Elni bu may ayladi bir-bir adam,
Navbat erur bizga dog‘i dam-badam.
Ohki, umrim bilimsizlik bilan o‘tdi. O lim vaqti
yetganda xijolatlikda qoldim. Kerak vaqtda - umr
kuni tamom uyquda qoldim, endi uyg‘onsam,
shorn vaqti bolibdi. Shu vaqtgacha qiladigan
ishimni bilmadim. Ish qilish kuni yetganida ish
qila olmas kunim kelishini bilmadim. Tiriklik
choglm bolur-bolm asga nobud boldi, o'zimni
oldirsam ham endi nima foydasi bor?
Vaqt kam-u, уоЧ uzun-u may achiq,
A s m qatig‘ hoi yetibdur qatiq.
Agar Allohning o‘zi rahm qilib kechirmasa,
mening holimga ming qatla voy! Qazo umr kunla-
rini bolaklarga bolib beradi, har biri bir narsaga
moljallangan: o‘n yoshgacha - g'aflat, erkin hayot
kechirishga, yigirmagacha - bilimsizlig-u mastlik
bilan band bolish mumkin. Otti
z
bilan qirq ichida
aysh qilish, vahki, u ham menga nasib etmadi. In
son ellik yoshga borganda taraqqiy qilishi mumkin
emas, oltmish yoshida esa ishi tanazzulga - pastga
tushish bolib qoladi. Yetmish yoshda turishing,
saksonda otirishing farzdir. To‘qson yoshda yiqil-
moq, yuz yoshda j on tarkini qilish kerak.
Umri tabiiy kishiga bo'lsa kom,
Istar o ‘lub, har sari qilg‘ay xirom.
Umri tabiiy dema, gar umri Nuh,
Bor esa, tafviqdin o ‘lmay futuh.
Yaxshiroq ul umrdin o ‘lmoq yiroq,
Umr nekim, andin оЧит yaxshiroq.
0 ‘n sakkizinchi maqolat
FALAK G‘AMXONASI HAQIDA
Aqlli kishilar uchun olam bir zindondir, unga
maftun bolgan kishi esa nodondir. O'z qobiliya-
tingni bu nom a’lum lik bilan band etma. Bu
yumaloq dunyo hammani oxiri tuproq ostiga jo
qiladi. Shunday ekan, o'sha g‘amdan iztirobga
tushib, o'zingni olimdan burun halok etishingning
zaruriyati bormi? O lim n i o'ylab muncha mo-
|
