Microsoft Word 00 KeyNote Speakers Materiallar

IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS 

 

744 

Qafqaz University                                                                                         29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan 

statusunda olan üç kateqoriyadan danışa bilərik. Birinci kateqoriyaya Sovetlər Birliyini idarə edən 

komitə üzvləri və  dövlətlərin başlarında olan üst səviyyə idarəçilər daxil edilər. Bu kateqoriyada 

olanlar ölkənin idarə olunması üçün alınan qərarlarda söz sahibi olan kəslər idi. İkinci kateqoriyada isə 

alınan qərarların icrası ilə vəzifələndirilən məmurlar olan idi. Bu məmurlar əmək qanunu hökmlərinə 

görə  işə götürülməkdə idi. Üçüncü kateqoriyada olan məmurlar isə gündəlik büro işləri ilə 

vəzifələndirilmiş kəslərdən ibarət idi. 

XX  əsrin 80-ci illərin sonu və 90-cı illərin  əvvəllərində  Şərqi Avropada və keçmiş Sovetlər 

Birliyində siyasi kursun dəyişməsi bu ölkələrin siyasi və iqtisadi sistemində  dəyişikliyə  səbəb oldu, 

komanda sistemində bazar münasibətləri sisteminə keçidi və hüquqi islahatların aparılmasını şərtlən-

dirdi. Bu dövrdə sosializm cəbhəsinin iflasa uğraması, sosialist münasibətlər sisteminin 70 ildən sonra 

dayandırılması yeni dövlətçiliyə müvafiq yeni sistemin yaradılmasını tələb edirdi. 

Müstəqil Azərbaycan Respublikasının ilk Konstitusiyasının qəbulu Azərbaycanda dövlət 

qulluğunun yaradılması üçün islahatların başlanmasına start vermiş oldu. 1996-cı ildə Respublika 

Prezidentinin sərəncamı ilə “Hüquqi islahat komissiyası” yaradılır və müstəqil dövlətin öz 

qanunvericilik bazasının yaradılması prosesi başlanır. Komissiyanın qarşısında duran əsas məqsəd 

Azərbaycanda hüquq sistemini dünyanın inkişaf etmiş dövlətlərinin modelinə uyğunlaşdırmaq və 

onların təcrübəsini öyrənib tətbiq etməkdən ibarət idi. Müstəqillik əldə etdikdən sonra respublikanın bir 

araya sığmayan iki hakimiyyət var idi: Hakimiyyətlərin bölgüsü prinsipi əsasında yaranmış  və köhnə 

sovetlərin ciddi iyerarxiyası sistemi və onun bütün hakimiyyət funksiyalarında monopoliyası. Dövlət 

qulluğunun formalaşmasında “Azərbaycan Respublikasının dövlət idarəetmə sistemində islahatlar 

aparılması üzrə dövlət komissiyasının yaradılması haqqında” Azərbaycan Prezidentinin 29 dekabr 

1998-ci il tarixli fərmanı xüsusi rol oynayır. Fərmanda cəmiyyətin demokratikləşməsi və bazar 

münasibətlərinin daha da inkişaf etdirilməsi üçün dövlət idarəetməsində köklü islahatlar aparılması, 

yəni zəruri təsisatların formalaşdırılması, ölkə iqtisadiyyatının dünya iqtisadi sisteminə 

inteqrasiyasının sürətləndirməsi məqsədi ilə iqtisadi fəaliyyət üçün beynəlxalq standartlara cavab 

verən idarəetmə sisteminin hüquqi bazasının yaradılması  vəzifə kimi qoyulurdu. Dövlət qulluğunu 

tənzimləyən qanunvericiliyin ierarxik quruluşunda ikinci pillədə “Dövlət qulluğu haqqında” 

Azərbaycan Respublikası Qanunu gəlir. Bu qanun yeni konstitusiya əsasında və aparılmış islahatların 

nəticəsində 21 iyul 2000-ci ildə  qəbul edilmişdir. Bu qanunda Azərbaycan Respublikası 

Konstitusiyasına müvafiq olaraq Azərbaycan Respublikasında dövlət qulluğu sisteminin hüquqi və 

təşkilati əsasları müəyyən edilir. Qanun dövlət qulluğu üzrə başqa qanunverici aktların əsasını təşkil 

edir, onlar üçün baza xarakterlidir. Bu qanun dövlət qulluğunun təşkilinin hüquqi əsaslarını, dövlət 

qulluqçusunun hüquqi vəziyyətini və dövlət qulluğu keçmənin mexanizmini müəyyən edir. Qanun 

eyni zamanda “dövlət qulluğu”, “dövlət vəzifəsi”, “dövlət qulluqçusu” kimi əsas kateqoriyaları 

legitimləşdirir, dövlət qulluğu kompleksi məsələlərini tənzimləyir, dövlət qulluğu sisteminin təşkilinin 

baza prinsiplərini müəyyən edir. “Dövlət qulluğu haqqında” qanunun məqsədi Azərbaycanda dövlət 

qulluğu sahəsində dövlətlə dövlət qulluqçuları arasında yaranan münasibətləri dövlət qulluqçularının 

hüquqi vəziyyəti ilə bağlı  məsələləri tənzimləməkdən ibarətdir. “Dövlət qulluğu haqqında” qanunun 

müddəaları respublikamızda icra, qanunvericilik və  məhkəmə orqanlarında dövlət qulluğu keçən 

qulluqçulara şamil olunur. 

 

THE EUROPEAN UNION-AZERBAIJAN RELATIONS AT GLANCE: 

IN TERMS OF EUROPEAN NEIGHBOURHOOD POLICY 

 

Leyla HASANOVA 

Qafqaz University 

[e-mail] 

AZERBAIJAN 

 

After declaration of independence in 1991, Azerbaijan started to establish close relations with 

EU, and since 1992 Azerbaijan has been known as an independent country by the EU. Azerbaijan has 

increased relationship with the European Union and making great strides in their political and 

economic cooperation. 

IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS 

 

745 

Qafqaz University                                                                                         29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan 

EU implements the projects on different issues in Azerbaijan. In 1993 EU settled upon 

implementation of TRACECA project in member states, including Azerbaijan. This project serves to 

develop political and economic sovereignty among member states, to enhance regional cooperation, to 

back up the investment and to combine transport corridor with world transport system. TRACECA is 

the project for the establishment of transport corridor between Europe - the Caucasus and Central 

Asia. 

INOGATE is an operational program among EU member states, including Azerbaijan since 1996 

which started and funded by EU. Enhancing energy security, supporting sustainable energy 

development, attracting investment for energy projects are among the purposes of INOGATE 

program.  

EU established TACIS program in 1991 which implements technical assistance to EU member 

states. TACIS program helps to enhance the infrastructure, private sector and human resources in 

Azerbaijan.  Elimination of poverty, economic development, and new strides in budgetary policy are 

the main duties that TACIS program plans to carry out for immediate future. 

Partnership and Cooperation Agreement (PCA) is the first legal document for expanding co-

operation between Azerbaijan and Europe. PCA intends to co-operate on political debates, human 

rights, trade, investment, economy, legislation, culture, and other fields. Formal relations with the EU 

began in 1996 when the EU-Azerbaijan Partnership and Cooperation Agreement were signed. This 

agreement entered into force in 1999. According to PCA Cooperation Council, Cooperation 

Committee, and Lower Committee were formed.  This agreement marked the beginning of a mainly 

positive relationship between Azerbaijan and EU, with both sides benefitting from the relationship. 

European Neighbor Policy creates the opportunities to realize economical, administrative and 

political reforms in Azerbaijan, to obtain respect to shared values, to have a certain share in home 

market of EU, to evoke the processes of integration and liberalization, effective political negotiation 

and cooperation with EU Member States, preferential trade relations, migration, collaboration in the 

struggle against drugs and organized crime. 

ENP Action Plan put into practice in order to strengthen political and economic interdependence, 

security, stability and welfare, in 2006. The main priorities of Action Plan includes,  resolution of the 

Nagorno-Karabakh dispute by peaceful means, consolidation of democracy, reinforcement of Rule of 

law, protection of Human rights and freedom, Improvement of entrepreneurship and investment 

sector, development of work of Customs service, development of partnership  between the EU and 

Azerbaijanon energy and transportation, the Court, protection of environment, strengthen of regional 

cooperation, deepening the partnership on freedom and security, as well as boundary issues. 

One of the new projects of the EU is Eastern Partnership policy. Eastern Partnership is a new 

initiative for developing partnership between EU- Azerbaijan (also five more countries namely 

Georgia, Armenia, Belarus, Moldova and Ukraine). The main objectives of the Eastern Partnership are 

to make close the post-Soviet states to the EU, and promote stability, economic development and good 

governance. 

Within the framework of the European Neighborhood Policy and Eastern Partnership programs 

Twinning, TAIEX, SIGMA projects are decided to carry out. One of the most important instruments 

of cooperation put forward by the European Commission is Twinning program. Twinning operations 

started in 2006 in Azerbaijan. The main aim of Twinning project of ENP member states, training 

institutions in the beneficiary countries, through the restructuring and modernization, and prepare laws 

and regulations on the basis of EU legislation. The aim of Twinning is to ensure support for the 

transportation, implementations and enforcement of the EU legislation. 

TAIEX-Technical Assistance and Information Exchange, is the instrument of institutional 

building of the ENP countries and Russia from 2006. TAIEX is an instrument of institutional building 

whichis applied for the ENP countries and Russia from 2006. According to the ENP and Enlargement 

Negotiations, TAIEX supports public administration with regard to the approximation application and 

enforcement of EU legislation. TAIEX assistance can help the civil servants, judiciary and law 

enforcement authorities, and representatives of social partners, trade unions and employer’s 

associations. 

IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS 

 

746 

Qafqaz University                                                                                         29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan 

The European Union and the Organization for Economic Cooperation and Development (OECD), 

which is a joint initiative of the SIGMA - Support for Improvement in Governance and Management - 

the project is being implemented with the financial support of the European Union. Sigma was 

accepted in 2009 and aims to improve good governance, socio-economic development and 

implementation of administrative reforms.  These programs influence Azerbaijan in a positive side and 

make it to improve foreign policy.In Azerbaijan, SIGMA operates within the legal framework, the 

civil service and the judiciary, financial control and external audit functions in the areas of public 

procurement. 

In conclusion, it is obviously seen that, relationship between European Union- Azerbaijan 

making a great progress in terms of economic and political cooperation. All of the above-mentioned 

are significant way for Azerbaijan’s foreign policy. Political, economic and social improvement 

observed during the relationship and the natural consequence of the successful cooperation will shape 

Azerbaijan’s system within European standards. The integration process keep going in a positive way. 

 

 

 

THE PRINCIPLE OF SUBSIDIARITY FOR ENHANCING  

EFFICIENCY AND EFFECTIVENESS 

 

Elton HAJIZADE 

Qafqaz University 

[e-mail]

 

AZERBAIJAN 

 

The history of subsidiary comes originally from theMiddle Ages and Renaissance, but as a 

formulated principle of subsidiary emerged in the 19

th

 century. The German bishop Ketteler talked 

about the “subsidiary right “and Pope Leo XIII referred to it twice on his celebrated encyclical 

“Perumnovarum” (1891). The principle of subsidiarity clearly formulated in 20

th

 century. Subsidiarity 

is a principle that is directly linked sharing and allocation of authority and responsibilities among 

national and sub national units of any society. The main function of the principle of subsidiarity is to 

maintain the

 degree of independence for a lower authority in compare to a higher body or for a local 

authority in terms of central government. It therefore composed of separation of powers between 

different levels of authority, a concept which shapes the institutional basis for federal States. It has 

been connected with the idea of decentralization. In its most basic formulation, it carries that social 

problems should be dealt with at the most urgent (or local) level consistent with their resolution. 

