179
burada yoxdur. ADU-nun professoru Qüdrət İsmayılzadənin
oğlu Gurseli soruşdum.
O, bir neçə dəqiqədən sonra göründü. Necə də atasına
oxşayır...
Görüşdük, söhbətləşdik. Yaponiyaya səfərimin səbəbi
ilə maraqlandı. Dedim:
- Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası Tarix
İnstitutunun
əməkdaşıyam.
Bir
neçə
gündür
ki,
Yaponiyadayam. Fevralın 21-də Tohoku Universitetinin
təşkilatçılığı ilə Senday şəhərində keçirilən Elmi Forumda
mə’ruzə ilə çıxış etmişəm və dünən Tokio Milli Humanitar
Elmlər İnstitutunda da professor, müəllim və tələbələr
qarşısında mənim şərəfimə təşkil olunan yığıncaqda
mə’ruzəm dinlənilib.
Gursel mənim Sendaya və Tokioya gəlişimdən xəbər-
siz olduqlarından heyfsiləndi. Kimin təqsiridir? Bakıdakı
Yaponiya
səfirliyininmi?
Azərbaycan
Xarici
İşlər
Nazirliyininmi? Bilmədim.
Ümumiyyətlə, uzun illərdir ki, xarici ölkələrdə keçiri-
lən onlarla Beynəlxalq Elmi Konfransın iştirakçısıyam.
Olduğum bə’zi ölkələrdə çıxış edərkən Azərbaycanın suvenir
kimi hazırlanmış dövlət bayrağını mizin üstünə qoymuşam.
Bakıda güman etdim ki, Yaponiyada da belə edəcəyəm,
lakin belə olmadı. Burada bayraq məsələsinə əhəmiyyət
verilmir. Odur ki, özümlə gətirdiyim hər iki bayrağı
səfirliyimizə bağışladım. Gursel də bunu əvəzsiz qoymayıb
ingilis dilində çap olunmuş (Tokio) «Japan. From Prehistory
to Modern Times» adlı bir kitabı mənə bağışladı. Mən
amma, təəssüf ki, öz kitabımı yazarkən həmin kitabın
materiallarından istifadə edə bilmədim. Çünki, Yaponiyadan
qayıtdıqdan sonra kitabı özünün tə’birincə «ingilis dilini
Şahin Fazil
180
ingilislər kimi bilən» Əfşan adlı bir jurnalistə verdim ki,
bə’zi tarixi hadisələri mənim üçün tərcümə etsin, o isə artıq
bir ildən çoxdur ki, «qeyb» olmuşdur. Elə indi də Əfşan
xanımın harada olduğunu bilmirəm. Deyilənə görə sağ-
salamatdır və rayonların birində yaşayır. Canı sağ olsun, təki
ona istifadə üçün verdiyim «Japan. From Prehistory to
Modern Times» kitabını itirməsin. Mənim o qədər itkim olub
ki... «İtki» şe’rimdən iki bənd:
...Çox şeyi itirdim, amma heç kimə Demədim, tapmağa etmədim maraq. Mənə inanın ki, itkilərimə Qəti heyfim gəlmir, kimsə tapacaq. Mən ömür itirdim, mən gün itirdim, Buna heyfim gəlir, tək buna ancaq. Axı itmiş ömrü kim tapacaq, kim?!! Kimsə tapmayacaq!.. Bəlkə tapacaq?!!