partiyası 1948-ci ilin aprelində keçirilən parlament seçkilərində
12,7 milyon səs aldı. Kommunistlər, sosialistlər və digər sol
qruplar isə birləşərək Xalq demokratik cəbhəsini təşkil etdilər
və cəmi 8 milyon səs aldılar. Yenə də de Qasperi sosialistlərsiz
və kommunistlərsiz hökumət təşkil etdi. İtaliya respublikasının
qurulması prosesi başa çatdı.
207
İtaliya XX əsrin 50-60-cı illərində. 1950-ci ildə İtaliya
sənaye məhsulu istehsalına görə müharibədən əvvəlki
səviyyəyə çatdı. XX əsrin 50-ci illərdə İtaliya sənayesində
yüksəliş baş verdi və bu, fasilələrlə 1964-cü ilə qədər davam
etdi. Yeni sənaye sahələri – elektronika, neft kimyası,
maşınqayırma, avtomobil sənayesi yarandı. Hər il ölkədə
sənaye məhsulu istehsalı 10% artdı. 1960-cı ildə isə bu artım
15,2% oldu. 1950-ci illə müqayisədə 1970-ci ildə İtaliyada
sənaye məhsulu istehsalı və xarici ticarət 3 dəfədən çox artdı.
Bu dövr ərzində ölkədə milli gəlir 2,5 dəfə, əmək məhsuldarlığı
2 dəfə çoxaldı. İnkişaf etmiş ölkələrin ümumi sənaye məhsulu
istehsalında ölkənin payı çoxaldı. İtaliya bu cəhətdən dünya
kapitalist ölkələri içərisində 6-cı yeri, Avropada isə 4-cü yeri
tutdu. ETİ genişləndi. İtaliya daha çox inkişaf etmiş yeddi
sənaye ölkəsinin siyahısına daxil oldu. Kimya sənayesində
«Montekatini», elektroenergetikada «Edison», elektronikada
«Olivetti», avtomobil sənayesində «Fiat», rezin-polimer
sənayesində «Pirelli» kimi böyük inhisar qrupları ölkənin
iqtisadi həyatında mühüm rol oynayırdılar. Ölkədə istehsal
edilən avtomobillərin 80%-ni «Fiat» verirdi. 1963-cü ildə
«Montekatini» ilə «Edison» birləşərək «Montedison» adlandı.
«Montedison» düynyada 4-cü kimya inhisari idi. «Pirelli» rezin
konserni beynəlxalq xarakter daşıyırdı.
İkinci Dünya müharibəsinə qədər İtaliyada neft və qaz
sənayesi zəif inkişaf etmişdi və neft kənardan gətirilirdi. Lakin
müharibədən sonra Siciliyada zəngin neft yataqlarının olduğu
aşkara çıxdı. ABŞ-ın «Yeddi bacı» firması isə qəfildən aşkara
çıxartdı ki, Şimali İtaliyada zəngin qaz yataqları vardır. Ölkədə
neft və qaz sənayesi sənaye sahələri içərisində inkişafına görə
üçüncü yeri tutdu. Ən böyük artım isə polimer və
maşınqayırma sənayesində idi. İtaliyanın dəmir filizi ehtiyatları
olmadığına görə xaricdən gələn qırıntılar hesabına metallurgiya
sənayesi inkişaf edirdi. Polad istehsalı da bu dövrdə artdı.
208
Məsələn, əgər 1963-cü ildə ölkədə 10 milyon ton polad istehsal
edilirdisə, 1966-cı ildə bu rəqəm 16 milyona çatdı.
1957-ci ildə çuqunun 82%-i, poladın 51%-i Dövlət
sənayesinin yenidən qurulması institutunun nəzarəti altında idi.
1958-ci ildə İtaliyada iqtisadiyyatın dövlət bölməsinə rəhbərlik
etmək üçün Milli nazirlik təşkil edildi. İtaliyada 1968-ci ildə
bütün istehsal aparatının 30-35%-i, sərnişin donanmasının isə
65%-i dövlətə məxsus idi.
50-ci illərin sonunda İtaliya iqtisadiyyatı əsasən öz
müstəqilliyini təmin etdi. İtaliya kapitalı Asiya, Afrika, Latın
Amerikasına çıxmağa başladı. İtaliyada zəngin qızıl və valyuta
ehtiyatı yarandı. Bununla belə yenə də onun iqtisadiyyatında
ingilis, amerikan, İsveçrə inhisarlarının güclü mövqeyi vardı.
İtaliyada «iqtisadi möcüzə»nin baş verməsi səbəblərindən
biri İtaliyada faşistlərin hakimiyyəti dövründə güclü dövlət
inhisarçı kapitalizminin yaranması, digəri isə ETİ
nailiyyətlərinin istehsala dərhal tətbiqi idi. 1948-ci ildə İtaliya
«Marşal planı» əsasında ABŞ-dan 1,3 milyard dollar
miqdarında yardım aldı ki, bu da onun sənayesinin inkişafında
mühüm rol oynadı. İtaliyanın iqtisadi inkişafında mühüm rolu
olan səbəblərdən biri də ölkə əhalisindən müəyyən illərdə
İtaliyadan xaricə, yəni Almaniya, Fransa, Belçikaya işləməyə
gedənlərin ölkəyə pul göndərməsi idi. XX əsrin 50-60-cı
illərində İtaliyadan xaricə gedənlərin sayı 5 milyondan artıq
idi. Yüksək sürətli inkişafın səbəblərindən biri də turizmlə
bağlı idi. İtaliyaya 1968-ci ildə 27 milyon, 1970-ci ildə isə 32
milyona qədər turist gəlmişdi və bu ölkə iqtisadiyyatına xeyli
gəlir gətirmişdi.
İtaliyada sənayenin inkişafı ziddiyyətli və qeyri-bərabər
olması ilə fərqlənirdi: Cənub əslində şimalın müstəmləkəsi
olaraq qalırdı. Oradan milyonlarla adam iş tapmaq üçün şimala
köçürdü. Hətta iqtisadi inkişafın daha çox yüksəlişi dövründə
işsizlərin sayı 1 milyonu keçirdi. Hər il 200 mindən çox adam
209
isə hər cür iş və əmək şəraiti ilə razılaşaraq AFR, İsveçrə,
Fransaya mühacirət etməyə məcbur olurdu.
İtaliya adambaşına düşən milli gəlirə görə bu illərdə
qabaqcıl kapitalist ölkələrindən geridə qalırdı. 1968-ci ildə
adambaşına düşən milli gəlirə görə İtaliya ABŞ-dan – 3 dəfə,
Fransadan – 2 dəfə, Belçika və AFR-dən 1,5 dəfə, İsveçdən 2,5
dəfə geri qalırdı. İtaliyada sənayenin inkişafının mühüm
xüsusiyyətlərindən biri də digər kapitalist ölkələrində olduğu
kimi ən çox xidmət sənayesinə diqqət yetirilməsi idi.
İtaliyada bu dövrdə kənd təsərrüfatı 1/3 dəfə artdı. 1949-
cu ildə mərkəz, cənub və Siciliyada kənd təsərrüfatını inkişaf
etdirmək haqqında xüsusi planlar hazırlandı. 1961-ci ildə
İtaliya parlamenti «yaşıl plan» adlı plan tərtib etdi ki, həmin
plana görə ölkədə kənd təsərrüfatının inkişafına 550 milyard lir
ayrılırdı. XX əsrin 50-60-cı illərdə İtaliyada kənd təsərrüfatının
intensivləşməsi prosesi sürətləndi. Belə ki, bu dövrdə kənd
təsərrüfatında yalnız traktorların sayı 10 dəfə artdı. Lakin bu
dövrdə də İtaliyada kəndlilərin orta illik gəliri 300 dollardan
yuxarı deyildi. Halbuki kəndlilərin illik gəliri Lüksemburqda –
2330, Fransada – 2160, Belçikada – 1616, AFR-də 1300,
Niderlandda 1040 dollar idi. Həmin dövrdə İtaliya Avropa
ölkələrinə meyvə və tərəvəz ixracını artırdı. Təsadüfi deyildir
ki, onu «Avropanın bostanı»da adlandırırlar. Lakin İtaliyada bu
dövrdə heyvandarlıq zəif inkişaf etmişdi. İtaliya ancaq quş əti
ilə öz əhalisinin tələbatını ödəyə bilirdi.
İtaliyada XX əsrin 50-60-cı illərində sosial-siyasi
həyat. XX əsrin 50-60-cı illərində ölkənin iqtisadi inkişafı
onun sosial quruluşunda da dəyişlikliklər yaratdı. 1951-1961-ci
illərdə fəhlə sinfinin sayı 1,8 milyon nəfərdən 7,6, 1970-ci ildə
isə 19,1 milyon nəfərə çatdı. Bu müstəqil fəaliyyət göstərən
əhalinin 38%-ini təşkil edirdi. Şəhərlərdə cəmləşmə başlandı.
Bu illərdə fəhlə hərəkatının ən mühüm xüsusiyyəti onun böyük
vüsəti və hökuməti güzəştə getməyə məcbur etməsi idi. Fəhlə
sinfi İtaliyadakı qədər dünyada heç yerdə müxtəlif tətil
210
növlərindən istifadə etməmiş və ciddi müvəffəqiyyətlər
qazanmamışdır. «İşğal tətilləri» zamanı fəhlələr müəssisələri
tutur, «şahmat tətil»ləri zamanı isə onlar müəssisədəki sexlərin
bəzilərini işlədir, bəzilərini isə işlətmirdilər. «Tətilin tərsi»
zamanı ictimai işlərlə məşğul olur, hökuməti məcbur edirdilər
ki, onların haqqını ödəsin.
1951-ci ildə İtaliya sosialist partiyası iki hissəyə İtaliya
sosialist və İtaliya sosial-demokrat partiyasına bölündü.
1945-1953-cü illərdə İtaliyanın baş naziri Xristian-
demokratlar partiyasının lideri de Qasperi oldu. İtaliyanın
siyasi həyatının mühüm xüsusiyyətlərindən biri o idi ki, burada
qabaqcıl kapitalist ölkələrindən fərqli olaraq çoxpartiyalı
sistem formalaşmışdı. 9 ölkə miqyaslı və çoxlu məhəlli
Dostları ilə paylaş: |