partiyasının “yeni leyborizm” xətti irəli sürməsinə səbəb oldu.
Nəticədə partiya bütün cəmiyyətlə əlaqə yaratmağa başladı,
fəhlə sinfinin partiyasından “bir millətin” partiyasına çevrildi.
Bütün bunlar 2005-ci ilin mayında parlament seçkilərində
onların qələbəsini təmin etdi. Ingiltərə tarixində leyboristlər üç
dəfə dalbadal qələbə çaldılar. E.Bleer üçüncü dəfə hökumməti
təşkil etdi. Hökumət öz fəaliyyətini səhiyyə, təhsil, küçə
cinayətləri ilə mübarizə, ailəni müdafiə, immiqrasiya ilə
əlaqədar məsələlər istiqamətinə yönəltdi.
2005-ci ilin iyulun 7-də olmuş üç metro qatarında və bir
avtobusda 32 nəfərin həlak olması ilə nəticələnən terror aktı
leyboristlərin nüfuzuna mənfi təsir etdi. Narazılığı aradan
qaldırmaq üçün hökumət 2005-ci ilin noyabrında onillik
ərzində AES tikilməsi haqqında plan qəbul etdi. Bu plan
ölkənin enerji təhlükəsizliyini təmin etməli idi. Atom
reaktorlarının təşkili üçün 12 mlrd f.st.pul ayrılmalı idi.
198
2007-ci ilin iyunun 27-də E.Bleer istefa verdi. Onu
E.Bleer hökumətində maliyyə naziri vəzifəsini tutmuş Qordon
Braun əvəz etdi. Braun hökuməti ucuz və ekoloji mənzillər
tikintisinə diqqəti artırdı, hakimiyyətin xalq qarşısında
məsuliyyətini yüksəltdi. İmmiqrasiya üzərində nəzarət
qoyuldu.
2007-ci ilin payızında ölkənin maliyyə-iqtisadi
göstəriciləri aşağı düşməyə başladı. Inflyasiya yüksəldi, işsizlik
artdı. Ölkəni kredit böhranı bürüdü. İki böyük bank
milliləşdirildi. Coutts bankı da milliəşdirildi. Orada kraliça II
Yelizavetanın şəxsi hesabı saxlanırdı. 2008-ci ilin aprelində
gəlir vergisinin islahatı keçirildi. Vergilər 22%-dən 20%-ə
qədər azaldı.
1997-2007-ci illərdə ölkəyə xarici vətəndaşların axını 9%
artmışdı. 2008-ci ildə Q.Braun hökuməti mühacirlər üzərində
sərt nəzarətə dair bir plan hazırladı. Vətəndaşlıq almaq müddəti
beş ildən altı ilə qaldırıldı. Bu müddətdə mühacir üç
mərhələdən keçməli idi, müvəqqəti sığınacaq statusu, sınaq
müddəti ilə əlaqədar vətəndaş statusu, “Britaniya həyat tərzi”
mövzu üzrə test vermək.
1997-ci ilin noyabrın 11-də E.Bleer xarici siyasətə dair
proqram xarakterli nitqində fəal Avropa siyasəti, güclü
transatlantika alyansı, sərbəst ticarət, millətlərarası bir sıra
problemlərin həllini ən mühüm məsələlər kimi qarşıya qoydu.
Bleer hökumətinin xarici siyasətində ABŞ-la yaxınlıq
əsas yer tuturdu. London hökuməti ABŞ-ın Əfqanıstanı
bombardman etməsini müdafiə etdi. 2001-ci ilin sentyabrında
baş verən Nyu-Yorkdakı terror aktından sonra ABŞ
-
ın
Əfqanıstandakı taliban rejimini devirmək üçün oraya, 2003-cü
ilin martında isə İraqa qarşı müdaxiləsində İngiltərə də iştirak
etdi.
1997-ci ilin iyununda Böyük Britaniya Amsterdam
müqaviləsini imzalayaraq Aİ-nin sosial xartiyasına qoşuldu.
199
2007-ci ilin dekabrında Böyük Britaniya Aİ-nin islahatı
haqqında Lissabon müqaviləsini imzaladı.
