xursan axı? Qorxu ilə işləmək olmaz ki? — Qüdrət səsini yavaşıtdı: - Səndən bircə xahişim var: adamların üzünə şax bax, çalışma ki, filankəsin xoşuna gələsən. M ən sahibkar deyiləm. Mən də adi bir v ə təndaşam. Hamımızın məqsədimiz birdir. Xülasə, sözləri deməkdə fikrim odur ki, gələcəkdə öz işinlə adamlara xoş gəlm əyə çalışasan. Düzdür. - deyə Bədirli trest müdirinin xahişini yalnız indi başa düşüb, gəzlərini yerə dikdi: “No qeder sərtdirse, bir o qədər də meh ribandır” deyə fikirləşdi. - Ancaq sizdən bir xahişim var, yoldaş İsma yılzadə: məni çağırın kabinetə, istədiyiniz qədər danlayın, söyün, amma adamların yanında biabır eləməyin. Çünki siz onları tanımırsı nız. Heç birində qanacaq yoxdur, o saat çıxıb boynumda oturarlar. - Bax, bunda da yanılırsan. M əncə hər kəs birinci sırada öz qüsur larını görməlidir. Kim insanları ucdantutma pis hesab eləyirsə, onun öz ürəyi təmiz deyil. Əgər mən buradakı adamların hərəsində mənəvi bir gözəllik nişanəsi tapmasaydım, bu gün do onlarla işləyə bilməzdim. Axı, bir de, insanlar anadan pis doğulmurlar ki? Balaca uşaqlar yaltaq olmurlar. Onlarda bu xasiyyət hövüdükdnn sonra əm ələ gəlir. Müqəs sir kimdir? Əlbəttə, onları bu işə məcbur edənlər!.. Köləlik hissini, Çexov demişkən damcı-damcı sıxıb qanımızdan çıxarmalıyıq, tndi belə şeylərə qətiyyən ehtiyac yoxdur. Aydındımu? Yoxsa bir də .zah edim? 177
Qüdrət bu dəfə gülümsədi. İnadla Bədirlinin üzünə baxaraq, söz lərinin ona necə təsir etdiyini yoxlamaq istədi: — Düz deyirəm, yox? — Bəli. — Bax, o gün mühəndis Fikrət burada çıxış elədi. Mən onun fikir lərini bəyənmədim. Çünki zərərli fikirlərdir. Ancaq məndən çəkin
