V. Olam manzarasining rivojlanishi.
Olam, kosmos manzarasi va u haqdagi fan doimo o‘zgarib turadi. Yerni o‘z tarkibiga olgan
Quyosh sistemasining paydo bo‘lganiga o‘rtacha hisob bilan olti milliard yil bo‘ldi. Yigirma milliard yil
ilgari yulduzlar, galaktikalar, pulsarlar, kvazarlar ham yo‘q edi. Lekin ular o‘rnida materiyaning boshqa
ko‘rinishlari bor edi. Al-Farg‘oniy zamonida osmon manzarasi qanday edi? U aytadi: «Haqiqatan,
barcha yoritgichlar harakatlarini o‘z ichiga oluvchi sferalar soni sakkizta. Ularning yettitasi
harakatlanuvchi yoritgichlar uchun, sakkizinchisi esa oliy sfera bo‘lib, barcha qo‘zg‘almas yoritgichlarni
o‘z ichiga oladi, ya’ni bu ekliptika sferasidir. Ular shar shaklida bo‘lib, bir-birlarining ichiga joylashgan.
Ularning eng kichiklari Yerga eng yaqinlari bo‘lib, ular Oy sferasi, ikkinchisi — Merkuriyniki, uchinchisi
— Veneraniki, to‘rtinchisi —Quyoshniki, beshinchisi — Marsniki, oltinchisi — Yupiterniki, yettinchisi —
Saturnniki, sakkizinchisi — qo‘zg‘almas yulduzlarniki»(1, 46—47).
Bu fikr hammaga ma’lum edi. Lekin quyidagi fikrni al-Farg‘oniy aytgan: «Ammo qo‘zg‘almas
yoritgichlar sferasi bu ekliptika sferasi bo‘lib, uning markazi Yerning ham markazi. Ammo
harakatlanuvchi yoritgichlarning yettala sferalari markazlari Yer markazidan chetda, turli tarafda
joylashgan. Mana shu sferalarning hammasidan eng kattasi — sakkizinchisidir»(1, 47). Bu — ajoyib
fikr, ya’ni ilgarilari olamning markazi Yer, binobarin, Yerning markazi olamning markazi, deyilar edi.
Vaholanki, al-Farg‘oniy fikricha, endi markaz ikkita, hatto undan ham ko‘p.
U yana davom etadi: «Yetti sfera har birining qarama-qarshi ikki vaziyati mavjud. Ulardan biri
sferaning Yerdan eng uzoq masofasi, ikkinchisi eng yaqin masofasidir. Ulardan eng uzog‘i
yoritgichlarning apogeyi, eng yaqini esa peregeyi deyiladi. Agar yoritgichlar o‘z sferasi eng uzoq
masofasining yarmida, ya’ni apogeyli qismida bo‘lsa, uning ekliptikadagi ko‘rinma harakati sekin
bo‘ladi. Agar uning Yerdan uzoqligi ortsa, sferadagi o‘rtacha harakati kamayadi. Agar u sferaning eng
yaqin yarmisida bo‘lsa, uning ekliptikadagi ko‘rinma harakati tezlashadi, o‘rtacha harakati esa ortadi.
Ahmad al-Farg’oniyning fanniy olami
www.ziyouz.com кутубхонаси
5
O‘zgarmas o‘rtacha harakat yoritgichning bir xil holatdagi harakatidir. Yoki yoritgichning deferentdagi
tekis harakatidir. Typg‘yn harakat ekliptikada ro‘y beradigan ko‘rinishdir» (1, 47). Mana bu yerda
harakatning miqdori har xil ekanligi aniqlanib qoldi: samoviy jism vaqt o‘tishi bilan o‘z joyini
o‘zgartiradi, ya’ni, harakat qiladi degan fikr boyidi. Harakatning ham katta-kichigi bo‘lar ekan! Ular:
«sekin harakat», «o‘rtacha harakat», «tezlanishli harakat», «tekis harakat», «turg‘un harakat».
Ularning har xilligini keyinchalik kinematika tekshira boshlagan, sababini esa Nyuton dinamikasi
aniqlagan.
Al-Farg‘oniy zamonida yulduzlar bir qo‘zg‘almas sakkizinchi sferada o‘rnashgan deb tasavvur
qilingan bo‘lsa, hozir u sferaga kiruvchi yulduzlar milliardlab galaktikaning faqat vakillari bo‘lib,
galaktikalar markazlari sanab bo‘lmaydigan darajada har xil sferalarga ega.
Dostları ilə paylaş: |