Моррининг сешанба дарслари

 
Oltinchi seshanba: his-tuygʻular haqida suhbatlashamiz
 
Togʻ  dafnasi  va  yapon  zarang  daraxti  yonidan  oʻtib,  koʻkimtir  tosh 
zinalardan  Morrin
ing  uyiga  koʻtarildim.  Tom  qirrasi  boʻylab 
oʻrnatilgan  oq  tarnov  kirish  eshigi  ustida  osilib,  ayvoncha  hosil 
qilgandi.  Eshik  qoʻngʻirogʻini  chaldim,  lekin  meni  Konni  emas, 
Morrining  rafiqasi  Sharlotta 
–  allalovchi  ohangda  gapiradigan 
kulrang sochli goʻzal ayol qarshi oldi. Men kelganimda, koʻpincha u 
uyda  boʻlmasdi  –  Morri  xohlagani  uchun  Massachusets 
texnologiyalar institutida ishlashni davom ettirayotgandi; bu safar uni 
koʻrganimdan bir oz hayratlandim. 
– Bugun Morrining ahvoli unchalik yaxshi emas, – dedi u. Bir lahza 
yelkam  osha  tashqariga  tikilib  turdi,  keyin  esa  oshxonaga  qarab 
yurdi. 
– Afsusdaman, – dedim men. 
–  Yoʻq,  yoʻq,  u  tashrifingizdan  xursand  boʻladi,  –  tezda  javob 
qaytardi u. 
– Albatta… 
Gapini  tugatmasdan  jimib  qoldi  va  boshini  bir  oz  burib,  nimanidir 
eshitishga urindi. Soʻng gapida davom etdi: 
– Albatta… shu yerdaligingizni eshitishi bilanoq oʻziga kelib qoladi. 
Bozordan xarid qilgan narsalarim solingan paketlarni qoʻlimga oldim: 
– Odatiy oziq-ovqat taʼminoti, – hazil aralash aytdim men. 
Uning 
yuzida xavotir aralash tabassum paydo boʻldi. 

---

Mich Elbom. Morrining seshanba darslari 
 
www.ziyouz.com
 kutubxonasi 
76
 
–  Shundoq  ham  yegulik  koʻp  edi.  Oxirgi  marta  olib  kelinganlaridan 
hech narsa yemadi hali. 
Uning gapidan hayratga tushdim. 
– Hech qaysini yemadimi? – soʻradim men. 
U muzlatkichni ochgandi, tanish mahsulotlarga 
koʻzim tushdi: tovuqli 
salat,  vermishel,  sabzavotlar,  qovoq  doʻlma  –  Morriga  atab  olib 
kelganlarim.  U  hozirgina  koʻrganimdan  ham  koʻproq  yeguliklar 
toʻldirilgan muzxonani ochdi. 
–  Morri  bu  ovqatlarning  koʻpini  yeya  olmaydi.  Yutishga  juda 
qiynalyapti.  Endi  u  faqat  yumshoq  va  suyuq  mahsulotlarni  yeyishi 
mumkin. 
– Lekin u menga bu haqida hech ogʻiz ochmagan, – dedim men. 
Sharlotta jilmaydi: 
– U sizni xafa qilishni xohlamaydi. 
–  Bu meni xafa qilmagan boʻlardi.  Shunchaki, qandaydir yordamim 
tegsa degandim. Unga 
nimadir olib kelsam degandim… 
–  Nimadir  olib  kelyapsiz.  U  tashrifingizni  intizorlik  bilan  kutadi. 
Ushbu  loyihani  aynan  siz  bilan  amalga  oshirishi  zarurligi,  buning 
uchun diqqatini bir yerga jamlashi va alohida vaqt ajratishi kerakligi 
haqida  gapiradi.  Menimcha,  bu  Morriga  yashashidan  maqsad 
borligini his qilishga yordam beryapti… 
Uning  nigohi  yana  uzoq-uzoqlarga  tikilayotgandek  qotib  qoldi, 
xayolan boshqa yerda kezib yurgandek edi. Tunlari Morrining ahvoli 
yomonlashib borayotganini bilardim: kechasi uxlay olmasdi, demak, 
Sharlotta  ham  koʻpincha  mijja  qoqmay  chiqardi.  Baʼzida  Morri 
soatlab  yoʻtalar,  chunki  tomogʻiga  yopishgan  balgʻamdan  qutulish 
ancha  vaqt  olardi.  Endi  tibbiy  xodimlar  tuni  bilan  navbatchilik 
qilishar,  kunduzi  esa  Morridan  xabar  olgani  keluvchilarning  keti 
uzilmasdi:  sobiq  talabalar,  hamkasb  professorlar,  meditatsiya 
murabbiylari.  Ayrim  kunlari  besh-olti  kishi  tashrif  buyurar  va 
koʻpincha  Sharlotta  ishdan  qaytganida,  mehmonlar  hali  ham 

---

Mich Elbom. Morrining seshanba darslari 
 
www.ziyouz.com
 kutubxonasi 
77
 
professor  bilan  oʻtirgan  boʻlardi.  Garchi  begonalar  Sharlottaning 
Morri  bilan  oʻtkazishi  mumkin  boʻlgan  qimmatli  daqiqalarini 
oʻgʻirlayotgan boʻlsa-da, u barchasiga sabr bilan qarardi. 
–  ...maqsad  borligini  his  qilish,  –  davom  etdi  Sharlotta.  –  Ha. 
Bilasizmi, bu foydali. 
– Shunday deb umid qilaman, – dedim men. 
Yangi 
keltirilgan 
yeguliklarni 
muzlatkichga 
joylashtirishga 
koʻmaklashdim.  Oshxona  stolida  turli  qaydnomalar,  xabarlar, 
maʼlumotlar  va  tibbiy  koʻrsatmalar  yozilgan  qogʻoz  parchalari 
yotardi. Stol usti har doimgidan ham koʻproq dori-darmonlarga toʻlib 
ketga
ndi:  koʻksov  kasali  uchun  “Seleston”,  “Ativan”  uyqu  dorisi, 
infeksiyalarga  qarshi  kurashish  uchun  “Naproksen”,  sutli  qorishma 
kukuni va surgi dorilar. Koridor oxirida eshik ochilgani eshitildi. 
– Endi boʻshadi, shekilli… Borib qaray-chi. 
Sharlotta  yana  men 
keltirgan  yeguliklarga  koʻz  tashlagandi, 
birdaniga  meni  uyat  hissi  chulgʻab  oldi.  Bularning  bari  Morri 
endilikda lazzat olishdan mahrum boʻlgan narsalarni yodga solardi. 
Morrining  dardi  ogʻirlashayotganini  koʻrsatuvchi  belgilar  koʻpayib 
borayotgandi.  Va  n
ihoyat,  Morrining  yoniga  kirib  oʻtirganimda,  u 
odatdagidan  koʻproq  yoʻtalayotganini  sezdim:  koʻkrak  qafasini 
larzaga  keltirayotgan  quruq,  tomoqni  qiruvchi  yoʻtaldan  boshi 
oldinga  silkinib-
silkinib  ketardi.  Navbatdagi  yoʻtal  xurujidan  keyin  u 
toʻxtab,  koʻzlarini  yumdi  va  chuqur  nafas  oldi.  Uning  oʻziga  kelib 
olishini kutib, jimgina oʻtirdim. 
–  Tasmaga  yozib  olyapsanmi?  —  toʻsatdan  soʻradi  u,  koʻzini 
ochmasdan. 
– Ha, ha, — dedim men tezda, “Yoqish” va “Yozib olish” tugmalarini 
bosa turib. 
–  Men  hozir,  —  davom  etdi  u  koʻzlari  yumuq  holda,  —  voqelikdan 
uzilyapman. 
– Uzilyapsiz? 

---