Dilənçi görmədim mən.
Çox yeri alqışladım
Yapon məmləkətində.
Yaponları xoşladım
Yapon məmləkətində.
Vətəndaş ləyaqəti,
Samuray sədaqəti,
Kamikadze cür’əti
Yapon məmləkətində.
Haraya üz çevirdim,
E’cazı, sehri gördüm.
Йапонийа сяфярнамяси
183
Şəfqəti, mehri gördüm
Yapon məmləkətində.
Dedim ki, ey kaş atım-
Ayrılığa daş atım-
Şirin günlər yaşadım
Yapon məmləkətində.
Xudahafiz! Gedim mən!
«Yaşa, var ol» dedim mən...
Dilənçi görmədim mən
Yapon məmləkətində.
Tokio, 25 fevral
Mən bir qədər yuxarıda samuraylar haqqında
yazacağımı bildirmişdim. İndi o comərdlərdən söz açmağı
bir qədər də ləngidirəm. Çünki, bu şe’rin son iki
misrasında
Yaponiyada
dilənçi
görmədiyimi
vurğulamışdım. Amma, məndən 26 il əvvəl bu ölkədə
olmuş Bəkir müəllimin «Yaponiyada gördüklərim»
məqaləsini bir daha xatırladım. Hörmətli akademik
«dilənçi» ifadəsini işlətməsə də, Tokioda «harınlar və
aclar»ın olduğunu yazır: «Müasir Tokio milyonçular və
müflislər, sənaye sahibləri və işsizlər, harınlar və aclar,
zəngin malikanələr və evsiz-eşiksizlər şəhəridir, göz
qamaşdıran otellər, min bir ne’mətlə zəngin restoranlar,
xudmani
şadyanalıq
guşələri,
kabare,
striptiz
və
qumarxanalar pul kisəsi dolu olanlar üçündür. Xüsusən
malın bolluğundan və çeşidin əlvanlığından partlamaq
dərəcəsinə gələn mağazaların qapıları ağzında köhnə
karton qutulardan özünə «balış», yonqardan «yorğan»
Şahin Fazil
184
düzəldib gecələyənləri görmək çox ağır idi» (Bax: Bəkir
Nəbiyev. Göst. kitab, səh.699).
Mən hörmətli akademikin sözlərinə qətiyyən şübhə
etmirəm. Bəkir müəllim görmədiyini yazmaz. Amma, mən
onun gördüyünü görmədim. Bir də ki, mən Bəkir
müəllimdən çox sonra Yaponiyaya gəlmişəm. Tokio isə
ildən-ilə,
aydan-aya
deyil,
gündən-günə
varlanır,
gözəlləşir...
İndisə, samuraylar haqqında: «Samuraylar yerli
feodalların silahlı drujinaları kimi tarixə gəldilər. Onlar
kəndli və xidmətkarlar zümrəsindən idilər... onlardan
sahibkara yalnız kor-koranə sədaqət, döyüşdə isə sücaət
tələb olunurdu. Amma vaxt ötdükcə bu xüsusiyyətlər az
göründü. Hərbi iş peşəkar məşğələyə çevrildiyi vaxt,
xidmətdə irəliləmək çin dilini və əlifbasını bilməyi tələb
etməyə başladı. Samuraylar yavaş-yavaş orta əsrlər
mədəniyyətinin mürəkkəb sisteminə qoşuldular. Dini
baxımdan onları buddizm sektası olan «Zen»
1
cəlb etdi...»
(«Yaponlar» kitabı, səh. 160).
1
«Дзен» ифадяси йапонъа «зен» кими тяляффцз олунур, амма рус дилиндя
олан ядябиййатда «зен» нядянся «дзен» кими йазылмышдыр (мясялян бах:
«Йапонлар» китабы, сящ.177-225). Зен, йахуд зен-буддизм Йапонийада
цч ясас сектадан – Сото, Риnдзай, Обакудан ибарят олмушдур. «Зен»
сюзцнцн мя’насы «ишыгланмаг, нурланмаг, дяринлийя баш вурмаг, фикря
чох дяриндян гапанмаг» олуб, ХЫЫ ясрин сонларындан Йапонийада
йайылмаьа башламышдыр («зен» Чин дилиндя «чан» кими тяляффцз олунур вя
еля Чин дилиндян яхз олунмушдур). Зени дяриндян билян шяхч она верилян
суалын мя’насыны билмякдян ютрц формал-мянтиги фикирдян чыхыш етмяйиб
шцуралты тясяввцр fikri ilə ъаваб вермялидир: Мясялян, «Сян доьулушундан
яввял кимя охшайырдын?»
Классик щайку ше’рляринин яксяриййяти зен цслубунда йазылмышдыр:
Эюрцнцр ки, ъоъуглуг вахты
Анан сянин бурнуну аз чякиб,
|