pedaqoji texnikasının məcmusudur. Pedaqoji ustalığın bu ünsürlərini ayrılıqda
nəzərdən keçirək.
1) Müəllim şəxsiyyətinin humanist istiqaməti – pedaqoji
fəaliyyətin və ustalığın əsasını təşkil edir. Buraya müəllimin idealları, maraqları,
sərvət meylləri,
dünyagörüşü, pedaqoji fəaliyyətə və tələbəyə baxışları və s. daxildir.
Humanist istiqamət gündəlik konkret vəzifələrin həllində müəllimin düzgün mövqe
tutmasına, məqsədəuyğun şəkildə fəaliyyət göstərməsinə,
tələbələrlə normal ünsiyyət
qurmasına, pedaqoji fəaliyyətin strategiya və taktikasını düzgün müəyyənləşdirməsinə
kömək göstərir.
2) Pedaqoji peşə bilikləri – müəllimin ustalığının vacib şərtdir. Elmi-pedaqoji
biliklərə
mükəmməl yiyələnmədən, nəzəri bilikləri təcrübəyə tətbiq etmədən ustad
müəllim olmaq mümkün deyildir. Eyni pedaqoji təhsilə və staja malik olan iki
müəllimin pedaqoji fəaliyyətdə
müxtəlif nəticələr əldə etməsi, ilk növbədə, onların
nəzəri hazırlığı və pedaqoji ustalığı ilə izah olunur. Müəllim psixoloji biliklərə də
yiyələnməli, yaxşı psixoloq olmalıdır. Pedaqogika və psixologiyanı yaxşı
bilməyən
müəllim, K.D.Uşinskinin sözləri ilə desək, lazımi tibbi hazırlığı olmayan ara həkiminə
bənzəyir.
3) Pedaqoji ustalığın mühüm bir ünsürünü pedaqoji-peşə qabiliyyətləri
təşkil edir. Müəllim əvvəlki bölmədə nəzərdən keçirilən peşə qabiliyyətlərinə –
akademik, didaktik,
konstruktiv, ünsiyyət, təşkilatçılıq, perseptiv və b. qabiliyyətlərə
mükəmməl yiyələndiyi zaman ustad pedaqoq sayıla bilər. Bu qabiliyyətlər ayrılıqda
yox, qarşılıqlı
vəhdətdə, kompleks halında tətbiq olunduqda yüksək nəticələr əldə
etmək mümkündür.
4) Müəllimin pedaqoji ustalığının daha vacib bir ünsürünü
Dostları ilə paylaş: 
