22
Nizamidə azorbaycançılıq
Xəlifə
əl-Müstəhzərin
(1092-1118)
vasitəçiliyi
ilə
rəsmiləşdirildi. Əlbəttə ki, Xəlifəyə də onun nüfuzu altındakı
torpaqlarda böyük və güclü bir mərkəzləşmiş dövlətin
mövcudluğu sərf edə bilməzdi. İmperiyanın bölünməsi ilə
Məlikşahın oğlu Börküyanq soltan elan olundu. İkinci oğlu
Məhəmməd Təpər Azərbaycan, əl-Cəzirə və Diyarbəkrin
məliki oldu. Üçüncü oğlu Səncər isə Xorasan məliki oldu. Bu
parçalanma
daxili
münaqişələrin
başa
çatması
ilə
nəticələnmədi, əksinə, münaqişələr getdikcə daha da
kəskinləşməyə
başladı.
1160-cı
ildən
Atabəylər
hakimiyyətinin formalaşdırılması baş verdi. Ancaq Atabəylər
dövründə də əvvəlki vaxtlarda olduğu kimi sabitlik yox idi.
Ona görə onları da labüd tənəzzül gözləyirdi. Nəticədə onlar
da 1221-ci ildə Azərbaycan ərazisinə təcavüz edən monqol
lara qarşı dura bilmədilər və dövlətçilik süquta uğradı.1
Azərbaycanın tarixində baş verən bütün bu hadisələr və
hakimiyyət uğrundakı çəkişmələr mərkəzləşmiş dövlət
quruluşunun yaradılmasına böyük bir maneçilik törədirdi. Ona
görə də ərəblər dövründə dövlətin idarəçilik sistemi ərəb
siyasətinə tabe edilirdi. Cəlaləddin özü monqollardan qaçmış
olsa da Azərbaycanda yaranmış və ideoloji cəhətdən milliliyə
meylli olmayan qüvvələr onun da qarşısında duruş gətirmək
üçün özlərində qüvvə tapa bilmədilər. Monqollar dövründə
isə bütün ölkənin hər yerində ocaq tüstüsü yerinə yaşayış
məskənlərinin od tutub yanması baş verdi. Təkcə Nizami
dövründə yox, ondan əvvəl də dövlətçilik siyasətindəki
pərakəndəlik milli birlik, həmrəylik və milli vətəndaşlıq ideo
logiyasının yaranmasını nəinki zərurətə çevirdi, əksinə, belə
bir ideologiya yaratmaq təşəbbüsləri sanki beyinlərdən
silinmişdi. Ərazi bütövlüyü yox, mərkəzləşdirilmiş dövlətçilik
yox, milli şüurun formalaşması imkanlan yox, ideoloji vahid
lik yox, xalqın birliyini təcəssüm etdirən dil yox! Belə bir və
ziyyətdə mövcud intellektual potensialın da millilik amalı yox
idi. İntellektual potensial mövcud olsa da o Azərbaycana yox,
1 Azərbaycan tarixi. III-XIII əsrin I rübü. II cild. Bakı, «Elm», 2007, s. 403-436.
23
|