127
onun inkişafı problemlərindən geniş bəhs edilir, bir sıra orijinal fəlsəfi-sosioloji ide-
yalar irəli sürülür və əsaslandırılır. 40-50-ci illərin axırlarında o, marksizmi tənqid edə-
rək sosial-reformizm ideyalarını irəli sürür. K.Popper marksizmi istorisizm (tarixizm)
adlandıraraq onun determinizmini Laplasın mexaniki determinizminə oxşadır və belə he-
sab edir ki, marksizmin yoxsulluğu da məhz bundan ibarətdir. K.Popper sosial inkişafda
qanunlarla
meylləri, onların qarşılıqlı münasibətlərini fərqləndirməyi irəli sürür. Onun
fikrincə, qanun ümumi olduğundan, istənilən hadisədə fəaliyyət göstörir, meyl isə bu
cür əlamətə malik deyildir. K.Popper tarixi materializmi tarixi reallığı sxemlə əvəz et-
məkdə günahlandırır.
K.Popperin ümumi fəlsəfi konsepsiyası isə onun üç dünyanın mövcudluğu haq-
qında
fikirlərində aşkara çıxır. Onun
fikrincə,
f
ə
ls
ə
fi, mental v
ə
obyektiv h
ə
qi-
q
ə
td
ə
n ibar
ə
t olan üç dunya mövcuddur
.
Üçüncü dünya insan ruhunun nəticələri olan
nəzəriyyələr, hipotezlər, ideyalar dünyasından ibarətdir. Bu elmi biliyin artım dünya-
sıdır. K.Popper
göstərir ki, gec və ya tez təkzib oluna bilən nəzəriyyələr
və prin-
siplər elmidirlər. Deməli, bilik bütün hallarda nisbi xarakter daşıyır.
Biliyin faktlarla adekvatlığından ibarət olan həqiqətin anlaşılması K.Popper
tərəfindən hərtərəfli surətdə nəzərdən keçirilir, Onun fikrincə, həqiqətin statusunu
daim dumanlarla örtülü olan dağın zirvəsi ilə müqayisə etmək olar. Lakin dumanla-
rın mövcudluğu zirvənin mövcud olmasını aradan qaldırmır.
Çünki obyektiv bilik
bizim idrakımızın imkanlarından, onu dərk etməyin çətin olmasından asılı deyil-
dir. Hətta səhv və şübhəli ideyalarda obyektiv həqiqət vardır, biliyin artım me-
xanizmi "sınaq və səhvlər"dən keçən bir yoldur. K.Popper elmi biliyi qeyri-elmi
bilikdən ayıran, müəyyən norma və standartlardan təşkil olunan "elmi
rasional-
lıq nəzəriyyəsi"nin
yaradılmasını zəruri hesab edir. Bu nəzəriyyə isə alimlərə üç və-
zifəni həll etməyə imkan verəcəkdir. Həmin vəzifələr sadəlövh empirizmdən
qaçmaqdan, klassik alman fəlsəfəsi ruhunda mövcud olan spekulyativ mulahi-
zələrə yol verməməkdən və irrasionilizmə yuvarlanmamaqdan ibarətdir.
Dostları ilə paylaş: