ve daha aşağı düzeyde yapılır. Ancak
medulla spinalisin mevcudiyeti nedeniyle dar olan subaraknoid aralıkta çok geniş bir alana
İşlem bakımından önemli bir özellik spinöz çıkıntıları, servikal ve lomber bölgede
11
olmalarındandır. Bu vertebraların spinöz çıkıntılarının ucu, bir alttaki vertebranın cismi
hizasında bulunur. Bu durum lokalizasyon ve iğneye verilmesi gereken eğim bakımından
önemlidir. Teknik olarak en kolay, güvenilir ve sık kullanılan aralıklar L
2
- L
3
ve L
3
- L
4
aralıklarıdır. Orta torasik bölgede orta hattan giriş zor olup, paramedian yaklaşım tercih
edilir
(1,2,4)
. Vertebral kolon stabilite ve elastisite sağlayan ligamentler ile bir arada tutulur.
Santral spinal blok işlemi sırasında iğne; cilt, ciltaltı, supraspinöz ve interspinöz
ligamentler ve ligamentum flavumu geçerek epidural alana, durayı deldiğinde de
subaraknoid aralığa ulaşmaktadır.
Spinal anestezide işlem spinal kordun sonlandığı 1. lomber vertebradan daha alt
seviyelerden L
2
ile S
1
arasındaki aralıklardan yapılır. Erişkinlerde spinal kord genellikle
L
1
’de daha az oranda L
2
’de nadiren de L
3
’de sonlanır. Çocuklarda ise L
3
’de sonlanır, yaş
ilerledikçe yukarı kayar
(1,2)
.
Medulla spinalis kanının çoğunu anterior ve posterior spinal arterlerden alır.
Aorttan ayrılan arteria radikularis magna veya Adamkiewicz arteri torasik ve lomber
segmentlerin kanlanmasını sağlar. Bu arterin hasarında kordun iskemi riski vardır.
Dermatomlar
Başta spinal ve epidural anestezi olmak üzere, bölgesel anestezi yöntemlerinin
çoğunda, anestezi düzeyinin belirlenmesi, komplikasyonların değerlendirilmesi için
dermatomların bilinmesi önemlidir. Vertebral kolonu terk eden sinirler, deride belirli bir
yayılım göstererek dermatomları oluştururlar. C
8
dermatomu küçük parmak, T
1-2
dermatomu kol ve ön kolun iç yüzü, T
3
dermatomu aksillanın apeksi, T
4
dermatomu meme
başları hizası, T
6-7
dermatomu ksifoid hizası, T
10
dermatomu göbek hizası, L
1
dermatomu
inguinal bölge, S
1-4
dermatomu perine bölgesini gösterir
(1,2)
(Şekil 6).