Microsoft Word kimyoi saodat ziyouz com doc
Yüklə 1,55 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
www.ziyouz.com кутубхонаси
116 SAKKIZINCHI ASL Qur’on tilovat qilmoq bayonida Bilgilki, Qur’on tilovat qilmoq hamma ibodatlardan fozilroqdur. Aladxusus, namozda turib qiroat qilmoq. Rasul alayhissalom aytibdurlar: «Ummatlarimning hamma ibodatlaridan ortiqrog‘i Qur’on tilovat qilmokdur: kimki, Haq taolo Qur’on tilovat qilmoqni ne’mat sifatida ato qilibdur, agar gumon qilsaki, mundan ham ulug‘ ne’mat bo‘lg‘ay (deb aytsa), ayni xatodurki, Xudo azza va jalla ulug‘ bilgan nimarsani kichik bilgan bo‘lur. Rasul alayhissalom aytibdurlarki: «Qiyomat kuni Haq taoloning nazdida hen shafoat qilg‘uchi Qur’ondan ulug‘roq emasdur. Na payg‘ambar, na farishta va na o‘zgalar». Yana aytibdurlar: «Haq taolo aytur: Kur’on tilovat qilmoqg‘a mash/ul bo‘lub, duo talab qilmog‘ga fursati qoshasa, ul bandamg‘a. shokirlarga bergandin ziyoda savob ato qilurman». Rasul alayhissalom aytibdurlar: «Ko‘ngilga zang o‘ltirur, temirga zang o‘ltirgani kabi». Sahobalar arz qildilar: «Yo, rasululloh! Ul zangni qaysi nimarsa birla aritg‘ali bo‘lur?» Rasululloq s.a.v. aytdilar: «Kur’on o‘qimoq, o‘limni ko‘p yod olmoq birla bo‘lur». Rasul alayhissalom aytibdurlar: «Men bu olamdan ketayotib, sizlarga ikki va’z qo‘yib ketdim: Biri go‘yo so‘zlar, ya’ni Kur’ondur. Yana biri va’zi xomushiy, ya’ni o‘lumdurkim, sizlarga hamisha pandu-nasihat bo‘lur». Ibn Mas’ud roziyallohu anhu aytur: «Qur’on o‘qig‘ilki, har bir harfig‘a ikki hasana berurlar. Aytamenkim, alif bir harfdur va lom bir xarf va fa bir harfdur». Ahmad roziyallohu anxu aytur: «Haq taoloni tushimda ko‘rdim, so‘radimki, yo Rab, senga qaysi amal birla yaqin bo‘lurmiz? Haq taolo aytdiki, Kalomim Kur’onni tilovat qilmoq birla. Aytdikim, agar ma’nosin fahm qilmasa ham, bilgilki, kishi Qur’on o‘qimoqni o‘rganibdur. ani darajasi ulug‘dur». Qur’onning hurmatini saqlagay. Va o‘zini noshoyista ishlardin sakdagay. Va hamma ahvolda adab birla bo‘lg‘ay. Aks holda Qur’on qiyomat kuni ul kishiga xasm (dushman) bo‘lur. Rasul akram s.a.v. aytibdurlar: «Ummatlarimdan aksari munofiq qur’onxonlardur». Abu Sulaymon Doroniy aytur: «Bebok (hayosiz) ishlar birla Qur’on o‘qig‘uvchilarni do‘zaxbon butparastdan ilgariroq o‘ziga olur». Tavrotda kelibdurkim, Haq taolo aytur: «Ey bandalarim! Uyalmaysizlarkim, agar yoru birodarlaringdin noma kelsa, agar yurgan bo‘lsanglar, to‘xtarsizlar. Va agar qiyomda (tik) bo‘lsanglar, o‘tirursizlar. Bu kitob mening nomamdurkim, sizlarga yuboribdurman, tokim taammul birla o‘qib, munga boqib amal qilg‘aysizlar. Holbuki (sizlar) Qur’ondan yuz o‘girib, o‘qimassizlar va anga e’tiqod qilmassizlar». Va Hasan Basriy rahmatullohi alayh aytur: «Sizlardan ilgari o‘tganlar Qur’onni Haq taolodan kelgan noma deb bilur edilar. Kechalarda taammul qilib (chuqur o‘ylab), kunduz amalga keltirur erdilar. Va sizlar esa o‘z ishlaringni qilursizlar, va Qur’onning huruf va ohanglarini rostlamassizlar. Va anga amal qilmassizlar». Bas, hammaga bilmak lozimdurkim, Qur’onni nozil qilmoqdan maqsud faqat tilovat qilmoq ermas, balki maqsud-amalga kelturmakdur, o‘qimog‘liq, yod olmog‘liq va farmon deb bajarmoq uchundir. Bas, kishi Qur’on tilovat qilib, farmon deb bajarmasa, ul bandalarga o‘xsharki, xo‘jasi anga noma yuborgay va nechand ishni farmon qilg‘ay. Bu qul nomani o‘qig‘ay va huruflarini rostlagay, ammo hech farmon deb bajarmagay. Bundaylar beshak azobu uqubatga mustahiq (loyiq) bo‘lg‘usidir. Odobi tilovat bayonida bo‘lg‘ayki, Qur’on tilovat qilguvchi o‘zig‘a besh odobni lozim tutg‘ay: avvalg‘i odob ulki, Qur’onni xurmat birla o‘qig‘ay. Va tahorat qilib, yuzini qiblaga qilib, tavoze’ birla o‘ltirgay, namozda o‘tirgandek. Hazrati Ali roziyallohu anxu ayturlar: «Kishi, Qur’onni namozda turub o‘qisa, har harfiga yuz hasana bitilur. Va agar o‘ltirib o‘qisa, ellik hasana bitilur. Agar tahorat birla o‘qisa, ellik |