Mübariz Yusifov
Məhəmməd ibn İsmayıl ibn Əli ət-Təbrizinin, Əbül Fazl
Mahmud ibn Əhməd ibn Məhəmməd əl-Ərdəbilinin,
Kəmaləddin əbu Nəsr Yunis ibn Mənsur ibn İbrahim əş-
Şirvaninin, əbu Zəkəriyyə Yəhya ibn Əli (Xətib Təbrizinin)
və başqalarının adlarını göstərmək olar.1
Bu dövrdə bir çox Azərbaycanlı bədii sənət ustaları da
yetişmişdi ki, onların əksəriyyəti hökmdarların sarayında ya
zıb yaradır və saray ədəbiyyatı nümunələrinin zənginləşdiril-
məsinə xidmət edirdilər.
Fars dilində yazılan ədəbi-bədii nümunələr aydırdır ki,
fars dilinin bədii üslubunu, fars poeziya incəliklərinin
zənginləşməsinə xidmət etmişdir.
XII əsrin əvvəllərindən başlayaraq Azərbaycanda çox
görkəmli ədəbi-bədii sənət ustaları yetişmişdi. Onlardan
Əbülüla Gəncəvi, Xaqani Şirvani, Fələki Şirvani, İzzəddin
Şirvani, Mücirəddin Beyləqani kimi sənətkarlar xüsusilə
məşhur olmuşlar. Şirvanşahlar sarayında hələ X-XI əsrlərdən
fəaliyyət göstərən şairlər məclisinə böyük istedad sahibi
Əbulüla Gəncəvi rəhbərlik edirdi. Əbülüla Gəncəvi Qətran
Təbrizinin yetişdirməsi idi. Şirvanşahlar sarayında böyük nü
fuz qazanmışdı. Əbülüla Gəncəvidən sonra şairlər məclisinə
Əfzələddin Xaqani Şirvani (1126-1199) başçılıq etmişdir.
Doğrudur, Xaqaninin bu gün əlimizdə ana dilində yazdığı heç
bir nümunə qalmamışdır, ancaq onun əsərlərində Azərbaycan
sözlərinin işlədilməsinə də təsadüf edilir. Xaqaninin bir
beytində belə deyilir:
Məra dər parsi fohşi ke quyənd
Be torki çərxeşan quyəd ki, sənsən
(Farsca mənə söyüş desələr çərxi fələk onlara türkcə
deyər ki, sənsən).
Xaqaninin divanında da çoxlu Azərbaycan sözlərinin
işlədilməsinə rast gəlmək olur. Bunlara aid su, tanrı, vuşaq
1 Azərbaycan tarixi. Ш-ХШ əsrin I rübü. II cild. Bakı, «Elm», 2007, s. 517-524.
26
Dostları ilə paylaş: |