Böyük Britaniya NATO-nu Şərqə doğru genişlənməsini
bəyəndi. 2002-ci ildə NATO-ya Pribaltika respublikaları,
Rumıniya, Sloveniya, Slovakiya, Bolqarıstan dəvət olunmasını
dəstəklədi. 1998-ci ilin dekabrında Böyük Britaniya ABŞ-la
birlikdə İraqa qarşı “Səhrada tülkü”, 1999-cu ilin mart-
aprelində Kosova problemi ilə əlaqədar Serbiyaya qarşı
aparılan hərbi əməliyyatlarda iştirak etdi. 2001-ci ilin
oktyabrında Əfqanıstana qarşı çevrilmiş antiterror
əməliyyatında iştirak etdi. 2003-cü ilin martın 20-də Böyük
Britaniya parlamenti İraqla müharibəyə girmək haqqında qərar
qəbul etdi. İraka 45 minlik ordu göndərildi.
2008-ci ilin fevralında Böyük Britaniya Kosovanın
müstəqilliyini tanıdı.
Böyük Britaniiyanın Rusiyaya münasibəti bu dövrdə də
sabit deyildi. Litvinskinin işi ilə əlaqədar 2007-ci ildə
münasibətlər gərginləşdi. 2008-ci ilin avqustun 8-12-də olan
rus-gürcü müharibəsindən sonra Rusiyaya etimadsızlıq
gücləndi.
Bu dövrdə Cəbəllütariq boğazı ilə əlaqədar İspaniya ilə
Böyük Britaniya arasında olan mübahisə qismən həll edildi.
2001-ci ilin oktyabrında bağlanan sazişə görə hər iki dövlətin
burada suverenliyi təmin edilmiş oldu.
Leyboristlər hökuməti Azərbaycan Respublikası ilə də
münasibətləri inkişaf etdirməkdə maraqlıdır. 1998-ci ilin
iyulunda prezident H.Əliyevin, 2004-cü ilin dekabrında
prezident İ.Əliyevin bu ölkəyə rəsmi səfərləri zamanı Böyük
Britaniya Azərbaycan Respublikasının ərazi bütövlüyünü
müdafiə etmiş, Dağlıq Qarabağ probleminin dinc yolla həlli
tərəfdarı olduğunu bildirmişdir.
Müasir Böyük Britaniya. İngiltərənin hazırkı adı Böyük
Britaniya və Şimali İrlandiya birləşmiş krallığıdır ki, ona
İngiltərə, Şotlandiya, Olster və Uels daxildir. İngiltərənin
200
şahzadəsi Uels şahzadəsidir. Hazırda İngiltərə dünyanın və
Avropanın aparıcı dövlətlərindən biridir. Böyük Britaniya
dünyada insan embrionunu açıq şəkildə klonlaşdıran ilk
ölkələrdən biridir. 2001-ci il 31 yanvar tarixli qanuna əsasən
uşaqların klonlaşdırılması qeyri-qanuni hesab edilir. Embrion
iki həftə inkişaf etdikdən sonra məhv edilir və ondan müxtəlif
xəstəliklərin müalicəsində istifadə edilir. Avropada fəaliyyət
göstərən 500 inhisarın, demək olar ki, yarısı Böyük Britaniyaya
məxsusdur. Böyük Britaniya Millətlər Birliyi vaxtı ilə
İngiltərənin müstəmləkəsi olmuş və hazırda müstəqil olan 49
dövləti birləşdirir. Bu dövlətlərin hamısında dövlətin başçısı
İngiltərə kraliçasıdır.
201
VI. İTALİYA
İtaliya üçün İkinci dünya müharibəsinin nəticələri
«Ox» dövlətlərindən biri olan İtaliya 1940-cı ilin iyunun 10-da
İkinci cahan savaşına qoşuldu və 1943-cü ilin sentyabrında
müharibədən məğlub dövlət kimi çıxdı. Müharibə nəticəsində
İtaliyada 500 min adam öldü, 3 milyon adam evsiz-eşiksiz
qaldı. Ölkə öz milli sərvətinin 1/3 hissəsini itirdi. Sənaye
məhsulu istehsalı 1945-ci ildə müharibədən əvvəlkinə nisbətən
iki dəfə aşağı düşdü. Kənd təsərrüfatı məhsulları istehsalı 60%ə
endi. Çox işlənən ərzaq məhsulları çatışmırdı. Ölkədə 2 milyon
adam işsiz idi. Kartoçka sistemi ilə hərəyə 200 qram çörək
verilirdi. İnflyasiya artdı, lirin dəyəri 14 dəfə aşağı düşdü.
