www.ziyouz.com кутубхонаси
91
zamindin to arshg‘acha oftob shoyi’ (yoyilgan misllik) bo‘lur.
Namoz aytur: Haq taolo seni aziz tutsin, andog‘ki sen meni aziz tutding, der. Har kishi
namozni vaqtida ado qilmay, va tahoratini odoblari birla olmasa, ruku’ va sujud, qiyom ul
namoz to osmong‘acha tutun misllik tiyra va qorong‘uluq bo‘lub aytur: Xudoi taolo seni
zoe’ qilg‘ay, andog‘ki san mani zoe’ qilding. Farishtalarg‘a farmon bo‘lurki, ul namozni
sakutab turib qiyomat kuni ul bandaning yuzig‘a ururlar. Va rasululloh s.a.v. aytibdurlarki,
duzdlarning (o‘g‘rilarning) yomonrog‘i ulkim, namozni o‘g‘irlag‘ay.
FASL Namoz kayfiyati bayonida Bilgilki, namozning zohir amallari badanga o‘xshashdur. Ul amallar vaqtida badanni
va kiyimni pok qilsa yerda yuzini qiblaga qilib turgay. Ikki qadamining orasini to‘rt
barmoq (to‘rt enlik) qo‘yib, qadamini rost(to‘g‘ri), bo‘ynini andek pastroq tutib,
sajdagohiga qarab turgay. Shundan keyin shaytonni o‘zidan yiroq qilmoq uchun «Kul, a’uzu birobbin-nos»nts o‘qig‘ay. Va azonni baland ovoz birla o‘qig‘ay. Va o‘qiydigan namozini
niyat qilib, ikki qo‘lini ko‘tarib, barmoqlar uchini qulog‘iga yetkizib takbir aytadi. Chap
qo‘lini kindigining ostida qo‘yib, o‘ng qo‘lini chap qo‘lining ustiga qo‘yib, o‘rta qo‘li va
shahodat barmog‘ini bilak ustiga qo‘yib, uch barmoq bilan bilagini xalqador tutib turgay.
Va takbirni mubolag‘a birla aytmag‘ay. Chunonchi Allohning oxirida, akbarning
orasida alif paydo qilmag‘aykim, to «Allo hu akbar» demagay. Bu tariqa demak
vasvasada qOltan kishilar va johillarning ishidur. Vaqtiki, «Allohu akbar!» degach,
«Subhonaka allohuma va bihamdika va taborakasmuka va taolo jadduka va lo iloha
g‘ayruk» degay. Tokim hamma mazhablar va hamma rivoyatlarni jam’ qilg‘on bo‘lur.
Andin keyin «A’uzu billahi minash-shaytonir rojiym, Bismillohir rahmonir rohiym» deb
surai fotihani o‘qig‘ay va tashdidlarni bajo kelturgay. Va harflarni mubolag‘a birla
o‘zgartirmagay. Zod va zoni farq birla aytgay.
Agar tajvidni ado qila olmasa ham ko‘nglida harfni bilgay. Fotiha surasini tamom qilib,
omin degay. Bas, omiynni suraga muttasil qilmagay. Andek to‘xtab aytg‘ay.
Andin keyin boshqa surai zam qilg‘ay. Namozi bomdod va namozi shom va namozi
xuftanni ovoz chiqarib o‘qigay. Va ruku’ qilmoq uchun takbir aytgay. Takbirni suraning
oxirig‘a muttasil qilmag‘ay. So‘ng ruku’da ikki tizzani tutib, tayanib, barmoqlarini
ochiq tutib, orqasini va boshini taxta misllik tutib, ikki bilagini iki sonidan yiroq qilib,
rost tutib, uch marotaba «Subhona rabbal aziym» deydi. Agar imom bo‘lmasa yetti
marotaba va yo besh marotaba aytmoq avlodur.
Andin keyin ruku’dan bosh ko‘tarib, qaddini rost qilib turib, «Samiallohu li man
hamida»ni tamom qilib «Robbano lakal hamd» degay. Andin keyin takbir aytib, sajdag‘a
borgay. Va sajda qiladigan a’zolardan qaysinisi yerga yaqin bo‘lsa, avval ani sajdag‘a
qo‘yg‘ay. Chunonchi, tizzasini, keyin burnini, keyin peshonani ikki kaftini, ikki
qulog‘ining ro‘baro‘siga qo‘yib, bilagini, yerdan qornini sonidan yiroq tutib, uch
marotaba «Subhona rabbiyal-a’lo» degay. Agar imom bo‘lmasa ziyoda aytsa
yaxshiroqdur.
Shundan keyin takbir aytib, sajdadan bosh ko‘tarib, chap oyog‘ini bosib, rost o‘lturib,
yana takbir aytib, ikki sajdani tariqa birla ado qilib, so‘ng yana ruku’ga turib, ikkinchi
rakatni avvalg‘i rakatg‘a o‘xshash ado qilib, ruku’, sujuddan forig‘ bo‘lib tashahhudga
o‘tiriladi. So‘ng chap oyog‘ini bosib o‘ltirib, o‘ng oyog‘ini tiklab, barmoqlari uchini
qiblag‘a qilib, ikki qo‘lini ikki tizza ustig‘a qo‘yib, o‘ltirib, avvalg‘i qa’dada «At-
tahiyot»ni «abduhu va rosuluh»ga qadar, oxirid duog‘acha o‘qib, salom berg‘ay. Va
har tarafg‘a salom berarda, orqada o‘lturg‘on kishig‘a tamom ko‘ringay. Va bu