mühazirə oxuyacaq. Yəqin ki, siz Paşa yoldaşı tanıyırsınız. Heç kimdən səs çıxmadı. Deyəsən onu tanıyan yox idi, Dadaşlı bunuhiss edib, bir neçə kəlmə onun bərəsində məlumat verdi: - Usta Ramazanı necə, tanıyırsımzmı? Cavanlar hər tərəfdən səs-küy qaldırdılar: - Tanıyırıq, tanıyırıq! - Bax, Paşa yoldaş Ramazan dayının oğludur. Cavanlar əl çaldılar. - Cəbhədən yenicə qayıtmışdır. İndi sakitcə oturun, diqqətlə qulaq asın, sualınız olsa, bir yero qeyd eləyin, mühazirə qurtarandan sonra xəbər alarsınız. Yaxşı? Dadaşlı Paşanı hələ müharibədən əvvəl tanıyırdı. Vaxtilə özü mə dəniyyət sarayında unun bir neçə mühazirəsinə qulaq asmışdı. O zaman Paşa beynəlxalq vəziyyətdən və xüsusilə alman faşizmindən çox da nışırdı. Onun mühazirələri zahirən o qədər parlaq olmasa da, cavanla- 2
231 < 2 V
rı homişə razı salardı. Çünki Paşa ümumi siyasi mülahizələrlə yanaşı, qəribə dəlillər gətirər, mühazirəsini maraqlı bir nağıl şəklinə salar və qulaq asanların qəlbində düşmənlərə qarşı dərin bir nifrət oyatmağı bacarardı. O vaxtlar Dadaşlı sıravi təşkilatçı idi. Onu mühazirəyə çağırardı. İndi isə bu vəzifə onun öz öhdəsinə düşürdü. Paşanın hərbi qulluqdan azad ulunub qayıtmağından xəbər tutan da, o çox sevinmiş və evinə zəng eləyib, görüşməyə icazə istəmişdi. Paşa ilk günlərdə heç bir vəzifəyə təyin olunmadığından, evdə oturub, müharibə dövründə Bakıda çıxmış kitablarla tanış olurdu. O, xüsusilə bədii əsərləri daha diqqətlə oxuyur, arxa cəbhədə baş vermiş hadisə ləri bu vasitə ilə daha dərindən öyrənmək istəyirdi. Dadaşlı qapını döyəndə, onu Paşa özü qarşıladı, içəri gətirib otur
