yirdir, ay ana, xeyirdir. Vallah ac deyiləm. Bilmirəm onun konserti bu gündür, ya sabah? Yadımdan çıxıb. N ə təhər olsa, zəng eləsin! O, dostoyi yerindən asdı. Bədirlinin gözlərinin içinə baxdı: - Bir şey var, yoxsa adi yeməkdir? - Çörəkdən tutmuş selyotkayacan hər nə desən var. - Bəs haradadır? - Yeşiyə doldurublar. Yük maşını ilə körpüyə yola saldım... - Gedək, yoldaş Bodirli, mən özüm gəmini və ekipajı yoxlama sam, ürəyim rahat olmaz. Onlar eşiyə çıxdıqları zaman, Qüdrət Mirzəyevin maşınla getdiyi ni xatırlayıb, balkonda ayaq saxladı: - Gözləyək, maşın qayıtsın, - dedi v ə birdən M -l -in hoyotdo dur duğunu gördü: Mirzəyevin m ədənə piyada yola düşdüyünü anlayıb, ixtiyarsız olaraq güldü. İndi o, istər-istəm əz Mirzəyevə istehza edirdi. Bir an belə keçməmiş bu hərəkətini zəiflik əlaməti kimi heç özü də bəyənmədi: “Atalar düz deyib ki, igid basar, boğazlamaz". Bu zərb- m esəl köhnəlmiş olsa da Qüdrətin xasiyyətinə uyğun gəlirdi. - Yoldaş Bədirli, deyəsən külək yavaşıyır, hə? İndi Bədirli, müdi rinə xoş gəlsin deyə, onun sözlərini təsdiq elədi, bir havaya, bir də Qüdrətə baxdı: - Yox, dedi, daha da bərkiyir. Əslinə baxsan, yoldaş Qüdrət, siz əmr elədiniz, mən də hər şey düzəltdim, elə elədim ki, daha dem əyə siniz əlimdən bir iş gəlmir. Amma, öz aramızdır... 278
Bədirlinin də, Mirzəyev kimi, nə isə deyib, onu fikrindən daşındır- maq istədiyini hiss edən Qüdrət, əlini havada tovlayıb, Bədirlinin sö zünü kəsdi: - Yaxşı, yaxşı! Tələsm ək lazımdır. Camaatı acından qırmayacağıq ki? - Şər deməsən, xeyir golmoz, yoldaş Qüdrət, düzü, bu havadan heç gözüm su içmir. - İndi neyləyək deyirsən? - Qüdrət etiraz eşitmok istəmədiyim