As a general principle it has been used by many countries, especially   the countries which 

located same region  which aim is to found new and well developed state unions to gain opportunities 

for democratic, welfare state  as an example of European Union. The principle of subsidiarity applies 

merely to areas in which adequacy is shared between the Union and the Member States. The principle 

of subsidiarity enforces to whole the EU institutions. The rule stressed practical emphasis for 

legislative procedures. The Lisbon Treaty made great influence both the national parliaments and the 

Court of Justice in pursue conformity with the concept of subsidiarity. The Lisbon Treaty not only 

provide an express reference to the sub national dimension of the subsidiarity principle, but also 

facilitate  the role of the Committee of the Regions and made it available, at the wariness of national 

parliaments, for regional parliaments with legislative powers to be involved in the ex-ante 'early 

warning' mechanism. Since the Maastricht Treaty in 1994, the Committee of the Regions has been 

acknowledge by the EU institutions as the guardian of the principle of subsidiarity. In 2009, the 

Lisbon Treaty shape the Committee of the Regions' role as the preserver of these principles, giving the 

Committee the right to introduce a case before the European Court of Justice if it suppose the principle 

has not been confirm. Committee of regions constitute 344 numbers of 27 European Union member 

state its role is to involve regional and local authorities and the communities. They represent the 

European Union decision making process. It is applicable in the perspective of the European Union; 

the concept of subsidiarity is used to control the exercise of the Union’s non-exclusive powers. It   is 

IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS 

 

747 

Qafqaz University                                                                                         29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan 

setting out Union intervention when an issue can be dealt with effectively by Member States at central, 

regional or local level and express that the Community is justified in work out its powers. When 

Member States are unable to attain the target of a proposed action satisfactorily and added usefulness 

can be provided if the action is accomplish at Union level. 

As a means of effectiveness subsidiarity principle accelerate democratic involvement, improve 

efficiency of public and local officials. The subsidiarity is a principle that indicates sharing power 

from national authority to local government, it accelerate government efficiency and responsiveness. It 

directly linked the idea that local representatives are more effective to understand and being adequate 

to local needs. In a centralized system, it is easy for small groups of community with local issues to 

express themselves and to have their problems addressed. Subsidiarity principle applied that is 

composed of many local governments provides a distribution of power that can prevent widespread 

corruption or unresponsiveness. Local governments that become corrupted or that fail to adequately 

respond to local community are easier than national governments to keep accountable due to their 

small unit. Local governments represent smaller communities than centralized government and need to 

reply to fewer disputes. As a result, they are able to remain smaller and more affordable and to 

expedite their bureaucratic processes. Regional governments are able to implement new laws faster 

and to respond more quickly and precisely to an area's problems than national governmentscan. Their 

small unit and efficiency also mean that local governments are better able to adapt quickly to new 

circumstances. For evaluating the effectiveness and the efficiency of the subsidiarity principle we use 

subsidiarity monitoring network it is a valuable utensil for developing democracy, openness and 

accountability public officials. The aim of this network is to facilitate the exchange of information 

between local and central bodies. 

 

 

AZƏRBAYCANIN XARİCİ SIYASƏTİNDƏ DAĞLIQ QARABAĞ 

PROBLEMİ 

 

Rüfət ƏHMƏDOV 

Qafqaz Universiteti 

[e-mail] 

AZƏRBAYCAN 

 

Münaqişələr bəşəriyyət yarandığı dövrdən mövcuddur. Cəmiyyətin inkişaf tarixi ərzində 

qəbilələr,  şəhərlər, ölkələr, dövlətlər arasında mübahisə  və müharibələr baş vermiş, bəzən bu illərlə 

davam etmişdir. Silahlı münaqişələr milyonlarla insanı  həyatdan məhrum etmiş, aclığa, səfalətə, 

dağıntıya səbəb olmuşdur. Müasir  dövr  dünyanın müxtəlif regionlarında etnik, milli, dini, ərazi və s. 

münaqişələrin  kəskinləşməsi ilə əlamətdardır. Azərbaycan da bu bəladan yan keçə bilməmişdir. 

