məyib, açıq danışmasını bəyəndim. Əgər o etirazım deməkdən qorxsaydı, mən trestdəki əhvali-ruhiyyəni düzgün təyin edə bilm əz dim, çıxardığım nəticə yanlış ola bilərdi, kor-koranə işləyib tresti bir yana çıxara bilməzdim. Amma indi haradan menə zerbo dəyəcəyini əvvəldən bilirəm, ona görə do hazırlaşıram, ayağımın altım bərkidi rəm. Xülasə, məna ele gəlir ki, xahişim sənə aydın oldu. Qüdrət yenə saatına baxdı. On iki tamama bircə dəqiqə qalırdı: — Baş mühəndis buruqdadır. Əminəm kİ, avariyanı tezliklə ləğv edib qayıdacaq. - Qüdrət qızının tuflisini götürüb qapıya yanaşdı ve çiyni üzərindən Bədirliyə baxaraq soruşdu: - Getmirsən? Bədirli də onun dalınca çıxdı: — M ən bu gün növbədəyəm, - dedi, - siz buyurun, gedin. Qüdrət evinə yola düşdü. O, şəhərə çatanda hələ küçələrdən ayaq kəsilməmişdi. Hər iki tərəfdən şütüyərək, asfalt üzərində süzən avtomobillərin fənərləri evlərin aynasına və asfalta əks edir, kinolardan, teatrlardan qayıdan adamların üzünü işıqlandıraraq keçirdi. Bu adamlar elə bil müharibə zamanındakı qaranlıq gecələrin heyfini almaq üçün yavaş -yavaş, sallana-sallana yeriyirdilər. Yoxuşsıız küçə saysız-hesabsız işıqlar içində üzürdü. Cınqıldayaraq ötən tramvayların baş tərəfində, zəfər bayramından indiyədək parıldayan qızıl işıqlar yanırdı. Dörd üdən bəri zil qaranlıqda yatan şəhər, indi artıq bütün gözəlliyi ilə rəng verib-rəng almaqda idi. Bütün gecələri göy kağızlarla örtülüb toz basmış pəncərələrdən indi göz qamaşdıran işıq sütunları uzanırdı. Qüdrət doğma şəhərin ta uşaqlıqdan sevdiyi bu axşam sərinində maşınının yan şüşəsini açıq qoyub rahat-rahat nəfəs alır, yorğunluqdan x ə fif bir tərzdə sızıldayan bədəninin ağrısım unudaraq, şirin-şirin
