www.ziyouz.com кутубхонаси
3
Al-Farg‘oniyning pedagogik faoliyatini namoyish qilish maqsadida bir misol keltiramiz. Bir savol
qo‘yaylik: nima uchun ba’zi joylarda samoviy jismlar har xil joyda har xil vaqtda har xil ko‘rinadi? Bu
savolga hozir, XXI asrda ham hamma to‘g‘ri javob bera oladi, deya olmaymiz. Al-Farg‘oniy esa bu
savolga bundan o‘n ikki asr ilgari mohir muallim sifatida va ishonarli qilib javob bergan:
1. «Ammo shunday bir joy borki, unda qutb to‘qson darajaga ko‘tariladi va u zenit bo‘lib qoladi.
Unda ekvator doirasi hamma vaqt Yerning ufq doirasi bilan ustma-ust tushadi. Osmon sferasining
aylanishi soqqa yo pildiroqning aylanishi kabi ufqqa parallel bo‘ladi. U holda osmonning ekvatorga
nisbatan shimoliy yarmi Yer ustida abadiy ko‘rinadi, janubiy yarmi esa abadiy ko‘rinmaydi. Shuning
singari, agar Quyosh shimoliy burjlarda bo‘lsa, u aylanayotib ufq yaqinida chiqadi va uning ufqdan
eng katta balandligi uning osmon ekvatori doirasiga og‘ishiga teng bo‘ladi. Agar u janubiy burjlarda
bo‘lsa, u botadi. Bu yerlarda bir yilning hammasi bir sutka bo‘lib, uning olti oyi tun, olti oyi esa kun
bo‘ladi» (1, 29). Darhaqiqat, osmonning shimoliy yarmi gorizontda qutb atrofida aylanadi.
2. «Agar Quyosh Saratonning boshida bo‘lsa, kun 24 soat bo‘lib, tun bo‘lmaydi. Agar Quyosh
Jadiyning boshida bo‘lsa, tun 24 soat bo‘lib, o‘n kun bo‘lmaydi. Bu joylarda ekliptika qutbi zenitga
mos keladi, chunki ekliptika ufq doirasi bilan ustma-ust tushadi. U holda Hamalning boshi sharqda,
Mezonning boshi g‘arbda, Saratonning boshi shimoliy ufqda bo‘ladi» (1,27).
3. «Qutbning balandligi ekliptikaning ekvatorga og‘ishiga teng bo‘lgan joylarda Quyosh zenitdan
bir yilda bir marta o‘tadi. Bu Quyosh Saratonning boshida bo‘lganida ro‘y beradi» (1, 27).
4. «Quyosh ikkala tengkunlik nuqtalarida bo‘lganida ro‘y berishi ham mumkin. Bu nuqtalar
Hamal bilan Mezonning boshida bo‘lib, unda Yerning hamma joyida tun va kun teng bo‘ladi. Shu
kunlarda Quyoshning paralleli ufqda teng ikkiga bo‘luvchi osmon ekvatorining o‘zi bo‘ladi. Agar
Quyosh shimoliy burjda bo‘lsa, kunning vaqti tunning vaqtidan uzun bo‘ladi. Shuningdek, Quyosh
osmon ekvatoridan shimol tomonga uzoqlashsa, kun tundan ortib boradi, bu ortish Quyosh osmon
ekvatoridan eng katta og‘ish miqdoriga uzoqlashgunicha davom etadi. U Saratonning boshida
bo‘lganida kunning uzayishi va tunning kisqarishi nihoyasiga yetadi. Agar Quyosh janubiy burjda
bo‘lsa, ahvol biz tasvirlaganning aksi bo‘ladi, ya’ni kun tundan qisqa va bu qisqarish Quyosh Jadiyning
boshiga yetguncha davom etadi. Keyin kunning qisqarishi va tunning uzayishi tugaydi. Agar ikki
parallel osmon ekvatorining turli tomonida bo‘lib, undan masofalari teng bo‘lsa, u holda ulardan
birining Yer ustidagi bo‘lagi, ikkinchisining Yer ostidagi bo‘lagiga teng bo‘ladi va ulardan birining kuni
ikkinchisining tuniga teng bo‘ladi; tunlari kunlariga teng bo‘ladi. Eng uzun kun Quyosh Saratonning
boshida bo‘lib, u Jadiyning boshida bo‘lgandagi eng uzun tunga teng bo‘ladi; Saratonning tunlari
Jadiyning kunlari kabi bo‘ladi. Yerning aholi yashaydigan joylarida sodir bo‘lishi mumkin bo‘lgan
hodisalarning barchasi mana shulardan iborat»(1, 25).
Shunday qilib, tabiatning bu qiziq hodisayu voqealarini astronomiya tarixida birinchi bo‘lib ham
ilmiy, ham tadrijiy ravishda, ham pedagogika jihatidan mohirona tushuntirib bergan astronom va
mutafakkir Ahmad al-Farg‘oniy bo‘lgan.
Dostları ilə paylaş: |