Microsoft Word shamoli muhammadiy ziyouz com doc
Yüklə 296,76 Kb. Pdf görüntüsü
|
|
www.ziyouz.com kutubxonasi
59
dedim: Qabul qildim. Keyin o‘sha miqdor xurmoning qiymati uchun sakson misqol nakd tilla berdim. Janob mendan tillani olib, so‘z qilgan badaviyga berdilar va dedilar: “Birodar, insof bilan ish qil. Hammalarining xojatlarini ravo qil”. Zayd bin Sa’na dedi: Endi, Xurmoni Janobdan qabul qilib olishga bir-ikki kun qoldi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam sahobalar bilan bir janozadan forig‘ bo‘lib, bir tarafda turgan ekanlar. U yerda Abu Bakr va Umar roziyallohu anhumo ikkilari ham bor ekanlar. Men u jamoaga bordim va Janobning kuylak chodralarini tutib, turib nihoyatda achchiq va qo‘pollik bilan dedim: Muhammad, sen mening qarzimni bermaysanmi? Xudo nomiga qasam ichib deymanki, men senlarni - avlodi Abdulmutallibni hammalaringni yaxshi bilaman. Senlar birovning haqqini olasizlar, lekin bermaysizlar. Umar roziyallohu anhu g‘azablari kelib, meni turtdilar va dedilar: “Ey, Xudoning dushmani, nimalarni aytib aljirab turubsan? Agar men Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan qo‘rqmasam, vallohi boshingni uzib tashlar edim”. Lekin Rasululloh sollallohu alayhi vasallam tabassum bilan menga boqib turar edilar. Umar roziyallohu anhuga nihoyatda yaxshi bir iltifot bilan boqib dedilar: “Ey, Umar, men bir narsaga va bu haqdor yana bir narsaga ziyoda muhtoj edik. U narsa shu edi-ki: Menga yaxshilik bilan xaqni ado etishga va bunga yaxshilik bilan xaqni talab qilishga nasixat qilsang bo‘lar edi. Endi, ey Umar, bu odamni olib bor, haqqi qancha bo‘lsa topshir, va ozor berganliging uchun yigirma so’ ortiq bergin”. Keyin Umar meni olib ketdilar va haqqimni tamom topshirdilar. Ustiga yana yigirma so’ ziyoda berdilar. Men dedim: Bu yigirma so’ nima uchun berilyapti? Umar dedilar: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday hukm berdilar. Keyin men dedim: Yo, Umar, sen meni taniysanmi? Umar dedilar: Men seni tanimayman. Men dedim: Zayd bin Sa’naman. Umar dedilar: Shu nomda yahudlarning bir katta allomasi bor, deb eshitar edim, o‘sha odam senmisan? Men dedim: o‘sha odam menman. Keyin Umar dedilar: Sen agar o‘sha buyuk alloma bo‘lsang, ne uchun Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga shunday odobsizlik qilding? Men dedim: Nubuvvat alomatlarining hammasini Janobda mavjud topdim. Magar ikki alomatni topolganim yo‘q edi, va ularni ham imtixon qilmoqqa navbat kelgan yo‘q edi. Endi har ikkisini ham imtihon qildim. Janobda mukammal bor ekan. Biri – hilmlarining g‘azablariga g‘olib kelishi, ikkinchisi – nodonning jaholatidan tahammullarining ziyoda bo‘lishi. Bugungi muomala bularni isbot qildi. Endi, ey, Umar, men musulmon bo‘lganligimga seni guvoh qilaman, va deymanki, mening yarim molim ummati Muhammadiyyaga sadaqadir. Bu so‘zni deb Zayd ibn Sa’na Rasululloh sollallohu alayhi vasallam huzurlariga qaytib keldi. Qo‘llarida musulmon bo‘ldi. Keyingi barcha g‘azotlarda ishtirok etdi. Tabuk g‘azotida shahid bo‘ldi. Roziyallohu anhu (manbaa: “Jam’u-l favoidi jam’u-l vasoil”).
272. Oisha roziyallohu anho dedilar: Janobi Rasuli akram sollallohu alayhi vasallam Alloh yo‘lidagi jihoddan boshqa maqomda muborak qo‘llari bilan xech kimni urmadilar. Na bir xodimni va na bir xotinni.
273. Oisha roziyallohu anho dedilar: Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga bir kishi zulm qilgan bo‘lsa, shu zolimdan o‘chlarini olganliklarini biror marta ham ko‘rmadim. Magar, bir kishi Alloh Taolo harom qilgan narsalardan birini poymol etgan bo‘lsa, uning uchun xammadan ziyoda g‘azablari kelar edi, va Janobga qachon ikki ishdan birini qilmoqqa ixtiyor berilgan bo‘lsa, u holda qaysi biri osonroq bo‘lsa (agar ma’siyat bo‘lmasa), shuni ixtiyor etar edilar.
|