Mübariz yusifov m IL Azərbaycan Respublikası Prezidentinin
Yüklə 4,66 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Nizamidə azərbaycançıhq
Bu barədə «Nizaminin dövrü və ictimai mühiti» hissəsində müxtəsər şəkildə bəhs edilmişdir. Nizami isə bir təəssübkeş vətən övladı kimi bu ağn-acıları istər-istəməz öz içərisində yaşadırdı. Odur ki, poemalanndakı müharibə və döyüş səhnələrinin təsvirində zahirən qələbələri Azərbaycandan olmayan başçılara aid edirsə daxildə, batində bu qələbələri xeyirin şər üzərindəki, ədalətin zülm üzərindəki, bolluğun, fıravanlığın məhrumiyyətlər üzərindəki qələbəsi kimi təsvir edirdi. Öz cəmiyyətində xeyirxahlığın, ədalətliliyin, bolluğun və fıravanlığın bərqərar olmasını daim arzuladığı kimi həmin qələbələrin Azərbaycanla bağlı təsvirini özünün mənəvi borcu hesab etmişdir. Sanki hər
bir qələbə
onun daxili
mənəviyyatından, daxili hiss və duyğularından qopub can yanğısı içərisində öz vətəninə doğru qanad açırdı. Nizaminin vətənpərvərlik duyğusu o qədər güclü olmuşdur ki, hətta, Xosrov İran şahlanndan olsa da belə onun iranlı Bəhram Çubinlə döyüşünü və qələbəsini türk adı altında ürəyində daimi məhəbbət bəslədiyi Azərbaycana aid edir. Bu məhəbbət Nizamidə o qədər güclüdür ki, hətta, qalib tərəfin döyüşünü belə «türksayağı» döyüş kimi qələmə alır: O qədər talandı qoşun və yaraq Talanmışdı sanki dağ üstündə dağ Dəmir dağ yerindən tərpənən zaman Sanki yer titrədi, qopdu bir tufan. Xosrov cəm edilmiş bu igidlərin İçindən ayırdı bir qırx, əlli min Qəflətən bir gecə keçdi hücuma Don zirehə döndü, qılınc da cama Türk kimi bir döyüş başladı həm də Türk kərənayları səslənən dəmdə Bəhrami-çubinlə düz gəlmədi baxt Xosrov Pərviz şaha qaldı qılınc-taxt Bəhram qaçdı Çinə, tutmadı qərar Qəza üz verəndə meydan daralar. X-Ş, 2004, 147-148-149. 1 2 5 ^ ^ .
|