gətirmir, təmiz lövhə kimi dünyaya gəlir; həyatda bu lövhənin üstündə nə istəsən
yazmaq olar.
İrsiyyət və mühitin rolunu şişirdən nəzəriyyələr (“Konvergensiya”,
“İstedadlılıq”, “İki amil”
nəzəriyyələri, “Pedalogiya” və b.) şəxsiyyətin inkişafını iki
amillə – irsiyyət və mühitlə izah edirlər. Nəzərdən keçirilən hər üç istiqamət birtərəfli
və yanlış olub, şəxsiyyətin inkişafında onun fəal rolunu inkar edir. Bioloji və sosial
amilləri, eləcə də insanın şəxsi fəallığını bir-birinə qarşı qoymaq olmaz. Yalnız bu
amillərin dialektik vəhdəti şəxsiyyətin inkişafı problemini elmi-metodoloji əsasda başa
düşməyə və həll etməyə imkan verir.
Dialektik nəzəriyyə məhz bu mövqedə durur. Bu nəzəriyyəyə görə, şəxsiyyətin
inkişafında irsiyyət amili müəyyənedici, sosial amillər və insanın fəallığı isə həlledici
rol oynayır. Dialektik nəzəriyyə şəxsiyyətin inkişafında onun şəxsi fəallığının
rolunu
da qəbul edir. İnsan mühitin və tərbiyənin passiv obyekti deyildir; o mühitə və
tərbiyəyə, habelə irsi imkanlarının reallaşmasına fəal təsir göstərə bilər. Şəxsiyyətin
inkişafında təhsil və tərbiyə ilə yanaşı, insanın özünütəhsili və özünütərbiyəsi də
mühüm şərtdir. İnsanın bir şəxsiyyət kimi formalaşmasında bioloji və sosial amillərin
rolunu bitkinin inkişafı ilə müqayisə etsək, irsiyyəti toxuma, mühiti onun inkişafı üçün
zəruri
olan münbit torpağa və iqlimə, tərbiyəni isə bağbanın işinə bənzətmək olar
(“Tərbiyə” ərəbcə “bəsləmək”, “yetişdirmək” deməkdir).
2. Şəxsiyyətin inkişafında bioloji və sosial amillərin rolu
İnsan şəxsiyyəti bir çox amillərin təsiri və qarşılıqlı fəaliyyətinin nəticəsi kimi
formalaşır. Bu prosesdə bioloji və sosial amillərin özünəməxsus rolu vardır. Bioloji
amilin rolu. İnsan bioloji varlıq kimi doğulur, buna görə
də irsiyyət qanunu ona öz
təsirini göstərir. İrsən fiziki əlamətlər (sifət quruluşu, gözün və saçın rəngi və s.),
habelə fizioloji əlamətlər (sinir sisteminin tipi, hiss orqanları, baş beynin
xüsusiyyətləri, sinir hüceyrələrinin miqdarı və s.) nəsildən-nəslə keçir. Bütün bunlar
gələcəkdə
insanın
xüsusiyyətlərinin, qabiliyyətlərinin, o cümlədən zehni
qabiliyyətlərinin inkişafı üçün zəmin yaradan təbii imkanlardır. Bu imkanlar
orqanizmin inkişafı üçün ilkin şərtlərdir, lakin şəxsiyyətin formalaşması üçün həlledici
amillər deyildir. İnsanın inkişafının sosial şəraitindən asılı olaraq irsi imkanlar
şəxsiyyətin müvafiq qabiliyyətlərinin və psixi keyfiyyətlərinin inkişafı
üçün əlverişli
zəmin ola bilər və ya heç üzə çıxmaya da bilər. Hər şey insanın düşdüyü şəraitdən,
sosial mühitdən, aldığı təhsil və tərbiyədən asılıdır. İrsi informasiyaların daşıyıcıları
genlərdir. Genlərlə hazır qabiliyyətlər ötürülürmü? Bəzi empirik faktlar əsasında
qabiliyyətlərin irsən keçməsi haqda müəyyən rəylər irəli sürülür. Məsələn, dünya
şöhrətli bəstəkarlardan Ü.Hacıbəylinin 4 nəslinin öyrənilməsi əsasında bu nəsillərdə
çoxlu musiqiçi olduğu müəyyən edilmişdir. Lakin bu fikri təkzib edən digər faktlar da
vardır. Belə ki, A.S.Puşkinin 256 nəvə, nəticə və kötükcəsi
içərisində heç bir şair və
yazıçı olmamışdır. İnsanın təbii imkanları dəyişməz deyildir. Onlar həyat şəraitinin,
tərbiyə və mühitin təsiri ilə dəyişə bilər. Mühitin rolu. İnsan bioloji varlıq olmaqla
yanaşı, həm də sosial varlıqdır. O, müəyyən mühitdə doğulur və böyüyür. Buna görə
də istər-istəməz həmin mühitin təsirinə məruz qalır. “Mühit” anlayışı məzmunca geniş
olub, insana təsir göstərən xarici amillər sistemini – insanın həyat və fəaliyyəti üçün
zəruri olan təbii və ictimai şəraiti əhatə edir. Mühit insana müsbət və ya mənfi təsir
göstərə bilər. İnsanlar üçün yaradılan əlverişli
mənzil-məişət şəraiti, mədəni-maarif,
təhsil və sağlamlıq ocaqları, əmək və istirahət şəraiti, insanların bir-birini
münasibətləri şəxsiyyətin inkişafına güclü təsir göstərən sosial mühit amillərinə
daxildir. Mühit dedikdə, həm təbii-coğrafi, həm də sosial mühit başa düşülür.
Təbii –
Dostları ilə paylaş: