Моррининг сешанба дарслари
Yüklə 1 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Mich Elbom. Morrining seshanba darslari
www.ziyouz.com kutubxonasi 45 Agar seshanba boʻlsa, senga. Chunki biz seshanba odamlarimiz. Men jilmaydim. Seshanba odamlari. – Mich, shundan ortiq oʻzimga achinishim mumkin emas. Har tong oz-ozdan, bir- ikki tomchi koʻz-yosh toʻkaman, boʻldi. Men tonglari soatlab oʻz qadriga achinib oʻtiradigan tanishlarimni yodga olaman. Oʻzingga achinishning kunlik miqdoriga cheklov qoʻyish qanchalar foydali boʻlardi. Bir necha daqiqa koʻz yosh toʻkasan, keyin yana kundalik hayotingni davom ettiraverasan. Agar shunday dahshatli xastalikka chalingan Morri buni uddalayotgan boʻlsa… – Xastaligimni dahshatli deb hisoblasanggina, u dahshat soladi, – dedi Morri. – Jismim qovjirab, yoʻq boʻlib ketayotganini kuzatish dahshatli. Boshqa tomondan, u menga hamma bilan xayrlashish uchun vaqt berayotgani quvonarli, – jilmaydi u. – Hamma ham menchalik omadli emas. Men uni diqqat bilan kuzatdim: oʻrnidan turish, yuvinish va hatto shimini koʻtarib qoʻyishni ham eplolmaydi. Shumi omad? Nahotki u buni chindan ham omad deb bilsa? Tanaffus paytida – Morri hojatxonaga chiqqanida, uning kursisi yonida yotgan Boston gazetasini varaqladim. Unda bir kichik shaharcha da ikki nafar oʻsmir qiz ular bilan doʻstlashgan yetmish uch yoshli qariyani qiynab oʻldirib, keyin uning uy-vagonida doʻstlariga bazm uyushtirib, murdani kelganlarga koʻz-koʻz qilib, qilgan ishlaridan maqtangani haqidagi maqolaga koʻzim tushdi. Boshqa maq olada bir erkak unga telekoʻrsatuv orqali sevgi izhor qilgan gey kishini oʻldirgani va tez orada uning ishi sudda koʻrilishi haqida hikoya qilingandi. Gazetani joyiga qoʻydim. Har doimgidek yuzidan tabassum arimaydigan Morrini xonaga surib olib kirishdi, K onni uni koʻtarib, nogironlar aravachasidan yumshoq kresloga oʻtqazib qoʻyish uchun egildi. Mich Elbom. Morrining seshanba darslari www.ziyouz.com kutubxonasi 46 – Istasangiz, men oʻtqazib qoʻyaman? – dedim men. Oraga bir lahza jimlik choʻkdi, nega toʻsatdan bunday taklif bildirganimni oʻzim ham bilmasdim. Biroq Morri Konniga qaradi va: – Qanday qilishni unga koʻrsatib yuborasanmi? – deb soʻradi. – Albatta, – javob qildi Konni. Uning koʻrsatmalariga amal qilgan holda ikki qoʻlimni Morrining qoʻltiqlari ostidan oʻtkazib birlashtirdim va katta bolorni tagidan ushlab koʻtargandek uni oʻzimga tortdim. Keyin esa qaddimni tiklab, uni koʻtardim. Odatda biror kishini koʻtarganingizda, ularning yiqilmaslik uchun qoʻllari bilan boʻyningizdan quchoqlab olishini kutasiz, ammo Morri bunday qilolmasdi. U jonsiz yukdek tuyulardi, uni koʻtarganimda boshi ohista yelkamga urildi, tanasi oʻta yumshoq ulkan nondek shalvirab qolgandi. – Aaaahhh, – sekin ingradi Morri. – Tutib turibman sizni, tutib turibman, – dedim men. Uni mana shunday bagʻrimga bosib, tutib turganimda, qalbimda uygʻongan his-tuygʻularni taʼriflab berolmayman. Uning soʻlib borayotgan tanasida oʻlim urugʻlari nish urayotganini his qildim. Uni kursiga yotqizib, yostiqni boshiga toʻgʻrilab qoʻyar ekanman, achchiq haqiqatni – vaqtimiz tugab borayotganini angladim. Nimadir qilishim shart edi. 1978-yil, universitetda uchinchi kurs talabasiman. Disko musiqasi va “Rokki” filmi rosa urf boʻlgan paytlar. Brandeysda jamiyatshunoslik fanidan Morrining “Guruhlardagi jarayon” nomli noodatiy darsida oʻtiribmiz. Har hafta guruhimizdagi talabalarning oʻzaro munosabatlarini oʻrganamiz, ular jahl, rashk va eʼtiborga qanday javob bildirishlarini kuzatamiz. Biz – odam qiyofasidagi tajriba kalamushlari miz. Aksariyat hollarda birortamiz yigʻlab yuboramiz. Men jamiyatshunoslik darslariga “taʼsirchan va koʻngilchan” deb nom qoʻyib olganman. Morri meni teran fikrli boʻlishga chaqiradi. Shu kuni Morri biz uchun mashq tayyorlab qoʻyganini aytadi. Mich Elbom. Morrining seshanba darslari www.ziyouz.com kutubxonasi 47 Oʻrnimizdan turib, bir kursdoshimizga orqa burishimiz va u bizni tutib qolishiga ishonib, ortga yiqilishimiz soʻraladi. Koʻpchilik ichida oʻngʻaysizlanadi, orqaga bir-ikki dyuym ogʻib, keyin yiqilishdan oʻzini toʻxtatib qoladi. Xijolat ichida kulamiz. Va nihoyat, ozgʻin, kamgap, qora sochli, deyarli har doim baliqchinikidek keng oq jemferlar kiyib yuradigan qiz qoʻllarini koʻksiga chalishtirib, koʻzlarini yumgancha oʻzini orqaga tashlaydi, xuddi Lipton choyi reklamasidagi model qiz oʻzini suvga tashlagandek. Bir soniya u yerga gursillab tushadigandek tuyuladi menga. Soʻnggi lahzalarda sherigi uning boshi va yelkalaridan tutib qolib, yuqoriga itaradi. – Uxxxx, – baqirib yuboradi bir nechta talaba. Baʼzilar qarsak chaladi. Morri tabassum qiladi. – Koʻrdingmi, – deydi u qizga, – sen koʻzingni yumding. Boshqalardan farqing shunda edi. Baʼzida koʻzimiz bilan koʻrib turgan narsalarimizga ishonolmaymiz, shunda ichki tuygʻularimizga suyanishga toʻgʻri keladi. Oʻzgalar sizga ishonishini xohlasangiz, oʻzingiz ham ularga ishona olishingizni his qilishingiz kerak: koʻzingizni chirt yumuq boʻlsa ham, hatto qulayotgan paytingizda ham. Yüklə 1 Mb. Dostları ilə paylaş:
|