Başdan-başa tozdu sifəti, əli.
Ç’eşmo ətrafını gəzdi bir zaman,
On ağaclıqda da yoxdu bir insan.
Atdan endi уегэ, atı bağladı,
Bildi görmoz onu insan övladı.
Nur çeşmosi goldi. suya yanaşdı.
Uzaqdan göylorin gözü qamaşdı.
ŞoKor paltarını Süheyl çıxartdı,
Göyün Şərası da foryad qopartdı45.
Mavi rəngli fıto bağladı Şirin,
Girdi suya, yandı bağrı göylorin.
Foloyin
ü İ K ə r i
sürməyi geydi,
Nilufərin oli nəsrinə doydi.
О mavi hasara çulğandığından,
Nil göydon göründü qomor sanasan.
Sincab üzorino qaqum düşontOK
Gümüş bədən batdı suya giroroK4' .
127
Gülü çcşmo yuya, пэ qoşong olar!
128
Yox, suda gül bitsə, solıv etdim aşıcar.
Var olsun о çcşmo - suyu dupduru,
Günəş çeşməsindən safdır bülluru.
О gümüş əndamı suya bozoı
Sulara nur səpən о şux mələıcdi.
Saçlarıyla suya о bir tor atdı,
Balıq yox, ayı da ıcəməndlə tutdu.
MüşKündən
Kafura
salmışdı naxış,
Kafur bodonindon dünya dad almış.
Şirinin qolbino dammışdı: burdan
Gəlib KCCOCOK'dir bir tozo mehman.
Bu çcşmo suyundan о xalis şoı
Şorbot düzoldirmiş qonaqçün məgər?!
ATASINDAN QORXUB QAÇAN XOSROVUN
ƏRMƏNƏ GƏLMƏSİ
Qoca söz ustadı, homin parsixan
Belə xəbər verdi fars şahlanndan:
Xosrov yctişmoKÇiın о şux canana
Göndordi Şapuru Ərmonistana.
Sonra gecə-gündüz iztirab çoKİr.
Ümidlə günbri sayırdı bir-bir.
Ay vo Günoş
K İ m i
hey sohor. axşam
Şahın xidmotindo olurdu tamam.
Xosrovun papağı taxtı bəzərıcən
Şah: "Ey tacım" dedi sevindiyindən.
Xosrov şahın oziz bir övladıydı,
Bu mehribanlığa düşmənbr qıydı.
Toplaşıb bir уегэ ııcço hiy bg ər
Porvizin adına
s
İ
k k o
Kosdilor.
Pulu göndordilor bir çox şohoro.
Əcəm şahı düşdü bundan xətərə.
SİKicəni, qılıncı gördüyü zaman
О qoca qurd qorxdu cavan aslandan.
129
Şah о uydurmanı e b düşüncəıc
130
Xosrov şətrəncini uduzdu
b İŞ O K K .
Şah istədi bir şey edib bohano.
Tozo şahı tutub salsın zindana.
О töкоn zamanda bu todbirlori
Qoza oyunundan yoxdu xobori.
Bilmirdi Xosrovu bağlamaq olmaz,
Tozo ayı tutub saxlamaq olmaz.
Qolbiııdo doğruluq olan bir insan
Cahan tutar, onu tutmaz bir cahan.
Büzürgümid olub işdoıı xobordar.
Xosrovu tez tapdı, anlatdı пэ var.
Dedi: "Boxtiıı dönüb, ey qafıl insan,
Soııo coza vcrmoK istoyir atan.
Başını götürüb, yubanma, birbaş
Bir ııcço güıılüyo burdan uzaqlaş.
B
o
I
ko
bu odundan tüstü çoKİlsiıı.
Ulduzunun ııolısi qoy ötüb Keçsin."
Xosrov baxıb gördü pis zomaııodir.
Нэг şey ölümüııo bir bolıanodir.
Əııbor saçlıların yanına getdi,
О ayüzlüloro vosiyyot etdi:
"Istoyirom sabah bu qomli ycrdoıı
Bir-İKİ lıoftolİK ova çıxım moıı.
Özü tovuz, atı altında qara,
Bir nar momoli qız golorso bura,
Saxlayın, qonaqdır, т э п э ozizdir.
Siz Aysınız, güııoş ona Konizdir.
