Microsoft Word kimyoi saodat ziyouz com doc
Yüklə 1,55 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
www.ziyouz.com кутубхонаси
65 uning badkorligi va xiyonatlarini ko‘rib turg‘ay. Badkor va xoin odam podshoh barchasini ko‘rib turganini bilgach, u mening hamma rasvolig‘imni oxirigacha ko‘rmoqchi bo‘lib, indamay turgan ekan, endi meni qiynoqqa solar, deb o‘zini halok etishga harakat qilur, ammo muyassar bo‘lmas. Sharmandalikdan o‘zini qo‘yarga joy topolmas. Shunga o‘xshash bu olamda zohiringni yaxshi ko‘rsatib, botiningda chandon gunoh va badkorlikdar qilursan. Qiyomatda qilgan gunohlaring oshkora bo‘lib xaqiqiy podshoh af’oli tabohing (yomon fe’l, ishlaring)dan voqif bo‘lsa, rasvoliq o‘ti jonu dilingga tugashg‘ay. Va g‘aybning xaqiqati ushbudurki, bugun sen nimalarni yashirsang, tongla hammasi oshkora bo‘lg‘usidur. Shu ma’noda odam tushida o‘likning go‘shtini yesa. o‘yg‘ok^igida birovlarni g‘iybat qilgani oqibatidir. Hayotda birovlarga tosh otmag‘ilki, ul toshlar oqibatda o‘z uyingga otilib, farzandlaringni ko‘r qilg‘usidur. Kim bu olamda birovlarga hasad qilsa, unga ko‘p zararlar yetkazishni xohlar va yomonliklar qilar. Aslida bu zarar va yomonliklar o‘z boshiga yetar. Qiyomat kuni bu olamda qilgan toat va ibodatlaringni sendan zarar ko‘rgan odamning nomai a’moliga biturlar, va ul hasadgo‘y toatsiz qOltay va dinu iymoni nobud bo‘lg‘ay. Qiyomat kuni suvrat ma’noga tobe’ bo‘lg‘usidur, dedik. Hamma suvrat (zohiriy ish) haqiqati bilan oshkora bo‘lib, rasvolik va sharmandalik o‘shanda bo‘lg‘usidur. Andog‘ki, uyquniig ul olamga yaqinligi bordurki, uyquni o‘limning birodari debdurlar. Tushda ko‘rgan ma’no haqiqatini ishorat qilurlar. Chunonchi, bir kishi Ibn Sirinning qoshiga keldi va aytdi: «Tushimda ko‘rdimki qo‘limda bir uzugim bor emishki, tamom erlar va xotinlarning farjlari va og‘izlariga muhr bosib yurur emishman». Ibn Sirin bu tushni ta’bir qilib aytdiki, «Ramazon kunlari muazzin (azon aytguvchi) bo‘lursan, subh (tong otishi)dan ilgari azon aytursan». Ersa, ko‘p o‘tmay, ramazon oyi keldi, ul kishi muazzin bo‘ldi. Mohi ramazonda tong payti azon aytilgach, quyosh botguncha barcha odamlar og‘iz ochmas va er xotinlar o‘zaro yaqinlik qilmas. Ajibroq, buki, uyquda qiyomat ahvolidan senga namuna bildirurlar va lekin hech ogohlig‘ va xabaring bo‘lmas. Xabarda kelibdurki, qiyomat kuni dunyoga zeb va oroyish berib, xunuk, palid bir kampirni keltirurlar va har kishi ko‘rsa, «Nauzu billah minho» deb, undan qocharlar. Farishtalar ayturlarki, «Bu o‘sha sizlarning sevgilingiz dunyodur, buning uchun dunyoda o‘zlaringni ayamay, qon to‘kar edinglar, bechoralarga rahm qilmas edinglar, endi mahbubingizdan qochursizmi?» Odamlar bu dahshatli xunuk kampirni ko‘rib sharmandalikdan uyalib, o‘zlarini do‘zaxga tashlashni xohlarlar. Hikoyatda kelibdurki, bir podshoh jashni oliy (katta to‘y) qilib o‘g‘liga xotin olib berdi. Ersa, kelinni mahram sarog‘a (chimildiqg‘a) tushirdilar. Shahzoda o‘rtoqlari bilan bazmi jamshid qilib sharob ichmakka mashg‘ul bo‘ldilar. Hamsuhbatlari hammasi mast bo‘lib uxlab qoldilar. Shahzoda xam o‘zini bilmay, xotinning qoshiga kirishni xohlab xonasidan chiqib bir ko‘chaga kirib ketdi. Shahar ichida yo‘l yurib, bir uyda chirog‘ yorug‘i tushib turgani ko‘rindi. U xotinim shu uydadir, deb o‘yladi. U joyda qancha odamlar uxlab yotibdurlar. Yigit har chand ovoz qildi, hech kim uyg‘onmadi. Bular orasida ko‘rdiki bir ayol yangi chodra yopinib yotibdur. Xotinim shu ekan, «Men kechikib qOltanim uchun uxlabdur», deb gumon qildi. Aning quchog‘iga kirdi, chodrasini ochdi, dimog‘iga xushbuylik yetdi. Ersa, tong otguncha ul ayol bilan muosharat qildi va har lahza lablarini so‘rdi. Aning og‘zindan sovuq rutubat shahzodaning og‘ziga kelur edi. Yigit shodligidan aytur ediki, og‘zining gulobini mening |