Mühazirə Əməliyyat sistemi anlayışı

Vaxt 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 
p
0
İ H H İ H İ H İ H İ İ İ İ İ İ İ İ İ 
p
1
H İ H H İ H İ H İ
p
2
H H İ

---

Gözləmə vaxtı p
0 
prosesi üçün 5 vaxt vahidi, p
1
prosesi üçün də 5 vaxt vahidi, p
2
prosesi 
üçün isə -2 vaxt vahidinə bərabər olacaqdır. Bu halda gözləmənin orta vaxtı (5+5+2)/3=4 vaxt 
vahidi olacaqdır. İcra olunmanın orta tam vaxtı (18+9+3)/3=10 vaxt vahidi olacaqdır.
Hər bir proses özünün CPU burst-ni vaxta görə kəsilmə əmələ gəlməyənə qədər bitirə bildiyi 
kvant vaxtının çox böyük qiymətlərində RR alqoritmi FCFS alqoitminə çevrilir. Ən kiçik 
qiymətlərdə isə, elə bir xülya əmələ gəlir ki, n proseslərdən hər birisi məhsuldarlığı real prosessorun 
məhsuldarlığının 1/n hissəsi olan özünün virtual prosessorunda işləyir. Doğrudur, bu, yalnız 
proseslərin kontekst olaraq, bir vəziyyətdən digərinə keçməsinə sərf olunan vaxtın nəzərə alınmadığı 
şəraitdə nəzəri təhlildə mümkün ola bilər. Real şəraitlərdə kvant vaxtının ən kiçik qiymətlərində və 
uyğun olaraq, kontekst tez-tez bir vəziyyətdən digərinə keçdikdə, qaimə xərcləri bu vəziyyətdə 
sistem məhsuldarlığını kəskin şəkildə aşağı salır.
 Shortest-Job-First (SJF) 
FCFS və RR alqoritmlərini nəzərdən keçirtdikdə, biz, icra olunmağa hazır olan proseslərin, 
proseslər növbəsindəki yerləşmə qaydasının onlar üçün nə qədər əhəmiyyətli olduğunu gördük. 
Əgər qısa məsələlər növbədə, onun başlanğıcına yaxın yerdə yerləşmişsə, bu zaman bu alqoritmlərin 
ümumi məhsul-darlığı əhəmiyyətli dərəcədə artır. Əgər biz “hazır olma” vəziyyətində yerləşən 
proseslər üçün növbəti CPU burst vaxtını bilmiş olsaydıq, o zaman icra olunmaq üçün növbənin 
başlanğıcında olan prosesi deyil, minimal vaxt müddətli prosesi seçə bilərdik. Əgərsə, bu cür 
proseslər iki və ya daha çox olarsa, o zaman onlardan birinin seçimi üçün artıq bizə məlum olan 
FCFS alqoritmdən istifadə etmək olardı. Bu halda vaxtın kvantlanması tətbiq olunmur. Təsvir 
olunan alqoritm “birincinin ən qısa işi” və ya “Shortest Job First” (