Azərbaycan Respublikası da müasir dövrdə artıq iyirmi ildən çoxdur ki, davam edən Dağlıq 

Qarabağ münaqişəsi ilə qarşı-qarşıyadır.  Dağlıq Qarabağ münaqişəsi nəticəsində Azərbaycanın 

Dağlıq Qarabağ Vilayəti və vilayətin sərhədlərindən kənar 7 rayon, yəni respublika ərazisinin 

təxminən beşdə biri işğal olunmuş, ölkə daxilində təxminən hər 8 nəfərdən biri köçkün və ya qaçqına 

çevrilmişdir.  Torpaqlarımızın iyirmi faizinin itirilməsi Azərbaycan xalqı  və dövləti üçün ciddi 

problemə çevrilmişdir. Hal-hazırda da ölkəmiz üçün Ermənistan- Azərbaycan Dağlıq Qarabağ 

münaqişəsinin nizama salınması Azərbaycanın xarici siyasətində  əsas prioritet məsələdir. Problemin 

illərdir həll edilməmiş  vəziyyətdə qalması, hər bir dövlət üçün ən vacib məsələ olan ərazi 

bütövlüyünün təmininin ölkəmiz üçün hələ də problem kimi davam etməsi deməkdir. Dağlıq Qarabağ 

münaqişəsi mövzusunu Azərbaycanın xarici siyasəti konteksində araşdırmağı bir Azərbaycan 

vətəndaşı kimi özümə borc bildim. Zənnimcə bu mövzunu bilmək və onun ədalətli həllinə çalışmaq 

bütün həmvətənlərimizin borcudur. 

Qloballaşan dünyamızda Dağlıq Qarabağ münaqişəsi sadəcə region dövlətlərinin deyil həmçinin 

dünya dövlətlərinin və beynəlxalq təşkilatların maraq dairəsinə çevrilmişdir. Bəzi dövlətlər 

münaqişənin beynəlxalq hüquq çərçivəsində  ədalətli həllinə nail olmağa çalışsalar da, təəsüf ki, 

müəyyən dövlətlər münaqişədən regionda öz maraqları baxımından istifadə etməkdədirlər. Bu isə 

IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS 

 

748 

Qafqaz University                                                                                         29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan 

münaqişənin həllinin indiyədək uzanmasına səbəb olmuşdur. Ermənistan- Azərbaycan Dağlıq Qarabağ 

münaqişəsinin başlandığı vaxtdan bu günədək olan inkişafı yoluna nəzər saldıqda onun, əslində dünya 

siyasətinin əlində bir alət olduğunu görürük. Beynəlxalq ictimaiyyət münaqişənin beynəlxalq hüququn 

prinsip və normalarına uyğun həllinin tərəfdarı olduğunu bildirsə də, Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü 

tanısa da, münaqişənin həllində ərazi bütövlüyünün əsas götürülməsinin dəstəklədiklərinin göstərsə də 

hələ ki, onun həll edilməsi üçün nə Ermənistanı, nə Azərbaycanı, eyni zamanda Cənubi Qafqazda öz 

mövqeyini möhkəmlətmiş  hər bir dövləti qane edəcək konkret bir yol təklif edə bilmir. Dağlıq 

Qarabağ  ətrafında Azərbaycan- Ermənistan münaqişəsinin həlli beynəlxalq ictimaiyyətin diqqət 

mərkəzində qalmaqla davam edir. ATƏT- in Minsk Qrupunun təşkilindən 20 ildən çox ötməsinə 

baxmayaraq  əvvələr olduğu kimi indi də irəliləyişlər demək olar ki, yoxdur. Bir çox görüş, həll 

təklifləri, xarici təzyiqlər, beynəlxalq təşkilatların qəbul etdiyi qərarlar və ATƏT-in xüsusi olaraq 

vəzifələndirdiyi həmsədrlər (ABŞ, Rusiya və Fransa) problemin həllinə kifayət qədər kömək edə 

bilməmişdir. Hər dəfə prezidentlərin görüşündə problemin sülh yolu ilə  həlli barədə qarşılıqlı 

bəyanatlar verilsə  də  əks tərəfin, yəni, Ermənistanın kompromisə meyilli olmaması  səbəbindən 

məsələnin ədalətli həlli yubadılır.        

Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin həlli istiqamətində vasitəçilik prosesi 1992-ci ilin fevral ayında 

Avropada  Təhlükəsizlik və Əməkdaşlıq Müşavirəsi (ATƏM) çərçivəsində başlamışdır.  Minsk qrupu 

Ermənistan- Azərbaycan Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin siyasi həllini tapmaq üçün ATƏM tərəfindən 

yaradılmışdır. Münaqişənin  həlli üçün hüquqi və siyasi addımlar beynəlxalq hüququn norma və 

prinsipləri, BMT Təhlükəsizlik  şurasının 822, 853, 874 və 884 saylı  qətnamələri, Avropada 

Təhlükəsizlik və  Əməkdaşlıq Təşkilatı (ATƏT) və digər beynəlxalq təşkilatların müvafiq sənəd və 

qərarlarına  əsaslanır. Bu qətnamələrin və  qərarların heç biri Ermənistan tərəfindən yerinə 

yetirilməmişdir.   

Azərbaycana qarşı torpaq iddiası və onun bir hissəsini işğal etməsi Ermənistanın özünə çox ciddi 

problemlər yaratmışdır. Ölkədə regioanal iqtisadi layihələrdən kənarda qalaraq çoxmilyardlı 

gəlirlərdən və müvafiq olaraq iqtisadiyyatının modernləşdirilməsi imkanlarından məhrum olmuşdur. 

Ölkədən  əhali miqrasiyası kütləvi hal almış, sosial-iqtisadi vəziyyət pisləşmiş, özünütəcrid və 

militarist siyasət Ermənistan dövlətçiliyinin gələcəyini böyük sual altına qoymuşdur.  Qarabağ kimi 

ağır probleminə baxmayaraq, Azərbaycanda aparılan düzgün siyasət ötən dövrdə ölkəmizdə müstəqil 

dövlət quruculuğunda dünyanın etiraf etdiyi böyük uğurlar qazandıra bilmişdir. Heydər Əliyev siyasi 

Kursunun prezident İlham  Əliyev tərəfindən düzgün davam etdirilməsi hüquqi, demokratik dövlətin 

qurulmasına, güclü iqtisadiyyatın  əsasının qoyulmasına, beynəlxalq birlikdə layiqli yerinin 

tutulmasına gətirib çıxarmışdır. Azərbaycan Respublikasının Prezidenti cənab  İlham  Əliyev aparılan 

danışıqlar prosesində  dəfələrlə  və birmənalı olaraq bəyan edib ki, Azərbaycan  ərazi bütövlüyü 

 danışıqlar mövzusu deyil, olmayıbdır və olmayacaqdır, Azərbaycan öz ərazi bütövlüyünü bərpa 

etməkdə qərarlıdır, cəmi 5-7 rayonun qaytarılmasından söhbət söhbət gedə bilməz. 7 rayondan başqa 

Dağlıq Qarabağ  ərazisi də  işğal altındadır. Azərbaycan tərəfi həmişə bu məsələyə belə yanaşıb və 

haqlı olduğunu daima sübut edib.  

Ermənistan – Azərbaycan, Dağlıq Qarabağ münaqişəsi istənilən halda Azərbaycanın  ərazi 

bütövlüyü çərçivəsində həll ediləcəkdir, buna heç kim şübhə etməməlidir. Beynəlxalq hüququn norma 

və prinsipləri, beynəlxalq təşkilatların qətnamələri, qərarları bunu deməyə əsas verir. Lakin fikrimcə 

Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin həlli müasir dövrdə mövcud şərtlər altında hələ ki, mümkün deyil. 

Münaqişənin həlli üçün ilk növbədə, dünya məkanında, xüsusən də super güclərin siyasətində 

müəyyən dəyişikliklər baş verməlidir. İlk növbədə, Rusiyada hal-hazırki imperiapərəst V.Putin rejimi 

tamamilə devrilməlidir.  İkinci növbədə isə ABŞ-a xidmət edən NATO-nun genişlənmə siyasəti 

nəticəsində regionda üstünlüyü ələ alması və regioanda nəzarəti həyata keçirməsi ilə bu problemi sülh 

yolu ilə Azərbaycanın xeyrinə həll edilə bilər. Yox əgər münaqişə sadəcə Azərbaycan və Ermənistanın 

ixtiyarında olsaydı , onda hər bir Azərbaycanlı kimi mən də əminəm ki, dövlətimiz bu müharibədən 

hətta 1 günün ərzində qələbəylə çıxardı.  

Unutmaq olmaz ki, mübarizə bütün sahələrdə davam edir və burada hamı – ictimai statusundan, 

vəzifəsindən asılı olmayaraq hər bir Azərbaycan vətəndaşı öndə olmalıdır!