II INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
306
Qafqaz University
18-19 April 2014, Baku, Azerbaijan
müasirlik mövqeyindən çıxış etdiyini vurğulayır. Lakin tədqiqatçı dövrün ideoloji təhlil meyarları ilə «Dəli Kür»ü «ən yaxşı
inqilabi-tarixi romanlarımızdan biri kimi» təqdim edir, bu baxımdan əsərin müasirliyini də ideya cəhəti ilə səciyyələndirir,
onun yüksək bədii dəyərini də bununla əlaqələndirir ki, müasirliyin bu şəkildə izahı tənqiddə uzun illər davam edən zərərli
bir tendensiyanın – müasirliyi zahiri əlamətlərlə, ideya, mövzu və s. xüsusiyyətlərlə izah etməyin nəticəsi idi.
Dövrün ədəbi yeniliyi dəyərləndirmə meyarları əsərin mürəkkəb poetikasını açmağa, ideya-məzmun mündəricəsinin,
sənətkarlıq xüsusiyyətlərinin mükəmməl izahına, tarixilik və müasirliyinin dürüst elmi mövqedən dəyərləndirilməsinə
imkan vermirdi. Y.Qarayevin “Tənqid: problemlər, portretlər” adlı tədqiqat əsərində yazdığı kimi, bu illərdə «Dəli Kür»
kimi nəsr əsərini dərindən açan, «Dəli Kür»ü tənqiddə yenidən yaradan, onun həmhüquq «tənqid obrazı» olan məqaləmiz»
hələ yazılmamışdı.
1960-70-ci illərdə ədəbi tənqid «Dəli Kür»də müasirliyin izahında çox mühüm bir amili – əsərdə dolğun şəkildə öz
əksini tapan millilik aspektini nəzərdən qaçırır, yaxud da məsələyə çox səthi yanaşır, bununla da əsərin ədəbiyyatda
müasirliyin tələblərinə də nə dərəcədə cavab verməsini müəyyənləşdirməkdə çətinlik çəkirdi. Tənqid qismən 70-ci illərin
sonu və 80-ci illərdə «Dəli Kür»ün millilik aspektinə münasibət bildirmişdir ki, bu münasibət daha çox romanın qəhrəman
konsepsiyası ilə bağlı təhlillərdə yer almışdır. Tənqid «Dəli Kür»də «milli koloriti, sosial-əxlaqi mahiyyəti ilə canlandırılan
mühit» və xarakterləri (A.Hüseynov) təhlilə cəlb edir, əsərdə milli xarakterin «qəhrəmanın, şəxsiyyətin simasında
təmərküzləşərək» təqdim edildiyini (V.Yusifli) göstərir, milli təfəkkürün, milli ruhun, xalq həyatının «sədaqətli və real»
bədii əksini romanın əbədiyaşarlığını təmin edən (M.Əliyev) başlıca keyfiyyət kimi dəyərləndirirdi.
1990-2000-ci illərdə tənqidin bədii təfəkkürdə milliliyə münasibətinin dərinləşməsi İ.Şıxlının “Dəli Kür” romanının
təhlilində də yeni fikirlərə, ədəbiyyatşünaslıq qənaətlərinə yol açır. Millilik burada əsərin əsas ideya məğzini tamamlayan,
onun müasirliyini, zənginliyini və möhtəşəmliyini təmin edən dəyər kimi ədəbi-elmi düşüncədə yer alır. Tənqid bu
mərhələdə millilik aspektinin əsərin müasirliyini şərtləndirən başlıca amil kimi izahına ciddi səy göstərir. Bu baxımdan
T.Salamoğlunun «Dəli Kür»ün müasirliyini əsaslandıran nəzəri qənaəti daha məntiqəuyğundur. Tədqiqatçı romanın
müasirliyini tarixi-milli varlığı estetik düşüncənin predmetinə çevirməsi, əslində onu yaddaşa köçürüb ictimai düşüncəyə
ötürməsi, ona yenidən yaşamaq hüququ verməsi kimi səciyyələndirir. T.Salamoğlu “Tarixi və çağdaş ədəbi prosesə dair
araşdırmalar”ında «Dəli Kür»ün müasirliyini şərtləndirən ən əlamətdar keyfiyyəti belə izah edir: «Məhz «Dəli Kür» vasitəsi
ilə estetik şüurda özünə möhkəm yer edən və estetik şüurdan ictimai şüura keçən XIX əsrin milli varlığı (ideal varlıq
şəklində) çağdaş milli varlıqla «dialoji» münasibətə girir, onda gedən deformasiyaları müşahidə edir, ona müqavimət
göstərir.»
1990-2000-ci illərdə müasir tənqid-təhlil meyarları ilə dəyərləndirmə əsərin nəzəri dərkinə imkan yaradır, onun
yaradıcılıq məziyyətlərinin bütünlükdə elmi təhlili ilə şərtlənir. Əsərdə mühüm bir yaradıcılıq problemi kimi müasirliyin
hansı səviyyədə bədii əksini tapması da konkret cəhətlərlə izah edilir. T.Hüseynoğlu 90-cı illərin sonlarında yazdığı
tədqiqatında «Dəli Kür»ü çağdaş elmi təfəkkürün tələbləri səviyyəsində dəyərləndirir, «əsərdə xalq taleyinin bədii inikası və
xalq xarakterinin canlandırılmasında milliliklə sinfiliyin əlaqə və tənasübü məsələsinə bədii estetik baxışın təzəliyi»ni
müşahidə edir.
Beləliklə, tənqid «Dəli Kür»də tarixi hadisələrə yeni baxış, yeni ifadə vasitələri ilə keçmişi daha zəngin çalarlarla
canlandırmaq, tarixi gerçəkliyə müasirlik mövqeyindən yanaşmaq səyini yüksək dəyərləndirmişdir.
Dostları ilə paylaş: |