələsik Lətifədən gözlərini çəkdi və yuxan qalxan borunun aşağı ucunu açarla tutub o biri boruya keçirdikdən sonra Cəmilə dedi: - Bax, ustanın sözü yaman tez yadından çıxdı! - deyə Cəmil açan burub Tahirə uzatdı. , - Yaxşı, yaxşı, dünya dağılmadı ki? - Tahir de söz altında qalma yıb, ustaya yanaşan Lətifəm oğrun-oğrun süzərək, açarı burdu v ə ko manda verirmiş kimi, əlini qaldınb saldı: - Burax! - deyə bağırdı. Boru yeknəsəq bir xırıltı ilə quyuya sallandı. Lətifə ustaya nə ise deyib gedəndən sonra da Tahirin fikri onun