Alman faşistləri ölkədən ən yaxşı incəsənət əsərlərini, sənaye
avadanlığının əksəriyyətini aparmışdılar. Müharibə nəticəsində
bütün sənaye müəssisələrinin, körpülərin 1/3-i, dəmiryolların
¼-i sıradan çıxmış, İtaliya ticarət donanmasının 90%-dən
məhrum edilmişdi. Bir sözlə, müharibə İtaliyanın
iqtisadiyyatına, mədəniyyətinə böyük zərbə vurmuşdu. Ölkəyə
10 milyard lir ziyan dəymişdi.
Faşizm darmadağın edildikdən sonra inhisarçı dairələr
siyasi hakimiyyətdə daha çox yer tutdular. İqtisadiyyat yenə də
sənaye və maliyyə kapitalının əlində idi. Ölkənin cənubunda
baronlar, knyazlar, iri torpaq sahiblərinin nüfuzu güclü idi.
Faşistlərin hakimiyyəti dövründə istehsalın və kapitalın güclü
mərkəzləşməsi və təmərküzləşməsi getdi və bu, müharibədən
sonra da İtaliyanın iqtisadi inkişafında mühüm rol oynayan
amillərdən biri oldu. Müharibədən sonra səhmdar
cəmiyyətlərinin 15,8%-i 91,6% səhm kapitalına nəzarət edirdi.
Avtomobil, kimya, energetika, rezin, sement sənayesində
inhisarlar onlara məxsus idi. Maliyyə sahəsində üç iri bank:
İtaliya kommersiya bankı, İtaliya kredit bankı, Roma bankı
hökmran idi. İtaliyanın iqtisadiyyatına 50 varlı ailə ağalıq
edirdi. İri sahibkarlar İtaliya sənayeçilərinin konfe-
202
derasiyasında, iri torpaq sahibləri isə Kənd sahibkarları
konfederasiyasında birləşmişdilər. İri latifundiyalar Cənubi
İtaliya və Siciliyada hələ də qalırdı.
Müharibədən dərhal sonra sinfi qüvvələrin yenidən
qruplaşması və yeni siyasi partiyaların yaranması prosesi
başlandı. 1944-cü ildə Vatikan kitabxanasının müdiri Alçide de
Qasperi tərəfindən keçmiş xalq partiyasının yerində sosial
dayağı xırda burjuaziya olan, əslində isə iri burjuaziya və
burujalaşmış mülkədarların mənafeyini müdafiə edən Xristian-
demokratlar partiyası yarandı. Bu partiya Vatikanla əlaqə
yaradaraq dindarları öz tərəfinə çəkməklə güclü sosial və
mənəvi dayaq yarada bildi. O, kənd və şəhər xırda
burjuaziyasının mənafeyini müdafiə edən proqram qəbul etdi.
Bu partiya kütlələrin əhval-ruhiyyəsini nəzərə alaraq sinfi
əməkdaşlıq, respublika, milliləşdirmə, muxtariyyət və geniş
demokratiya şüarlarını irəli sürdü. Tezliklə bu partiya özünə
xeyli tərəfdar topladı və onun üzvlərinin sayı 1945-ci ildə 1
milyonu ötüb keçdi. Xristian-demokratlar partiyasının
timsalında iri burjuaziya və torpaq sahibləri öz
hakimiyyətlərini qoruyub saxlamaqda onlara kömək edə
biləcək bir qüvvə görürdülər.
1945-ci ildə yaranan partiyalardan biri də monarxist
burjuaziyasının və iri mülkədarların mənafeyini müdafiə edən
liberallar partiyası idi. Onlar monarxiyanı bərpa etmək istəyir,
sosial, milli və aqrar islahatlar əleyhinə çıxırdılar. Onun sosial
bazası güclü deyildi.
İtaliyada fəaliyyət göstərən digər bir partiya isə əsası hələ
1832-ci ildə Cuzeppe Madzini tərəfindən qoyulmuş və xırda
burjuaziyanın mənafeyini müdafiə edən respublika partiyası
idi. Bu partiya demokratik respublika, sosial islahatlar tərəfdarı
idi.
Müharibədən sonra İtaliyada siyasi şərait köklü şəkildə
dəyişdi. Siyasi həyata kütləvi fəhlə partiya və təşkilatları çıxdı.
Bütün müharibə dövründə antifaşist siyasət yeridən və kütlələr
203
içərisində böyük nüfuz qazanan kommunist və sosialist
Dostları ilə paylaş: |