Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
www.ziyouz.com
kutubxonasi
235
Ki, ul lutf ila kelmayin ko‘zga rang.
Namudor
aro har biri bir pari,
Vale devmonand o‘lub paykari.
Yugurmakta har bir sabodin o‘tub,
Sabo yo‘qki, raxshi samodin o‘tub.
Xirom aylagach, narm raftor ham,
Yurush barchag‘a tezu hamvor ham.
Har ablaqki, raftor aro gom olib,
Zamon ablaqi ko‘z yetarcha qolib.
Har ashhabki, ko‘kka boqib kishnabon,
Quyosh ashhabi tobidek ishnabon.
Kejim har to‘quzg‘a yana o‘zga rang,
Jalojillari barcha zarrina rang.
Minib
ustiga hinduyi nayzavar,
Zarogin qabo, balki zarrin kamar.
Bo‘lub chunki yakronig‘a jilvadeh,
Sinoni bila yerdin olib zireh.
Zuhalrang o‘lub, lek Bahromkin,
Zamiri aro barcha hangom kin
4
.
Quloqlarida halqai bandaliq,
Topib o‘zcha oltung‘a arzandaliq.
Yana
bu adad birla xarvor raxt,
Tangib tanglar charxkirdor raxt.
Nazokatda har hullai bemisol,
Bo‘la olmayin pardapo‘shi xayol.
Bo‘la olmayin kiysa mastur tan,
Namudor o‘lub o‘n qotidin badan.
Yana bu adad birla oltun zuruf,
Quyoshdek furuzon, vale bekusuf.
Surohiyu
tungu qadah birla jom,
Safou namoyishda xurshidfom.
Yana oncha to‘tiyi shakkarshikan,
Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
Dostları ilə paylaş: