Alisher Navoiy.
Saddi Iskandariy
www.ziyouz.com
kutubxonasi
270
Necha
kimsa aql ichradur zerdast,
Bilurkim qayon tushgusidur shikast.
Agar chini ul kinani qilsa fosh,
Bilurkim urar o‘z ayog‘ig‘a tosh.
Bu ishta hujum etti qayg‘u anga,
Tong otquncha yo‘q erdi uyqu anga.
Sahar vaqti bir roy topti savob,
Olib g‘ayb dushizasidin niqob.
Solib aql ko‘ngliga andeshae
Ki, topmaydur oni xiradpeshae.
Tilatti
ham ul mahrami xosni
Ki, ko‘rguzmish erdi bu ixlosni.
Dedi: «Borgah davridin elni sur,
Saroparda dargohidin ham itur.
Yeshikni kelib aylagil takyagoh,
Nido qilki: «Ko‘rmas bugun elni shoh!»
Bugun asra oqshomg‘acha
bu eshik,
Mening soridin bo‘lma andeshalik.
Kelur kecha gar keldim ersa bu chog‘,
Muyassardurur borcha komu farog‘.
Agar kelmasam o‘z yarog‘ingni ko‘r,
Ne ollingg‘a kelsa ayog‘ingni ko‘r.
Vale bir kunu bir kecha zinhor
Ki, bu pardada yaxshi bo‘l pardador.
Vale mendin ish suratin so‘rmag‘il,
Bu andesha kayfiyatin so‘rmag‘il».
Qabul etti Xoqon so‘zin mustami’,
Kirib uyga ul roy aro muxtari’.
Solib har ne shohona erdi asos,
Rasulona egniga soldi libos.
Hamul mahramig‘a ayttiki: «Bot,
Saroparda yonida keltur bir ot!»
Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
Dostları ilə paylaş: