www.ziyouz.com
kutubxonasi
228
Shabob andakim uzr qo‘lg‘usidur,
Vara’ aylamak vaqti bo‘lg‘usidur».
Bu so‘z birla ko‘nglin qilur erdi xush,
Bu xushluq bila bor edi jur’akash.
Shabob o‘ttiyu quvvati qolmadi,
Dedi: «Toat aylay», qila olmadi.
Ham o‘lmish edi fisq odat anga,
Base sa’b erdi ibodat anga.
Va gar qilsa ham zavq topmas edi,
Dame lahvdin diyda yopmas edi.
Chu ko‘rdiki, umr o‘ldi yaksar taboh,
Yana yetti sarvaqtig‘a piri roh.
Ko‘rar turfa barnoni mabhutu masx
Ki, qilmish edi zuhd azmini fasx.
Kelib naz’ vaqti aning boshig‘a,
Sukun tutti rahm aylabon qoshig‘a.
Nekim qilg‘onidin pushaymon ko‘rub,
Zamirini benuri imon ko‘rub.
Dedi: «Pand berdim, vale qilmading,
Bu kun ollinga kelmagin bilmading».
Dedi: «Tajribam yo‘q edi, ey rafiq,
Su uzmakni o‘rganmay o‘ldum g‘ariq.
Qarilig‘da gar bilsam erdi bu hol,
Yigitlik chog‘i qilmas erdim vabol».
Dedikim: «Otangga necha umr edig‘»
Hisob aylabon: «Yuz o‘n iki», – dedi.
Dedi: «Ul ham o‘lmish edi notavong‘»
Yeshitguchi tasdiq qildi ravon.
Kulub dedi sohibdil: «Yey bulhavas,
Yemasmu edi tajribang muncha basg‘»
Angakim yetar Tengridin mavhiba,
Kerak o‘zgalar holidin tajriba.
Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
www.ziyouz.com
kutubxonasi
229
XLII
HIKMAT
Iskandarning Arastudin savoli ul bobdakim, yigitlikta tab’ nevchun ibodatdin mutanaffirdurur va
qarilikqa dimog‘ taaqquldin qosir va hakimning pirona roy bila shohi juvonbaxtqa yo‘l ko‘rguzgani
Yana surdi bu nukta shohi jahon
Ki: «Yey nuktadoni ramuzi nihon,
Yigitlikta ish kasbi osondurur,
Nedin tab’i andin harosondururg‘
Nedindur anga komi lahvu tarab,
Vara’din nega zohir aylar taabg‘
Yigitlikning o‘tgan zamon navbati,
Har ishta nedin kam bo‘lur lazzatig‘
Tarabnok nevchun bo‘lur navjuvon
Qarig‘a bo‘lur ne tarab, ne tavong‘»
Dedi donishomuzi hikmatxisol
Ki: «Yey borcha da’bu xisoling kamol,
Tufuliyyat ayyomi yo‘qtur shuur,
Yerur tab’ royu xiraddin nufur.
Ul ayyom erur lahvg‘a muqtazi,
Xatog‘a, dog‘i sahvga muqtazi.
Nedinkim xiradqa chu yo‘q dastras,
Yerur nafs da’bi havou havas.
Tufuliyyat o‘tgachki bo‘ldi shabob,
Xirad nuri soldi dimog‘ ichra tob.
Kishining bu vaqt ikidur holati,
Erur aqli yo nafsining quvvati.
Agar aqlig‘a quvvat o‘ldi fuzun,
Bo‘lur yaxshi ishlar sori rahnamun.
Vale olam ahlida bu ozdur,
Ulusdin agar bo‘lsa mumtozdur.
Va gar nafsi aqlidin o‘lsa qavi,
Zaruratki, bo‘lg‘ay aning payravi.
Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
Dostları ilə paylaş: |