Könlünü bu yaşıl saray sıxarsa,
Xızr
K İ m i
geniş çölo çıxarsa,
Haraya üz tutsa, onunla gedin,
О behişt üzlüyo qosr inşa edin."
Qolbinin sözünü söyloyirdi o,
Ilhamı tanrıdan almışdı Xosrov.
Sözlərini deyib, yel
K İ m i
getdi,
Başında dostosi evi tore etdi.
Mindi dağ lıcvKolli atın bcliııo.
131
Üz dutdu Xosrov da
Ə r m o n
elinə.
Qəlbi qorxu,
K o d o r . q o m l o r l o
dolu,
Bir edirdi
İ k İ m o n z i l l İ K
yolu.
Şirin çimon ycrdo onlar nagəhan
Gördülor
k İ ,
atlar yorulmuş yaman.
Xosrov əmr elədi qullar dayansın.
Köhbnbr yembnsin vo tumarlansın.
Aynlıb qullardan Xosrov кэпага,
Getdi yavaş-yavaş о çomonzara.
Fırlandı firuzo rəngli bağçanı,
Bir çcşmo gördü
k
İ, güldü hor yanı.
Orda bir tovuztaK qartal oturmuş,
Kövsor ıcənannda qırqovul durmuş.
Göy otun üstündo yavaş gedirdi,
Öz-özııno b e b fiKİr edirdi:
"Əcəb olardı bu büt monim olsa,
Ya da bu at monim Köhlənim olsa."
Bilmirdi, lıonı о at, hom о şux т э Ь к
Onun sarayina bir gün go loco к.
Moşuqo qapıya golondo sorxoş.
Aşiq onu görməz, vaxtı ıceçər boş.
Yol üstündo dövbt durar çox zaman,
Azar yolu о gün bixobor insan.
Xosrov baxdı, nurdan gözü qamaşdı,
Birdon gözü orda Aya sataşdı
Bir az baxdi ona, üşondi cam,
Titromoyo düşdü, üyüşdü qanı,
Gördü о ycrdo var tozo bir qomor,
Dedi: "Ayın yeri olmalı ülıcər."
Ay deyil, cilvoli bir ayna-gümüş47,
Civodon bir Noxşob ayı töıcülmüş.
Gül
Kİmi
göy rongli suda oturmuş,
Göboyino mavi bir fıto vurmuş,
Göy çcşmoyo girmiş о şux gübndam.
Badam gülü içro soyulmuş badam.
Su içindo necə dumalar üzor.
132
Şirin də eləydi - gözəl və dilbər.
Bənövşəni
t ö K ü b
bir gül üstünə,
133
Tez-tez darayırdı saçını уепэ.
Şirin su tÖKiınco başına hor an
Ay a şeh düşürdü mirvanlardan.
Şirinin bədəni qar
K İ m i
ağdı,
Şahın qəlbi dolu bir iştiyaqdı.
Bəzən də saçlan bir səhv edərəıc,
Deyirdi: "Нэг telim yatır ilantOK."
Qulağı yavaşca şaha deyirdi:
"Qulunam, bu sırğa onun şahidi."
О qız bir xəznəydi, ilan saçları
О zəngin xəznənin bir xəznədan.
Əfsunçu əlinə düşmomiş ilan
Bütün əfsunçunu qırmış, sanasan.
Bostançı olindon düşmüşdü açar,
Qapıları açıb çıxmış bir cüt nar.
О şirin dillinin narını göron
Hosrotdon çatlamış nar olur homon.
Aya məsıcən olan о gözəl bulaq
Yolundan azdırmış günoşi. bir bax!
Bülluru görən şah alovlandırdı,
ÜroKdon günoştOK о da yanırdı.
Xosrovun göz yaşı olmuşdu bir çay,
ÇünKİ su bürcıındo gizlənmişdi ay,
Şahdan xəbərsizdi о sənubər gül.
Norgizin yolunu Kosmişdi sünbül.
Qapqara buluddan Ay çıxan zaman
Şirin şahzadoni gördü uzaqdan.
Qırqovul üstündo gördü hümanı,
Qayın ağacında sorvi-rovanı.
Şahın baxışından utandı Şirin,
Titrodi sulara düşmüş ay təıcin.
О şoKor tapmadı başqa bir çaro.
Bürüdü ay üzün qara saçlara.
Ənborlo bəzəyib ayın üzünü,
Gecoylo örtürdü öz gündüzünü.
Gümüş bədəninə qara xot vurdu,
134
Qara xətli gümüş gözəl olurdu.
135
О moh tab üstündo Xosrovun qolbi
Əsirdi qızıllı civələr
K İ m i.
Aslan gördü, onun doyişdi halı,
Ürıanüş ovçu - şirdoıı çomon maralı.
Acizi tutmaqdan əl götürdü şir,
Şirlər aciz ovu etm əzb r əsir.
Toplayıb ııofsiııi. iqtidarını,
Söndürdü qolbiııiıı alovlannı.
Hovosiııi boğub mordaııolİKİo.
Artıq о tərəfə baxmadı beb.
Ayrılmırdı ordan yaralı
Könül,
Xoş golmirdi ona başqa
ç
İ
çok
. gül.
О
İ k İ
güb bax,
İ k İ
bulaqdan,
Heç do gözlomodon gördübr ziyan.
Şirin bu çcşmoyçüıı yolundan qaldı,
Xosrovu bu çcşmo dorbodor saldı.
Нэг kos çcşmo üsto dincələr, yatar,
Quru çöroyiııi suda isladar.
Onlar qom yüKİinü aldı bu ycrdo.
NazİK
üroKİori
düşdü min
dordo
Нэг ürəyi dağlı golso çcşmoyo.
Məcburdur palçığı basıb ксстоуо.
Вах о qan çcşmosi. parlaq günoşo.
Toşııoyo ozabı etmişdir pcşo.
Şah imıcan yaratdı о aya bir az,
Gəcavəsiz goliıı aparmaq olmaz.
Pori çıxıb sudan quştOK siİKİndi,
Paltarını geyib, Şobdizi mindi.
Dedi öz-özııno: "Bu
goııc
Kİmdir, Kİm?
FolOKtOK dövromdo lıorloııir moııim.
H eyrət!..
Əgor
deyil sevgilim bu şəxs,
Görüncə
qolbim i ııiyo
verdim bəs?!
Xosrovun geyimi b ld ir deyirbr,
Bos о nişan hanı dildarsa əgər?"
Bilmirdi
k İ ,
səfər edəncən şahlar
Ehtiyatdan geyir başqa cür paltar.
136
Qəlbi deyirdi: "Qalx, пэ gözləyirsən?
137
Qanşdır gülünü bu
ş o k o
H
o
son.
О bir
ş ə k İ I
idi, bu parlaq candir,
О bağlı bir sözdü, busa oyandir."
Ağıl dedi: Döndor üzünü, bosdir.
I
k
İ yana nam az qilm aq obosdir.
Bir dövrandabir cüt bado içilmoz.
Bir bəndəyə
İ k İ
ağa scçilmoz.
О şah olsa beb bu gözəl cavan,
Bunu soruşmazlar bu ycrdo ondan.
Qoy pordodo görsün moni. bu xoşdur,
Pordosiz olana daim toz qonur.
Hələ monim sirrim deyil aşiıcar,
Birdon bu pordodon çıxsam пэ olar?
Öz qara quşunu soyirtdi. getdi,
Nal səsi balıqla
ö k ü z o
yetdi.
Saba yelindon də yeyin qaçan at
Qaçmaqda foloyi eybmişdi mat.
Sürotdo çatmazdı о ata pori.
Izini görmozdi divin gözbri.
Bir an sonra Xosrov baxdiqda geri
Görmodi о ycrdo heç bir nofori.
О yana, bu yana atını sürdü,
No dili, пэ də
k İ ,
dilbori gördü48.
Ç’cşmo otrafinda gozdi bir qodor.
Tapmadı gövhordon orada osor.
Hcyrot etdi песэ о Könül çalan
Bu tczliivdo oldu gözündon pünhan.
Baxırdı hcyrotlo donmuş ağaca -
B
o
I
ko
bir quş olub qonmuş ağaca?
Yuyurdu gözünü yaş ib bozon,
BalıqtaK axtardı ayı çeşmodon.
Bəzən кофй salır yaş dolu gözü,
Bozon sındırırdı кофйпй özü.
Gözbri qaralıb gicollonoroK
Yıxıldı çcşmoyo birdon balıqtOK.
Bir nab çoivdi
k
İ, titrodi cahan.
138
F
ə
I
ək
ö z işindən oldu peşim an.
139
Gəzirdi Şobdizi. о can alanı,
Bir gözü qarğanı, biri tori am.
Tori an to к cumurdu doroyo, dağa,
Sanxi tori an ını çalmışdı qarğa.
Qolbi sıxılırdı qara qarğadan,
QarğatOK qaraydı gözündo cahan.
Qara qarğa oldu öz ağ torlanı,
TİKana çevrildi, gülü, reyhanı.
Əsor söyüd
K İ m i
oyildi başı,
Su ycrino içdi qanlı göz yaşı.
Günoşo oyildi о söyüd beli,
ÇövKan qayırarlar söyüddon. boli!
"Alışıb yanaydı bu mordümgiyah4 "
DeyoroK qolbindon çoivdi odlu ah.
"Bahar tapdım, bir bar dərmədi əlim,
Forat gördüm, suya doymodi dilim.
Nadan oldum, gövhor çıxdı olimdon.
GoroK m in daş vurum bu qolbimo mon.
Gördüyüm bir gülü dormodim sohor.
Əfsus, gcco aldı onu кй1эк1эг.
Açılmış norgizi gördüm sularda,
Donmuşdu hcyrotdon
buztOK
sular da.
Deyirbr su dursa torpaq zor olar,
Bos ııiyo civoyo döndü bu nigar?
Bir hüma başıma salmışdı Kölgo.
Toxtim asimana qalxmışdı Ьэ1кэ?
Kölgodon ay Kİmi qaçdım irağa,
Odur
K ölgo
K İ m i
düşdüm ayağa.
Kimlər yohorimdon yuyar bu qanı?
Qan
tÖKmoyo
bundan
sort
qılınc hanı?
Yuxu deyil, gördüm oyaqlıqda
nıoıı -
Bir güldü,
çıxarKon
su
çc şm o sin d o n .
Boş, gülsüz
görürom
indi
çc şm o n i.
Odlar tİKan Kİmi yandırsın
m oııi.
Kim buyurdu т э п э aydan üz döndər?
Kim dedi boxtini qürboto göndər?
140
Hansı bir div
m o ııi
sövq etdi buna -
Göz yumub baxmayim con not bağına?
Нэг yerdo
so b r
etmoic yaxşıdır, ancaq
Burda saldı mani ovumdan uzaq.
Canımı eləyib,
şim şoK toK
bir şam
Yersiz
sob ri
özüm yandıracağam.
Su içmiş olsaydım о çcşmodon т э п ,
Alovlar çıxmazdı indi qolbimdon.
Nə gözəl söz demiş о hindu, bir bax:
"Əlino mal ıceçdi, tez ye, ey qoçaq!"
Bu bağda qırmızı, ya sarı güldon
Mcyvo уеуэп peşman olmaz Könüldon.
Indi mənəm, bir do qolbimin qanı,
Qolbimdodir qomin iti реукаш.
Qapazla başıma о qodor döyom.
Та
k İ ,
hor
t ü K ü m b
"Ya robbi!" deyom.
BoIkə bu dord bir az rnondon əl çoko.
Bu йгэк yanğısı soyuya Ьэ1кэ.
Qanı çox bir bodon şişorso. olbot,
Qanını almasan, olarmı rahət?"
Bir xeyli ağladı, göynodi. yandı,
Ç’cşmo ətrafını gozdi. dolandı.
Gah özündon gedir, gah ağlayırdı,
Ç’cşmoni gül
K İ m i
qucaqlayırdı.
Əldon qaçırdığı sorvçün, doğrusu,
Gülündon roııg qaçdı, sorvindon do su.
Quru ot Küloıcdə titroso песэ,
Əsdi sorv qamoti уегэ düşünco.
Düşündü: "O ayüz olsaydı insan,
Bu ycrdo qoyardı bir iz, bir nişan.
B
ə
I
kə
bir məbıcmiş, Ьэ1кэ də pəri?
B eb çeşmolordir onların yeri.
Heç açmaq olarmı bu sirri rnogor.
Ki, Xosrov sevmişdir bir pori. реукэг?
Süleyman qoyum bir adımı lıolo.
Sonra porilori gotirim ələ."
141
B e b fiKİrbşir, b e b deyirdi,
Ürəyini qüssə, ко do r yeyirdi.
Şah kəsdi ümidi о şux dildardan,
Arran paytaxtına yollandi ordan
ŞİRİNİN XOSROVUN SARAYINA
YETİŞMƏSİ
DüzoltmoK istoso bir işi foloK.
Əvvolco min oyun çıxartsın goroK.
Xozno vermiş olsa bir əıcinçiyə,
Соток о
O K İ n ç i
əvvəl inciyə.
Həyatın yolunda olmasa tiıcən,
Olarmı gülbrin qodrini bibn?
Bir neçə gün hicran dağıyla to к qal.
Ayrılıqdan sonra xoş olur vüsal.
Ayrılınca Şirin orda Xosrovdan,
Yaxınlıqdan ona üz verdi hicran.
Нэг gün soraqlayıb Xosrov Porvizi
Mədain qəsrinə sürdü Şobdizi.
Тэгк edib gəlinliıc adətbrini,
Go 1 into к gəzirdi samci orini.
Verdi Kənizlərə özünü nişan,
Boxş eybdi bağa bir sərvi-rəvan.
Şirinin üzünü görən ıcənizbr
Dodaq dişbdibr həsədlə yeıcsər.
Gəlmiş
K İ m i
hamı şah hüzuruna
Hörmot eybdibr Xosrovtəıc ona.
Dedibr: "Xosrovun düzdür imanı,
Tapmışdır beb bir
Könül
yaxanı.
Bir işıq gətirdi sübho bərabər,
Onun ataşiyb yandı ürəıcbr."
Hal-ohval tutdular sonra qonaqdan,
Dedibr
k İ :
"Göstar, bizə ver nişan:
Kimsən, haralısan, de adın nədir?
142
Son hansı yuvanın quşusan, de bir?"
Pori üzlü Şirin utandı bir az,
B eb ycrdo əlbət yalansız olmaz.
Dedi: "Macəramı dcsom çox соког.
Qoy qalsın ta Xosrov golono qodor.
Qayıdıb golinco Xosrov səfərdən
Agah cdor özü sizi xəbərdən.
Yaxşı baxın ancaq bu qara ata,
Doyor bir xozino cavahirata."
Elo
k
İ, sözünü dedi о gövhor.
Yüz nazla oturtdu onu
K o n iz lo r .
Ay üstüno gülab sopdi hor
K o n i z .
Şahlıq axuruna bağlandı Şobdiz.
IpoK
paltarına inci düzərəıc,
Verdibr Şirinə başqa bir bəzəıc.
Açdı vüsal gülü vodo bağında,
Şirin şirin yatdı öz yatağında.
О qosrdo olan bir çox rəq ib b r
Sandılar Konizdir bu dili şəıcər.
Bütün
Kənizbrb
о
nazlı nigar
Konizlor
sayağı edirdi
roftar.
XOSROVUN ATASINDAN QAÇMASINDAN
ŞİRİNİN XƏBƏR TUTMASI
Modaindo Şirin gözbyir vüsal.
Şirin dodağından axıdırdı bal.
Bir ay sobr ebdi, çoıcdi intizar,
Sonra da Xosrovdan oldu xobordar.
Bildi, qorxub şahdan, ova getmişdir,
Ərmonlor torofo sofor etmişdir.
Çarosiz üroyi dordlondi yaman,
Yoxdu bu dordino. olbotto. dorman.
Bir ııcço gün osla cvdon çıxmadı,
E b bil sınmışdı qolu, qanadı.
Bir acı hoqiqot açıldı ona -
143
Bildi Xosrov imiş çıxan yoluna.
О imiş
yoldaKi
- qolbini yaxan,
Günoş
K İ m i
durub hey aya baxan.
Vurdu öz başına
İ k İ
oliylo.
Peşman oldu artıq, gəlmədi dilə.
Belə bir ııcço gün səbr etdi, durdu,
Sonra ıcənizbrə işaro vurdu,
Dedi: "Dağ ətəyi səfalı, tomiz.
Bir ycrdo tiivdiron т э п э qəsr siz.
Gül içro böyümüş bir dağlıyam т эп ,
A1 gülüm saralmış beb istidən."
Mehriban bir gözəl dedi gülərəıc:
"Ey gözəlbr şamı, ərimə şamtəıc,
Başçımız soninçin sorin havalı
Yer düzəldin, deyib, gözəl, səfalı.
Əmr etsən deyəriıc usta sənətıcar
Dağlıqda səninçün bir qəsr hazırlar."
Dedi: "Şahlar şahı buyuran sayaq
Bir qəsr tİKdirin, tez olsun ancaq."
Dostları ilə paylaş: |